Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Κι όμως, εμείς φταίμε και μάλιστα πολύ


 
Έχουμε φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή. Αν το νομοσχέδιο για τη μετανάστευση περάσει, αν το «καταπιούμε», αν κάνουμε άλλο ένα μεγάλο βήμα πίσω, μετά τα άλλα πολλά που έχουμε κάνει πολλοί, υποτασσόμενοι στον κονφορμισμό μας, όλα θα αλλάξουν. Στη ζωή μας εννοώ. Στην ποιότητά της, κυρίως σε ό,τι αφορά στην ασφάλειά μας, στον τρόπο αντίληψης της καθημερινότητας. Αν τα όσα τραγικά και απάνθρωπα αναγράφει το αστυνομικό δελτίο των τελευταίων ημερών δεν μας «ταρακουνήσουν», τότε ό,τι είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Της μοίρας μας, όπως εμείς οι ίδιοι τη διαμορφώσαμε! Όμως, τι θα γίνει με τα παιδιά μας;

Μας χρειάζεται η πατρίδα
Χρόνια τώρα, χιλιάδες πρόσωπα σε αυτή τη χώρα, που αυτοπροσδιορίζονται «πατριώτες», «δεξιοί» ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να θεωρηθεί λιγότερο ή περισσότερο αποδεκτό σε εκείνους που ακόμα θεωρούν εαυτούς προσκείμενους στο εθνικό ιδεώδες, δεν έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Για τους δικούς του λόγους ο καθένας, λίγοι από τους προαναφερόμενους είναι διατεθειμένοι να μπουν στον αγώνα όταν τα πράγματα «ζορίζουν», να εκτεθούν στις βολές της απέναντι πλευράς, να αφήσουν κατά μέρος την άνεσή τους και τον καναπέ τους και όλα όσα συγκροτούν το μικροαστικό (και κονφορμιστικό) μοντέλο ζωής, να διακινδυνέψουν να θυσιαστούν.
Όμως, τίποτα δεν κερδίσθηκε με «ανοχή», με αδιαφορία, με φυγομαχίες, με πισωγυρίσματα. Τίποτα δεν κερδίσθηκε με μάχες οπισθοφυλακών. Ό,τι μέχρι σήμερα κατακτήσαμε ως έθνος, ήταν με αίμα, με θυσίες, με αυταπάρνηση. Αξίζει εδώ να κοιτάξουμε όλοι μέσα μας, να κάνουμε τον προσωπικό απολογισμό μας και να αναρωτηθούμε: κάναμε αυτό που έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια; Αν όχι, καιρός να το κάνουμε! Η πατρίδα μας, μας χρειάζεται τώρα. Τώρα, που κάποιοι ετοιμάζονται να παραδώσουν τα εδάφη της και τις υποδομές της σε στίφη υπανάπτυκτων ορδών από τον Τρίτο Κόσμο, που δεν τρέφουν κανένα απολύτως σεβασμό για τη θρησκεία, τον πολιτισμό και τον τρόπο ζωής μας.
Υπάρχει ακόμα χρόνος για όσους από εμάς δεν πράξαμε στο ακέραιο το καθήκον μας στο παρελθόν, να το κάνουμε τώρα. Να συμβάλλουμε ώστε το νομοσχέδιο για την παροχή ιθαγένειας στους μετανάστες, να μην περάσει, να προσκρούσει σε αδιαπέραστα εθνικά τείχη. Να προστατεύσουμε τον τόπο από την κατάκτησή του από τυχάρπαστους λαθρομετανάστες, από τη μετατροπή του σε παρακμιακή αποικία της Νέας Τάξης.
Έχουμε να προστατεύσουμε μια ιστορία 3.000 ετών, όλα όσα συνιστούν την πίστη μας, το έθνος μας και την πατρίδα μας. Κυρίως ό,τι πήραμε και ό,τι πρέπει να κληρονομήσουμε στα παιδιά μας. Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθείς τις ευθύνες του και ας σπεύσουμε όλοι να κάνουμε το καθήκον μας.
elkosmos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: