Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini. gr
Λέγεται πολλάκις ότι «εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο στρατός». Αληθές, αλλά πρέπει να το επεκτείνουμε: εκεί που τελειώνει ο στρατός αρχίζει ο ελληνικός στρατός, ο οποίος -όπως αποκάλυψε την Κυριακή η «Καθημερινή» - έχει 55 ταξίαρχους για 90.000 (στα χαρτιά) στρατιώτες, όταν οι Αμερικανοί έχουν 58 ταξίαρχους για 600.000 στρατιώτες. Είναι προφανές, ότι μιας και δεν έχουμε φαντάρους χρειαζόμαστε πολλούς αξιωματικούς για να διοικούν το τίποτε και μονάδες που δεν εξυπηρετούν καμιά αμυντική ανάγκη. Δηλαδή, εκτός από την μεραρχία Πεζικού στην Τρίπολη, υπάρχει και η 5η Ταξιαρχία Πεζικού στα Χανιά. Και αν η πρώτη περιμένει τον Δράμαλη, η δεύτερη ποιον περιμένει; Τον εξ Αιγύπτου Ιμπραήμ;
Αντιστοίχως στη Δυτική Μακεδονία υπάρχει ταξιαρχία στην Καστοριά, ταξιαρχία στη Φλώρινα και έδρα σώματος στρατού στην Κοζάνη. Στη Λάρισα εδρεύει η Πρώτη Στρατιά και στο Λιτόχωρο Πιερίας ταξιαρχία τεθωρακισμένων. Είναι να μην χρειαζόμαστε 55 ταξίαρχους; Και λίγοι αφού πρέπει να ικανοποιηθεί το δόγμα «κάθε πόλη και ταξιαρχία, κάθε χωριό και σύνταγμα». Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η «Καθημερινή» υπάρχουν σήμερα 874 στρατόπεδα του στρατού ξηράς. Από αυτά, τα 542 βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα, τα 151 σε Κεντρική και Νότια Ελλάδα, τα 127 στα νησιά, και τα 54 στη Θράκη. Να σημειώσουμε τον παραλογισμό: στη Θράκη και στα νησιά, όπου υπάρχουν ειδικές αμυντικές, ανάγκες, υπάρχουν τα λιγότερα στρατόπεδα: 161 τον αριθμό. Στην υπόλοιπη Ελλάδα 713!
Αυτός ο διάσπαρτος σε ολόκληρη τη χώρα παραλογισμός γεννήθηκε για τις ανάγκες ελέγχου του πληθυσμού από το μετεμφυλιακό κράτος. Διατηρήθηκε όμως για τις μικροπολιτικές ανάγκες των εκάστοτε κυβερνήσεων και ντόπιων πολιτευτών. Οι μονάδες-φαντάσματα χρειάζονται μόνο για να συντηρούν τοπικές καφετέριες και μπακάλικα. Και οι βουλευτές κάθε νομού είναι έτοιμοι να δώσουν μάχες για να τα διατηρήσουν σε βάρος της άμυνας, αλλά και της οικονομίας. Χαρακτηριστική ήταν η ερώτηση που κατέθεσε πριν ένα χρόνο η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ κ. Σοφία Γιαννακά. Εκεί διαβάζουμε: «Το στρατόπεδο της 679 Προκεχωρημένης Αποθήκης Πυρομαχικών (679 ΠΑΠ) λειτουργεί στον Αγριλο Αμφιλοχίας από το 1951, οπότε και ιδρύθηκε ως Μονάδα Υλικού Πολέμου, προκειμένου να συμβάλει στον ανεφοδιασμό όλων των Μονάδων της 8ης Μεραρχίας Πεζικού που εδρεύει στα Ιωάννινα. Στο εν λόγω Στρατόπεδο υπηρετούν σήμερα είκοσι δύο (22) μόνιμοι αξιωματικοί, οκτώ (8) στρατιώτες, δώδεκα (12) εθνοφύλακες, ενώ το πολιτικό προσωπικό αποτελείται από έξι (6) εργαζόμενους.»
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το γεγονός ότι μια «προκεχωρημένη» αποθήκη πυρομαχικών βρίσκεται στην Αμφιλοχία; Το γεγονός ότι αυτή η αποθήκη απέχει 400 χιλιόμετρα από τις μονάδες που ανεφοδιάζει ή το εκπληκτικό ότι σ’ αυτό το στρατόπεδο υπηρετούν είκοσι δύο (22) μόνιμοι αξιωματικοί για οκτώ (8) φαντάρους;
Τώρα η νέα κυβέρνηση εξήγγειλε ένα μεγάλο πρόγραμμα περικοπής της σπατάλης στον στρατό με κλείσιμο το 30% των μονάδων. Καλοδεχούμενες οι εξαγγελίες, αν και η εμπειρία, μάς κάνει να κρατάμε μικρό καλάθι. Οι πιέσεις των τοπικών παραγόντων θα είναι ισχυρές και η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας θα κριθεί αν και κατά πόσο θα αντισταθεί σ’ αυτές.
Αντιστοίχως στη Δυτική Μακεδονία υπάρχει ταξιαρχία στην Καστοριά, ταξιαρχία στη Φλώρινα και έδρα σώματος στρατού στην Κοζάνη. Στη Λάρισα εδρεύει η Πρώτη Στρατιά και στο Λιτόχωρο Πιερίας ταξιαρχία τεθωρακισμένων. Είναι να μην χρειαζόμαστε 55 ταξίαρχους; Και λίγοι αφού πρέπει να ικανοποιηθεί το δόγμα «κάθε πόλη και ταξιαρχία, κάθε χωριό και σύνταγμα». Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η «Καθημερινή» υπάρχουν σήμερα 874 στρατόπεδα του στρατού ξηράς. Από αυτά, τα 542 βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα, τα 151 σε Κεντρική και Νότια Ελλάδα, τα 127 στα νησιά, και τα 54 στη Θράκη. Να σημειώσουμε τον παραλογισμό: στη Θράκη και στα νησιά, όπου υπάρχουν ειδικές αμυντικές, ανάγκες, υπάρχουν τα λιγότερα στρατόπεδα: 161 τον αριθμό. Στην υπόλοιπη Ελλάδα 713!
Αυτός ο διάσπαρτος σε ολόκληρη τη χώρα παραλογισμός γεννήθηκε για τις ανάγκες ελέγχου του πληθυσμού από το μετεμφυλιακό κράτος. Διατηρήθηκε όμως για τις μικροπολιτικές ανάγκες των εκάστοτε κυβερνήσεων και ντόπιων πολιτευτών. Οι μονάδες-φαντάσματα χρειάζονται μόνο για να συντηρούν τοπικές καφετέριες και μπακάλικα. Και οι βουλευτές κάθε νομού είναι έτοιμοι να δώσουν μάχες για να τα διατηρήσουν σε βάρος της άμυνας, αλλά και της οικονομίας. Χαρακτηριστική ήταν η ερώτηση που κατέθεσε πριν ένα χρόνο η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ κ. Σοφία Γιαννακά. Εκεί διαβάζουμε: «Το στρατόπεδο της 679 Προκεχωρημένης Αποθήκης Πυρομαχικών (679 ΠΑΠ) λειτουργεί στον Αγριλο Αμφιλοχίας από το 1951, οπότε και ιδρύθηκε ως Μονάδα Υλικού Πολέμου, προκειμένου να συμβάλει στον ανεφοδιασμό όλων των Μονάδων της 8ης Μεραρχίας Πεζικού που εδρεύει στα Ιωάννινα. Στο εν λόγω Στρατόπεδο υπηρετούν σήμερα είκοσι δύο (22) μόνιμοι αξιωματικοί, οκτώ (8) στρατιώτες, δώδεκα (12) εθνοφύλακες, ενώ το πολιτικό προσωπικό αποτελείται από έξι (6) εργαζόμενους.»
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το γεγονός ότι μια «προκεχωρημένη» αποθήκη πυρομαχικών βρίσκεται στην Αμφιλοχία; Το γεγονός ότι αυτή η αποθήκη απέχει 400 χιλιόμετρα από τις μονάδες που ανεφοδιάζει ή το εκπληκτικό ότι σ’ αυτό το στρατόπεδο υπηρετούν είκοσι δύο (22) μόνιμοι αξιωματικοί για οκτώ (8) φαντάρους;
Τώρα η νέα κυβέρνηση εξήγγειλε ένα μεγάλο πρόγραμμα περικοπής της σπατάλης στον στρατό με κλείσιμο το 30% των μονάδων. Καλοδεχούμενες οι εξαγγελίες, αν και η εμπειρία, μάς κάνει να κρατάμε μικρό καλάθι. Οι πιέσεις των τοπικών παραγόντων θα είναι ισχυρές και η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας θα κριθεί αν και κατά πόσο θα αντισταθεί σ’ αυτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου