Αγαπητέ φίλε κατανοώ τον προβληματισμό σου για το θέμα που αναφέρεις, αλλά αν θέλεις διάβασε τα παρακάτω που ίσως σε προβληματίσουν και ίσως αναθεωρήσεις κάποιες απόψεις σου. Ιδρυτής του τάγματος των δερβίσηδων το 1240 μ.X, είναι ο Jelaladdin Rumi (Τζελαλεδίν Ρουμί), δηλ. Ρωμαίος ή Έλληνας, αποκαλούμενος Ρωμηός όχι επειδή ήταν Έλληνας...
αλλά διότι ήταν βαθειά επηρεασμένος από τον Πλάτωνα και είχε στενές σχέσεις με νεοπλατωνιστές μοναχούς της μονής του Αγίου Χαρίτωνα του Ικονίου της Τουρκίας, πόλης που ίδρυσε το τάγμα. Μέχρι και σήμερα «το προσφιλέστερο βιβλίο στους μουσουλμάνους ασκητές αποτελεί το βιβλίο Mathanawi (δίστιχα), του Jelaladdin, το οποίο θεωρούν ως ιερό βιβλίο και το θέτουν πλησίον του Κορανίου» Από της ιδρύσεως του τάγματος ο Jelaladdin, καθιέρωσε ειδικό κανόνα σύμφωνα με τον οποίο η προσευχή των μοναχών έπρεπε να συνοδεύεται από μουσική και χορό. Η τελετουργία του χορού έχει μια μυσταγωγία που σκοπός της είναι να απελευθερώσει την ψυχή και να την φέρει πιο κοντά στο Θεό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη που έχει αναπτυχθεί από κάποιους ερευνητές σχετικά με τη σχέση του χορού των Δερβίσηδων με το τελετουργικό μέρος των ορφικών μυστηρίων. Σύμφωνα με την άποψη αυτή παρόμοιος χορός αναφέρεται στους ορφικούς ύμνους και είχε τον ίδιο σκοπό. «Ω σεις Κουρήτες που πηδάτε και βαδίζετε ρυθμικά σύμφωνα με τα τραγούδια σας, που περιστρέφεστε σαν ρόμβοι (σβούρες) και ζείτε στα βουνά…..Εσείς πρώτοι καθιερώσατε και την τελετουργία (μυστήρια)..» To ρήμα ρέμβω (το οποίο συνδέεται με το λέξη «ρόμβος») σημαίνει κατά τον Πλούταρχο την ψυχή που κινείται έξω από το σώμα. Ακόμη και σήμερα υπάρχει η λαϊκή δοξασία σε κατοίκους του όρους Παγγαίου να μη ρέ(μ)βονται, επειδή υπάρχει ο φόβος να φύγει η ψυχή τους έξω από το σώμα. Η προετοιμασία για τον χορό των Μεβλεβήδων περιλαμβάνει αρχικά μουσική από φλάουτο. Οι Δερβίσηδες αρχίζουν το χορό αργά πραγματοποιώντας το γύρο της αίθουσας τρεις φορές, πού συμβολίζουν τους σταθμούς πού οδηγούν στο Θεό, την οδό της γνώσης, της ενόρασης και της αγάπης. Αρχίζουν να στριφογυρίζουν, με το δεξί χέρι υψωμένο προς τον ουρανό για να δεχτούν τη χάρη του Θεού και το αριστερό στραμμένο προς τη γη για να μεταδώσουν αυτή τη χάρη στον κόσμο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή μπαίνει στον χορό και ό σεΐχης (επικεφαλής της κοινότητας) και ό ρυθμός επιταχύνεται. Με την λάμψη της γνώσης του, γίνεται ό ήλιος και οι Δερβίσηδες, σαν τους πλανήτες, περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους και γύρω του, κοινωνώντας έτσι με τον νόμο του σύμπαντος. Στριφογυρίζουν όλο και πιο γρήγορα και όλο τους το είναι, είναι εγκαταλελειμμένο και τεντωμένο προς τη μυστικιστική έκσταση, την ένωση με την ύψιστη πραγματικότητα, το Θεό. Μετά το πέρας του χορού λαμβάνουν χώρα τα ονομαζόμενα γεύματα των «αδελφών», τα οποία είναι γνωστά ως 12 υπηρεσίες και ως τελετουργικό προσευχής συναντάτε και σ’ ένα ακόμη ισλαμικό τάγμα (ταρίκα) τους «Αλεβήδες». Και «στα δύο αυτά μυστικιστικά μουσουλμανικά τάγματα η παραπομπή στο Μυστικό Δείπνο είναι προφανής. »
@rmy@lert: Δεν αμφιβάλω καθόλου γι'αυτά τα οποία αναφέρεις, εξ'άλλου τι δεν έχει προέλθει από την Ελλάδα! Οι συγκεκριμένες ημερομηνίες είναι που εξοργίζουν και τώρα τα όσα άγνωστα για τους πάρα πολλούς από εμάς, εσύ μας ενημερώνεις. Μήπως έπρεπε κάποιοι να μας τα έχουν διδάξει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου