Ασφαλιστικό και αξιωματικοί

Η ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων απαιτεί, εκτός από σύγχρονους εξοπλισμούς, επιπλέον υψηλό ηθικό και δίκαιες αποδοχές προσωπικού, ποιότητα ηγεσίας, αναβάθμιση του κύρους των στελεχών, αξιοκρατία στις κρίσεις προσωπικού, απομάκρυνση του κομματισμού και προπαντός σεβασμό και αναγνώριση της υψηλής αποστολής τους.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, ένας μεγάλος αριθμός αξιωματικών, που κυμαίνεται από 6.000 ως 10.000 άτομα, έχει ετοιμάσει τις παραιτήσεις του και εναπομένει η... τυπική και απλή διαδικασία της υποβολής της παραίτησης αυτής στις υπηρεσίες. Ήδη μέχρι τις 28.01.2010 έχουν υποβληθεί εκατόν πενήντα παραιτήσεις αξιωματικών.

Οι λόγοι για τους οποίους οι αξιωματικοί αισθάνονται απογοητευμένοι και ως ευρισκόμενοι «εν διωγμώ» από την Πολιτεία είναι πολλοί και συγκεκριμένοι, όπως:

- Κατηγορούνται αδικαιολόγητα ότι ζουν σε χλιδή και διαθέτουν μεγάλο αριθμό στολών. Στην πραγματικότητα τον μεγαλύτερο χρόνο της υπηρεσίας τους τον περνούν «στην σκηνή και στο χαράκωμα» και οι βασικές στολές τους δεν είναι περισσότερες από τρεις, ήτοι η μπλε, η χακί και η φόρμα. Αυτές ανάλογα με τη ραφή, την σύνθεση και τον τρόπο που φέρονται, με άρβυλα, με πηλίκιο, με μπερέ, με κράνος, με ταινίες, με μετάλλια, με παράσημα, με ξίφος κ.λπ. λαμβάνουν και έναν διαφορετικό αριθμό. Είναι όλες απαραίτητες και προσαρμοσμένες στις καθημερινές υπηρεσιακές ανάγκες και δραστηριότητες των αξιωματικών. Επιπλέον ο Έλληνας αξιωματικός μπορεί να παρουσιάζεται στις κοινωνικές και εορταστικές εκδηλώσεις με την ίδια στολή που χρησιμοποιεί και στα πεδία ασκήσεων ή βολής; υπόψη δε ότι κανένα επίδομα στολής δεν χορηγείται (άρθρο 51 του νόμου 3205/2003, ΦΕΚ297 Α) και από την υπηρεσία διατίθεται, κατά προγραμματισμένα χρονικά διαστήματα, μόνον το ύφασμα λόγω της απαραίτητης ομοιομορφίας και ποιότητας. Τα υπόλοιπα έξοδα ραφής και διακριτικών βαρύνουν τους ίδιους τους αξιωματικούς.

- Επικρίνονται ότι σε μικρή ηλικία καθίστανται συνταξιούχοι. Άδικα, γιατί η φυσιολογική ιεραρχική εξέλιξη των αξιωματικών έχει καθοριστεί να ολοκληρώνεται σε χρόνο πραγματικής υπηρεσίας τριάντα πέντε ετών, όπως και κάθε άλλου εργαζομένου. Η εισαγωγή στις στρατιωτικές παραγωγικές σχολές, όπως για όλες τις σχολές ανωτέρας ή ανωτάτης εκπαίδευσης, γίνεται αμέσως μετά την αποφοίτηση των μαθητών από το Λύκειο, ήτοι σε ηλικία δεκαοκτώ ετών.

Η πέραν του χρόνου αυτού παραμονή των αξιωματικών στην ενεργό υπηρεσία θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις και αρνητικά αποτελέσματα, δεδομένου ότι:

- Θα στερήσουν τις θέσεις των βαθμών από τους νεώτερους, των οποίων θα ανακόψουν και την ομαλή ιεραρχική εξέλιξη.

- Θα μειωθεί η απόδοση τους λόγω ηλικίας και αδυναμίας παρακολούθησης και προσαρμογής στις νέες ταχύτατα εξελισσόμενες τεχνολογίες.

- Θα ανατραπεί ο θεμέλιος λίθος του οικοδομήματος του στρατεύματος, που είναι η πειθαρχία, λόγω μεταβολής της στρατιωτικής ιεραρχίας.

Οι ιδιαιτερότητες της εργασίας, οι ειδικές συνθήκες της υπηρεσίας, η υψηλή αποστολή, η μη εξασφαλισμένη εξάντληση της στρατιωτικής ιεραρχίας και η αδήριτη ανάγκη τήρησης της πειθαρχίας και της αρχαιότητας βαθμών και καθηκόντων μεταξύ των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, επιβάλλουν την εξαίρεση των αξιωματικών από τους γενικούς κανόνες του ασφαλιστικού νόμου συμπεριλαμβανομένων και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Η ιδιαιτερότητα αυτή είχε καταφανεί από τα πρώτα χρόνια συγκρότησης του νεώτερου ελληνικού κράτους, το οποίο ένα από τα πρώτα κοινωνικά μέτρα, που έλαβε, ήταν η έκδοση του γενικού νόμου, που αφορούσε αποκλειστικά τις στρατιωτικές συντάξεις (υπ' αριθμ. ΣΕ'/19.08.1852), ενώ ο περί των συντάξεων και πολιτικών υπαλλήλων νόμος είναι μεταγενέστερος (υπ' αριθμ. ΧΝΒ' 03.08.1861).

Σήμερα η αντιμετώπιση του συνταξιοδοτικού με την αυτή προτεραιότητα και υπευθυνότητα, όπως και το μισθολόγιο των εν ενεργεία στελεχών, έχει το ευεργετικό αποτέλεσμα της απαλλαγής και του εφησυχασμού των αξιωματικών κατά το χρόνο της ενεργού υπηρεσίας τους. Ομοίως, συνδέεται άμεσα με το ηθικό των στελεχών και κατά συνέπεια με την αμυντική ικανότητα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Από τον δημόσιο υπάλληλο η Πολιτεία ζητά να προσφέρει την εργασία του, ενώ από τον αξιωματικό ζητά να προσφέρει όχι μόνο την υπηρεσία του, αλλά και τη ζωή του, αν χρειαστεί.

Η ισχυρή αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων απαιτεί, εκτός από σύγχρονους εξοπλισμούς, επιπλέον υψηλό ηθικό και δίκαιες αποδοχές προσωπικού, ποιότητα ηγεσίας, αναβάθμιση του κύρους των στελεχών, αξιοκρατία στις κρίσεις προσωπικού, απομάκρυνση του κομματισμού και προπαντός σεβασμό και αναγνώριση της υψηλής αποστολής τους. Είναι πολλές φορές που οι αξιωματικοί προβάλλονται και αναφέρονται ως παράδειγμα σκληρά εργαζομένων και κινδυνευόντων συμπολιτών μας.
(Νικόλαος Ζαρκάδας – Υποστράτηγος ε.α.)
http://staratalogia.blogspot.com