Το... ημερολόγιο της ομηρείας (ΕΘΝΟΣ)

Ελληνες ναυτικοί και ναύτες από τη φρεγάτα «Σαλαμίς» στο κατάστρωμα
του «Maran Centaurus»

Για τους 9 Ελληνες ναυτικούς και τους 22 αλλοδαπούς συναδέλφους τους, που ήταν εγκλωβισμένοι στο πειρατικό λιμάνι του Χαραντάρε της Σομαλίας, κάθε ημέρα έμοιαζε ατελείωτη. Οπως και οι πολύ «δύσκολες» νύχτες.

 Ομηροι στα χέρια Σομαλών πειρατών κοιμούνταν όλοι μαζί στην τραπεζαρία, ξαπλωμένοι στο πάτωμα. Οι «φρουροί» τους έπαιζαν όλη τη νύχτα με τα όπλα, άκουγαν μουσική και κάπνιζαν ένα δικό τους είδος ναρκωτικού.
Κάποιες μέρες πάνω στο κατάστρωμα έρρεε το αίμα των ζώων που έφερναν για σφαγή, για τη σίτισή τους. Αν και συχνά υπήρχαν προπηλακισμοί, η ψυχραιμία που έδειξαν το πλήρωμα και ο καπετάνιος του ελληνόκτητου πετρελαιοφόρου συνέβαλε στο να αποφευχθούν χειρότερα. Είδαν όμως τους πάνοπλους πειρατές να λεηλατούν το πλοίο, να διαλύουν δωμάτια, καμπίνες και να κλέβουν τον εξοπλισμό (από κομπιούτερ μέχρι CD και... φακούς).
Αχτίδα ελπίδας μέσα στην ομηρεία τους ήταν ένα δορυφορικό τηλέφωνο που λειτουργούσαν κρυφά και με το οποίο επικοινωνούσαν με την εταιρεία, αλλά και με τους δικούς τους στην πατρίδα.Οι ταλαιπωρημένοι ναυτικοί υποδέχθηκαν με χαρά το αποβατικό άγημα με τους βατραχανθρώπους από τη φρεγάτα «Σαλαμίς».
Λίγες ώρες νωρίτερα είχαν βρεθεί στα διασταυρούμενα πυρά που αντάλλασσαν οι πειρατές με μία άλλη ένοπλη ομάδα που ζητούσε μερίδιο από τα λύτρα, τα οποία λέγεται ότι έφτασαν στα 6 εκατ. δολ. Υστερα από εβδομάδες διαπραγματεύσεων μεταξύ της πλοιοκτήτριας εταιρείας και των πειρατών, ως κρίσιμη ημέρα ορίστηκε η περασμένη Κυριακή 17 Ιανουαρίου, για την καταβολή των χρημάτων και την απελευθέρωση του δεξαμενόπλοιου.
Ηδη από τις 21 Δεκεμβρίου στην περιοχή βρισκόταν η φρεγάτα «Σαλαμίς» που μετέχει στην επιχείρηση «Ατλάντα» για την προστασία και διάσωση των πλοίων που περνούν τα πιο επικίνδυνα νερά του κόσμου.
«Μέχρι τότε δεν είχαμε πλησιάσει πέρα από τα 15-20 μίλια, γιατί δεν ξέραμε πώς θα αντιδρούσαν οι πειρατές. Γνωρίζαμε όμως ότι οι ναυτικοί μας είχαν τρόπο να επικοινωνούν κρυφά με την Ελλάδα, τόσο με την εταιρεία όσο και με τους δικούς τους, μέσω ενός δορυφορικού τηλεφώνου», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Γιώργος Φλώρος, αντιπλοίαρχος ΠΝ, κυβερνήτης της φρεγάτας, και περιγράφει την εμπλοκή μεταξύ των πειρατικών ομάδων.
Εκρυθμη
Μία ομάδα πειρατών είχε πάει στη στεριά με τη βάρκα του πλοίου, αλλά εν τω μεταξύ εμφανίστηκε μία άλλη συμμορία με δύο σκιφ, εμπόδιζαν τη βάρκα από τον «Κένταυρο» και ήθελαν μερίδιο. Είχαν ήδη πέσει πυροβολισμοί και η κατάσταση ήταν έκρυθμη.
«Ο καπετάνιος του "Κένταυρος" από το δορυφορικό τηλέφωνο μάς περιέγραψε την κατάσταση και την καθυστέρηση στη διαδικασία ρίψης των λύτρων και παρακάλεσε να πλησιάσουμε ώστε να μας δει η αντίπαλη ομάδα και να φύγει. Πραγματικά μόλις το ελικόπτερο από το "Σαλαμίς" πλησίασε, η δεύτερη συμμορία αποχώρησε. Στη συνέχεια απομακρυνθήκαμε και σε λίγη ώρα έφτασε το αεροπλάνο που μετέφερε τα λύτρα. Το είδαμε να τα ρίχνει με αλεξίπτωτο μέσα σε ειδική θήκη, στη δεξιά πλευρά του πλοίου. Τη νύχτα της Κυριακής είχαμε πάλι επικοινωνία με τον καπετάνιο, ενώ οι πειρατές ξημερώματα Δευτέρας άρχισαν να φεύγουν», λέει ο κ. Φλώρος.
Για το πλήρωμα ήταν το τέλος του εφιάλτη έπειτα από 50 ημέρες. Μερικοί είχαν υποστεί μεγάλη ψυχολογική πίεση, ενώ ένας ναυτικός αυτές τις εβδομάδες έχασε όλα τα μαλλιά του. «Η χαρά τους ήταν απερίγραπτη, όπως και η δική μας, αισθανόμενοι ότι κάναμε κάτι γι’ αυτούς», μας λέει ο πλωτάρχης κ. Γιώργος Ζούρος, ύπαρχος της φρεγάτας.
Εμφύλιος συμμοριών
4 νεκροί από τη σύγκρουση για την «είσπραξη» των λύτρων
Με αιματηρές συγκρούσεις ήρθε στην επιφάνεια ο «πόλεμος των συμμοριών» στη Σομαλία μετά την παράδοση των λύτρων για την απελευθέρωση του ελληνικού δεξαμενόπλοιου «Maran Centaurus». Πληροφορίες αναφέρουν ότι τα λύτρα έφτασαν στο ποσό των 6 εκατομμυρίων δολαρίων και ήταν από τα υψηλότερα, που παραδόθηκαν στους Σομαλούς πειρατές για την απελευθέρωση κάποιου πλοίου.
Eτσι, όταν «έπεσε» από ελικόπτερο στο κατάστρωμα του έμφορτου ελληνικού τάνκερ το σχεδόν τριπλάσιο ποσό από τα συνηθισμένα λύτρα ξεκίνησε μια ένοπλη σύγκρουση που είχε τουλάχιστον 4 νεκρούς. Πληροφορίες ανέφεραν ότι η σύγκρουση έγινε ανάμεσα στη συμμορία του Πούτλαντ, μίας από τις φτωχότερες περιοχές της Σομαλίας και του Χαραρντέρε, ένα παραθαλάσσιο χωριό 300 χιλιόμετρα βόρεια του Μοκαντίσου.
Η πρώτη θεωρείται ότι είχε καταλάβει το πλοίο, το οποίο οδήγησε στο Χαραρντέρε και γι’ αυτό η δεύτερη συμμορία απαίτησε το δικό της μερίδιο, που λέγεται ότι τελικά ανήλθε σε 500.000 δολάρια.
Μια τρίτη μεγάλη συμμορία φαίνεται να έχει ως ορμητήριο το λιμάνι του Χόμπιο, αλλά το τελευταίο διάστημα αρχίζουν να εμφανίζονται ανεξέλεγκτες, «αυτόνομες» ομάδες που αναζητούν το δικό τους μερίδιο από τη μεγάλη «πίτα» των λύτρων, δεδομένου ότι εδώ και 15 χρόνια οι κάτοικοι πολλών περιοχών της Σομαλίας έχουν χάσει οριστικά τη μοναδική πηγή εσόδων τους, το ψάρεμα, λόγω της υπεραλίευσης ξένων αλιευτικών.

• 38,5 τοις εκατό αυξήθηκαν το 2009 οι πειρατικές επιθέσεις εναντίον εμπορικών πλοίων και έφτασαν στις 406
• 47 πλοία καταλήφθηκαν το 2009 από Σομαλούς πειρατές και 867 ναυτικοί κρατήθηκαν ως όμηροι
• 
  
• 1,8 έως 2,2 εκατ. δολάρια υπολογίζεται κατά μ.ό. το ύψος των λύτρων που καταβάλλονται για την απελευθέρωση ενός πλοίου

Γ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ - ΣΤ. ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ