«… Σε αντίθετη περίπτωση “αμφισβητούμε το σύνολο των διεθνών σχέσεων και συμμαχιών της χώρας αλλά και τους διεθνείς οργανισμούς”
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟ: ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 74;
Κατά την ενημέρωση της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλος δήλωσε ότι “δεν πρέπει να περιμένουμε, ούτε να ετοιμαζόμαστε για έναν γενικευμένο πόλεμο με την Τουρκία, αλλά για σημειακές στρατιωτικές κρίσεις μικρής διάρκειας που θα χρησιμοποιηθούν διπλωματικά στη συνέχεια”, επισημαίνοντας πως σε αντίθετη περίπτωση “αμφισβητούμε το σύνολο των διεθνών σχέσεων και συμμαχιών της χώρας αλλά και τους διεθνείς οργανισμούς”.
Κατά την άποψή του μπορεί να υπάρξουν σημειακές στρατιωτικές κρίσεις μικρής διάρκειας, για τις οποίες θα πρέπει να είμαστε πιο προετοιμασμένοι… Σημαντική ήταν και η παραδοχή εκ μέρους του ΥΕΘΑ για τις παραβάσεις και παραβιάσεις των τουρκικών μαχητικών, ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από πολιτικές πιέσεις, ώστε να οδηγήσουν στο τραπέζι των διπλωματικών διαπραγματεύσεων με πιο επαχθείς για εμάς όρους. Υπό αυτή τη λογική θα επανεξεταστεί και η εξοπλιστική πολιτική της χώρας αλλά και η νέα Δομή Δυνάμεων των Ενόπλων Δυνάμεων.»
Με δυο λόγια, λοιπόν, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν χρειάζεται να κάνουμε μεγάλους εξοπλισμούς, γιατί γενικευμένος πόλεμος με την Τουρκία αποκλείεται… Ποιος αποκλείει σε όλες τις περιπτώσεις έναν πόλεμο και όταν μάλιστα απέναντί του έχει μια δεδομένη επιθετική στάση; Μα μόνο αυτός που έχει αποφασίσει εκ προοιμίου να υποχωρήσει και να παραδοθεί! Αυτό είναι το νέο «αμυντικό» δόγμα και μούγγα οι λοιποί πολιτικοί, αφού ο μπαμπάς Ομπάμα αυτό θέλει και όποιος δεν κάνει αυτό που θέλει ο μπαμπάς Ομπάμα τον τρώει η μαρμάγκα… Αντί άλλου σχολίου σας παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα του αείμνηστου Παναγιώτη Κονδύλη:
«…Στον βαθμό όπου η Ελλάδα θα καθίσταται ανεπαίσθητα γεωπολιτικός δορυφόρος της Τουρκίας, ο κίνδυνος πολέμου θα απομακρύνεται, οι ψευδαισθήσεις θα αβγατίζουν και η παράλυση θα γίνεται ακόμη ηδονικότερη, εφ’ όσον η υποχωρητικότητα θα αμείβεται με αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς επαίνους, που τους χρειάζεται κατεπειγόντως ο εκσυγχρονιζόμενος Βαλκάνιος, και επίσης με δάνεια και δώρα για να χρηματοδοτείται ο παρασιτικός καταναλωτισμός. Υπ’ αυτές τις συνθήκες ό,τι στην πραγματικότητα θα συνιστά κάμψη της ελληνικής αντίστασης κάτω από την πίεση του υπέρτερου τουρκικού δυναμισμού, οι Έλληνες θα συνηθίσουν σιγά-σιγά να το ονομάζουν «πολιτισμένη συμπεριφορά», «υπέρβαση του εθνικισμού» και «εξευρωπαϊσμό».»
antistasi.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου