Δημιουργία ενός οχήματος 6Χ6

Δεν θα σας ζαλίσω με μεγάλα κείμενα, θα σας βάζω της μελέτες μου περιληπτικά για να της διαβάζετε.

ΔΙΚΑΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Η μελέτη 208 αφορούσε μια παλιότερη μελέτη, για την δημιουργία ενός οχήματος 6Χ6 με όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος και είναι η συνέχεια της μελέτης 202 για τα θωρακισμένα οχήματα 4Χ4. Δηλαδή μετά το τέλος της παράγωγης των θωρακισμένων οχημάτων 4Χ4, η γραμμή θα συνέχιζε να λειτουργεί παράγοντας οχήματα 6Χ6 και τα οχήματα 4Χ4 θα πέρναγαν στην εφεδρεία.

Για την δημιουργία του οχήματος 6Χ6 παίρνουμε σαν βάση το όχημα 4Χ4. Στον πίσω άξονα κίνησης βάζουμε ένα ακόμα. Δηλαδή μια ακόμα σειρά τροχών με κίνηση από τον πίσω άξονα, δεν είναι τίποτα δύσκολο αυτό. Έτσι κερδίζουμε 1,30 μέτρα σε μήκος της καρότσας και 30 εκατοστά μεγαλώνουμε το εμπρός μέρους, για αντιστάθμισμα ή για μεγαλύτερο κινητήρα. Έτσι έχουμε 1,6 μέτρα παραπάνω από το μήκος του οχήματος 4Χ4. Ο κινητήρας έχει ιπποδύναμη στα συμβατικά ημιφορτηγά 4Χ4 175 PS, με άνεση μπορεί να ανέβη στα 200 PS με αύξηση της συμπίεσης του τούρμπο. Το θωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού 6Χ6, έχει ένα νούμερο πιο σκληρή ανάρτηση από τα συμβατικά ημιφορτηγά και το θωρακισμένο αναγνώρισης - μάχης δυο νούμερα πιο σκληρά αμορτισέρ. Θα το εξηγήσουμε μετά αυτό.

Η δυνατότητα συνολικού βάρους του οχήματος ανεβαίνει από τα 3.200-3.300 του 4Χ4 ,σε 4.800-4.900 κιλά ποσό ικανοποιητικό. Έτσι τώρα πια, το θωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού μεταφέρει 9 συνολικά άτομα.
Δυο περισσότερα από το όχημα 4Χ4, 260 επιπλέον κιλά το επιπλέον βάρος της θωράκισης οροφής, το επιπλέον βάρος του άξονα των τροχών και της καρότσας, του μικρού πύργου κλπ και φτάνουμε στα 4.300-4.400 κιλά
Δυο εμπρός, οδηγός-συνοδηγός, ένας πιο πίσω στο πύργο ενός άτομου με πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών και 6 στρατιώτες που κάθονται αντικριστά, τρείς σε κάθε πλευρά. Η έξοδος του μεταφερόμενου προσωπικού από το πίσω μέρος του οχήματος, από μια πόρτα με δυο φύλλα. Υπάρχει επικοινωνία παντού μέσα στο όχημα και εναλλακτικά μπορούν να βγουν: είτε από την θυρίδα οροφής του πύργου είτε από της μπροστινές πόρτες. Το όχημα έχει προστασία (θωράκιση δηλαδή) για βολίδες των 7,62 χιλιοστών.
Έχει την δυνατότητα να πάρει στο μέσον οδηγού -συνοδηγού έναν εκτοξευτή βομβίδων των 40 χιλιοστών και ο συνοδηγός έχει θυρίδα παρατήρησης και θυρίδα εξόδου και χρήσης του όπλου του, όπως και το όχημα 4Χ4.

Το θωρακισμένο όχημα αναγνώρισης μάχης έχει βάρος 4.800-4.900 κιλά και
με τα δυο φορές πιο σκληρά αμορτισέρ, ανεβαίνουμε με άνεση στα 5.100 κιλά
το μέγιστο βάρος του οχήματος. Έχει τριμελές πλήρωμα, με δυνατότητα για μικρές αποστάσεις να πάρει και τέταρτο άτομο όπως το 4Χ4. Οπλισμός: στον πύργο έχει ένα πολυβόλο δεξιά και ένα πυροβόλο δεξιά.

Αυτό ήταν το όχημα της σειράς Α και είχε μικρό βάρος, πλάτος και κόστος για αυτό έχει υπολογιστεί και το κόστος στο τελος. Επέλεξα αυτή την λύση γιατί θα μπορούσαν να χωρέσουν δυο θωρακισμένα 4Χ4, ή ένα 6Χ6 στο μικρό ταχύ αποβατικό πλοιάριο των 14,5 –15 μέτρων LCV μελέτη 240. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να κατασκευαστούν μεγαλύτερου πλάτους θωρακισμένα οχήματα 6Χ6, βασισμένα στα μικρά κλειστά φορτηγάκια αλλά με μεγαλύτερο κόστος, αν και δεν το συνιστώ. Εναλλακτικά μπορούν να κατασκευαστούν με ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις και κόστος, βάση της μελέτης 241: που αφορά την βελτίωση της θαλάσσιας πλεύσης σε θωρακισμένα οχήματα 6Χ6! Κάτι σαν τα DUKW του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου, με το βασικό όχημα να έχει την δυνατότητα να κινείται μέσα στην θάλασσα με 15 χιλιόμετρα την ώρα και με 25/35/45 χιλιόμετρα αντίστοιχα, ανάλογα με το επιπλέον κόστος που θα επιλέξουμε!

Έχω πολλές μελέτες να σας βάλω και δεν σας βάζω της παλιές, αν και κάποιες από αυτές ισχύουν μέχρις και σήμερα και δεν έχουν απαξιωθεί. Αυτήν την περίοδο ασχολούμαι εκτός από της μελέτες 240/241 που της ανέφερα πιο πάνω και με της μελέτες 238/239. Που αφορά μια μελέτη για το τη είδους και πόσα αποβατικά πλοία χρειαζόμαστε. Ακόμα και της απαιτούμενες δυνάμεις πεζοναυτών -αμφίβιων καταδρομέων, με όλα τα υλικά που απαιτούνται, μαζί με τα σχέδια ενίσχυσης- ανακαταλήψεις των νησιών! Μια μελέτη που την ξανά γράφω για έκτη φορά κατά σειρά. Το εντυπωσιακό στην υπόθεση αυτή είναι ένα LPD με διαστάσεις 118,5 μέτρα μήκος, 21 μέτρα πλάτος, με τα αποβατικά να βγαίνουν από μπροστά, με δυνατότητα 2 μηχανοστασίων 30 ή 26,5 κόμβοι. Με 4 διαφορετικού μήκους -πλάτους δεξαμενή αποβατικών! Και 17 διαφορετικές διαμορφώσεις των επάνω καταστρωμάτων! Ναι δεν διαβάσατε λάθος: 17 διαφορετικές διαμορφώσεις ανάλογα με το τη θέλουμε να μεταφέρουμε: περισσότερο πεζικό, ή αμφιβια οχήματα, ή άρματα μάχης, ή ελικόπτερα, ή συνδυασμός όσων αναφέραμε, ή μεγαλύτερο οπλισμό! Δηλαδή μπορουμε να προσφέρουμε στον υποψήφιο αγοραστή, ένα πλοίο με 68 διαφορετικές επιλογές για να διάλεξη πιο τον ικανοποιεί! Για αυτό και δεν μου δίνουν μια ευκαιρία όπως καταλαβαίνεται. Γιατί ξέρουν όχι μόνο πως θα τα καταφέρω αλλά αυτό που σχεδιάζω είναι και καλυτερα από όλα όσα υπάρχουν. Ειδικά στα αποβατικά πλοία έχω μεγάλη εμπειρία και έχω σχεδιάσει πολλούς νέους τύπους πλοίων.

Από την αρχή ήθελα ένα μεγάλο πυροβόλο με πολλές ικανότητες και σκέφτηκα το ρωσικό αντιαεροπορικό πυροβόλο των 57 χιλιοστών. Το μόνο που έλειπε είναι το σύστημα αυτόματης γέμισης, αυτό αφορά η μελέτη 209.

Δεν είχε γίνει παλιά ούτε καν μελέτη για το θωρακισμένο όχημα 6Χ6, απλώς σκόρπιες σκέψεις στο μυαλό και ο πύργος θα είχε ένα αντιαεροπορικό πυροβόλο των 57 χιλιοστών με χειροκίνητη επαναγέμισει του πυροβόλου. Μα αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα με την μελέτη 206, το αμφίβιο αποβατικό πλοίο- τομα που ο οπλισμός αν και πολύς για σκάφος των 12,50 μέτρων: ένα πολυβόλο των 7,62 χιλιοστών, ένα πυροβόλο των 30 χιλιοστών στον πύργο. Δεξιά -αριστερά του πύργου δυο φορείς ρουκετών των 2,75 ιντσών με ειδικό σύστημα ανύψωσης και επανω στο πύργο: ένα πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών και ένας ΑΤ εκτοξευτής επανω στο πύργο, ανάμεσα στης δυο θυρίδες οροφής. Μα πρέπει να περάσει από συμπληγάδες πέτρες, το αμφίβιο αποβατικό στο αιγαίο. Για να τα καταφέρει να πλησίαση στην ακτή και να συνεχίσει να κινείται στην ξηρά, αποβιβάζοντας με ασφάλεια τους άντρες που μεταφέρει. Μα και στο αμφίβιο αποβατικό το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπιζα, κάτω από τον πύργο ήταν οι δυο μηχανές. Έτσι έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να γέμιζε το πυροβόλο των 57 χιλιοστών, με όσο το δυνατόν πιο μικρό σύστημα σε όγκο γινότανε και αυτό να χώραγε στον πύργο. Χωρίς να καταλαμβάνει χώρο κάτω από τον πύργο και με όσο το δυνατόν πιο μικρό βάρος!

Αυτόματη γέμιση σε πυροβόλα πρώτο χρησιμοποιήθηκε στα αεροπλάνα μποφάιτερ της RAF, αλλάζοντας γεμιστήρες στα πυροβόλα των 20 χιλιοστών. Μα έπρεπε να βρεθεί ένα καλύτερο σύστημα απλό, φτηνό, αξιόπιστο και να καταλαμβάνει μικρό χώρο στον πύργο και το πιο σημαντικό να έχει και την δυνατότητα εναλλαγής. Από γεμιστήρα με βλήματα HE στο πυροβόλο, να μπει σε ελάχιστο χρόνο γεμιστήρα με βλήματα διατρητικά και όλα αυτά χωρίς να καταλαμβάνει χώρο στο κάτω μέρος του πύργου και φυσικά διατηρώντας την ιδία μορφή του πυροβόλου για να στοίχιση πολύ πιο φτηνά. Η λύση είναι εξαιρετικά απλή και έχει πλάτος και ύψος όσο έχουν τρείς γεμιστήρες σε σειρά, ίσως και λίγο παραπάνω. Αλλά αφού η μια γεμιστήρα είναι ήδη επανω στο πυροβόλο, το πλάτος είναι ακόμα μικρότερο.

Η λειτουργία είναι απλή: ένας μηχανισμός είναι με δυο σταυρούς που πιάνουν της τέσσερεις γεμιστήρες και με κεντρικό άξονα που τους συνδέει. Ή με ένα σύστημα σαν κύλινδρος που εκεί μέσα είναι οι γεμιστήρες, μια επανω, μια κάτω, μια δεξιά και μια αριστερά. Είπαμε πως η μια γεμιστήρα, αυτή που είναι δεξιά είναι επανω στο πυροβόλο. Για να επανά γεμίσει το πυροβόλο, μετακινείτε η γεμιστήρα προς τα επάνω. Δηλαδή προς τα αριστερά κατά 45 μοίρες και μαζί της όλο το σύστημα στριβεί προς τα αριστερά. Η γεμιστήρα όταν φτάσει στης 45 μοίρες, (η δεξιά πιο πάνω από την θέση που ήταν πριν)
και μπαίνει μέσα στο κενό που υπάρχει στο εσωτερικό του συστήματος. Αφού γίνει αυτό, μετά κάνει στροφή προς τα δεξιά 90 μοίρες όλος ο κύλινδρος. δηλαδή όλο το σύστημα με της τέσσερες γεμιστήρες, ούτω σώστε να περάσει το πυροβόλο και μετά βγαίνει έξω στην αρχική της θέση. Δηλαδή βγαίνει από το εσωτερικό του κυλίνδρου. Μετά μετακινείτε πάλι το σύστημα κατά 45 μοίρες και η επόμενη γεμιστήρα μπαίνει επανω στο πυροβόλο. Αυτή δηλαδή που ήταν στην πάνω θέση. Η άδεια γεμιστήρα που είναι στη κάτω θέση, μπορεί με έναν μοχλό να απορριφτεί για να επανά γεμίσει. Όμως απαιτείται άλλο σύστημα που θα το πούμε μετά. Ή μπορεί να μπει μια γεμάτη γεμιστήρα χειροκίνητα, όταν έρθει η κενή θέση από γεμιστήρα στην αριστερή θέση. Αν χρειάζεται να μπει μια διατρητική γεμιστήρα στο πυροβόλο, ο χειρίστης πατάει άλλο μοχλό ή κουμπί. Η κίνηση είναι πάλι προς τα επανω στης 45 μοίρες, βγαίνει η δεξιά γεμιστήρα από το όπλο και η κάτω μπαίνει μέσα στο εσωτερικό για να μην βρει επανω στο πυροβόλο. Μετά μετακινείτε δηλαδή στρίβει κατά 90 μοίρες πάλι προς τα επανω. Δηλαδή προς τα αριστερά, όπου βγαίνει η διατρητική γεμιστήρα έξω από το σύστημα -κύλινδρο και μετά κατά 45 μοίρες προς τα κάτω όπου κουμπώνει επανω στο πυροβόλο. Αυτός είναι ο τρόπος Α με όσο πιο απλή περιγραφή μπορώ να κάνω.

Ο Β τρόπος είναι λίγο πιο απλός, αλλά καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο στον πύργο. Εδώ το σύστημα-κύλινδρος δεν είναι σταθερό όπως πριν αλλά μετακινείται. Για να αλλαχτεί μια γεμιστήρα στρίβει προς τα αριστερά κατά 45 μοίρες και μετά μετακινείτε όλο το σύστημα, με της τέσσερεις γεμιστήρες προς τα αριστερά μερικά εκατοστά. Τόσο όσο χρειάζεται η γεμιστήρα όταν στρίψει, για να μην ακουμπήσει στο πυροβόλο. Μετά μετακινείτε δεξιά ή αριστερά, ανάλογα με το τη τύπο βλήματος ΗΕ ή διατρητικά θα βάλουμε στο πυροβόλο, κατά 90 μοίρες και το σύστημα-κύλινδρος επανέρχεται στην θέση του. Δηλαδή κινείται προς τα δεξιά προς το πυροβόλο και μετά κάνει στροφή 45 μοίρες προ τα κάτω, προς τα δεξιά για να μπει μια γεμάτη γεμιστήρα επανω στο όπλο.

Δεν είναι δύσκολο να γίνει αυτό, οι μηχανισμοί είναι απλοί και εύκολοι. Το μόνο πρόβλημα είναι, ότι μπορεί να χρειάζεται να μετακινηθεί το πολυβόλο των 7,62 λίγο πιο κάτω. Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα είναι: ότι το σύστημα των 4 γεμιστήρων ακολουθούν το όπλο κατά την κίνηση του καθ ύψος και ότι αλλάζει γεμιστήρα σε οιονδήποτε θέση. Από της -10 έως της + 60 μοίρες, έτσι το σύστημα είναι ικανό και για αντιαεροπορική βολή. Για την επαναγέμισει τώρα πάλι το σύστημα είναι απλό και αποτελείται από γεμιστήρες σε δυο σειρές. Από τέσσερεις στην κάθε σειρά που προωθούνται προς τα επανω όταν αφαιρείτε η μια. Δηλαδή όταν μπαίνει μέσα στο σύστημα -κύλινδρος από την κάτω θέση. Το σύστημα είναι στο πίσω μέρος του πύργου για να μην εμποδίζει και μεταφέρετε με μια κίνηση εμπρός, κάτω από τον κύλινδρο. Αλλά πρέπει το πυροβόλο να είναι σε 0 μοίρες για να γίνει αυτό. Ανεβαίνει μια, μια γεμιστήρα επανω και μπαίνει στην άδεια θέση, από κάτω από το σύστημα κύλινδρο και μπορούμε να διαλέξουμε τη θα βάλουμε διατρητική ή ΗΕ. Απλός μετακινείτε μέσα-έξω για να διαλέξει την κατάλληλη γεμιστήρα.

Το πυροβόλο των 57 χιλιοστών είναι πολύ ισχυρό και μπορεί να καταστρέψει τομα. Ακόμα και να προξενήσει ζημιές σε άρματα, αρκεί να τα χτυπήσει στο πλάι ή πίσω. Αρκεί πάντα να ρίξει πρώτο, γιατί αν το χτυπήσουν η θωράκιση είναι πολύ ελαφριά και θα καταστραφεί. Το πρόβλημα της μόνο μιας γεμιστήρας διατρητικών βλημάτων, δεν είναι και τόσο σοβαρό. Γιατί αν δεν καταφέρει να καταστρέψει τον στόχο, με τα διατρητικά βλήματα που έχει. Θα ρίξει ο εχθρός και θα καταστραφεί το ίδιο, δεν θα προλάβει ούτε να επαναγεμίσει. Αλλά έχει το πλεονέκτημα του μεγαλυτέρου βεληνεκούς και του μεγαλυτέρου διαμετρήματος που είναι πολύ σημαντικό και ποιο ισχυρό από το πυροβόλο των 40 χιλιοστών.

Η ίδια τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο αντιαεροπορικό πυροβόλο των 23 χιλιοστών, για την μελέτη 202 για το θωρακισμένο όχημα αναγνώρισης μάχης 4Χ4 με πολύ χαμηλό κόστος.

Το κόστος των οχημάτων 6Χ6 είναι 120.000 ευρώ (μέση τιμή) για παράγωγη 1500 οχήματα ανά έτος. Δηλαδή συνολικά 15.000 θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού -μάχης. Το προσωπικό που απαιτείται για να τα υπηρετήσει είναι 90.000 που είναι το προσωπικό που υπηρετεί, μαζί με της εφεδρείες Α, με δυνατότητα μετάβασης στον Έβρο μέσα σε 36 ώρες. Δηλαδή περίπου 120.000 ευρώ έχει υπολογιστεί το θωρακισμένο όχημα μάχης και πολύ λιγότερο το μεταφοράς προσωπικού. Με 180 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο κατασκευάζεις 1500 οχήματα, από 750 μεταφοράς προσωπικού και 750 αναγνώρισης μάχης. Με 4 δισεκατομμύρια ευρώ σε 20 χρόνια που είναι το κόστος απόκτησης και συντήρησης, θα είχες στην γραμμή αντιπαραθεσεισ στον Έβρο 25.000 θωρακισμένα οχήματα 4Χ4 και 15.000 θωρακισμένα 6Χ6. δηλαδή 40.000 θωρακισμένα οχήματα με 210.000 στρατιώτες!! Για τα 25.000
θα πήγαιναν οι στρατιώτες εφεδρείας Β την δεύτερη και τρίτη μέρα και σε 4 ήμερες θα ήταν και τα 40.000 στην γραμμή αντιπαράθεσης στον Έβρο. Όπως λένε οι ισραηλινοί δεν έχει σημασία πόσους στρατιώτες έχεις, αλλά πόσους μπορείς να κινητοποιήσεις περισσότερους από τον εχθρό και να έχεις τα μηχανοκίνητα μέσα για να τους μεταφέρεις, για να κερδίσεις τον πόλεμο!!!
Εσείς τη νομίζετε ότι αν το ελληνικό κράτος έδινε τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ σε 20 χρόνια, ένα ασήμαντο πόσο και είχε τα 40.000 θωρακισμένα οχήματα θα τολμούσαν να μας κουνηθούν οι τούρκοι; Σιγά μην το τολμούσαν, όταν ήξεραν ότι δεν θα μπορούσαν να τα σταματήσουν με τίποτα.

Η μελέτη 210 αφορά την βελτιωμένη παραλλαγή της αυτόματης γέμισης, για μεγαλύτερου μεγέθους πύργους με έξη γεμιστήρες 4 ΗΕ και 2 διατρητικές.
Ο χώρος που καταλαμβάνει το σύστημα αυτόματης γέμισης είναι λίγο μεγαλύτερος από πριν. Όσο τρεις ή τρεις και μισή γεμιστήρες σε σειρά, αλλά έχει και μεγαλύτερο πλάτος ο πύργος και η λειτουργία είναι ιδία.
Έτσι τώρα πια το αμφίβιο αποβατικό θα έχει ένα πυροβόλο των 23 χιλιοστών αριστερά και ένα πυροβόλο των 57 χιλιοστών δεξιά τοποθετημένα στον πύργο. Με μεγάλες δυνατότητες τώρα πια για να αντιμετώπιζα με ασφάλεια και μεγαλυτέρου μεγέθους πλοία. Ο ίδιος πύργος με μεγαλύτερη όμως θωράκιση θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε τομα, όπως και ο προηγούμενος σε ελαφρά οχήματα πχ BTR.

Η μέθοδος τοποθέτησης 4 ή 6 γεμιστήρων επανω σε αντιαεροπορικά πυροβόλα των 23 ή 57 χιλιοστών, έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να τοποθετηθεί δεξιά είτε αριστερά του πυροβόλου, σχεδόν χωρίς καμία αλλαγή. Έτσι μπορούν να μπει άνετα, πυροβόλο των 23 χιλιοστών στην θέση του πολυβόλου. Ή να κατασκευαστή ένας ναυτικός πύργος των δυο πυροβόλων, με έξη γεμιστήρες το κάθε πυροβόλο. Ο ελαφρύς πύργος μπορεί να μπει ακόμα και στο τομα κένταυρος, με το πυροβόλο των 57 χιλιοστών.

Η επιλογή των πυροβόλων των 23 και 57 χιλιοστών έγινε λόγο κόστους και επειδή τότε που έκανα της σκέψεις στο μυαλό μου, συνεχιζόταν η παράγωγη τους στην Κίνα. Αλλά και η απόκτησης τους, ακόμα και η επανέναρξη παράγωγης στοιχίζει πολύ φτηνά. Έξαλλου μιλάμε για τεράστιες ποσότητες των πυροβόλων που χρειαζόμαστε και είναι πολύ απλά στην κατασκευή.

Αν άξιζε να δίναμε τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ, για παράγωγη- συντήρηση των 25,000 θωρακισμένων 4Χ4 και των 15,000 θωρακισμένων 6Χ6; Εδώ το μόνο που έχω να πω είναι: ότι τα 10,000 θωρακισμένα οχήματα μάχης 4Χ4, θα είχαν πυροβόλα των 23 χιλιοστών και τα 7,500 θωρακισμένα 6Χ6 οχήματα μάχης θα είχαν πυροβόλο των 57 χιλιοστών!!!!

Δεν σταματούσα όμως στα θωρακισμένα οχήματα, αλλά υπήρχε ολόκληρο σχέδιο για την εισβολή στην ανατολική Θράκη, με ότι χρειαζόταν για να γίνει αυτό. Κάποια πράγματα από αυτά είχαν μπει στην σχεδίαση όπλων και διάφορες μελέτες την πρώτη, αλλά όχι ολοκληρωμένα.

Ας συγκρίνουμε την δικιά μου μέθοδο, με την αυτόματη επαναγέμισει του πυροβόλου των 40 χιλιοστών και τα δυο βασίζονται σε αντιαεροπορικά πυροβόλα. Των 40 χιλιοστών έχει τρεις γεμιστήρες επανω στο πυροβόλο και 9 στον πύργο, συνολικά 12 γεμιστήρες. Η δικιά μου μέθοδος για το πυροβόλο των 57 χιλιοστών, έχει 4 γεμιστήρες επάνω στο πυροβόλο και 8 στον πύργο. Δηλαδή της ίδιες, αλλά εδώ μιλάμε για ένα πυροβόλο που έχει σχεδόν 50% μεγαλύτερο διαμέτρημα και σχεδόν τρείς φορές μεγαλύτερο βάρος βλήματος
και μιλάμε για τον ελαφρύ πύργο. Ο βαρύς πύργος που τοποθετείτε σε τομα, έχει 6 γεμιστήρες επανω στο όπλο όταν των 40 χιλιοστών έχει μόνο τρεις.
Δηλαδή το πυροβόλο των 57 χιλιοστών έχει της διπλάσιες γεμιστήρες επανω στο όπλο και πίσω στον πύργο 12 ,ενώ των 40 χιλιοστών έχει μόνο 9. Δηλαδή έχει των 57 χιλιοστών 50% περισσότερες γεμιστήρες, 18 έναντι 12 που έχει των 40 χιλιοστών. Αλλά υπάρχει κάτι το σημαντικό εδώ: ότι και τα δυο πυροβόλα για να ξαναγεμίσουν πρέπει να έρθουν σε 0 μοίρες ή σχεδόν σε 0 μοίρες. Εδώ το δικό μου σύστημα με της διπλάσιες γεμιστήρες επανω στο όπλο, είναι πολύ καλύτερο.

Έτσι για να μην νομίζουμε ότι οι ξένοι σχεδιάζουν καλύτερα συστήματα από εμάς, 18 γεμιστήρες των 57 έναντι 12 των 40 χιλιοστών. Όσο για τον πύργο που έχει το αμφίβιο αποβατικό τώρα έχει: ένα πυροβόλο των 57 χιλιοστών, ένα των 23 χιλιοστών με 6+12 γεμιστήρες το καθένα. Δυο εκτοξευτές ρουκετών των 2,75 ιντσών, των 36 ρουκετών έκαστο. Με ειδικό σύστημα ανύψωσης που τους επιτρέπει να μην χτυπάμε τα καυσαέρια στο σκάφος. Ένα πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών στην αριστερή θυρίδα του πύργου και ένας εκτοξευτής ΑΤ ανάμεσα στης δυο θυρίδες οροφής του πύργου. Αντί για της ρουκέτες των 2,75 ιντσών μπορεί να πάρει, τα ειδικά κιβώτια με της δυο αντιαρματικές ρουκέτες και της 18 ρουκέτες των 2,75 ιντσών έκαστο. Δεν θα πω τίποτα άλλο δεν χρειάζεται, πάντως πιο ισχυρός πύργος σε τομα δεν υπάρχει

Το πιο σημαντικό σε αυτή την υπόθεση είναι: ότι μπορεί να τοποθετηθεί η αυτόματη γέμιση σε είδη υπάρχων δίδυμα πυροβόλα των 23 χιλιοστών. Με χαμηλό κόστος και να τα βελτιώσει αλλά με 4 γεμιστήρες μόνο λόγο βάρους.
Εναλλακτικά μπορεί να κατασκευαστή ναυτικός πύργος με δίδυμα πυροβόλα των 23 ή 57 χιλιοστών, ή να τροποποιηθούν ήδη υπάρχοντες αλλά με 6 γεμιστήρες ανά πυροβόλο. Τώρα ας μιλήσουμε για το πυροβόλο των 57 χιλιοστών. Ο κάθε γεμιστήρας μπορεί να πάρει 20 βλήματα, έτσι έχουμε 120 επάνω στο πυροβόλο που αλλάζουν. Με δυνατότητα να ρίξει 50 βλήματα το λεπτό, με ρυθμό βολής ένα βλήμα το δευτερόλεπτο. Δηλαδή πρακτική ταχυβολία 50 βλήματα το λεπτό. Από 20 δευτερόλεπτα η κάθε γεμιστήρα και από 5 δευτερόλεπτα ο μέγιστος χρόνος, για να γίνει η επαναγέμιση από ανεκπαίδευτα πληρώματα και η σκόπευση. Ο ναυτικός πύργος με τα δυο πυροβόλα των 57 χιλιοστών, θα είχε δυνατότητα να ρίξει 100 βλήματα το λεπτό και να εξάντληση τα 240 βλήματα του μέσα σε 145 δευτερόλεπτα. Για να επανέλθει σε 0 μοίρες για να ξανά γέμιση αυτόματα μέσα σε 15 δευτερόλεπτα.

Μπορεί να μην σας αρέσουν τα ρωσικά ή κινεζικά πυροβόλα, αλλά θα μπορούσαμε να τα κατασκευάσουμε σε συνεργασία με την Κίνα κερδίζοντας πολλά. Αν και η παλιά μου μελέτη για την αναδιοργάνωση των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων εν έτη 1994-5, περιλάμβανε 3.000 δίδυμα αντιαεροπορικά πυροβόλα. Από 1.000 των 23/30/57 χιλιοστών και την συνεργασία με την Κίνα 10+10 έτη, για αγορά εξοπλισμού-οπλισμού και συνεργασία παραγωγής. Τότε που μας είχε ανάγκη, με το 50% αποπληρωμή με ελληνικά προϊόντα και αγροτικά προϊόντα. Όπως έκαναν τότε οι αιγύπτιοι που αγόρασαν αεροπλάνα και τα πλήρωσαν σε μεγάλο μερος τους με βαμβάκι! Δεν μου αρέσουν τα Κινέζικα όπλα αλλά πολλά θα είχαμε κερδίσει, αν κλείναμε της συμφωνίες τότε που μας είχαν ανάγκη και θα είχαμε εξελίξει την πολεμική μας βιομηχανία σε μεγάλο βαθμό! Αλλα εδώ δεν με ακούνε ακόμα και τώρα, οι υψηλά ιστάμενοι στο υπουργείο εθνικής άμυνας! Να δω τώρα πως θα πολεμήσουμε και με τι; και το πρόβλημα θα γίνει ακομα χειρότερο σε 5 χρόνια! Όσο για μετά από 10 χρόνια δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι! Μια απορία όμως που έχω θα την πω αφού δεν την γλιτώνουμε την σύγκλυση με τους τούρκους δεν καταλαβαίνω γιατί την αποφεύγουμε; Γιατί να μην γίνει με τους καλύτερους όρους για εμάς; Και όσο είμαστε δυνατοί στρατιωτικά!

Μικρός Ήρωας
Δικαίος Γεώργιος

ΥΣ μην νομίζετε πως με αυτά που διαβάσατε μπορείτε να το κατασκευάσετε! Μίλησα όσο πιο απλά μπορούσα, υπάρχουν δυο πράγματα που δεν τα έχω αναφέρει.

Καλά όλα αυτά αλλά δεν μας λες και τα μειονεκτήματα, του συστήματος της αυτόματης γέμισης πυροβόλων 57 και 23 χιλιοστών. Αυτά δεν σας τα ανέφερα, όχι ότι δεν υπάρχουν. Πχ αδυναμία πλήρους αυτόματης βολής από τα οχήματα 4Χ και 6Χ6 και ότι οι κάλυκες και οι άδειες γεμιστήρες αποβάλλονται κάτω από το πυροβόλο. Αλλά γιατί προσπαθώ να τα λύσω. Βεβαίως και υπάρχει πρόβλημα στην επαναγέμισει των συστημάτων: ότι πρέπει να είναι πλήρως άδειες από γεμιστήρες και σε 0 μοίρες η ύψωση του πυροβόλου.
Αυτό που λύνω τώρα, αριθμός μελέτης 211 είναι η δυνατότητα να ξαναγεμίζουν σε 360 μοίρες στροφής του πύργου. Όταν δεν χωράει το σύστημα με της εφεδρικές γεμιστήρες στο πίσω μέρος του πύργου και μετά (έχω ιδέες για αυτό το ζήτημα) να υπάρχει η δυνατότητα να γεμίζει, σε οιανδήποτε γωνία ύψωσης του πυροβόλου.
Η μελέτη 212 είναι η τοποθέτηση σε δίδυμα ρυμουλκούμενα πυροβόλα των 23 και 57 χιλιοστών. Συστημάτων με 4 ή 6 γεμιστήρες ανά πυροβόλο, με χειροκίνητη επαναγέμισει όμως σε κιλλίβαντες. Το μεγάλο βεληνεκές του πυροβόλου των 57 χιλιοστών, είναι πολύ σημαντικό ακόμα και σήμερα. Όσο για το χαμηλό αριθμό ταχυβολίας που έχουν, αυτό δεν είναι μειονέκτημα αλλά πλεονέκτημα. Η υψηλή ταχυβολία είναι άσκοπη σπάταλη πυρομαχικών. Άσε που δεν μπορείς να κουβαλάς τόσα πολλά πυρομαχικά, ειδικά σε ρυμουλκούμενα πυροβόλα.
Η μελέτη 213 αφορά έναν ναυτικό πύργο, με δυο πυροβόλα των 57 ή των 23 και με 8 γεμιστήρες ανά πυροβόλο. Αλλά και με σύστημα συνεχόμενης αυτόματης γέμισης που μπορεί να τοποθετηθεί σε άρματα σαν αυτόματο αντιαεροπορικό σύστημα.



ένα μεγάλο μέρος από της μελέτες μου μπορείτε να της δείτε εδώ:
http://www.defencenet.gr/forum/index.php?topic=6752.0

Οι παλιές μου μελέτες.

http://www.defencenet.gr/forum/index.php?topic=839.50

και σχόλια μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

http://www.defencenet.gr/forum/index.php?topic=843.0
Ναυπήγηση πλοίων στα δυο ελληνικά ναυπηγεία

http://armyalert.blogspot.com/2011/02/blog-post_4262.html

Μελέτη για την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας
http://armyalert.blogspot.com/2011/02/blog-post_5156.html
Σενάρια πολέμου

Η μάχη του ποταμού Έβρου ή απλά πως μπορείς να χάσης, έναν πόλεμο με τους τούρκους.

http://armyalert.blogspot.com/2011/02/blog-post_8205.html