Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΠΑΝΑΚΡΙΣΕΩΣ – ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΠΑΡΑΠΟΝΩΝ, ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Μετά τις νέες εξελίξεις εν γένει στην νομοθεσία, τόσο στην ιεραρχία και τις προαγωγές, όσο και στα περί πειθαρχίας των ΕΔ, γεννάται μεγάλο ζήτημα το κατά πόσον πράγματι μπορούν οι νέες διατάξεις να υπεισέλθουν στη συνειδητότητα των στελεχών που καλούνται να τις εφαρμόσουν.

Μέχρι σήμερα, τόσο το Σύνταγμα, όσο και οι σχετικές διατάξεις του Διοικητικού Δικαίου και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, ίσχυαν αλλά κατά περίεργο τρόπο στα καθ’ ημάς των ΕΔ ό,τι καθείς ήθελε εφήρμοζε, δηλαδή ότι ήθελε ο καθένας ερμήνευε και έπραττε.

Αίφνης, εκ του πολλά υποσχόμενου προγράμματος «Διαύγεια», διαπιστώσαμε ότι οι γενικές διατάξεις του Συνταγματικού και Διοικητικού Δικαίου, θα γίνουν εξ ολοκλήρου δεκτές χωρίς δυσερμηνείες καί από τις Υπηρεσίες του ΥΕΘΑ. (ΑΔΑ-4Α196-07)

Στο προκείμενο, διεξάγονται κρίσεις με βάση όχι μόνο τους νόμους που αναφέρονται στην ιεραρχία και τις προαγωγές αλλά και με βάση τις γενικές διατάξεις του Διοικητικού Δικαίου και του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. Αυτές οι κρίσεις πρέπει να είναι πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένες. Ως τώρα, οι κρίσεις αυτές που η σεβαστή Διοίκηση μάς επεφύλασσε, ήταν απλή κοροϊδία του Δικαίου. Το πρακτικό της δυσμενούς κρίσεως ανέφερε συλλήβδην βαθμολογίες του απώτερου παρελθόντος δηλαδή πέραν των 10 ετών παρά την αντίθετη νομολογία του ΣτΕ, και μάλιστα βαθμού 9, για να στηρίξει, άκουσον άκουσον, μέχρι και αποστρατευτική κρίση. Ποίος άραγε μπορεί να διαχωρίσει την διαφορά μεταξύ 9 και 10 π.χ. στο προσόν Δύναμη Εκφράσεως, Ευσυνειδησία, Αυτοπεποίθηση, Προβλεπτικότητα, Μεθοδικότητα κ.λ.π.

Με τέτοια αιτιολογικά οι κρίσεις πανθομολογουμένως δημιουργούν την εντύπωση στους κρινόμενους ότι δεν κρίνονται πράγματι με βάση τα προσόντα τους, αλλά με βάση άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως αυτό των πολιτικών πεποιθήσεων. Αυτό το γεγονός δημιουργεί αφενός την εντύπωση μιας άδικης κρίσεως, αφού όλοι γνωρίζουμε, πως αν θέλουν τα συμβούλια να κρίνουν δυσμενώς, πάντα κάτι θα βρουν για να δικαιολογήσουν την κρίση τους, του όρου «δικαιολογήσουν» νοουμένου κατά την ερμηνευτική εκδοχή που υιοθετούν τα Συμβούλεια κρίσεων. Αφετέρου όμως τέτοια κρίση ενισχύει τον περαιτέρω καταστροφικό εναγκαλισμό των Αξιωματικών με τα κόμματα της εξουσίας, επιπλέον δε ισχυροποιεί την θέση των πολιτικών κομμάτων στα δρώμενα των Ενόπλων Δυνάμεων, κάτι που Δικαιικά και Συνταγματικά είναι ανεπίτρεπτο.

Περαιτέρω, ο δυσμενώς κριθείς έχει το δικαίωμα της ενδικοφανούς προσφυγής που ονομάζεται προσφυγή επανακρίσεως. Με αυτή δε, εκδηλώνει συγκεκριμένα παράπονα και αιτιάσεις με τις οποίες υποστηρίζει το εσφαλμένο της κρίσεως. Η επί της ενδικοφανούς προσφυγής απόφαση πρέπει κατά το Σύνταγμα και τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας να είναι πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη. Τούτο σημαίνει ότι θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να εξεταστούν και να απαντηθούν όλοι οι ισχυρισμοί και αιτιάσεις του προσφεύγοντος, η παράλειψη δε αυτή συνιστά όπως και για τις δικαστικές αποφάσεις το σοβαρότερο ίσως λόγο ακυρώσεώς τους.

Όπως μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα η Διοίκηση, οι αποφάσεις αρχίζουν και τελειώνουν με ένα ξερό: «…η προσφυγή κρίνεται αβάσιμη…». Όλα τα υπόλοιπα αναφερόμενα από τον προσφεύγοντα κρίνονται «έπεα πτερόεντα». Εάν η Διοίκηση συνεχίσει λοιπόν και μετά το Νόμο 3883/2010 την ίδια τακτική, πολύ φοβούμαστε ότι θα διαιωνιστεί και η πεποίθηση των στελεχών, και όχι μόνον, περί κατευθυνόμενων κρίσεων και όχι περί αξιοκρατικών κρίσεων.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις πειθαρχικές ποινές, όπου συνήθως ο προσφεύγων παραπονούμενος, εκφράζει συγκεκριμένες αιτιάσεις και παράπονα, με τα οποία τεκμηριώνει το άδικον της επιβολής της πειθαρχικής ποινής. Το μονομελές διοικητικό όργανο κατά τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, δηλαδή ο ιεραρχικά προϊστάμενός του, συνήθως απαντά ότι, αφού έλαβε υπόψη την αναφορά – προσφυγή, τα παράπονα κρίνονται αβάσιμα και εξακολουθεί να ισχύει η ποινή. Τέτοια όμως απόφαση δεν πληροί καθ’ οποιονδήποτε τρόπο τα στοιχεία της νομιμότητος που οφείλουν να έχουν μεταξύ άλλων οι Διοικητικές πράξεις.

Τελειώνοντας, και ως συμπέρασμα θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σε όλα τα στελέχη που θα κληθούν να υποβάλουν οποιαδήποτε ενδικοφανή προσφυγή, να αναφέρονται με συγκεκριμένες αιτιάσεις, ενστάσεις και ισχυρισμούς, να απαιτούν δε απάντηση εφενός εκάστου των ισχυρισμών τους κ.λπ.. Να γνωρίζουν επίσης, ότι η παράλειψη να απαντήσει η Διοίκηση επί των ανωτέρω ισχυρισμών κλπ. συνιστά σοβαρό λόγο προσβολής της πράξεως ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων.

Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να δοθεί μια ιδιαίτερη έμφαση, καθώς η ενδικοφανής προσφυγή αποτελεί ουσιαστικά ένα πρόκριμα, αν όχι το πρώτο κεφάλαιο, ενός δικογράφου και γι αυτό δεν θα ήταν περιττό να ζητήσουν και να λάβουν συμβουλές για την κατάλληλη σύνταξη της ενδικοφανούς προσφυγής, αφού από αυτήν πολλές φορές εξαρτάται η έκβαση τυχόν μεταγενέστερης δικαστικής ενέργειας.
militarylawoffice.gr

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Oι κρίσεις γίνονται όπως γίνονται εδώ και χρόνια πολλά (όλοι μας γνωρίζουμε πως προχωράς από ένα σημείο και πέρα) το κάθε στέλεχος ξέρει τι πρέπει να κάνει κατά περίπτωση (πολιτικοποίηση-γλύψιμο ιεραρχίας κλπ), ορισμένοι το αντέχουν, άλλοι όχι και φυσικά ξέρουν περίπου πως θα εξελιχθούν τα πράγματα γι'αυτούς.
Από την άλλη πλευρά το να καταφεύγουν σε προσφυγές οι πάντες, ακόμα και παραιτηθέντες, και να καταφέρνουν, μέσω δικαστηρίων, από Σχες να γίνονται Αντγοι εμένα προσωπικά μου προκαλεί μεγάλη λύπη, διότι ευτελίζουν τους βαθμούς και τους θεσμούς, έναντι πινακίου φακής.
Αν αγαπητοί συνάδελφοι θέλουμε να προφυλάξουμε τον εαυτό μας και τον χώρο που υπηρετήσαμε με αγάπη, δεν έχουμε παρά να ξαναφέρουμε στη μνήμη μας λίγα λόγια από αυτά που ακούγαμε στις παραγωγικές σχολές κάποτε (δε νομίζω ότι τα ξεχάσαμε) και τότε ειλικρινά θα δούμε ότι η αξιοπρέπεια είναι το μόνο μας αγαθό για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, όλα τα άλλα είναι κάποια ΕΥΡΩ και πρόσκαιρες ''τιμές''.

Συμπέρασμα: To νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό.

Ε. Κατσαμπέκης
Ταξχος ε.α.

Ανώνυμος είπε...

Κε Ταξχε αυτοί που ευτελιζουν τους θεσμούς ειναι οι κομματικοι εγκαθετοι που βρισκονται στο στρατευμα για να υπηρετουν το τομάρι τους και μονο, απο κει και περα οποιος νιώθει οτι αδικειται και εχει δικαιωμα για κατι θα το πραξει ειτε για να προφυλαξει την οικογενεια του, ειτε τη συνειδηση του ή για άλλο λογο.

Σύμφωνοι ίσως ειναι πρωτόγνωρα για το στρατευμα,όμως πιστευω οτι ακομα δεν εχουμε δει τιποτα. Δε φταινε τα στελεχη αν εξωθουνται στα αυτονόητα.

Αν θέλουμε να λεγόμαστε ευρωπαικος στρατος θα πρεπει εμεις μονοι μας και πρωτιστως οι ανωτατοι να απεμπλακουν απο τους πολιτικούς φίλους και την άκρατη κομματικοποιηση και να δουν λιγο και το προσωπικο τους που περιμενει απο αυτους αλλα συνεχώς τρωει σφαλιαρες, γιατι τους λενε "ειναι υπουργική αποφαση".

'ΟΠΩΣ ΟΜΩΣ ΠΡΟΕΙΠΑΤΕ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΝ.

Ανώνυμος είπε...

Ποοοοοοοοολύ καλόοοοο το άρθρο!!!!! (για νάναι αληθινό...)
Όμως εγώ γιατί το μεταφράζω ρε παιδιά ότι, "ξωμείναμε από πελατεία λόγω κρίσης ας ρίξουμε το δόλωμα προς τα κορόιδα των ΕΔ, όλο και κάποιο ψάρι θα τσιμπήσει...."

Παρεπιπτόντως τι γίνονται κείνες οι αγωγές από το 1996 για την αποζημίωση εξωτερικού σύμφωνα με ποσοστό επί του μισθού πρέσβυ, για τα 175 ευρώ, για το επίδομα Η/Υ, και δεν θυμάμαι πόσα άλλα πούχουμε σκάσει το 60άρι...

Ανώνυμος είπε...

Αυτοί είναι οι Ταξίαρχοι του ΕΣ δυστυχώς. Κάτσε κοτούλα μου κάτσε. Γράψε και μια επιστολή μπάρμπα σε καμιά εφημερίδα για να σου περάσει το αίσθημα της αξιοπρέπειας. Και από φάρμακα δεν έχει το ΝΜΙΤΣ αν θέλεις. Ότι και να έχεις θα πιπιλάς το δάκτυλο αντί για χάπια. Και όταν πεινάσεις να φας τα παράσημα. Αν δες τα έχεις πουλήσει για λίγα ευρώ στο μοναστηράκι σε κανέναν που θέλει να ντυθεί μ@λ@κ@ς στις απόκριες. Εδώ γίνεται χαμός και εσύ μας λες ούτε να το σκεφτούμε για να υποβολή παραπόνων πολύ περισσότερο για άλλα ένδικα μέσα. Σε παράφραση τίτλου παλαιάς ταινίας σε χαρακτηρίζω επιεικώς "ταξίαρχο με παντούφλες" γιατί μου θυμίζεις τον λογοθετίδη που αν και τον ξεγέλασαν τα διαχρονικά λαμόγια αυτός επέλεξε να μείνει κλεισμένος μέσα στην "δόξα" του χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Κάτι τέτοια κορόιδα στηρίζουν με την ματαιοδοξία τους τους πολιτικούς που αλωνίζουν και απαξιώνουν παρανομώντας εναντίον των ΕΔ. Αν δεν προσφύγουμε στα δικαστήρια πότε θα πάει κάποιος φυλακή και από τις ΕΔ για όλα όσα έκνομα γίνονται? Τα ίδια να διδάξεις και στα παιδιά σου για να μείνουν οι προδότες πιο πολύ στην εξουσία.
Λυπάμαι πολύ ειλικρινά. Καληνύχτα και καλή λευτεριά σε όλους. Γειά σας και χαρά σας.

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΧΕΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΣΥΜΠΑΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΩΤΕΡΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΧΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΧΕ 8 Η 9 ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΠΡΙΝ 15 ΧΡΟΝΙΑ,ΟΛΑ ΣΙΚΕ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΠΙΠΛΕΟΥΝ ΟΙ ΦΕΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ, ΜΕ ΑΞΚΟΥΣ ΝΑ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΜΕΝΟΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΕΡΓΟ.