Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Ταξιδεύοντας για το Γράμμο-Βίτσι.


Με σεβασμό τιμήθηκε όπως κάθε χρονιά και φέτος, στην βουνοκορφή Βίτσι, η μνήμη των χιλιάδων νεκρών του Ελληνικού Στρατού, που έδωσαν την ζωή τους, για να προστατέψουν την χώρα από την κομμουνιστική επιβολή.
Σε μία εκδήλωση, την μαζικότερη των τελευταίων ετών, στην οποία παραυρέθηκαν πάνω από χίλια άτομα, όπου τελέστηκε μνημόσυνο για τις ψυχές τους.
Ταξιδεύοντας για άλλη μία φορά προς το Βίτσι προκειμένου να προσκυνήσω και φέτος στον τόπο όπου θυσιάστηκαν πριν 60 χρόνια κάποιοι για την Ελλάδα, σκέψεις έρχονται στο μυαλό μου και θα ήθελα να σας τις μεταφέρω κι εσείς να κρίνεται αυτές. Οι μάχες στον Γράμμο και στο Βίτσι τον Αύγουστο του 1949 ήταν η τελευταία πράξη ενός πολέμου που καθυστέρησε την ανάπτυξη της Ελλάδας μετά τον Β΄Π.Π. Αντίπαλοι στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι ήταν από τη μια οι δυνάμεις του εθνικού στρατού και από την άλλη οι αντάρτες κομμουνιστές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, του ΔΣΕ, στρατιωτικού σκέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ο ΔΣΕ είχε την ανεπίσημη και φειδωλή βοήθεια των όμορων με την Ελλάδα κομμουνιστικών χωρών, της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας. Εκτός από οπλισμό και εφόδια προσέφεραν στους αντάρτες κομμουνιστές την ελευθερία να μπαινοβγαίνουν τα τμήματά τους στο έδαφός τους. Ο κυβερνητικός στρατός είχε την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη της Αγγλίας και αργότερα των Ηνωμένων Πολιτειών. Χιλιάδες Ελλήνων πολέμησαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνιζόμενοι για την ελευθερία και τη μη υποδούλωση και διαμελισμό της Ελλάδας από τους κομμουνιστές. Τι θα είχε συμβεί αν το αποτέλεσμα αυτών των μαχών είχε αντίθετο αποτέλεσμα; Θα ήμασταν μία τριτοκοσμική χώρα όπως όλα τα πρώην κομμουνιστικά κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας και ταυτόχρονα θα υπήρχε Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως υποστήριζε το Κ.Κ.Ε. Ανατριχιαστικό, όμως πέρα έως πέρα αληθινό. Παρ’ όλα αυτά επί σειρά ετών τώρα ο εορτασμός της «νίκης των Ελλήνων» θεωρείται εορτή μίσους! Αντίθετα αντίστοιχοι εορτασμοί των κομμουνιστών δεν χαρακτηρίζονται το ίδιο και δεν τυγχάνουν της ίδιας απαξίωσης από τα Μ.Μ.Ε. τα οποία τις προβάλουν ως «εκσυγχρονιστικές» εορτές! Φέτος η επίσκεψή μου στο Βίτσι με γεμίζει με μεγάλη ικανοποίηση γιατί μετά από 60 χρόνια αδιαφορίας όλων υλοποιείται η επιθυμία πολλών προσκυνητών, η ύπαρξη μίας εκκλησίας στο χώρο του μνημείου στο Βίτσι. Κι όμως αγαπητοί μου φίλοι δεν υπήρχε εκκλησία να ανάψει ο προσκυνητής στο Βίτσι ένα κερί για την ψυχή των πεσόντων. Πεσόντες για την Πατρίδα παρακαλώ! Ολοκληρώνονται οι εργασίες και στα μέσα Σεπτεμβρίου θα είναι έτοιμη η εκκλησία, ο Αη Γιώργης ο Ελευθερωτής. Προσπάθεια τεσσάρων ατόμων στην αρχή, του Ν.Τοτονίδη, Γ.Γιαννάκενα, Δ.Μπίκου, Γ.Επιτήδειου και του γράφοντος, βρήκε ευτυχώς αρκετούς υποστηρικτές και προχωρά. Η βοήθειά σας όσο μικρή και αν είναι για μας είναι μεγάλη και συνεισφέρει στην αποπεράτωση αυτού του θεάρεστου έργου. Όσοι επιθυμείται να συμβάλλεται για την ολοκλήρωση της εκκλησίας μπορείτε να επικοινωνείτε στα παρακάτω τηλέφωνα: 6972268414 και 6944574645.
Σπύρος Σταματόπουλος
Σχης(ΠΖ) ε.α.

Δεν υπάρχουν σχόλια: