Μικρά φάουλ του Σ.Υ.Σ.Μ.Ε.Δ.

Παρακολουθώ εδώ και καιρό τις προσπάθειες που κάνει ο ΣΥΣΜΕΔ, μέσω προτάσεων, για να τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των στρατιωτικών και μπορώ να πω ότι αρκετά στελέχη είναι ικανοποιημένα στο ότι υπάρχει έστω και ένα ημιεπίσημο συλλογικό όργανο εν ενεργεία στρατιωτικών που αγωνίζεται για τα δικαιώματά μας.

Παρακολουθώ εδώ και καιρό τις προσπάθειες που κάνει ο ΣΥΣΜΕΔ, μέσω προτάσεων, για να τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των στρατιωτικών και μπορώ να πω ότι αρκετά στελέχη είναι ικανοποιημένα στο ότι υπάρχει έστω και ένα ημιεπίσημο συλλογικό όργανο εν ενεργεία στρατιωτικών που αγωνίζεται για τα δικαιώματά μας. Διαβάζοντας όμως κάποιος την τελευταία πολυσέλιδη ανακοίνωση που εξέδωσε σχετικά με την πρόσφατη εξειδίκευση των κριτηρίων για τις μεταθέσεις του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, παρ' όλο που θέτει πολύ σοβαρά θέματα προς απάντηση από τους αρμόδιους που συνέταξαν την εν λόγω Υπουργική Απόφαση, μπορεί να παρατηρήσει ορισμένα «φάουλ».

Συγκεκριμένα, χαρακτηρίζει ως μη αντικειμενικό το κριτήριο της απόκτησης πτυχίου πανεπιστημίου (!) διότι τα στελέχη έχουν διαφορετικό οικονομικό υπόβαθρο, διαμένουν σε περιοχές που δεν έχει πανεπιστημιακές σχολές και το επίπεδο δυσκολίας απόκτησης του πτυχίου διαφέρει ανάλογα με το αντικείμενο της Σχολής. Επίσης, αναφέρει ως μη ηθική και δίκαιη την προσμέτρηση μορίων από την απόκτηση μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου σπουδών διότι κάτι τέτοιο (σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση) δεν εξαρτάται από το μορφωτικό επίπεδο αυτού που το αποκτά αλλά από τις μέχρι τώρα μεταθέσεις του, τους οικονομικούς πόρους του, τις οικογενειακές υποχρεώσεις του ή τα όποια προβλήματα υγείας που μπορεί να είχε ο αξιωματικός.

Τα παραπάνω βέβαια κατά βάση δεν ισχύουν διότι: α. όσον αφορά τις μεταθέσεις, αυτός ο οποίος βρίσκεται σε αστικό κέντρο τώρα (και άρα σύμφωνα με την ανακοίνωση προνομιούχος όσον αφορά πρόσβαση σε πανεπιστήμιο) πριν ήταν και αυτός σε απομακρυσμένη περιοχή χωρίς υποδομές, β. οι οικονομικοί λόγοι δεν ευσταθούν διότι, ευτυχώς ως τις μέρες μας, η εκπαίδευση είναι δωρεάν και δεν χρειάζεται να πληρώσεις παρά μόνο σε ελάχιστα μεταπτυχιακά προγράμματα (6 με 7 χιλιάδες ευρώ) οπότε όποιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει μπορεί να επιλέξει ένα δωρεάν πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών, επίσης η φοίτηση σε προπτυχιακό επίπεδο δεν απαιτεί πουθενά την πληρωμή διδάκτρων, γ. το εάν η απόκτηση ενός πτυχίου είναι ευκολότερη σε σχέση κάποιου άλλου είναι σχετικό, πώς άραγε μπορείς να πεις για παράδειγμα το ότι να τελειώσεις το οικονομικό είναι πιο δύσκολο (ή πιο εύκολο) από τη νομική ή ένα τμήμα διεθνών σχέσεων; Όπως και να έχει δεν είναι λόγος αυτός ώστε να χαρακτηριστεί άδικο κριτήριο και να μην προσμετράται στα προσόντα σου ένα πτυχίο διότι κάποιος το πήρε στα τέσσερα και κάποιος άλλος στα πέντε χρόνια λόγω δυσκολίας, δ. οι οικογενειακές υποχρεώσεις μπορεί να αποτελέσουν ένα μικρό εμπόδιο στην προσπάθεια απόκτησης πανεπιστημιακού τίτλου, ιδίως όσον αφορά τις γυναίκες, αλλά δεν είναι και αποτρεπτικό και αυτό φαίνεται από το ότι σπουδάζουν πολλά άτομα που έχουν οικογένεια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, ε. για τα προβλήματα υγείας δεν μπορώ να κρίνω εάν δεν γίνει πιο συγκεκριμένο, αλλά δεν μου φαίνεται σωστό να μην δίνονται κίνητρα για περεταίρω μόρφωση των στρατιωτικών επειδή κάποιος δεν είναι σε θέση λόγω προβλημάτων υγείας να τα ακολουθήσει.

Ένα δεύτερο που θέλω να επισημάνω είναι η κατά κάποιο τρόπο "ρατσιστική" αντιμετώπιση που φαίνεται μέσα από την ανακοίνωση για όσα στελέχη δεν είναι έγγαμα. Δηλαδή οικογένεια θεωρείται μόνο εάν κάποιος είναι παντρεμένος; Τι σημαίνει έμμεση επιδότηση του άγαμου βίου; Παρ' όλο που το στρατιωτικό περιβάλλον είναι συντηρητικό στις απόψεις του, ορισμένα στελέχη, από προσωπική επιλογή, αποφασίζουν να μην τελέσουν γάμο αλλά να συμβιώνουν απλώς ως οικογένεια. Γιατί δηλαδή θα πρέπει να τιμωρούνται με τη μη μοριοδότηση; Επίσης για κάποιον οικογένεια μπορεί να θεωρηθεί η συγκατοίκηση με τους άπορους ή ανήμπορους γονείς.

Τρίτον, αναφέρετε ότι δεν είναι αντικειμενικό κριτήριο η επίδοση στα σχολεία ειδικοτήτων αφού είναι τυπική η βαθμολόγηση, πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Μέχρι τώρα η απόδοση στα εν λόγω σχολεία δεν μπορούσε να επιφέρει κάποιο άμεσο όφελος για το στέλεχος οπότε η πλειοψηφία αγωνιζόταν να φτάσει ένα μέσο επίπεδο όπως ήταν το 15 στα 20 και από εκεί και έπειτα αδιαφορούσαν και μόνο ελάχιστοι αφοσιωνόταν πραγματικά στην μελέτη για βελτίωση των γνώσεων τους που θα έδινε και μια καλύτερη βαθμολογία. Γενικά πάντως λίγες είναι οι περιπτώσεις που κάποιος αδικήθηκε στη βαθμολόγησή του στα σχολεία ειδικοτήτων. Οπότε παρ' όλο που δεν είναι 100% αντικειμενικό ως κριτήριο απέχει χαοτικά στο να χαρακτηριστεί υποκειμενικό αφού ούτε τυπικά γίνεται η βαθμολόγηση ούτε βάσει αρχαιότητας όπως αναφέρετε.

Πολύ σωστά αναφέρετε ότι πρέπει να εξαλειφθούν τα κριτήρια που είναι υποκειμενικά αλλά προσωπικά πιστεύω ότι αυτά είναι μόνο οι ποινές και σε μικρότερο βαθμό η βαθμολόγηση στις εκθέσεις αξιολόγησης. Το εάν ένα στέλεχος θα τιμωρηθεί ή όχι δεν εξαρτάται από τον ίδιο κατά κύριο λόγο αλλά από τις περιστάσεις που θα του τύχουν (δυσκολία Μονάδος, αυστηρότητα διοικητή, τυχαία γεγονότα που μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης υπηρεσίας κτλ) οπότε το εν λόγο κριτήριο εμπεριέχει μεγάλη δόση σχετικότητας. Επίσης, όπως αναφέρετε, με αυτό τον τρόπο τιμωρείται μαζί με το στέλεχος και η οικογένειά του και μάλιστα αυτό γίνεται σε βάθος δεκαετίας. Παράλληλα τα μόρια που χάνει από την ποινή που του επιβάλλεται είναι υπερβολικά, δεν είναι δυνατόν με μια απλή ποινή να χάνει για παράδειγμα όσα μόρια θα έπαιρνε εάν παρέμενε ένα χρόνο στον Έβρο. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει προσωπικές αντιπαραθέσεις και απρόβλεπτες αντιδράσεις εντός των Μονάδων αφού η παραμικρή τιμωρία μπορεί να καθορίσει την μετέπειτα ζωή του στρατιωτικού αλλά και της οικογένειάς του.

Οι παρατηρήσεις μου προς την ανακοίνωση του ΣΥΣΜΕΔ γίνονται καλοπροαίρετα και δεν έχουν στόχο την επίθεση στο σύνδεσμο. Απλώς δείχνει παράταιρο, την ώρα που (επιτέλους) το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας κάνει τα πρώτα βήματα ώστε να έχουν κίνητρο τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων για περεταίρω μόρφωση και προσωπική βελτίωση (πράγμα το οποίο θα έχει θετικό αντίκτυπο και στην εργασιακή καθημερινότητα) να βγαίνει ανακοίνωση η οποία να καταδικάζει, στην ουσία, αυτή την προσπάθεια. Σ' όλους τους σύγχρονους στρατούς στον κόσμο επιδιώκεται η αναβάθμιση του επιπέδου των στελεχών τους δίνοντας κίνητρα στο ίδιο το στέλεχος να την αποζητά.

Εάν δεν γίνει αυτό και στην Ελλάδα θα φτάσουμε στο σημείο να μετατίθενται σε σημαντικές διεθνείς θέσεις στελέχη, που όταν οι ξένοι συνάδελφοί τους θα είναι απόφοιτοι πανεπιστημίων, κάτοχοι μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων και με γνώση στο αντικείμενό τους λόγω των κινήτρων που είχαν, οι Έλληνες αξιωματικοί ή υπαξιωματικοί θα έχουν να παρουσιάσουν ως κύριο προσόν την τριτεκνία τους.

Γνώμη μου είναι ότι η ανακοίνωση που βγήκε, παρ' όλο στα περισσότερα σημεία ακουμπάει και φωτίζει τα στρεβλά σημεία της υπουργικής απόφασης, ήταν αρκετά μονόπλευρη όσον αφορά τα κίνητρα που δίνονται για την βελτίωση υπηρεσιακής κατάστασης του στελέχους.

Φιλικά, Panos Katepanos