Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Την υπαγωγή των θεμάτων της μειονότητας της Θράκης από το υπουργείο Εξωτερικών στο Εσωτερικών περιλαμβάνει πρόταση που έχει ήδη κατατεθεί στον πρωθυπουργό, με την οποία συμφωνούν όσοι πιστεύουν ότι «δεν μπορεί η μειονότητα να παραμένει για πάντα όμηρος των ελληνοτουρκικών σχέσεων». 
Η κυβέρνηση αφαίρεσε ήδη αρμοδιότητες από τους διπλωμάτες, καθώς περικόπηκε μεγάλο μέρος κονδυλίων που έδινε το ΥΠΕΞ στον αρμόδιο διπλωμάτη για τη Θράκη. Αυτά αφορούσαν την εκπαίδευση παιδιών μειονότητας, την οποία αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το υπουργείο Παιδείας. Σε δύο περίπου μήνες αναμένεται να κατατεθεί και το πρώτο νομοσχέδιο, με το οποίο αντιμετωπίζονται μερικά από τα χρόνια προβλήματα των μουσουλμάνων της Θράκης.
Στην απαντητική επιστολή στον Τ. Ερντογάν ο Γ. Παπανδρέου δήλωνε ότι «δεν συζητάμε με την Τουρκία θέματα που αφορούν έλληνες πολίτες». Θέση του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του είναι ότι «τα προβλήματα των μουσουλμάνων συμπολιτών μας δεν είναι θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά ζήτημα εσωτερικής έννομης τάξης, που πρέπει να διασφαλίζει την ισοτιμία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων όλων των ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνικής ταυτότητας».
«Τα μειονοτικά τα χειρίζονται διπλωμάτες που τα γνωρίζουν πολύ καλά. Χρειάζεται μια αντίστοιχη υποδομή στο υπουργείο Εσωτερικών. Δεν γίνεται να τα χειριστούν άνθρωποι που ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση. Πρέπει πρώτα να γίνει μια καλή προετοιμασία, καθώς πρόκειται για ευαίσθητο θέμα» αναφέρει υπουργός. Οι πρώτες αποφάσεις, ωστόσο, έχουν ληφθεί. «Τα προγράμματα παιδείας για τη μειονότητα θα γίνονται στο εξής από το υπουργείο Παιδείας και όχι από το ΥΠΕΞ, καθώς πρόκειται για μια στρεβλή αντιμετώπιση», δηλώνουν στην κυβέρνηση. Εχει προετοιμαστεί ένα «μίνι σχέδιο νόμου», το οποίο θα συμπεριληφθεί στο πρώτο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή.
Θα συμπεριλαμβάνει την εξίσωση της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (στην οποία φοιτούν μόνο μειονοτικοί) με τις υπόλοιπες παιδαγωγικές σχολές. Ενα αίτημα χρόνων της μειονότητας, καθώς πρόκειται για τη μοναδική Παιδαγωγική Ακαδημία που δεν είναι τετραετής πανεπιστημιακή σχολή.
Τα πτυχία της δεν θεωρούνται ισότιμα των άλλων σχολών και λειτουργεί ξεκομμένα από την υπόλοιπη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αποτελεί μία από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις ανισότητας στο δικαίωμα εκπαίδευσης στη χώρα μας, την οποία ο Συνήγορος του Πολίτη περιέγραψε ως περίπτωση «άνισης μεταχείρισης λόγω εθνοτικής καταγωγής και θρησκεύματος».
Στο υπουργείο Παιδείας έχουν αποφασίσει και την ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων, καθώς και την επίλυση των προβλημάτων σχετικά με την επιλογή των ιεροδιδασκάλων, που σήμερα γίνεται από χριστιανούς, προκαλώντας εύλογες αντιδράσεις. Αλλη μία απόφαση που αναμένεται να υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα είναι η πρόσληψη μειονοτικών στη δημόσια διοίκηση.
Ο πρωθυπουργός, που συμφωνεί και με το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και την κατάργηση της σαρίας, δείχνει να υπολογίζει τις αντιδράσεις. Γι' αυτό και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τη μειονότητα δεν συμπεριλήφθηκαν ποτέ στο επίσημο πρόγραμμα του κόμματος, αλλά υπάρχουν καμουφλαρισμένες ως θέσεις του ΙΣΤΑΜΕ!
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (ΒΗΜΑ)

Η υφαλοκρηπίδα και το «αγκάθι» του Καστελόριζου

ΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ λύση του προβλήματος του Αιγαίου διά της επιστροφής στο... παρελθόν προσανατολίζεται ο κ. Γ. Παπανδρέου.
Ο Πρωθυπουργός κατέστησε σαφείς τις προθέσεις του μέσω της απαντητικής επιστολής του στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ζητώντας να τεθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα- α λα Ελσίνκι- για την κατάληξη
των διερευνητικών επαφών. Η ελληνική πλευρά, διά των δημοσίων δηλώσεων τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα,
επιμένει ότι είναι έτοιμη να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Είναι όμως αυτό το μόνο θέμα; Ή μια μελλοντική προσφυγή θα αφορά γενικότερα το νομικό καθεστώς του Αιγαίου; «Το κείμενο που δόθηκε
στη δημοσιότητα αναφέρεται σε προβλήματα, όχι μόνο στην υφαλοκρηπίδα»
σχολιάζει πηγή που έχει ασχοληθεί επί μακρόν με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Αν η διαδικασία που θα ακολουθηθεί είναι η ίδια που ξεκίνησε μετά τη Συμφωνία του Ελσίνκι,τότε η επιστολή Παπανδρέου αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η προσφυγή στη Χάγη θα αφορά όλα τα θέματα επί των οποίων υπήρξε ασυμφωνία» εξηγεί.

Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας η ελληνική πλευρά έχει επιδιώξει να αποφύγει το κλείσιμο ελληνικών νησιών σε τουρκική υφαλοκρηπίδα. Για τον σκοπό αυτό είχε εξεταστεί η ανταλλαγή περιοχών, με την προσφορά π.χ. μεγαλύτερου κομματιού στους Τούρκους στην έξοδο των Δαρδανελίων. Σε ζήτημα-αγκάθι ωστόσο, λόγω των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο, θα μπορούσε να αναδειχθεί το Καστελόριζο. Ο κ. Παπανδρέου κάνει ρητή αναφορά στην επιστολή του για αποφυγή τέτοιων ενεργειών σε υφαλοκρηπίδα που δεν έχει οριοθετηθεί.

Γεωγραφικά το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο. Αν όμως εξεταστεί ως ειδική περίπτωση, ίσως επικρατήσουν κριτήρια δυσμενέστερα για την ελληνική πλευρά. Εμπειροι διπλωμάτες υπενθυμίζουν πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα που «φωτογραφίζει» την περίπτωση του Καστελόριζου και προσεγγίζει τις τουρκικές θέσεις οι οποίες συμπυκνώνονται στο επιχείρημα ότι ένα νησί τόσο απομονωμένο από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό δεν μπορεί να περιορίζει τόσο πολύ την τουρκική υφαλοκρηπίδα.

Κατά την προηγούμενη εντατική διαπραγμάτευση, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, ο βασικός, αν και ανομολόγητος, στόχος της Αθήνας ήταν η επέκταση των χωρικών υδάτων που θα συνοδευόταν από την εναρμόνισή τους με τον εναέριο χώρο. «Το εύρος χωρικών υδάτων και εναερίου χώρου πρέπει να καθοριστεί από εμάς και όχι από το Δικαστήριο. Ιδιαίτερα το πρώτο είναι κρίσιμο, διότι αποτελεί το εσωτερικό όριο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» σημειώνουν διπλωματικές πηγές. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα οκτώ ή εννέα ναυτικά μίλια, με τις απαραίτητες προσαρμογές, ανάλογα με την περιοχή, θεωρούνταν σύμφωνα με πληροφορίες εφικτός στόχος από την Αθήνα. Θα συνεπαγόταν όμως και απεμπόληση του δικαιώματος περαιτέρω επέκτασης στο μέλλον; Το ερώτημα αυτό διατυπωνόταν στο άκρως απόρρητο ενημερωτικό υπόμνημα που είχε παραδώσει μετά τις εκλογές του 2004 ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κ. Τ.Γιαννίτσης στον κ. Π. Μολυβιάτη. Στο υπόμνημα Γιαννίτση διατυπώνονταν προβληματισμοί και για τις πραγματικές προθέσεις της Αγκυρας με την καινοφανή θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Πρόκειται για διαπραγματευτικό χαρτί ώστε να σπάσει την ομοιογένεια του χώρου των Δωδεκανήσων ή η Τουρκία έχει εδαφικές διεκδικήσεις; Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ο κ. Παπανδρέου ρώτησε τον κ. Ερντογάν, όταν τον συνάντησε τον περασμένο Οκτώβριο στην Κωνσταντινούπολη, αν η Αγκυρα έχει εδαφικές βλέψεις. Εκείνος φέρεται να απάντησε αρνητικά. «Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος» λέει διπλωματική πηγή, ακόμη και αν τα νομικά όπλα που έχει στη «φαρέτρα» της η Αθήνα, όπως η ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 και η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947, θεωρούνται ισχυρά.

Διπλωματικοί κύκλοι προειδοποιούν πάντως ότι με την επιστολή Παπανδρέου «ανοίγει η πόρτα να πάνε στη Χάγη όλα τα θέματα που θέτει στο τραπέζι η Αγκυρα, μεταξύ των οποίων οι “γκρίζες ζώνες” και η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου». Οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι μια τέτοια εξέλιξη «θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας». Και αναρωτιούνται: «Ποιος είναι αυτός που θα εγγυηθεί την εφαρμογή μιας πιθανής συμφωνίας;». Επιπλέον, όσοι ασκούν κριτική στις επιλογές Παπανδρέου τονίζουν ότι στην παρούσα συγκυρία οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία θα γίνουν με την πλάστιγγα να γέρνει προς την πλευρά της Αγκυρας. Και αυτό καθώς η Ουάσιγκτον φλερτάρει ανοιχτά με την κυβέρνηση Ερντογάν, την οποία θεωρεί «κομβικό παίκτη» για τη διαχείριση μετώπων όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ (ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ)





Διαβάστε περισσότερα...

ΦΟΒΕΡΗ ΔΑΠΑΝΗ; (ΠΑΡΟΝ )





Διαβάστε περισσότερα...

"ΠΑΓΩΝΟΥΝ" ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ 40.000 ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ )





Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΙ...ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ (REALNEWS)





Διαβάστε περισσότερα...

ΒΗΜΑ:Εριδα στην Ιεραρχία για τους μετανάστες

Ο Αρχιεπίσκοπος αποφεύγει να πάρει δημοσίως θέση για την παραχώρηση της ελληνικής ιθαγένειας

Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ της ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας δίνει αφορμή για το ξέσπασμα διενέξεων και αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στη χαραυγή του σωτηρίου έτους 2010. Χωρίς να υπάρχει ως τώρα κάποια τοποθέτηση της 12μελούς Διαρκούς
Ιεράς Συνόδου και με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο να αποφεύγει επίσης να παίρνει δημοσίως θέση για το ζήτημα, κάποιοι ιεράρχες «έσπασαν» τη σιωπή που επέβαλλαν οι γιορτές των Χριστουγέννων. Οι απόψεις τους εκ διαμέτρου αντίθετες. Ορισμένοι τάσσονται υπέρ του νομοσχεδίου, άλλοι εκφράζουν την έντονη αντίδρασή τους και άλλοι αποφεύγουν να τοποθετηθούν και στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους δεν
κρύβουν τον προβληματισμό τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα και από αυτή τη σύγκρουση που δείχνει να έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό της Ιεραρχίας διαφαίνονται έντονα οι διαχωριστικές γραμμές οι οποίες έχουν διαμορφωθεί εδώ και πολλές δεκαετίες, αλλά και οι προσωπικότητες που επιθυμούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις στη διοίκηση της Εκκλησίας όποτε και αν αυτές προκύψουν.
Από την πρώτη στιγμή της ανάρρησής του στον μητροπολιτικό θρόνο του Πειραιά ο κ. Σεραφείμ αναδείχθηκε σε άτεγκτο ηγέτη της «αυστηρής» και «συντηρητικής» πλευράς της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον ελλαδικό χώρο. Θέματα όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, οι μασονικές στοές, οι σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποτέλεσαν ζητήματα στα οποία ο Μητροπολίτης Πειραιώς κατέγραψε τις αυστηρές και υπερορθόδοξες απόψεις του. Εκτός από την μήνιν οργανώσεων, προκάλεσε και τον προβληματισμό στενών συνεργατών του Αρχιεπισκόπου. Ωστόσο ο κ. Σεραφείμ Μετζελόπουλος δεν δείχνει να πτοείται από τις αντιδράσεις που προκαλεί. Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας και μεγαλωμένος σε ένα μορφωμένο και με οικονομική ευμάρεια περιβάλλον, ο Μητροπολίτης Πειραιώς σπούδασε Νομική και Θεολογία και προέρχεται από τη λεγόμενη σεραφειμική πτέρυγα της Ιεραρχίας, αν και εξελέγη επί αρχιεπισκοπίας Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη.

Το ζήτημα της ελληνικής ιθαγένειας είναι μείζονος σημασίας για τον Μητροπολίτη Πειραιώς, ο οποίος έχει δηλώσει: «Η γεωπολιτική θέση της χώρας μας δεν επιτρέπει μια ελευθεριότητα ή μια αντίληψη πολυπολιτισμικής κοινωνικής συνθέσεως του λαού μας. Αυτό ισοδυναμεί με κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας και με αλλαγή του στάτους και των ηθών και των εθίμων της πατρίδας μας, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον».

Η Μητρόπολη Πειραιά από την εποχή όπου ποιμαινόταν από τον Μητροπολίτη πρώην Πειραιώς κ. Καλλίνικο έως και σήμερα προσφέρει φαγητό και στέγη σε πολλούς μετανάστες που στερούνται τα προς το ζην και, όπως τονίζει ο κ. Σεραφείμ, «ο άνθρωπος, όποιος και αν είναι, ό,τι και αν είναι, είναι σεβαστό ως πρόσωπο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να εκχωρήσουμε την αυτοσυνειδησία μας, τη γη μας και την πατρίδα μας, που είναι σπαρμένη με τα οστά και τα αίματα αδελφών μας που πολέμησαν για ιδεώδη και ελευθερία του γένους».

Στο ίδιο μήκος κύματος, αν και σε διαφορετικό τόνο, ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος μέσα από το μπλογκ που διατηρεί εξέφρασε την έντονη αντίδρασή του για την παραχώρηση της ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες. «Ως έλλην πολίτης και ιεράρχης διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως» δήλωσε ο κ. Αμβρόσιος και ζήτησε την τοποθέτηση της 12μελούς Ιεράς Συνόδου και των μελών της Ιεραρχίας έναντι του ζητήματος. Στην άλλη «όψη του νομίσματος» δείχνει να βρίσκεται ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Προερχόμενος και αυτός από τη λεγόμενη σεραφειμική πτέρυγα, αν και εξελέγη επί αρχιεπισκοπίας Χριστοδούλου, ο κ. Χρυσόστομος ζήτησε τον σεβασμό της ετερότητας του προσώπου και τάχθηκε εμμέσως αλλά σαφέστατα υπέρ της παραχώρησης της ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, αποφοίτησε από αυτήν, καθώς και από την Ανώτερη Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών στο τέλος της δεκαετίας του ΄80. Σύντομα βρέθηκε κοντά σε έναν γνωστό θεολόγο και κοσμοπολίτη ιεράρχη του οικουμενικού θρόνου, τον μακαριστό Μητροπολίτη Γέροντα Εφέσου Χρυσόστομο Κωνσταντινίδη, με τη βοήθεια του οποίου γνώρισε τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες και εντρύφησε στη θεολογία.

Η ποιμαντορία του στην Καλαμάτα δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Διαδέχθηκε μια σεβάσμια μορφή τής πάλαι ποτέ πρεσβυτέρας Ιεραρχίας, τον μακαριστό μητροπολίτη Χρυσόστομο Θέμελη. Προκάλεσε αναταραχή στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη αρχιεπισκόπου, όταν δήλωσε ότι δέχεται πιέσεις έως και εκβιασμούς από κύκλους προσκείμενους στον καταγόμενο από τη Μεσσηνία Μητροπολίτη Σπάρτης κ. Ευστάθιο. Ο κ. Χρυσόστομος δέχεται στην Καλαμάτα τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο. Βρίσκεται επίσης στην ιδιαίτερη θέση να ποιμαίνει την περιοχή από την οποία κατάγεται ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς. Ωστόσο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πολλά καθώς οι θέσεις που εξέφρασε για το μεταναστευτικό προκάλεσαν ποικίλες και έντονες αντιδράσεις στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δέχθηκε μάλιστα τα φίλια πυρά των Μητροπολιτών Πειραιώς κ. Σεραφείμ και Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου, οι οποίοι έβαλαν εναντίον του. Εξάλλου ορισμένοι αρχιερείς στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους χρεώνουν στον κ. Χρυσόστομο ότι στοχεύει στην καλλιέργεια ενός σύγχρονου προφίλ, αφού πρόκειται για έναν φέρελπι μητροπολίτη.

«Ο φόβος του Ισλάμ»
ΠΑΡΑ το γεγονός ότι κανένας ιεράρχης δεν τοποθετείται ευθέως κατά του νομοσχεδίου, δεν αρνούνται στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους ότι φοβούνται την ενίσχυση του μουσουλμανικού στοιχείου στην Ελλάδα. Οι Αλβανοί που ζουν στη χώρα μας δεν δείχνουν να τους προβληματίζουν καθώς πάρα πολλοί βαφτίστηκαν ορθόδοξοι.

Οπως όμως εκτιμούν, η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών που ζουν στη χώρα μας προέρχεται από μουσουλμανικές χώρες. Μάλιστα προβάλλουν το ότι πρόκειται για ανθρώπους που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ανατράφηκαν μέσα σε φανατικές μουσουλμανικές κοινωνίες, όπου κυριαρχεί η σαρία και τα φαινόμενα σκληρών τιμωριών σε όσους παραβιάζουν τα όσα υπαγορεύει.

Πάνω απ΄ όλα, όμως, βλέπουν ότι με την παραχώρηση υπηκοότητας και ιθαγένειας στους μουσουλμάνους που ζουν στη χώρα μας το 98% των ορθοδόξων που με καμάρι δήλωνε ο μακαριστός Χριστόδουλος ότι ζουν στην Ελλάδα θα αποτελέσει ένα μακρινό στην αρχή και πολύ μακρινότατο μερικές δεκαετίες αργότερα παρελθόν. Ετσι, πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι θα διεκδικήσουν οι έλληνες μουσουλμάνοι πολίτες πλέον ανέγερση τζαμιών τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις της χώρας, κατασκευή νεκροταφείων κτλ. Οπως μάλιστα φοβούνται, ορθόδοξα ελληνόπουλα θα αρχίσουν να εντρυφούν στο Μπαϊράμι και στο Ραμαζάνι.
Διαβάστε περισσότερα...

Η VODAFONE δεν σατίρισε ποτέ το σκάνδαλο των υποκλοπών αλλά την επανάσταση






Είναι τουλάχιστον ύποπτη η διαφήμιση-πρόκληση της vodafone που αναφέρεται στην Ελληνική επανάσταση! Όλα τα κάναμε ίσιωμα. Καμία αξία και τίποτα να μην μείνει κρεμασμένο ψηλά να το βλέπουμε και να το τιμάμε όπως τους πρέπει. Όλα πρέπει να τα ρίχνουμε στο δικό μας χαμηλό επίπεδο. Ακόμα και τα ιερά ή τα όσια.
Η VODAFONE που εμπλέκεται στο μεγαλύτερο σκάνδαλο και την πιο ύποπτη ΑΠΑΤΗ της σύγχρονης ιστορίας, δεν έκανε ποτέ σάτιρα για τον Γ.Κορωνιά και τις παρακολουθήσεις του πρωθυπουργού της χώρας. Τώρα αλωνίζει με σποτάκια που μόνο προσβάλουν την επανάσταση. Και μην πείτε ότι είναι σατιρικά. Έχουν στόχο το κέρδος και καταλήγει η διαφήμιση ότι τέτοια επανάσταση δεν ξανάγινε στην χώρα. Εννοεί της vodafone το νέο πρόγραμμα. Τόσο πολύ κατεβάζουμε τον πήχη και μας ενδιαφέρει αν η Θάλεια Δραγώνα έγραψε κάποιες μπούρδες σε ένα βιβλίο;
Εδώ δεν υπάρχει το ΕΣΡ να κόψει την διαφήμιση;
Όλα έχουν καταλυθεί και προσπαθούν να μας κάνουν να ισοπεδώσουμε τις παραδώσουμε και τις όποιες αξίες έχουν απομείνει. Επειδή εμείς λοιπόν σαπίσαμε μην πιάνουμε στο στόμα μας την επανάσταση του 1821 ούτε άλλα σύμβολα που προσβάλουν την χώρα.
Οι παγκόσμια vodafone ΔΕΝ ξέρει την Ελληνική ιστορία και γιαυτό την χλευάζει. Γιατί δεν κάνουν μια καμπάνια για την Αμερική με ανάλογο περιεχόμενο;
Και μετά μας φταίνε οι Σκοπιανοί που έντυσαν φασίστα τον Καραμανλή; Είναι ξεφτίλα για το κράτος μας να υπάρχει τέτοια διαφήμιση...
Όχι δεν είναι λογοκρισία να την κόψεις. Είναι το αυτονόητο. Όπως και αν κάποιος έρβιζε την μαμά του δ/ντα συμβούλου της vodafone. Και θα το κάνουμε. Απλά θα βρούμε το όνομα του.

enimerwsi-gr.blogspot.com Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 31_01_10

Διαβάστε περισσότερα...

Ένας Στρατός που χτίζει τέρατα για να διατηρήσει τον έλεγχο

Το τελευταίο διάστημα την επικαιρότητα στην Τουρκία απασχολούν οι αποκαλύψεις της εφημερίδας Ταράφ για σχέδιο «εμμέσου πραξικοπήματος» των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Το σχέδιο «Βαριοπούλα», τελευταία αποκάλυψη της Ταράφ, στόχευε στην οικοδόμηση κοινωνικού χάους τέτοιας έντασης, που θα δικαιολογούσε την επέμβαση των ενόπλων δυνάμεων προς «αποκατάσταση της τάξης». Για την επίτευξη του στόχου αυτού, η ομάδα εντός του στρατεύματος που σχεδίαζε τη «Βαριοπούλα», ήταν διατεθειμένη να ανατινάξει δύο κεντρικά τεμένη της Πόλης κατά τη διάρκεια της προσευχής της Παρασκευής, την πρόκληση έντασης με την Ελλάδα στο Αιγαίο με την κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους από τουρκικά πυρά, καθώς και τυφλά χτυπήματα. Συνεργάτες στην πορεία οικοδόμησης χάους το στράτευμα θα αναζητούσε στις «φίλα προσκείμενες» οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τις οποίες θα επιφόρτιζε με το έργο να πάρουν τους δρόμους με συνθήματα κατά της κυβέρνησης.

Παρόμοια σχέδια «εμμέσου ανατροπής», όπου το τεχνητά οικοδομημένο κοινωνικό χάος ανοίγει το δρόμο της επέμβασης, έχουν αποκαλυφθεί πέντε έξι μέχρι σήμερα. Οι Τούρκοι αναλυτές κάνουν λόγο για «κοινωνική μηχανική» του στρατεύματος, που προσπαθεί να χειραγωγήσει τις εξελίξεις στην τουρκική κοινωνία. Ωστόσο, για πρώτη φορά στο σχέδιο «Βαριοπούλα» αναφέρεται σχέδιο συνεργασίας του στρατεύματος με τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα και το ΡΚΚ. Από τις σημειώσεις του σχεδίου επιχειρήσεων που δημοσίευσε η εφημερίδα, καθίσταται προφανής η βεβαιότητα των συνωμοτών ότι μπορούν να παρεισφρύσουν στις εν λόγω οργανώσεις και να τις χρησιμοποιήσουν. Το στράτευμα ωθώντας την Αλ Κάιντα και το ΡΚΚ σε τυφλά χτυπήματα, θα δημιουργούσε τις εντυπώσεις πως το τέρας του σκοταδιστικού ισλάμ και εκείνο του κουρδικού εθνικισμού έχουν ενσκήψει να διαλύσουν τη χώρα. Τονώνοντας τις φοβίες μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης, ο «θεσμός που οι Τούρκοι εμπιστεύονται περισσότερο» θα ερχόταν να σώσει την κατάσταση, εμφανιζόμενος ως σωτήρας.
Το σχέδιο «Βαριοπούλα» ανάγεται στα τέλη του 2002 και τις αρχές του 2003. Λίγους μήνες αργότερα, χτυπήματα τα οποία ανέλαβε η τουρκική πτυχή της Αλ Κάιντα έπληξαν δύο κεντρικές συναγωγές της Πόλης, το Βρετανικό Προξενείο και την τράπεζα HSBC. Τα επόμενα χρόνια, τυφλά χτυπήματα πολλά από τα οποία δεν ανέλαβε το ΡΚΚ, σημειώθηκαν σε τουριστικά θέρετρα, σε αγορές και σε συνοικίες των μεγαλουπόλεων. Αρκετές φορές Τούρκοι αναλυτές και ξένοι παρατηρητές μίλησαν για «κοινότητα συμφερόντων» μεταξύ του ΡΚΚ και του στρατεύματος στη διατήρηση της έντασης. Η εθνοτική ένταση και το κλίμα ανασφάλειας τρέφει και τους δύο, ενώ ανακόπτει την παντοδυναμία της κυβέρνησης Ερντογάν, που με τις προεκλογικές της υποσχέσεις για πολιτικά ανοίγματα στο Κουρδικό σάρωσε τις κουρδικές επαρχίες, προκαλώντας εκλογική αιμορραγία στο Κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας. Όταν οι περισσότεροι Τούρκοι επιθυμούν το τέλος της στρατοκρατίας και οι περισσότεροι Κούρδοι δηλώνουν κουρασμένοι με τον αυτονομιστικό αγώνα, μόνη περίπτωση να ανατραπεί το κλίμα είναι η οικοδόμηση κλίματος αντιπαράθεσης.
Η «διείσδυση» στα ενδότερα τρομοκρατικών οργανώσεων και η χρήση τους προς ίδιον σκοπό από τις ένοπλες δυνάμεις και μυστικές υπηρεσίες αποτελεί κοινό τόπο σε πολλά στρατοκρατούμενα καθεστώτα. Η δράση των τρομοκρατικών ομάδων διοχετεύεται προς την εξυπηρέτηση των σκοπών του στρατεύματος, με απώτερο στόχο τη νομιμοποίηση – ενώπιον της διεθνούς και της εσωτερικής κοινής γνώμης – του καθοριστικού ρόλου που το τελευταίο διαδραματίζει στο δημόσιο βίο. Άλλες πάλι φορές, παραστρατιωτικές ομάδες είναι αυτές που διαπράττουν εγκλήματα, για να τα αποδώσουν αργότερα σε τρομοκρατικές οργανώσεις.

 Τα παραδείγματα είναι πολλά και από διάφορες χώρες. Στην Τουρκία η χρήση ενεργειών προβοκάτσιας από το τρίγωνο μυστικές υπηρεσίες – ένοπλες δυνάμεις – πολιτική εξουσία πηγαίνει πολύ πίσω. Ήδη το 1955 η τοποθέτηση από Τούρκο πράκτορα βόμβας στο «σπίτι του Ατατούρκ» και νυν Τουρκικό Προξενείο στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιήθηκε ως η απαραίτητη σπίθα για τον ξεσηκωμό του πλήθους και την τέλεση του πογκρόμ των Σεπτεμβιανών. Πενήντα χρόνια μετά, ο τουρκικός τύπος και ιστορικοί έριξαν φως στο ζήτημα. Αν και πολλοί υποψιάζονταν «δάκτυλο των μυστικών υπηρεσιών» στα τυφλά χτυπήματα των τελευταίων ετών, πρώτη φορά η δράση τους αποδείχθηκε στο σκάνδαλο του Σεμντίνλι. Οι ειδικές δυνάμεις της στρατοχωροφυλακής JITEM χτύπησαν ένα κουρδικό βιβλιοπωλείο στην πόλη του Σεμντίνλι, με στόχο να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι για την επίθεση ευθυνόταν το ΡΚΚ. Ο όχλος που αμέσως συγκεντρώθηκε, ωστόσο, συνέλαβε τους στρατιωτικούς επ’ αυτοφώρω. Πολλοί είναι σήμερα όσοι αναρωτιούνται εάν θα αποκαλυφθεί «στρατιωτικός δάκτυλος» που κατηύθυνε την Αλ Κάιντα προς τα χτυπήματα κατά των συναγωγών και των βρετανικών στόχων στην Πόλη.
Κραυγαλέο παράδειγμα «χειραγώγησης» της τρομοκρατίας από το στρατιωτικο-πολιτικό κατεστημένο μιας χώρας αποτελεί ο «βρώμικος πόλεμος» κατά των ισλαμιστών στην Αλγερία. Μετά τη μεταπολίτευση του 1989, που έδωσε τέλος στο μονοκομματικό δικτατορικό καθεστώς του «Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης» (FLN), η Αλγερία πειραματίσθηκε με τη δημοκρατία. Εάν, ωστόσο, σε χώρες δοκιμασμένες στο δημοκρατικό πολίτευμα υφίστανται σαφή όρια της δημοκρατίας (ανθρώπινα δικαιώματα, συνταγματικές βάσεις του πολιτεύματος), η χούντα του FLN που κυβερνούσε τη χώρα επέτρεψε τη συμμετοχή στην εκλογική αναμέτρηση του Ισλαμικού Μετώπου Σωτηρίας (FIS), παρότι το κόμμα έπρεπε να απαγορευθεί. To FIS διεκήρυσσε πως η δημοκρατία αποτελεί προσβολή του Θεού, καθώς μόνο ο θείος νόμος επιτρέπεται να ορίζει τη ζωή του μουσουλμάνου. Συνεπώς, σε περίπτωση εκλογής του, το FIS διαβεβαίωνε πως θα καταργούσε τη νεοσύστατη δημοκρατία, εγκαθιστώντας ισλαμικό κράτος. «Ένας άνδρας, μία ψήφος, μία φορά» ήταν το προεκλογικό του σύνθημα.
Στρατός και κυβέρνηση έπραξαν ανοήτως: αντί να διαλύσουν το FIS στο όνομα της αντισυνταγματικότητας του προγράμματός του, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις όλων των κοσμικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, παρέδωσαν τη δημοκρατία στους ισλαμιστές. Το FIS σάρωσε τον πρώτο γύρο των εκλογών, και η απόφαση απαγόρευσής του ήλθε πολύ αργά. Οι ισλαμιστές πέρασαν στην αντεπίθεση αρχίζοντας έναν αιματηρό κύκλο τρομοκρατικών χτυπημάτων. Ο Αλγερινός Εμφύλιος σημάδεψε τη δεκαετία του 1990, αφήνοντας γύρω στις 200.000 νεκρούς και μερικές από τις φοβερότερες σφαγές της σύγχρονης ιστορίας 
Οι σφαγές ολόκληρων χωριών, καθεμία από τις οποίες άφησε εκατοντάδες θύματα, προκάλεσαν πολλά ερωτηματικά. Γίνονταν πάντα τη νύχτα, από εκτελεστές με ισλαμική αμφίεση και γενειάδες, που κατέσφαζαν με μαχαίρια από νεογνά ως υπέργηρους. Οι ισλαμιστές είχαν για χρόνια διακριθεί σε σφαγές και πράξεις σαμποτάζ. Το πρώτο που «δεν κολλούσε» στη θεωρία ότι αυτοί ήταν υπεύθυνοι για τις μαζικές σφαγές των χρόνων 1994 -1997 είναι ότι τα χωριά που ξεκληρίσθηκαν είχαν ισλαμικές πεποιθήσεις και στήριζαν το FIS. Τα πληγέντα χωριά βρίσκονταν κοντά σε στρατώνες, και οι εκεί δυνάμεις αρνήθηκαν να επέμβουν ωσότου σταματήσει η σφαγή. Μέλη των αλγερινών μυστικών υπηρεσιών που αυτομόλησαν στο εξωτερικό ισχυρίσθηκαν πως η στρατιωτική χούντα που συνέχισε να κυβερνά την Αλγερία είχε παρεισφρήσει στις τάξεις του FIS και της ένοπλης ομάδας GIA (Group İslamique Arme), και είτε την κατεύθυνε προς ορισμένα χτυπήματα, είτε στην πραγματοποίηση των τρομερών σφαγών. Ειδικές δυνάμεις του στρατού ενίοτε «μασκαρεύονταν» ως ισλαμιστές και πραγματοποιούσαν οι ίδιοι τις σφαγές – εκκαθαρίσεις των οπαδών του FIS στα σχετικά χωριά.
Οι στρατιωτικοί και πράκτορες της αλγερινής χούντας που αυτομόλησαν κατονόμασαν τις μυστικές υπηρεσίες ως υπεύθυνες όχι μόνο για σφαγές αμάχων, αλλά και για δολοφονίες δημοσιογράφων, ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στελεχών της κοσμικής αντιπολίτευσης, πράξεις που αποδόθηκαν στους ισλαμιστές. Η σειρά αυτή απεχθών εγκλημάτων προστέθηκε σε όσα όντως διέπραξαν οι «γνήσιοι» ισλαμιστές και προκάλεσε τον τρόμο και την απέχθεια του πληθυσμού προς το FIS. Αποτέλεσμα, σήμερα η ίδια χούντα του FLN να κυβερνά την Αλγερία όπως το 1988. Το μονοκομματικό καθεστώς του FLN χρησιμοποίησε το χάος της τρομοκρατίας και του εμφυλίου για να ξεπαστρέψει τους εχθρούς του, είτε ισλαμικών είτε κοσμικών πεποιθήσεων. Ο τελευταίος λόγος στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας παρέμεινε στο κόμμα που την κυβερνά αδιαλείπτως από το 1962, χρονολογία της ανεξαρτησίας της.
Σε όλα τα άθλια μονοκομματικά και προσωποπαγή καθεστώτα του αραβικού κόσμου, στράτευμα και μυστικές υπηρεσίες φέρεται πως χρησιμοποιούν τον κίνδυνο της ισλαμοποίησης για να δικαιολογήσουν τον καθολικό έλεγχο που ασκούν επί του δημοσίου βίου. Καταγγελίες από φιλελεύθερους δημοσιογράφους για «χειραγώγηση» τρομοκρατικών ομάδων και χρήση τους «καταλλήλως» βρίθουν, αν και τα αυστηρά καθεστώτα λογοκρισίας δεν επιτρέπουν τη δημοσίευσή τους στον εγχώριο τύπο. Σήμερα, βέβαια, υπάρχουν και τα blogs…
Η Αλγερία της εποχής μας φαίνεται πως θα είναι το Πακιστάν, που κατρακυλά στον δρόμο του εμφυλίου. Το τέρας που ευθύνεται για την ολίσθηση, οι Ταλιμπάν, γεννήθηκε στους μεντρεσέδες του Πακιστάν, με την ενθάρρυνση και καθοδήγηση της πανίσχυρης μυστικής υπηρεσίας ISI (Inter-Services Intelligence) προς εξαγωγή στο Αφγανιστάν. Πολλοί Πακιστανοί πολιτικοί όπως η εκλιπούσα Μπεναζίρ Μπούττο και ο Ναβάζ Σαρίφ έχουν μιλήσει για την παντοδυναμία της ISI, που «λύνει και δένει» στο Πακιστάν ανεβάζοντας και κατεβάζοντας κυβερνήσεις. Βρίθουν οι καταγγελίες Πακιστανών δημοσιογράφων και ξένων παρατηρητών ότι, ενώ η υποτιθέμενη αποστολή των μυστικών υπηρεσιών του Πακιστάν είναι η ανάσχεση της ισλαμοποίησης της χώρας, αυτές ταυτόχρονα στηρίζουν και χρηματοδοτούν τους Ταλιμπάν.

Ποιος είναι ο στόχος των μυστικών υπηρεσιών στο διπλό αυτό παιχνίδι; Ίσως είναι νωρίς για να απαντηθεί το ερώτημα. Πάντως οι πολύπλοκες μηχανεύσεις, χωρίς αμφιβολία, μακροπρόθεσμα στοχεύουν στην αποδυνάμωση της πολιτικής εξουσίας στη χώρα. Μία αδύναμη πολιτική ηγεσία, με τη Δαμόκλειο σπάθη της επιβολής της εξουσίας των Ταλιμπάν, διασφαλίζει τα προνόμια και τις αυξημένες αρμοδιότητες της στρατιωτικής κάστας. Όσο υφίσταται το χάος, το στράτευμα παραμένει, και γίνεται δεκτό από σημαντικό μέρος του πληθυσμού και της διεθνούς κοινής γνώμης, ως σωτήρας και εγγυητής ότι το εξοπλισμένο με πυρηνικά όπλα Πακιστάν δε θα αλωθεί από τους Ταλιμπάν. Το αυξημένο κύρος του στρατεύματος το «προστατεύει» από την κριτική και την ανάγκη ελέγχου των εξουσιών του.
Η Τουρκία, φυσικά, δεν είναι ούτε Πακιστάν ούτε Αλγερία. Οι σχέσεις της με το δυτικό κόσμο, οι εσωτερικές της δυναμικές και οι φιλοδοξίες της μάλλον αποκλείουν ένα τέτοιο κατρακύλισμα στο χάος. Τα τελευταία χρόνια, παρά τη διαφθορά και την αυταρχικότητα του Ερντογάν, η τουρκική κοινωνία γεύθηκε ελευθερίες που μέχρι πρόσφατα ούτε ονειρευόταν, και τις οποίες δεν προτίθεται να απεμπολήσει. Καταργήθηκε η λογοκρισία και οι μέρες που το τσιλλερικό παρακράτος κυβερνούσε τη χώρα έχουν παρέλθει. Για τη διαφθορά και την αυταρχικότητα της κυβέρνησης οφείλεται όχι η «αδράνεια» του στρατεύματος, αλλά η έλλειψη αντιπολίτευσης ικανής να προσφέρει στους ψηφοφόρους ένα ελκυστικό πολιτικό όραμα. Πότε, όμως, το στράτευμα θα παραιτηθεί από τις ασκήσεις «κοινωνικής μηχανικής», και μέχρι πού έφθαναν τα σχέδιά του; Πότε θα συνειδητοποιήσει ότι μόνη πλέον αποδεκτή απομάκρυνση της κυβέρνησης Ερντογάν είναι μέσω της κάλπης; Τα προβλήματα μιας πολιτικής κουλτούρας πρέπει να λύνονται με τρόπο πολιτικό.
Διαβάστε περισσότερα...

14 χρόνια μετά: τι συνέβη μία "γκρίζα" νύχτα στα Ίμια - Επίκαιρα

1995, η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει πρόγραμμα αξιοποίησης ενός αριθμού ακατοίκητων ελληνικών νησιών. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου τουρκικό πλοίο προσαράζει στα αβαθή των Ιμίων. Ο πλοίαρχος αρνείται να δεχτεί την ελληνική βοήθεια και επιδίδει διακοίνωση προς την ελληνική πρεσβεία σύμφωνα με την οποία "τα Ίμια αποτελούν τμήμα του τουρκικού εδάφους". Τον Ιανουάριο του 1996 ο δήμαρχος της Καλύμνου υψώνει στα Ίμια την ελληνική σημαία. Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται στο νησί, υποστέλουν την ελληνική και υψώνουν την τουρκική σημαία. Άγημα του ελληνικού Ναυτικού την επαναφέρει και παραμένει στο νησί για τη φύλαξή της. Τα μεσάνυχτα της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου, ένα τέταρτο μετά τη μία το πρωί, μια ομάδα αποτελούμενη από Τούρκους κομάντος διαφεύγουν της προσοχής του Πολεμικού Ναυτικού, αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία, παραμένοντας στο σημείο για εφτά περίπου ώρες. Ύστερα από αλλεπάλληλες αμερικανικές παρεμβάσεις, το στρατιωτικό άγημα που είχε μεταβεί σταΊμια αποχωρεί τα χαράματα. Είχε προηγηθεί η πτώση -ή κατάρριψη- ενός ελληνικού ελικοπτέρου και η συμφωνία -ή ο συμβιβασμός- "Όχι πλοία, στρατιώτες και σημαίες στο νησί και την ευρύτερη περιοχή." Όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν της κρίσης των Ιμίων, θυμίζουν με αφορμή τη συμπλήρωση 14 χρόνων αύριο στα Επίκαιρα η Άννα Δόλλαρη και ο Ανδρέας Αθανασίου.

Άννα Δόλαρη, Περιοδικό Επίκαιρα (τεύχος 15ο)
"Όλο το παρασκήνιο της γκρίζας νύχτας"
"Η εκτέλεση του τουρκικού σχεδίου ξεκίνησε έναν περίπου μήνα νωρίτερα, στις 26 Δεκεμβρίου 1995, όταν το τουρκικό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά ύδατα και αρνείται κάθε βοήθεια από την ελληνική πλευρά, δηλώνοντας ότι θα αποκολλήσει το πλοίο με ίδια μέσα. Τρεις ημέρες αργότερα, στις 29 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος. Στις 10 Ιανουαρίου 1996, η Ελλάδα απορρίπτει τους παραπάνω ισχυρισμούς και παραπέμπει την Τουρκία στη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Ακολουθούν σωρεία καθοριστικών γεγονότων.
Στις 14 Ιανουαρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του σε Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει: «Φοβάμαι θερμό επεισόδιο». Στις 19 Ιανουαρίου, εκλέγεται πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 25 Ιανουαρίου, ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν την ελληνική σημαία στα Ίμια.
Η μάχη της σημαίας
Στις 28 Ιανουαρίου μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας Χουριέτ προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Εν συνεχεία, ο αρχηγός ΓΕΝ δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει την ελληνική. Ο αρχηγός ΓΕΝ επικοινωνεί με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη, τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο κ. Λυμπέρης εκφράζει την απόλυτα σύμφωνη γνώμη του με την πρωτοβουλία του αρχηγού ΓΕΝ και αμέσως ενημερώνει τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη.

Στις 30 Ιανουαρίου 1996 δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια. Από νωρίς το πρωί στην περιοχή επικρατεί μεγάλη ένταση και αναβρασμός. Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πλοία είναι ήδη στην περιοχή των Ιμίων σε θέση μάχης, ενώ άντρες των ΟΥΚ αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο. Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις 'Εβρου και στα νησιά του Αιγαίου. Από εκείνο το χρονικό σημείο και για περισσότερες από 12 ώρες γύρω από τα Ίμια θα στηθεί στην κυριολεξία σκηνικό πολέμου. Στην περιοχή έχει συγκεντρωθεί τεράστια δύναμη πυρός. Το σύνολο σχεδόν του τουρκικού και ελληνικού στόλου βρίσκεται μέσα σε μία πολύ μικρή θαλάσσια περιοχή, με τα πυροβόλα αποδεσμευμένα, έτοιμα να ρίξουν μόλις λάμβαναν σχετική εντολή. Σε ανάλογη ετοιμότητα βρίσκονται τόσο οι χερσαίες, όσο και οι αεροπορικές δυνάμεις των δύο χωρών.
Η πτώση του ελικοπτέρου
Ο κύβος θα ριφθεί μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου,
όταν και γίνεται γνωστό στην ελληνική στρατιωτική ηγεσία πως Τούρκοι κομάντος ίσως είναι σε μία από τις δύο βραχονησίδες που αποτελούν τα Ίμια. Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από το ελικόπτερο ΑΒ-212 ΑSW της φρεγάτας «Ναυαρίνο». Το ελικόπτερο θα απονηωθεί έχοντας τρία άτομα ως πλήρωμα, προκειμένου να καταγράψει τον ακριβή αριθμό των Τούρκων κομάντος που βρίσκονται πάνω στη βραχονησίδα. Στις 5:30 περίπου και ενώ ίπταται σε μικρό ύψος σαρώνοντας με τον προβολέα του το έδαφος των Ιμίων, το ελικόπτερο, για αδιευκρίνιστους λόγους, καταπέφτει στη θάλασσα. (...) Ο Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Έκτορας Γιαλοψός και ο Παναγιώτης Βλαχάκος θα αφήσουν την τελευταία τους πνοή υπερασπιζόμενοι το ελληνικό έδαφος.
Τα πώς και τα γιατί της απώλειας τους δεν θα τα μάθει ποτέ κανείς. Τα όσα ακούστηκαν τότε και τα όσα γράφτηκαν μέχρι και σήμερα μικρή σημασία θα έχουν, αφού ακόμη και 14 χρόνια μετά το γεγονός ουδείς είναι σε θέση να πει με ακρίβεια τι έφταιξε και έπεσε το ελικόπτερο. (...) Ο τότε υπουργός κ. Γεράσιμος Αρσένης θα βγει την επόμενη ημέρα και θα δηλώσει ότι το αεροσκάφος έπεσε λόγω vertigo (ζάλης) του κυβερνήτη του ελικοπτέρου, ο οποίος έχασε τον έλεγχο. Πριν καν ολοκληρώσει τη δήλωση του, δημοσιογράφοι και μη ρωτούν εάν εξ αρχής θα έπρεπε να δοθεί άδεια απογείωσης στις 5:30 το πρωί, αφού ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους «δεν ενδείκνυται για νυχτερινές πτήσεις».
Στην πορεία, βοούν οι φωνές και τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία η πτώση οφειλόταν σε δολιοφθορά. Κάποιοι κάνουν λόγο για ηλεκτρονική παρεμβολή, αφού μετά το άνοιγμα του μαύρου κουτιού διαπιστώθηκε ότι στο κοντρόλ του αεροσκάφους υπήρξε η ένδειξη του master caution, που σημαίνει ότι βασικά όργανα μπλοκαρίστηκαν. Σύμφωνα με πιλότους, η ένδειξη master caution εμφανίζεται όταν υπάρξει παρεμβολή ή μηχανική βλάβη. Παρ' όλα αυτά όμως, η κυρίαρχη αντίληψη για την πτώση του ελικοπτέρου ήταν άλλη και ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο όταν αυτό ανασύρθηκε από το βυθό της θάλασσας. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη αντίληψη, εκείνοι που ευθύνονταν για την πτώση του ελικοπτέρου και το θάνατο του πληρώματος του ήταν οι Τούρκοι κομάντος που άνοιξαν πυρ εναντίον του. Μια σειρά από οπές στο κυρίως σώμα του αεροσκάφους ενίσχυσε τη συγκεκριμένη αντίληψη, κάνοντας τότε τον κ. Δημήτρη Καλλέργη, διοικητή των ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού, να πει για το τραγικό συμβάν: «Υπάρχουν ευρήματα του ελικοπτέρου που δεν ανασύρθηκαν ποτέ. Κατά τη γνώμη μου τον πόλεμο δεν πρέπει να τον αφήνουμε στα χέρια των πολιτικών. Σύμφωνα με όσα γνωρίζω, έγινε διαρροή του τηλεφώνου του επικεφαλής της ομάδας αξιωματικών στην Κάλυμνο που ανέφερε ότι το ελικόπτερο είχε βληθεί από τουρκικά πυρά. Η εντολή προς όλους εμάς ήταν η εξής: "Χαμηλώστε τους τόνους και μην λέτε πολλά"».

Πολιτικές και στρατιωτικές ευθύνες
Η κρίση των Ιμίων δεν είχε όμως μόνο στρατιωτικό αλλά και πολιτικό σκέλος. Κι αν στον επιχειρησιακό τομέα ο εχθρός ήταν ξεκάθαρος και βρισκόταν ακριβώς απέναντι, σε πολιτικό επίπεδο τα πράγματα ήταν εξαιρετικά συγκεχυμένα. Ο ρόλος των πολιτικών προσώπων που ενεπλάκησαν στην όλη διαχείριση της κρίσης προκάλεσε αμφισβήτηση, ερωτηματικά και παρ' ολίγον διπλωματικά επεισόδια στο τρίγωνο Αθήνα - Άγκυρα - Ουάσιγκτον. Στην πορεία δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατηγόρησαν τους πρωτεργάτες της πολιτικής σκηνής όσον αφορά στους χειρισμούς της κρίσης, τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, τον υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη για εθνική μειοδοσία. Οι πιο σκληροπυρηνικοί, όπως ο Μιλτιάδης Έβερτ και ο Αντώνης Σαμαράς, έκαναν λόγο για εθνική προδοσία και πρωτοφανή εθνική ήττα.
Ο κ. Σημίτης, έχοντας μόλις προ δεκαημέρου αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, ευθύς εξαρχής επιδιώκει να μην διαρρεύσει τίποτα στα Μέσα Ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, επιλέγει να αντικαταστήσει τον έμπειρο υπουργό Εξωτερικών Κάρολο Παπούλια με τον Θόδωρο Πάγκαλο. Ο τελευταίος όμως θα είναι και αυτός που θα αναδείξει το θέμα, δίνοντας σχετική συνέντευξη σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι, παραδεχόμενος ότι έχουν ήδη γίνει διαβουλεύσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων για τα Ίμια και τις αξιώσεις των γειτόνων μας. Σύμφωνα με τα αμερικανικά έγγραφα, ο υπουργός Εξωτερικών αναφερόμενος στο συμβάν των Ιμίων θα πει προς τους Αμερικανούς ότι τα ελληνικά στρατεύματα θα αποσυρθούν από τη βραχονησίδα, η ελληνική σημαία θα παραμείνει, οι άνεμοι όμως θα την καταστρέψουν. Ταυτόχρονα, ελληνικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για εκβιασμούς προς τον Έλληνα πρωθυπουργό από την πλευρά των Αμερικανών με το εξής περιεχόμενο: «Εάν δεν υποχωρήσετε, δεν θα εμποδίσουμε τον πόλεμο που είναι έτοιμη να σας κηρύξει η Τουρκία».
Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που θα χαρακτηρίσει τις ώρες πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων θα είναι η πλήρης ασυνεννοησία μεταξύ της ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Με τη δεξιά να μην γνωρίζει τι ποιεί η αριστερά, τουτέστιν με τους στρατιωτικούς, από τη μια, να μην έχουν ξεκάθαρη εικόνα για το ποια ακριβώς είναι τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας και την πολιτική ηγεσία, από την άλλη, να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά από λάθη και παραλείψεις σε επιχειρησιακό επίπεδο. Σύμφωνα με δηλώσεις στα «Επίκαιρα» του επίτιμου αρχηγού ΓΕΕΘΑ αντιπτέραρχου Νίκου Κουρή, «ανεξάρτητα από το μέγεθος της κρίσης, τελικά υπεύθυνη για το χειρισμό της είναι η πολιτική ηγεσία. Βεβαίως, αν πρόκειται για κρίση με χαρακτηριστικά θερμής αναμέτρησης, η στρατιωτική ηγεσία έχει βαρύνουσα γνώμη, όχι όμως τον τελευταίο λόγο.
Στην κρίση των Ιμίων παρατηρήθηκε διάσπαση της ομάδας του ΚΥΣΕΑ, τα μέλη του οποίου λειτουργούσαν από διάφορες θέσεις εκτός ΕΟΚΕΠΙΚ. Αποτέλεσμα ήταν να μην έχουν όλα τα μέλη του ΚΥΣΕΑ τις ίδιες πληροφορίες ή και να μην διαθέτουν πρόσφατη εικόνα της κατάστασης. Οι αποφάσεις του προέδρου της κυβέρνησης και οι διαταγές του Α/ΓΕΕΘΑ δεν ήταν γνωστές σε όλους». Ο κ. Κουρής δεν παραλείπει, επίσης, να αναφερθεί ιδιαίτερα και στις ευθύνες του ίδιου του τότε πρωθυπουργού, σημειώνοντας ότι αγνοούσε την τακτική χειρισμού κρίσεων και των σχετικών σχεδίων. «Έχοντας, όπως απεδείχθη, μια ανεξήγητη αντιπάθεια στους στρατιωτικούς, δεν εμπιστευόταν την ηγεσία τους, προς την οποία είχε διαφορές στρατηγικής αντίληψης. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι φυσικό να υπάρχει σύγχυση, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια πολιτική ήττα που πλήγωσε το έθνος μας», καταλήγει ο Κ. Κουρής.
Η επιφυλλίδα της κρίσης των Ιμίων θα γραφεί με μελανά γράμματα στις 31 Ιανουαρίου του 1996, όταν ο Κώστας Σημίτης ευχαριστεί από το βήμα της Βουλής τις ΗΠΑ για τη βοήθειά τους στην αποκλιμάκωση της κρίσης. Οι δηλώσεις του προκαλούν θύελλα αντιδράσεων από όλες τις πτέρυγες της αντιπολίτευσης. Οι αντίπαλοι του μιλούν για άθλιο πολιτικό κατεστημένο και για δικαίωση νεποτισμού. Λίγο αργότερα, ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χρήστος Λυμπέρης θα πει δημοσίως: «Δεν μου είπαν τίποτε για διαπραγματεύσεις. Μου είπε ο πρωθυπουργός, "Αρχηγέ, αν βγάλουμε τη σημαία είναι σοβαρό;" Του λέω, "Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση". Μου απαντάει: "Είστε συναισθηματικός"».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες
Μετά την κρίση των Ιμίων, οι ΗΠΑ, με τη διαμεσολάβηση του Χόλμπρουκ, προσπαθούσαν εκπληρώνοντας το «χατίρι» της Άγκυρας να πιέσουν την Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου για να διαπραγματευτεί με την Τουρκία όλα τα θέματα του Αιγαίου. Η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι η Αθήνα το είχε αποδεχτεί αυτό μέσα στο «πακέτο» για τον τερματισμό της κρίσης στα Ίμια. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος, όμως, αρνήθηκε να οδηγηθούμε σε διάλογο, αφού τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα.
Στο βιβλίο Ίμια: Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών, των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Αθανάσιου Έλλις, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά τόσο ανάγλυφα η αποτίμηση της κατάστασης και των χειρισμών που έγιναν τότε. Σε σχετικό έγγραφο, ο Στρόουμπ Τάλμποτ, βοηθός υπουργός Εξωτερικών, ούτε λίγο ούτε πολύ, διατυπώνει κυνικά την άποψη ότι ο διπλωματικός συμβιβασμός που επέβαλε ο Χόλμπρουκ ήταν ήττα για την Ελλάδα. Στο ίδιο έγγραφο, ο Τάλμποτ θεωρεί ότι το όλο επεισόδιο με τη σημαία δεν είχε την έγκριση του τότε υπουργού Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη, ο οποίος, κατά την εκτίμηση του Αμερικανού επισήμου, μαζί με τη στρατιωτική ηγεσία, «φαίνονται καταδικασμένοι να πληρώσουν τις συνέπειες της πανωλεθρίας στα Ίμια χάνοντας ενδεχομένως τη θέση τους». Ο Πάγκαλος πιστεύει πως ο Σημίτης αυτό δεν το έκανε από εντιμότητα και καλά αισθήματα. Ποτέ δεν ευγνωμονεί, δεν ευχαριστεί κανέναν, γιατί «δεν έχει καλά αισθήματα», λέει ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου συμπληρώνοντας ότι ο Σημίτης το είδε σαν μια ευκαιρία να πει στους Αμερικανούς πως «εδώ είμαι εγώ», διασφαλίζοντας έτσι το πολιτικό του μέλλον.
Οι συγγραφείς του βιβλίου στην τελευταία ενότητα, που ουσιαστικά αποτελεί και τα συμπεράσματά τους, καταγράφουν την κρίση στα Ίμια ως την πόρτα που οδήγησε στη Συμφωνία της Μαδρίτης, με την οποία όχι μόνο αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας και «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, αλλά και ο ρόλος του επιδιαιτητή και διαμεσολαβητή για τις ΗΠΑ. Πρωταγωνιστές από την ελληνική πλευρά πάλι οι ίδιοι: Σημίτης και Πάγκαλος. Και είναι αξιοπερίεργη η διατύπωση των σημείων του σκεπτικού της περιβόητης συμφωνίας, γιατί συμπίπτει σχεδόν απόλυτα με αυτό που υπάρχει στο πρακτικό που συντάχθηκε για τη συνάντηση Κλίντον - Σημίτη στην Ουάσιγκτον στις 10 Απριλίου του 1996. Στο σχετικό έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται ρητά ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δέχτηκε τα σημεία αυτά ως βάση επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών. Με άλλα λόγια, επισημαίνεται με ακρίβεια ο χρόνος και ο τόπος της εκκίνησης της «βήμα προς βήμα» τακτικής για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών."
Ανδρέας Αθανασίου, περιοδικό Επίκαιρα (τεύχος 15ο)
"Ίμια 1996: Η κρίση που «γέννησε» εδαφικές διεκδικήσεις"
"Το γεγονός ότι οι Τούρκοι, από το 1973, εφαρμόζουν διεκδικητική στρατηγική, με στόχο την αναθεώρηση του καθεστώτος στο Αιγαίο, είναι σε όλους γνωστό. Με τετελεσμένα και απειλές πολέμου, αξιώνουν: Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πέρα από όσα προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας, εγκατάλειψη του δικαιώματος επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων, περιορισμό του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, είσοδο των πολεμικών αεροσκαφών τους στο FIR Αθηνών, χωρίς να υποβάλλουν σχέδια πτήσης, ανάληψη της ευθύνης επιχειρησιακού ελέγχου σημαντικού μέρους του Αιγαίου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Σαν να μην έφταναν όμως όλα αυτά, προσέθεσαν από το 1996, και τους ισχυρισμούς για δήθεν «γκρίζες ζώνες». Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι μεγάλος αριθμός νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο δεν έχει σαφώς προσδιορισμένο καθεστώς και απαιτούν διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό της κυριότητάς τους. Η πρώτη απόπειρα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας σε νησίδες του Αιγαίου εκδηλώθηκε τον Ιούνιο του 1991. Ο ναύαρχος Ιλφάν Τινάζ, σε δηλώσεις του στην Άγκυρα, υποστήριξε τότε: «Οι Έλληνες προχώρησαν τόσο πολύ, που έφτασαν στο σημείο να ισχυρίζονται πως είναι δικά τους ακόμη και ακατοίκητα βράχια στα διεθνή ύδατα». Μιλούσε, βέβαια, μόνο για ακατοίκητες νησίδες, αλλά υπογράμμιζε πως «τίποτε απ' όλα αυτά δεν είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό» από τη χώρα του. Η τουρκική απόπειρα, τότε, αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία και οι Τούρκοι γρήγορα έβαλαν το σπαθί τους στο θηκάρι. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών υποστήριξε ότι «οι δηλώσεις του ναυάρχου αποδόθηκαν λανθασμένα» και το θέμα μπήκε στο συρτάρι. Η αρχή, όμως, είχε γίνει και η ιστορική εμπειρία δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολιών για τη συνέχεια.(...)
Δύο ημέρες μετά τα Ίμια, ήρθε με τον πιο επίσημο τρόπο, η πραγματική διάσταση της νέας τουρκικής διεκδίκησης. Η πρωθυπουργός Τσιλέρ, αφού επαναλάμβανε ότι «ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, θα αποτελέσει αιτία πολέμου», αποκάλυπτε την έκταση της νέας διεκδίκησης. Συγκεκριμένα, ισχυριζόταν πως «υπάρχουν πάνω από 1.000 νησίδες στο Αιγαίο που αποτελούν τουρκικό έδαφος». Αμφισβητούσε ευθέως την ελληνική κυριότητά τους και ζητούσε την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη διευκρίνιση του καθεστώτος τους. Έθετε ζήτημα «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο. Διεκδικούσε ευθέως ελληνικά εδάφη. Χωρίς να ξέρει ούτε πόσα ούτε και ποια είναι αυτά.
Στο τραπέζι και οι ισχυρισμοί για «γκρίζες ζώνες»
Από τη στιγμή εκείνη, η Αθήνα άρχισε να αντιδρά ως συνήθως. Στην αρχή είπε πως δεν πρόκειται ούτε διάλογο να ξεκινήσει με την Τουρκία ούτε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της να ανεχτεί, παρά μόνο εάν εγκατέλειπε άμεσα και οριστικά τη διεκδίκηση ελληνικών εδαφών. Στη συνέχεια, ζήτησε από την Τουρκία, εάν αμφισβητεί το καθεστώς των Ιμίων, να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Λίγο αργότερα, ανακοίνωσε πως «δεν επιμένει ούτε σε αυτό» και ότι θα της αρκούσε απλά και μόνο «να δηλώσει η Τουρκία ότι θα προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και ας μην το κάνει». Δεν θα έμενε όμως ούτε σε αυτό.
 
Οι "πρωταγωνιστές"... 
Τον Ιούλιο του 1997, ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Τούρκος πρόεδρος, ακολουθώντας αμερικανικές μεθοδεύσεις, προχώρησαν στην κοινή δήλωση της Μαδρίτης, που αναγνώριζε «νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Δύο χρόνια αργότερα, στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι, η ελληνική κυβέρνηση έκανε το επόμενο, στρατηγικής σημασίας, βήμα. Άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. «Τα υποψήφια κράτη», ανέφερε το κείμενο των συμπερασμάτων, «οφείλουν να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων. Άλλως θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος».
Από εκεί και πέρα, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και ο Τούρκος ομόλογος του Ισμαήλ Τζεμ ξεκίνησαν εντατική προσπάθεια ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Αρχικά πέτυχαν μια σειρά διμερών συμφωνιών σε εμπορικά, τουριστικά, επενδυτικά, μεταναστευτικά και άλλα ζητήματα. Λίγο αργότερα, όμως, στις αρχές του 2002 δρομολόγησαν και επίσημα τις διερευνητικές επαφές για τα ζητήματα που εγείρονταν από την Τουρκία στο Αιγαίο.
Ο νέος ελληνοτουρκικός διάλογος άρχισε με ρητή διαβεβαίωση της ελληνικής κυβέρνησης ότι αφορά στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και δεν πρόκειται να συζητηθούν θέματα κυριαρχίας. Υπογραμμιζόταν, μάλιστα, ότι θα σταματούσε κάθε συζήτηση, εάν οι Τούρκοι προσπαθούσαν να βάλουν στο τραπέζι ζήτημα «γκρίζων ζωνών.»
«Δεν μπορούμε», έλεγε τότε ως υπουργός Εξωτερικών ο Γιώργος Παπανδρέου, «να βάλουμε στο τραπέζι κυριαρχικά δικαιώματα και να τα διαπραγματευτούμε σαν να τα αμφισβητούμε οι ίδιοι… Αν έρθει η τουρκική πλευρά και πει: “Ξέρετε, υπάρχουν «γκρίζες ζώνες», υπάρχουν νησιά στα οποία αμφισβητούμε τη δική σας κυριαρχία”, το ευκολότερο που έχει να κάνει η ελληνική πλευρά είναι να πει: “Δεν τα συζητώ, τελείωσε η συζήτηση”…»
Κοινή παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο
Κι όμως! Λίγους μήνες αργότερα, προτού προχωρήσουν καλά – καλά οι διαβουλεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, η τουρκική πλευρά είχε βάλει στο τραπέζι όλες τις μονομερείς διεκδικήσεις της. Ακόμη και τις πιο αυθαίρετες αξιώσεις, που είχε προβάλει κατά την κρίση στα Ίμια. Τους ισχυρισμούς της, δηλαδή, για «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. «Ένα άλλο ζήτημα που αποτελεί μείζον ζήτημα των διερευνητικών επαφών», θα έγραφε αργότερα ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, «είναι το θέμα των “γκρίζων ζωνών”.
Στα τέλη του 2003, η ελληνική κυβέρνηση εκτιμούσε ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να παραιτηθεί από τους ισχυρισμούς της για “γκρίζες ζώνες”. Καθώς, μάλιστα, οι διερευνητικές επαφές είχαν φτάσει σε ακτίνα συμφωνίας, αναδεικνύονταν δύο ενδεχόμενα: το πρώτο αφορούσε στις δυνατότητες αντιμετώπισης του θέματος στις διερευνητικές επαφές. Γι’ αυτό όμως, χρειαζόταν πολιτική και όχι τεχνοκρατική διαπραγμάτευση. Το δεύτερο αφορούσε στο ενδεχόμενο αποδοχής της αξίωσης των Τούρκων για από κοινού παραπομπή και αυτού του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Υποστηριζόταν, άλλωστε, από τους Τούρκους ότι η παραπομπή αυτή ήταν αναγκαία, καθώς η κυριότητα των βραχονησίδων συνδέεται άμεσα με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Η Αθήνα, βέβαια, δεν είχε καμιά αντίρρηση στο ενδεχόμενο παραπομπής και αυτού του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο. Αντιθέτως. Είχε απαιτήσει, και μάλιστα επιτακτικά, την προσφυγή της Άγκυρας αμέσως μετά την κρίση στα Ίμια. Η Τουρκία, όμως, έβαζε και αυτή τη διεκδίκησή της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ήθελε είτε να πάρει κάποια σοβαρά ανταλλάγματα είτε να γίνει κοινή προσφυγή. Υπολόγιζε πως, εάν η Ελλάδα συνυπέγραφε μια τέτοια προσφυγή, θα αναγνώριζε την αμφισβήτηση της κυριαρχίας της και θα υπονόμευε τη θέση της."
 newstime.gr/ Διαβάστε περισσότερα...

75% των Αλβανών θέλουν "Μεγάλη Αλβανία"

Σύμφωνα με δημοσίευμα της σέρβικης καθημερινής εφημερίδας "Glas Javnosti" που εκδίδεται στο Βελιγράδι, το 70% των Αλβανών υποστηρίζουν την ιδέα της μεγάλης Αλβανίας. Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων το 74,2% των Κοσσοβάρων και το 70,5% των Αλβανών τάσσονται υπέρ της δημιουργίας της "Μεγάλης Αλβανίας". Εντύπωση προκαλεί το ποσοστό όσων πιστεύουν πως η δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας" θα γίνει πραγματικότητα στο κοντινό μέλλον.
Συγκεκριμένα το 43,3% των Κοσοβάρων και το 39,5% των Αλβανών θεωρούν πως σε δέκα χρόνια θα έχει δημιουργηθεί η "Μεγάλη Αλβανία". Η ιδέα της "Μεγάλης Αλβανίας" έχει πολλούς υποστηρικτές στην Αλβανία και σημαντική έκφραση στην πολιτική σκηνή της χώρας. Οι θιασώτες της ιδέας, πιστεύουν στην ένωση όλων των περιοχών των Βαλκανίων που "ανήκουν" στο αλβανικό έθνος, σε ένα κράτος. Στις περιοχές αυτές συμπεριλαμβάνονται το προσφάτως ανεξαρτητοποιημένο Κόσοβο, περιοχές του κράτους των Σκοπίων, του Μαυροβουνίου και βέβαια της Ελλάδος.




Διαβάστε περισσότερα...

Ίμια κι εντεύθεν..

ΑΞΙΖΕ ΑΡΑΓΕ Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥΣ;


































































Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Φυτεύοντας ελιές με τον κατακτητή!





Διαβάστε περισσότερα...

Πρωτοφανής συσκότιση!

Oύτε μια δήλωση από τον Πρόεδρο για τη «σημαντική πρόοδο»
Το στόμα του κλειστό κράτησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε σχέση με τη «σημαντική πρόοδο» που ανακοίνωσε ο Αλεξάντερ Ντάουνερ χθες. Σε αντίθεση με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, που έσπευσε να δώσει κάποιες -υποτυπώδεις έστω- διευκρινίσεις, ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν έκανε ούτε τις καθιερωμένες του δηλώσεις στα ΜΜΕ, ρίχνοντας έτσι τις εξελίξεις στο σκοτάδι. Σημαντικά ερωτηματικά δημιουργούνται, βεβαίως, σε σχέση με τη σκοπιμότητα της στάσης αυτής, καθώς, είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο, ο Πρόεδρος να παίζει κρυφτούλι με το χρόνο, καθώς δεν θέλει να κληθεί να δώσει εξηγήσεις πριν από την επίσκεψη του Μπαν Κι Μουν και την κοινή δημοσιογραφική διάσκεψη με τον Ταλάτ.
Εντύπωση προκαλεί πάντως το γεγονός ότι, εκ πρώτης όψεως, εκτός από τους πολίτες αποκλείστηκαν από την ενημέρωση και οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου! Μετά τις πρώτες αντιδράσεις, νωρίς το βράδυ, αρκετές ώρες, δηλαδή, μετά το πέρας της συνάντησης Χριστόφια-Ταλάτ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας άρχισε να παίρνει έναν - έναν τους κομματικούς αρχηγούς στο τηλέφωνο, ώστε να τους ενημερώσει για την κατάσταση. Οι επαφές αυτές έγιναν εκ του προχείρου και η πληροφόρηση που έδωσε ο Δημήτρης Χριστόφιας ήταν σύντομη και επιφανειακή, χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Η προφανής κίνηση της σύγκλησης έκτακτου Εθνικού Συμβουλίου, μέχρι χθες το βράδυ δεν φαίνεται να τροχοδρομείτο. Αντιθέτως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μάλλον αποφεύγει τη διαβούλευση, αλλά και τις... επισημότητες σε αυτό το χρονικό σημείο και προτιμά να περιοριστεί στο «να κάνει το καθήκον του», να πει, δηλαδή, σε χοντρές γραμμές τι έγινε, χωρίς να μπει στη διαδικασία του διαλόγου. Έτσι, άλλωστε, θα περιορίσει στο μίνιμουμ και τις διαρροές εκείνες που θα περιπλέξουν περισσότερο την κατάσταση.
Μικρές συγκλίσεις, μεγάλες απορίες
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ο Πρόεδρος φέρεται να είπε στους κομματικούς αρχηγούς ότι γίνεται πολύ κακό για το τίποτα. Δηλαδή, για λόγους σκοπιμότητας -είναι, άλλωστε, πλέον γνωστό τοις πάσι ότι τα Ηνωμένα Έθνη όχι απλώς ευνοούν, αλλά καίγονται για την επανεκλογή Ταλάτ- οι μερικές συγκλίσεις μεταξύ των δύο συνομιλητών στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, έχουν αναχθεί σε «σημαντική πρόοδο». Οι δύο τομείς στους οποίους επήλθαν οι νέες συγκλίσεις είναι το δίκαιο της θάλασσας και το ζήτημα με τα ξεχωριστά FIR. Στο μεν δίκαιο της θάλασσας, φαίνεται, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ να κινήθηκε προς την κατεύθυνση της δικής μας πρότασης, στους δε χωριστούς εναέριους χώρους αποδέχθηκε μεν ότι το FIR πρέπει να είναι ένα, αλλά επιθυμεί να χωρίζεται σε περιοχές, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται. Πληροφορίες κάνουν λόγο και για μικρές συγκλίσεις στο ζήτημα της εκ περιτροπής προεδρίας, καθώς και στο διαχωρισμό εξουσιών σε σχέση με κάποιες εξωτερικές σχέσεις, που σχετίζονται κυρίως με το εμπόριο.
ΜΙΚΑΕΛΛΑ ΛΟΪΖΟΥ
Διαβάστε περισσότερα...

Κύπρος: Ο Δ.Χριστόφιας ενημέρωνει το Εθνικό Συμβούλιο


Μια μέρα πριν από την επίσκεψη στο νησί του γγ των ΗΕ, ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας ενημερώνει τους πολιτικούς αρχηγούς για τις τελευταίες εξελίξεις.  
Σε ενημέρωση των αρχηγών των κομμάτων για τα αποτελέσματα των εντατικών συνομιλιών με την τουρκοκυπριακή ηγεσία, προχωρεί ο Κύπριος Πρόεδρος Χριστόφιας.
 Όπως δήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου, ο Δ.Χριστόφιας επικοινώνησε αργά χθες βράδυ με τους ηγέτες των κομμάτων ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού, ΔΗΣΥ Νίκο Αναστασιάδη, ΔΗΚΟ Μάριο Καρογιάν και ΕΔΕΚ Γιαννάκη Ομήρου.
 Σήμερα, επικοινωνήσει και με τον πρόεδρο του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρη Συλλούρη και με τη Γενική Γραμματέα των Οικολόγων Ιωάννα Παναγιώτου.
 Ο εκπρόσωπος διευκρινίζει ότι πρόκειται για μια πρώτη ενημέρωση αναφορικά με τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων και ότι σύντομα θα συνέλθει το Εθνικό Συμβούλιο.
Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, πάντως, δήλωσε το πρωί στο ΡΙΚ ότι έτυχε ενημέρωσης και πρόσθεσε ότι καταβάλλεται προσπάθεια να προχωρήσει η διαδικασία.
 Είπε, επίσης, ότι η παρουσία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, θα δώσει ώθηση στην προσπάθεια, που βρίσκεται σε εξέλιξη, με την προϋπόθεση ότι θα λειτουργήσει στο πλαίσιο των ψηφισμάτων του διεθνούς οργανισμού.
 Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Νίκος Αναστασιάδης, ανέφερε ότι από την ενημέρωση φαίνεται να υπήρξε κάποια διαφορετική αντιμετώπιση ορισμένων θεμάτων από την άλλη πλευρά. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι «δεν μπορεί να μιλά κάποιος για εντυπωσιακή πρόοδο, αφού μόνο ένα θέμα έχει συζητηθεί». «Επιβάλλεται η ενημέρωση των πολιτικών δυνάμεων, ώστε αν η πρόοδος που αναφέρεται ότι επιτεύχθηκε μας βρίσκει σύμφωνους, να τη στηρίξουμε», δήλωσε ο αρχηγός του Συναγερμού και πρόσθεσε πως αν υπάρξουν ενστάσεις, ο Πρόεδρος Χριστόφιας πρέπει να τις λάβει υπόψιν και να φροντίσει να βελτιωθούν στη διάρκεια της παρουσίας του Γενικού Γραμματέα στην Κύπρο.
 «Από την ενημέρωση της οποίας έτυχε ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, δεν φαίνεται να υπήρξαν θετικές εξελίξεις στις εντατικές συνομιλίες», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Φώτης Φωτίου, προσθέτοντας ότι το κόμμα του στηρίζει και θα στηρίζει τη θέση του Προέδρου Χριστόφια ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί ενδιάμεση συμφωνία, χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες.
 Τέλος, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΔΕΚ, Δημήτρης Παπαδάκης, δήλωσε ότι αργά χθες βράδυ ο Πρόεδρος Χριστόφιας είχε επικοινωνία με τον πρόεδρο του κόμματος, Γιαννάκη Ομήρου, τον οποίο ενημέρωσε για τις συνομιλίες. Ο κ. Παπαδάκης επανέλαβε τη θέση για σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου, προκειμένου να συζητηθούν οι εξελίξεις και να «οπλισθεί» ο Πρόεδρος ενόψει της άφιξης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
 Αύριο το βράδυ φτάνει στο νησί ο ΓΓ των ΓΕ Μπαν Κι Μουν.
newsIt
Διαβάστε περισσότερα...

Συστράτευση ζήτησε ο Καρατζαφέρης από τη Θεσσαλονίκη

Τη συστράτευση όλου του πολιτικού κόσμου «για να μπορούμε να ελπίζουμε αμυδρά ότι θα βγάλουμε τον τόπο από την κρίση», ζήτησε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης.

Σε δηλώσεις του λίγο πριν την ομιλία του στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΛΑΟΣ στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Καρατζαφέρης ανέφερε επίσης ότι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «προσπάθησε να κάνει τη νύχτα μέρα στο Νταβός και πέρασε επώδυνες στιγμές».

Ο κ. Καρατζαφέρης έκανε αναφορά και στην υπόθεση της Siemens, λέγοντας ότι «αποφάσισαν να χύσουν πολύ αίμα στην αρένα και νομίζω ότι είναι και άκαιρο».

"Σε μια εποχή που χρειάζεται συστράτευση όλων, το ``διαίρει και βασίλευε`` το οποίο θα επιχειρήσουν κάποιοι μέσα από τις εξεταστικές επιτροπές, δεν βοηθάει κανέναν».

Ο κ. Καρατζαφέρης ανέφερε ακόμη ότι βλέπει μια προσπάθεια να ενισχυθούν οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων μέσα από την καταστροφή τόσο του Κώστα Σημίτη και του περιβάλλοντός του όσο και του Κώστα Καραμανλή και της οικογένειας Μητσοτάκη.

Σε ό,τι αφορά στους αποκλεισμούς δρόμων από τους αγρότες, είπε ότι γίνεται παραβίαση του νόμου και ζήτησε να παρέμβει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.

Εξάλλου, ο κ. Καρατζαφέρης ανέφερε ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης θα έχει το 100% της στήριξης του ΛΑΟΣ αν κατέβει υποψήφιος περιφερειάρχης.

«Εμείς ψάχνουμε υποψήφιους για τις άλλες περιφέρειες», σημείωσε με νόημα.

Τέλος, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ μίλησε για το θέμα των μεταναστών και παρουσίασε την πρότασή του να γίνει δημοψήφισμα. Όπως είπε, η πρόταση αυτή έχει συναντήσει μεγαλύτερη ορμή από ό,τι ανέμεναν και από αυτούς που έχουν υπογράψει το αίτημα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, το 18% ανήκουν στο ΛΑΟΣ και το υπόλοιπο 82% σε άλλα κόμματα.
zougla.gr Διαβάστε περισσότερα...

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ;

Καλημέρα. Συγχαρητήρια κατ' αρχάς στην "αξιωματικάρα" που είχε το σθένος (αλλιώς λέγεται, αλλά ....) να απαντήσει επώνυμα & ενυπόγραφα στην κακοήθεια του συγκεκριμένου δημοσιογράφου(Π Καρβουνόπουλου). Ψάχνω το e-mail του (του ταγματάρχη) να τον συγχαρώ προσωπικά και να τον παροτρύνω να συνεχίσει έτσι..
Βγήκε κάποιος Λοβέρδος και μίλησε για τις συντάξεις των Στρατιωτικών μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας σε κάθε ένδοξη γωνιά της πατρίδας μας. Να καταργήσει πρώτα το δικαίωμα σύνταξης των πολιτευτών μετά από δύο τετραετίες (8 χρόνια!!!) και να μας πει πρώτα για τα δικά του συντάξιμα. Κι αν μας πείσει τότε να το δεχτούμε.
Βγήκε κάποιος Βενιζέλος και μίλησε για τα οδοιπορικά μας και τα επιδόματα μας. Να κόψει πρώτα τα οδοιπορικά και τα επιδόματα των «ευροβολευτών», τις τεράστιες αποζημιώσεις των συμβούλων, συνεργατών και μετά να ασχοληθεί και μαζί μας. Να μας κόψει τα οδοιπορικά και να μας πληρώνει τις ασκήσεις, διανυκτερεύσεις, αργίες και υπηρεσίες. Μια χαρά θα μας βολέψει.
Ξέρετε όλοι σας πολύ καλά ότι βαλλόμαστε από παντού.
Ανεκπαίδευτοι δημοσιογράφοι με εξωφρενικούς μισθούς (βλέπε ΕΡΤ), αδιόριστοι "εισαγγελείς" των ιδιωτικών καναλιών (Βερύκοκοι, Γαρυφαλόπουλοι, Καμπουροικονομείς, Λαζό..., Πρεντε..., Χατζην...., Τραγ...,κλπ συγγενείς) που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις σύμφωνα με τα συμφέροντα τους και "δικάζουν" καταστάσεις και πρόσωπα "προς τέρψη του φιλοθεάματος κοινού" με μοναδικό στόχο τα νούμερα της ΑGB και την διατήρηση των παχυλών τους συμβολαίων, τα 'χουν κάνει πλακάκια με το καλοπληρωμένο κύκλωμα των δικαστικών λειτουργών(τους ταΐζουν καλά για να μην έχουν προβλήματα- δεν μίλησε κανείς για τις αποζημιώσεις /οδοιπορικά των δικαστικών εκπροσώπων στις εκλογές κλπ)) και βεβαίως με άριστους συνεργάτες τα ανεπάγγελτα κομματικά στελέχη που εναλλάσσονται στην εξουσία, έχουν φέρει την πατρίδα μας στην σημερινή τραγική κατάσταση.
"διαίρει και βασίλευε" η γνωστή μέθοδος με τα σίγουρα αποτελέσματα. Αγρότες εναντίον εμπόρων, ιδιωτικοί υπάλληλοι και ελεύθεροι επαγγελματίες εναντίον δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικοί εναντίον αστυνομικών (λόγω ταμείων...) , μαθητές εναντίον «βολεμένων» γονιών, συμβασιούχοι εναντίον μονίμων και αντίστροφα..
Λες και φταίμε εμείς για την οικονομική κατάσταση αλλά και την σαπίλα της χώρας.
Λες και εμείς πήραμε ή υποστηρίξαμε τις αποφάσεις τους.
Μήπως εμείς εκδώσαμε τις ακάλυπτες επιταγές προς την Ε.Ε ή εμείς διαχειριστήκαμε τα κονδύλια της;
Μήπως εμείς σπρώξαμε τους επενδυτές στο χρυσό χρηματιστήριο του «Γιάννου» ή εμείς αποφασίσαμε την «επενδυτική λύση των δομημένων ομολόγων» για τα ασφαλιστικά ταμεία;
Μήπως εμείς φταίμε για την ανεξέλεγκτη είσοδο των οικονομικών μεταναστών και την μη υποχρεωτική καταβολή των ασφαλίστρων τους; (εμείς ψαρεύαμε ανέξοδα κομματική πελατεία;)
Μήπως εμείς υπερτιμολογίσαμε τα λιγοστά έργα υποδομής ή είναι δικοί μας κουμπάροι οι εργολάβοι - εθνικοί νταβατζήδες;
Κι όμως φταίμε κύριοι, γιατί τους ανεχτήκαμε και τους ανεχόμαστε όλα αυτά τα χρόνια και γι' αυτό πληρώνουμε τώρα. Εκείνοι όμως πότε θα πληρώσουν; Ποιος θα δώσει λόγο για την κακοδιαχείριση του Ελληνικού κράτους; Μήπως πρέπει να αρχίσουμε τις μηνύσεις εναντίον όσων, με τις αποφάσεις τους επέφεραν απώλειες στην περιουσία των ταμείων; Μήπως εναντίον όσων, χρόνια τώρα, παραποιούν τα στοιχεία της Ελληνικής Οικονομίας και της ΕΣΥΕ;
Λέω και φωνάζω: ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ
Εστάλη από : Αναγνώστης της Φλόγας της Μακεδονίας για το άρθρο:
Διαβάστε περισσότερα...

Μνημόσυνο στη μνήμη των Ηρώων των Ιμίων από το ΓΕΝ

Χθες Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010 και ώρα 11:00 π.μ., στο ελικοδρόμιο του Πολεμικού Ναυτικού στη θέση Κοτρώνι Μαραθώνα, πραγματοποιήθηκε η επιμνημόσυνη τελετή για το πλήρωμα του ελικοπτέρου ΠΝ-21 που συνετρίβει κατά την εκτέλεση του καθήκοντος την 31η Ιανουαρίου 1996 στη θαλάσσια περιοχή των Ιμίων.
Στην τελετή παρέστησαν ο Αρχηγός Στόλου, Αντιναύαρχος Ιωάννης Καραΐσκος ΠΝ, Ανώτατοι Αξιωματικοί του ΠΝ, Διοικητές Διοικήσεων του Αρχηγείου Στόλου, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Ναυτικής Αεροπορίας και επίτιμος Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος (ε.α.) κ. Γεώργιος Μπεζεριάνος καθώς και συγγενείς των πεσόντων.
Μετά το πέρας της επιμνημόσυνης δέησης ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των πεσόντων της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού.
Διαβάστε περισσότερα...

Η "ΑΟΡΑΤΗ" ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ (ΒΗΜΑ)


ΜΟΣΧΑ Εφθασε, ή μάλλον «πέταξε», η απάντηση του Βλαντίμιρ Πούτιν στα αόρατα αμερικανικά μαχητικά αεροπλάνα τεχνολογίας «στελθ». Η Ρωσία πραγματοποίησε χθες την παρθενική πτήση του νέου αεροσκάφους πέμπτης γενιάς, του πρώτου ρωσικού μαχητικού με υπερσύγχρονη τεχνολογία η οποία το καθιστά μη αναγνωρίσιμο από τα ραντάρ του εχθρού. Και το όνομα αυτού: Sukhoi Τ-50 ΡΑΚ FΑ.

Το αντίπαλο δέος του made in USΑ μαχητικού F-22 Raptor κατασκευάστηκε με άκρα μυστικότητα μετά τον σχεδιασμό και τις έρευνες που ξεκίνησαν το 2002. Το καμάρι του Κρεμλίνου απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Τζεμγκίι στο Κομσομόλσκ της ρωσικής Απω Ανατολής. «Η πτήση ήταν επιτυχημένη. Το αεροσκάφος παρέμεινε στον αέρα 47 λεπτά. Ο,τι έπρεπε να γίνει σε αυτή την πρώτη πτήση,ολοκληρώθηκε με επιτυχία» δήλωσε στο πρακτορείο Ιντερφαξ εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας Σουχόι.

Η κρατική ρωσική τηλεόραση μετέδωσε τις πρώτες εικόνες του αεροσκάφους, το οποίο αναμένεται να τεθεί στη διάθεση της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας το 2015 ή, το αργότερο, το 2017, αντικαθιστώντας τα ΜiG-29 Fulcrum και Su-27 Flanker. «Η σημασία του εξοπλιστικού προγράμματος που οδήγησε στη σημερινή (σ.σ.: χθεσινή) ημέρα είναι τεράστια. Είναι το πρώτο καινούργιο μαχητικό αεροσκάφος που κατασκευάζεται στη Ρωσία μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, το 1991» υπενθυμίζει ο αναλυτής του Ινστιτούτου Στρατιωτικών και Πολιτικών Αναλύσεων Αλεξάντρ Χραμτσίκχιν .

Το αεροσκάφος αυτό, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Σουχόι Μιχαήλ Πογκοσιάν, έχει τη δυνατότητα να εκτελεί μεγάλες πτήσεις σε υπερηχητική ταχύτητα και να επιτίθεται ταυτόχρονα σε πολλούς στόχους. Επίσης θα είναι εξοπλισμένο με την τεχνολογία «στελθ» για χαμηλή ή μηδενική παρατηρησιμότητα από τα εχθρικά ραντάρ, ενώ το προηγμένο ραντάρ του, που θα διαθέτει πέντε κεραίες, θα είναι ικανό να αποκαλύπτει «αόρατα» αεροσκάφη σε μεγάλες αποστάσεις.

«Το ΡΑΚ-FΑ δεν είναι εξοπλισμένο με ραντάρ μιας κεραίας ενεργούς ηλεκτρονικής σάρωσης,αλλά με ένα ολοκληρωμένο σύστημα ραντάρ πολλαπλών ρόλων το οποίο θα διαθέτει συνολικά πέντε ενσωματωμένες κεραίες» τονίζει το μέλος της Επιτροπής Αμυνας της ρωσικής Δούμας Κονσταντίν Μακιένκο.

Η παρθενική πτήση του αόρατου πολεμικού αεροσκάφους αναμένεται να τονώσει το ηθικό του ρωσικού υπουργείου Αμυνας, το οποίο κατηγορήθηκε πολλάκις πως καθυστερούσε την κατασκευή ενός «υπερόπλου» εφάμιλλου του αμερικανικού F-22 Raptor το οποίο έκανε την πρώτη του πτήση το 1997. Ως το 1990 οι δύο υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, πήγαιναν, ουσιαστικά, χέρι-χέρι όσον αφορά την κατασκευή των μαχητικών πέμπτης γενιάς. Η ρωσική Πολεμική Αεροπορία κατασκεύασε το, εξοπλισμένο με τεχνολογία «στελθ», ΜiG 1.44, αλλά λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων το αεροσκάφος πραγματοποίησε μόνο δύο δοκιμαστικές πτήσεις και το πρόγραμμα τερματίστηκε το 2001.

Με την αμερικανική Πολεμική Αεροπορία να έχει ήδη εντάξει σε λειτουργία πάνω από 100 μαχητικά πρώτης γραμμής F-22 Raptor, το ρωσικό υπουργείο Αμυνας είχε ως σήμερα κάθε λόγο να νιώθει μειονεκτικά απέναντι στο βαρύ εξοπλιστικό πρόγραμμα των ΗΠΑ. Αλλά η νέα κατάσταση που δημιουργείται τώρα, όπως σημειώνει ο κ. Μακιένκο, « καθιστά τη Ρωσία τη μόνη χώρα, μαζί με τις ΗΠΑ,με την ικανότητα να αναπτύξει ένα τέτοιο μαχητικό πέμπτης γενιάς.Πιθανώς κάτι τέτοιο να το καταφέρει στο εγγύς μέλλον και η Κίνα».

Ε κτός όμως από τις τρεις αυτές «παραδοσιακές» δυνάμεις, στον χάρτη των υπερσύγχρονων μαχητικών πέμπτης γενιάς μπαίνει και η Ινδία: δημοσιεύματα αναφέρουν ότι εδώ και λίγο καιρό στο ρωσικό εξοπλιστικό πρόγραμμα έχει μπει «σφήνα» και μια εταιρεία που εδρεύει στο Μπάγκαλορ της Ινδίας, ονόματι ΗΑL, η οποία θα συμμετέχει οικονομικά κατά 25% στο πρόγραμμα σχεδιασμού και κατασκευής των Sukhoi ΡΑΚ-FΑ. Σε αντάλλαγμα, η Πολεμική Αεροπορία της Ινδίας, που, διόλου τυχαία, είναι και ο μεγαλύτερος πελάτης της κατασκευάστριας εταιρείας Σουχόι, θα παραλάβει 250 τέτοια μαχητικά αεροσκάφη. Το ινδικό υπουργείο Αμυνας, κατόπιν, θα μετατρέψει τα μονοθεσία μαχητικά σε διθέσια, για τις ανάγκες του δικού του στρατιωτικού προγράμματος. «Αν ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης της Ινδίας παραμείνει στα ίδια επίπεδα και την επόμενη δεκαετία, δηλαδή κοντά στο 7%8%, μπορούμε να ελπίζουμε σε μεγαλύτερες παραγγελίες» κατέληξε ο κ. Μακιένκο.

Αναλυτές εκφράζουν την ανησυχία ότι ο εξοπλιστικός πυρετός που διαφαίνεται να ξεκινάει στην Ασία ίσως είναι προάγγελος περαιτέρω πολεμικών δεινών για την περιοχή. Διαβάστε περισσότερα...

ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ (ΕΘΝΟΣ )

Εν μέσω φημών για την «όχι καλή» κατάσταση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων θα επισκεφθεί την Τρίτη το πρωί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, ο οποίος αναμένεται να συναντηθεί με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και τον ομόλογό του Τζέιμς Στάινμπεργκ με τον οποίο θα έχει τον χρόνο για διεξοδική συζήτηση επί όλων των θεμάτων, των οποίων ο τελευταίος θεωρείται άριστος γνώστης.

Ο Ελληνας αναπληρωτής υπουργός θα έχει επίσης την ευκαιρία να ενημερώσει βουλευτές και γερουσιαστές για τα θέματα που απασχολούν την Αθήνα, ενώ ίσως προκύψει και ένα «πέρασμα» από τον Λευκό Οίκο για επαφές με αξιωματούχους του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας (NSC). Το κλίμα στο NSC χαρακτηρίζεται «περισσότερο φιλικό».
ΤοποθετήσειςΟι Αμερικανοί δεν αναμένουν αλλαγές στις ελληνικές θέσεις -εκτός εάν τους εκπλήξει ο κ. Δρούτσας- σε θέματα όπως το Αφγανιστάν και το Σκοπιανό. Ομως επιθυμούν να ακούσουν τις τοποθετήσεις και τις πραγματικές διαθέσεις της Αθήνας σε ζητήματα όπως το Κυπριακό και οι διαφορές στο Αιγαίο, ιδιαίτερα μετά την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Τουρκίας, Γιώργου Παπανδρέου και Ταγίπ Ερντογάν. Η Ουάσιγκτον, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις τελευταίες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, επιθυμεί να βοηθήσει περαιτέρω στο πλαίσιο της «πολιτικής Αιγαίου» που παρουσίασε στις δύο χώρες μετά την κρίση στα Ιμια, το 1996.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει ενημερωθεί από τον βοηθό γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Λιν Πάσκοε ότι οι προοπτικές για διευθέτηση του Κυπριακού είναι εξαιρετικές, παρά το γεγονός ότι δεν έχει σημειωθεί ουδεμία πρόοδος και αναμένει ότι η Αθήνα θα επιδείξει την ίδια στάση, όπως και το 2004, όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Δρούτσας είχαν υποστηρίξει -σε συνεννόηση με την κυβέρνηση Μπους-Τσέινι- το αντιδημοκρατικό σχέδιο Ανάν. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργός πλέον δεν δείχνει διάθεση για επανάληψη του ίδιου λάθους, καθώς έχει διαμηνύσει ότι τον πρώτο ρόλο έχει ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος θα υποστηριχθεί σε οποιαδήποτε απόφαση λάβει.
Ο κ. Δρούτσας επιθυμεί διακαώς να επιτύχει στη δύσκολη αποστολή που έχει αναλάβει με την επίσκεψη αυτή, αφού λογικά θεωρείται ο προπομπός του ταξιδιού του πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο. Με δεδομένη την άρνηση της Ουάσιγκτον να πραγματοποιηθεί στο εγγύς μέλλον η πρωθυπουργική επίσκεψη, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών πρέπει να πείσει ότι υπάρχουν πολλά θέματα στο πιάτο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων που απαιτούν συνάντηση του κ. Παπανδρέου με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Πρόσφατα Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε στο «Εθνος» ότι «είναι αδύνατη η συζήτηση επί της ουσίας», προφανώς επειδή πιστεύει ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πραγματική και γνήσια διάθεση για συμβιβασμούς. Η αναφορά έγινε ειδικά για το Σκοπιανό και την άρνηση της Ελλάδας να συζητήσει την περίπτωση αποστολής Ελλήνων στρατιωτών στην Καμπούλ. Πάντως, ο ίδιος αξιωματούχος θεωρεί σημαντική εξέλιξη την ανταλλαγή επιστολών Ερντογάν-Παπανδρέου, που θα δικαιολογούσε μία επίσκεψη εργασίας του Ελληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.
Πιστεύεται ότι θύμα αυτής της διάθεσης των Αμερικανών έπεσε και το θέμα της κατάργησης της βίζας για τους Ελληνες πολίτες που επιθυμούν να επισκεφθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η απαράδεκτη καθυστέρηση της ελληνικής κυβέρνησης, που προσπάθησε να εκμεταλλευθεί το θέμα για να επιτύχει επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, ήταν η αιτία για να τοποθετηθεί η κατάργηση της βίζας στο ψυγείο, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία χιλιάδων Ελλήνων επισκεπτών.
Ελληνες διπλωμάτες στην αμερικανική πρωτεύουσα έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες τις τελευταίες ημέρες για να αλλάξουν την αμερικανική απόφαση ούτως ώστε να μπορέσει να υπογράψει την ελληνοαμερικανική συμφωνία ο κ. Δρούτσας. Σημειώνεται ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο υπερψήφισε τη συμφωνία, η οποία δίνει το δικαίωμα στις αμερικανικές υπηρεσίες να διαβάζουν τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων υπηκόων.
Την Τετάρτη στη Νέα Υόρκη
Τετ α τετ με τον Μουν
Την Τετάρτη ο Ελληνας αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών θα μεταβεί στη Νέα Υόρκη όπου θα έχει τη δεύτερη μέσα σε μερικές μέρες συνάντηση με τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κ. Μπαν Κι Μουν.
Ο τελευταίος θα επιστρέψει την προηγουμένη από τη Λευκωσία, όπου θα μεταβεί αύριο για να δώσει ώθηση στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται τους τελευταίους 16 μήνες μεταξύ του Προέδρου Δ. Χριστόφια και του κατοχικού ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ.
Ο κ. Δρούτσας θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει επίσης το Σκοπιανό υπό το φως της νέας πρωτοβουλίας του μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς. Ο τελευταίος επιθυμεί να συνομιλήσει με την Αθήνα και τα Σκόπια, αφού σκοπεύει να δραστηριοποιηθεί έντονα το επόμενο διάστημα, υποβάλλοντας νέες ιδέες με στόχο την κατάθεση ολοκληρωμένης πρότασης.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

 

Διαβάστε περισσότερα...

"ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΑΒΛΙ!" (ΝΕΑ)

Δεν υπάρχει ένταση μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, λένε αναλυτές, όμως στο Αιγαίο υπάρχουν ακόμη προβλήματα, γι΄ αυτό και δεν αποτελεί έκπληξη να γίνονται σενάρια πραξικοπημάτων με στόχο τη διατήρηση της ετοιμότητας του στρατού. 

«Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάνφαίνεται σαν να παλεύει με τον στρατό αλλά στην πραγματικότητα ο πολιτικός ρόλος των ενόπλων δυνάμεων έχει τελειώσει στην Τουρκία. Σήμερα έγινε εύκολη η αντιπαράθεσημε τον στρατό», μου λέει η Νουράι Μερτ και με βάζει σε σκέψεις. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
Το όνομα της ακαδημαϊκού και αρθρογράφου Νουράι Μερτ είναι στην επικαιρότητα εδώ και έναν μήνα στην Τουρκία, μέχρι που η εφημερίδα «Ταράφ» αποκάλυψε νέο σχέδιο πραξικοπήματος, το σχέδιο «Βαριά», φέρνοντας και πάλι τα πάνω κάτω στην Τουρκία. Τη συνάντησα στο σπίτι της στο Τεσβίκιε. «Η χώρα οδηγείται σε μονοκομματικό καθεστώς», είχε πει πριν από έναν μήνα σε συνέντευξή της η Νουράι Μερτ η οποία μάλιστα μίλησε και για «πολιτική απολυταρχία» εκφράζοντας ανησυχία για την προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει θεσμούς. Η συζήτηση πήρε διαστάσεις και κάποιοι αρθρογράφοι άρχισαν να κάνουν λόγο για «πολιτική δικτατορία» ακόμη και «φασισμό». Η Νουράι Μερτ μού εξηγεί ότι μέχρι πρόσφατα οι κεμαλιστές την κατηγορούσαν για φιλοϊσλαμισμό, τώρα δέχεται τα πυρά της άλλης παράταξης. «Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι οι ισχυρισμοί για πραξικόπημα εμφανίστηκαν εν μέσω αυτής της μεγάλης συζήτησης», μου λέει ο γνωστός δημοσιογράφος του ΝΤV, ο Ρουσέν Τσακίρ.
Σαν βόμβα. Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας «Ταράφ» στις 20 Ιανουαρίου έπεσαν σαν βόμβα. Το σχέδιο «Βαριά» το οποίο αποτελείται από 5 χιλιάδες σελίδες καταρτίστηκε τον Μάρτιο του 2003 στο πλαίσιο ενός σεμιναρίου με τη συμμετοχή 162 αξιωματικών και προέβλεπε, σύμφωνα με την «Ταράφ», βομβαρδισμό δύο τζαμιών, ένταση στο Αιγαίο με κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους με τρόπο που να φαίνεται ότι καταρρίφθηκε από ελληνικό πολεμικό, καθώς και κατάληψη ελληνικού τμήματος του Έβρου. Η «Ταράφ» αποκάλυψε μάλιστα λίστες που φέρεται να διατηρούσε ο στρατός για δημοσιογράφους που θα επωφελούνταν από τη νέα κατάσταση και δημοσιογράφους που θα συλλαμβάνονταν. Ο Ερντάλ Γκιουβέν μόλις έμαθε ότι το όνομά του ήταν στην «λίστα των κακών» άρχισε να γελά. Ο Ρουσέν Τσακίρ ο οποίος είναι κι αυτός στη λίστα εξαγριώθηκε και δήλωσε ότι κάποια στιγμή «θα ζητήσει τον λογαριασμό». «Εγώ είναι δημοκράτης και αριστερός, και έδωσα αγώνα εναντίον του στρατού. Δεν θα ξεχάσω πως κάποιοι προσπάθησαν να αμαυρώσουν το όνομά μου», μου λέει.
Λεπτομέρειες. Η «Ταράφ» συνέχισε να αποκαλύπτει λεπτομέρειες του σχεδίου και τις επόμενες μέρες. «Θέλουν να μας εξοντώσουν», είναι η άποψη που κυριαρχεί εντός της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Ωστόσο ο στρατός έγινε έξαλλος. «Είναι δυνατόν ο στρατός ο οποίος διατάζει τους στρατιώτες του να επιτίθενται φωνάζοντας “Αλλάχ, Αλλάχ” να επιτίθεται στον οίκο του Αλλάχ;», είπε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, χτυπώντας μάλιστα το χέρι του στο τραπέζι. Ο στρατός υποστηρίζει ότι σεμινάριο έγινε όντως τον Μάρτιο του 2003, όμως στο πλαίσιό του δεν καταρτίστηκαν σχέδια αλλά σενάρια τα οποία δεν ήταν προς εφαρμογή. Υποστηρίζει μάλιστα ότι κατά τη δημοσίευσή τους έγιναν προσθήκες.
Το ερώτημα που τίθεται για άλλη μια φορά είναι αν το σχέδιο είναι ή όχι πραγματικό. «Ποιον πρέπει να πιστέψουν τα 70 εκατ. Τούρκων;» διερωτάται Τούρκος αρθρογράφος. Ο Τζενγκίς Τσαντάρ της «Ραντικάλ» λέει ότι είδε τα έγγραφα της «Ταράφ» ιδίοις όμμασι και έχουν την κόκκινη σφραγίδα με την ένδειξη «απόρρητο».
«Είναι δύσκολο να πει κανείς ότι είναι εξολοκλήρου φανταστικό. Δεν ξέρουμε ακόμη αν είναι μέρος ενός σχεδίου ή ενός σεναρίου. Είναι όμως μια πραγματικότητα ότι τα τελευταία τρία χρόνια- και ιδιαίτερα μετά το ημερολόγιο Ορνέκ το οποίο αποκάλυπτε τα σχέδια πραξικοπήματος “Φεγγαρόφως” και “Ξανθό Κορίτσι” το 2003 - δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν λαμβάνονταν τέτοιες πρωτοβουλίες», μου λέει ο έγκυρος αρθρογράφος της «Ραντικάλ» Ερντάλ Γκιουβέν. Δεν αποκλείει κάποιο μέρος του να είναι πραγματικό και κάποιο όχι, όπως για παράδειγμα το μέρος που αφορά την Ελλάδα. «Δεν υπάρχει ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αλλά στο Αιγαίο υπάρχουν ακόμη προβλήματα, γι΄ αυτό και δεν αποτελεί έκπληξη να γίνονται τέτοια σενάρια με στόχο τη διατήρηση της ετοιμότητας του στρατού», λέει ο Ερντάλ Γκιουβέν. Η Νουράι Μερτ εκφράζει ωστόσο έκπληξη λέγοντας πως το θεωρεί εκτός πραγματικότητας: «Αν κάποιοι το σχεδίασαν, τότε είναι αδαείς.
Όχι μόνο παιχνίδια πολέμου δεν μπορούν να παίξουν αλλά ούτε καν τάβλι!».

Διαβάστε περισσότερα...