Η Θράκη χρειάζεται την Ελλάδα τώρα

* Γιατί έγινε η επίθεση στο Γαλλικό συνεργείο; Σε τι αποσκοπεί πλέον η Άγκυρα;

* Οι εξελίξεις τρέχουν πολύ γρήγορα και οι οργανωμένες και καλοσχεδιασμένες κινήσεις των τουρκο-πρακτόρων απειλούν πλέον ζωές

Το σχετικό βίντεο του Γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού

Η μετάφραση του βίντεο
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗΣ: "Οι μειονότητες μιλούν πάντα διαφορετική γλώσσα από εκείνην της χώρας όπου βρίσκονται, πράγμα που δεν διευκολύνει την ένταξή τους. Ορισμένες μειονότητες έχουν ένα επιπρόσθετο εμπόδιο: αυτό της θρησκείας. Και μερικές άλλες έχουν τα πάντα εναντίον τους. Σήμερα θα πάμε σε μια ακριτική περιοχή της Ελλάδας, στις ορεινές περιοχές που βρίσκονται στα σύνορα με τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Σε αυτή την απροσπέλαστη ζώνη ζουν οι Πομάκοι....
Οι μουσουλμάνοι αυτοί ήταν κατά καιρούς διαφορετικών εθνικοτήτων και σήμερα είναι Έλληνες. Για καιρό οι ελληνικές αρχές τους είχαν υπό στρατιωτικό περιορισμό. Σήμερα οι Πομάκοι έχουν δικαιώματα όπως όλοι οι πολίτες, αλλά δυστυχώς οι αμαρτίες του παρελθόντος έχουν διχάσει τις κοινότητές τους....
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Η Εμινέ έφυγε από το πομακικό χωριό της. Το έβρισκε όλο και πιο δύσκολο να αντέξει την απομόνωση. Κι όμως εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη στην κουλτούρα της: στα τραγούδια και την πομακική διάλεκτο. Όταν ήρθε να μείνει στην πόλη, δεν μίλαγε λέξη Ελληνικά....
ΕΜΙΝΕ: Στο χωριό απ' όπου κατέβηκα στην πόλη, βγάζεις ένα πρόβατο από το μαντρί και χάνεται. Αλλά μετά, όταν είναι το πρόβατο έξυπνο όπως εγώ, εξελίσσεται σιγά σιγά και προχωράει...
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Η πομακική διάλεκτος μιλιέται, αλλά δεν γράφεται. Είναι μίγμα μιας σλαβικής διαλέκτου, της ελληνικής γλώσσας και της τουρκικής. Χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στο σπίτι. Όσο πιο συχνά μπορούν, διδάσκουν στα παιδιά τους πώς είναι η ζωή στο χωριό. Δεν την ξέχασαν....
ΕΜΙΝΕ: Να, εγώ είμαι αυτή, πάνω σ' ένα γέρικο μουλάρι....
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Κι όμως δεν υπάρχει νοσταλγία, είναι απλά μια φάση που πέρασε....
ΕΜΙΝΕ: Και το 2006 αποφάσισα να βγάλω τη μαντήλα. Αποφάσισα να μάθω Ελληνικά, αποφάσισα να πάω σχολείο και φέτος είμαι στην Γ' Γυμνασίου. Κάνουμε διαγωνισμό με την κόρη μου, ποιά θα είναι η πιό καλή μαθήτρια, φυσικά και με το γιό μου....
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Η Εμινέ ήθελε να μας γνωρίσει το χωριό της....
ΕΜΙΝΕ: Παλιά υπήρχε ένα κομμάτι που κατέβαινε από δω, έκλεινε το δρόμο - δεν ήταν όμως τόσο μεγάλος και τόσο φαρδύς αυτός ο δρόμος, ήταν πιο κοντινός. Κατέβαινε ο κόσμος από το λεωφορείο, πήγαινε εδώ, έδειχνε την άδεια. Αν είχε την άδεια καλώς, αν δεν την είχε, τον στέλλανε πίσω με τα πόδια....
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Ώσπου οι Πομάκοι μπόρεσαν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην Ελλάδα, πράγμα που προκάλεσε την δυσαρέσκεια αρκετών. Τώρα ήταν στερημένοι δικαιωμάτων μάλλον παρά υποταγμένοι. Μετά τον εξισλαμισμό τους από τους Οθωμανούς κατακτητές, παρέμειναν εντελώς στερημένοι από πολιτικά δικαιώματα μέχρι τη δεκαετία του '80: Δεν είχαν δικαίωμα να φοιτήσουν σε πανεπιστήμιο, να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και να πολιτευτούν. Ακόμα και σήμερα, που οι Πομάκοι απαιτούν να αναγνωριστούν ως μειονότητα, η ελληνική κυβέρνηση κάνει πως δεν τους ακούει. Κανένας από τους πολιτικούς με τους οποίους ζητήσαμε να επικοινωνήσουμε δεν θέλησε να μας μιλήσει, πόσο μάλλον να μας δει....
ΙΜΑΝ ΑΧΜΕΤ, Πομάκος της Ξάνθης: Η πολιτική που εφαρμόζει η Ελλάδα λέει ότι δεν υπάρχουν μειονότητες στην Ελλάδα - υπάρχει μόνο μία: η μουσουλμανική. Απεναντίας, οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει μόνο μια μειονότητα και είναι η τουρκική....
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: H συζήτηση για την εθνική ταυτότητα διχάζει τους Πομάκους. Η συζήτηση μαζί τους δεν αργεί να εκφυλιστεί. Η Εμινέ βιώνει μια δυσάρεστη εμπειρία....
ΕΜΙΝΕ: Εγώ σας ρωτώ για αυτό που είναι σεβαστό. Δεν θέλω να σας κάνω πολιτική....
ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΗ: Είμαστε Τούρκες. Τούρκες είμαστε, μουσουλμάνες Τούρκες. Να ξέρετε αυτό. Πομάκες δεν υπάρχουν....
ΕΜΙΝΕ: Να σας πω λίγο κάτι...
ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΗ: Πομάκες δεν υπάρχουν. Να το ξέρετε αυτό. Αλφαβήτα δημοτικά σας πού είναι; Ρωτάω. Αλφαβήτα πού είναι;...
ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΟΣ: Άντε φύγετε από δω... Όχι!...
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Περιτριγυρισμένοι από ένα πλήθος που συνεχώς μεγάλωνε, βρεθήκαμε στη θέση να πρέπει να περιθάλψουμε έναν τραυματία. Οι τοπικές αρχές μας συνόδευσαν από το καφενείο του χωριού και χάρη σ' αυτές μπορέσαμε να διαφύγουμε όσο γρηγορότερα γινόταν, συνοδευμένοι από αστυνομικούς που μας ξανάφεραν στην πόλη....
ΡΕΠΟΡΤΕΡ: Σήμερα η Εμινέ είναι μέλος ενός συλλόγου για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Πομάκων. Το χωριό της αργοπεθαίνει. Οι περισσότεροι κάτοικοι του είναι άνεργοι. Ο καπνός, το προϊόν της περιοχής, περνάει κρίση. Αποτέλεσμα είναι να φεύγουν οι νέοι για να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό. Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πια παρά 30.000 Πομάκοι...
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑ: Θα σας αφήσουμε να δείτε περισσότερα στο ιστολόγιο της εκπομπής, στο διαδίκτυο. Εκεί θα βρείτε όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που μας θέσατε στο πόρταλ. Θα είμαστε μαζί σας και πάλι την επόμενη βδομάδα.


Σοκ προκάλεσε στην Ελληνική κοινωνία, τόσο την τοπική της Θράκης όσο και την ευρύτερη της Ελληνικής Επικράτειας, η επίθεση που δέχθηκε το συνεργείο Γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού στις Θέρμες της Ξάνθης, στο Πομακοχώρι που βρίσκεται στην εσχατιά της Ελλάδας, δίπλα στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Πολλοί έγραψαν για το γεγονός. Και κανένας δεν έκρυψε την αλήθεια. Όμως, τι ήταν εκείνο το γεγονός ή οι λόγοι που «προκάλεσαν» την «έκρηξη» των τουρκοφρόνων της ευρύτερης ορεινής περιοχής της Ξάνθης; Γιατί και πως τελικά πολιορκήθηκε και απειλήθηκε με ακραία βία το σύνολο του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου; Τι συνέβη στα παρασκήνια αυτής της τελικά όχι και τόσο παράξενης υπόθεσης, η οποία ήταν μάλλον αναμενόμενη; Τι έγινε όταν παρουσιάστηκε και άλλο τηλεοπτικό συνεργείο ξένου κράτους για να καλύψει το «γεγονός»; Πόση τρομοκρατία και πόση παρανομία μπορεί να ανεχθεί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου από ανθρώπους που συστηματικά επιτίθενται κατά της ειρηνικής συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων της Θράκης; Πότε θα βρεθεί κάποιος εισαγγελέας για να ζητήσει την επιβολή του νόμου που ορίζεται από το Ελληνικό Σύνταγμα;

Ήταν σαν να ήμασταν σε εμπόλεμη χώρα
“Τα όσα αντιμετωπίσαμε στις Θέρμες ήταν πραγματικά απίστευτα και μας θύμισαν καταστάσεις που έχουμε ζήσει σε αφρικανικές χώρες, άλλες εποχές, όπως η Τυνησία και το Τσαντ και μάλιστα σε περιόδους αναταραχής, όπως σε πολέμους ή σε δικτατορίες.
Πάντως ήταν μία εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση, την οποία ποτέ δεν περιμέναμε να αντιμετωπίσουμε, ως ευρωπαίοι πολίτες, σε μία ευρωπαϊκή χώρα – μέλος της Ε.Ε.”. Με αυτά τα λόγια περιέγραψε η κα Έφη Τσελίκα (η οποία είναι η ελληνογαλλίδα ανταποκρίτρια στη χώρα μας τόσο για την γαλλική κρατική τηλεόραση, όσο και για το κρατικό ραδιόφωνο της ευρωπαϊκής αυτής χώρας), περιγράφοντας τα όσα βίωσε η ίδια και τα μέλη του συνεργείου του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού “TF3”, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη ξαφνικά και χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα νωρίτερα, που να δικαιολογεί αυτή την αντίδραση, με ένα εξαγριωμένο πλήθος μουσουλμάνων κατοίκων του οικισμού των Θερμών, οι οποίοι τους προπηλάκισαν και τους κράτησαν σε ομηρία επί 6 ώρες, ζητώντας τους να παραδώσουν το υλικό που είχαν κινηματογραφήσει νωρίτερα από την καθημερινότητα, την ζωή και τα προβλήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη η μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής μας.
Αιτία, σύμφωνα με τα όσα υποστήριζαν όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτή την αδιανόητη για πολιτισμένη χώρα πράξη, το γεγονός ότι στην καταγραφή των παραπάνω η μειονότητα χαρακτηριζόταν ως Πομάκοι και όχι ως Τούρκοι, όπως φαίνεται πως θα ήθελαν κάποιοι από την μειονότητα, ενώ παράλληλα τους αποδόθηκαν μέχρι και κατηγορίες για… κατασκοπεία (!), σα να μην είναι η περιοχή μέρος της ελληνικής επικράτειας…!

Αυτόπτης μάρτυρας αφηγείται…
Μία ακόμη μαρτυρία, ενός ανθρώπου που έζησε τον εθνικισμό των τουρκοφρόνων της Θράκης, έρχεται να συμπληρώσει ψύχραιμα τα όσα συνέβησαν και τα οποία ουδόλως τιμούν και στηρίζουν την Ελληνικότητα της Θράκης. Μία μαρτυρία ενός ανθρώπου – παρατηρητή, γνώστη της περιοχής και των ιδιαιτεροτήτων που αυτή έχει –λόγω Ισλάμ-, αλλά που ποτέ δεν τολμούσε να φανταστεί καν πως οι τουρκόφρονες θα τολμούσαν να παίξουν με την φωτιά. Τουλάχιστον έτσι νόμιζε… πως η αντίδραση της επίσημης πολιτείας θα έπεφτε σαν φωτιά… Δεν ήξερε, μέχρι που το κατάλαβε, πως η ανυπαρξία του Ελληνικού Συντάγματος είναι απόλυτη σε αυτή την περιοχή.
Τριγυρνούσαν στο χωριό και συζητούσαν με τους κατοίκους. Οι τεχνικοί έκαναν διάφορα πλάνα. Η Εμινέ Μπουρουντζή και ο Ιμάμ Αχμέτ (συνοδοί του συνεργείου) μιλούσαν συνέχεια στην δημοσιογράφο και έκαναν συνεχείς αναφορές στην ιστορία, στον πολιτισμό, την εν γένει κουλτούρα και τα ευρύτερα χαρακτηριστικά της περιοχής.
Κάποια στιγμή, άρχισαν να ανεβαίνουν οι τόνοι. Ο παριστάμενος Ιμάμ Αχμέτ, πρώην δάσκαλος και στέλεχος – αρθρογράφος της Πομακικής εφημερίδας Ζαγάλισα, έδειξε να απομακρύνεται από το σημείο από όπου οι φωνές δυνάμωναν. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν επειδή ο Ιμάμ Αχμέτ υποστήριζε πως είναι Πομάκοι, ενώ πριν 12-13 χρόνια που υπηρετούσε ως δάσκαλος στην περιοχή, διαλαλούσε πως οι κάτοικοι είναι Τούρκοι…! Μάλιστα –έλεγαν και ξανα-έλεγαν οι κάτοικοι- πως απομακρύνθηκε από δάσκαλος επειδή κάποια χρονιά δεν είχε δεχθεί τα βιβλία του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας και τα πέταξε έξω από το σχολείο, στο δρόμο. Ήθελε τουρκικά βιβλία!!!
Η κάμερα είχε εστιάσει στα λεγόμενα των Πομάκων κατοίκων, οι οποίοι απορούσαν πως είναι δυνατόν να έρχεται τώρα, ο ίδιος άνθρωπος και να τους λέει πως είναι Πομάκοι!!! «Γιατί; Επειδή τώρα είναι υπάλληλος του Εμφιετζόγλου;» φώναξε μία Πομάκα. «Γιατί μας περνάτε; Γιατί μας κοροϊδεύετε;»

Κατάσταση ομηρίας και απειλές με τσεκούρια
Οι λιγοστοί παρευρισκόμενοι κάτοικοι ζητούσαν να φύγει ο Ιμάμ Αχμέτ. Αλλά, εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκαν κάποιοι ενήλικες και κάποια παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να ήταν περίπου 15 χρονών. Στάθηκαν από τις δύο πλευρές του γαλλικού συνεργείου. Στα χέρια τους κρατούσαν τσεκούρια… Οι ψυχραιμότεροι των ντόπιων κατοίκων προσπάθησαν να ηρεμήσουν τα πνεύματα… Βρισιές και απειλές άρχισαν να εκτοξεύονται αναίτια κατά των έκπληκτων και πανικόβλητων γάλλων και της δημοσιογράφου… Το δράμα τους είχε μόλις αρχίσει. Στεκόντουσαν μπροστά στους «γκρίζους λύκους» του χωριού, οι οποίοι έδειχναν αναποφάσιστοι να επιτεθούν, αλλά αυτό δεν μείωνε την ένταση των λεκτικών τους επιθέσεων και των απειλών με τα τσεκούρια…

Διακτιζινόμενοι τουρκόφρονες και τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο
Δεν θα είχαν περάσει ούτε 15 λεπτά, όταν άρχισαν να έρχονται αυτοκίνητα. Πολλά αυτοκίνητα. Κατέβαιναν εξαγριωμένοι και έβριζαν, ενώ μέσα σε 10 λεπτά οι άνθρωποι αυτοί έγιναν εκατοντάδες. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ερχόντουσαν από τον Εχίνο. Από απόσταση 45 χιλιομέτρων ορεινού δρόμου!!! Και ήταν αδύνατο να έχουν καλύψει όλη αυτή την απόσταση μέσα σε 15 λεπτά. Εκτός αν είχαν ξεκινήσει από την αφετηρία τους, πολύ πριν να ξεκινήσει να θερμαίνεται η ατμόσφαιρα στις Θέρμες…
Η δημοσιογράφος μάταια προσπαθούσε να μιλήσει. Κανείς δεν την άκουγε… Τότε, ανάμεσα από το πλήθος προχώρησε μία άλλη κάμερα, και μία κοπέλα. Η κυρία Έφη Τσελίκα πλησίασε την νεαρή και την ρώτησε με ελπίδα: Κι εσύ δημοσιογράφος; Ναι, της είπε η νεαρή ψυχρά. Από το τοπικό κανάλι TRT1… (Για όσους δεν γνωρίζουν, το TRT1 είναι το τουρκικό κρατικό τηλεοπτικό κανάλι). Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η νεαρή έλεγε στην Ελληνίδα δημοσιογράφο πως για την τουρκική κρατική τηλεόραση, η περιοχή ήταν τουρκική...

Διαβουλεύσεις αστυνομίας και «επιτροπής» τουρκοφρόνων
Μετά το σοκ αυτό, και μετά από κάποιες διαβουλεύσεις, έγινε μία επιτροπή που συζήτησε το γεγονός. Ήρθε και η αστυνομία. Τέθηκαν οι όροι απελευθέρωσης. Γιατί επρόκειτο για ομηρία. Όποιος ισχυριστεί το αντίθετο, είναι το λιγότερο ψεύτης, αν δεν είναι κάτι άλλο…
Αφού μετά από πολύ συζήτηση ικανοποιήθηκαν τα αιτήματα των αλλοφρόνων τουρκοφρόνων, το συνεργείο αποχώρησε με την συνοδεία της Ελληνικής Αστυνομίας, αφήνοντας πίσω του ένα ακόμη κομμάτι της Θράκης στον τουρκισμό και στα χέρια των ανθρώπων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Σκληρά ερωτήματα για τον Ιμάμ Αχμέτ
Τα ερωτήματα που πηγάζουν είναι πάρα πολλά, αλλά δεν είμαστε ούτε εισαγγελείς, ούτε αστυνομικοί διευθυντές, ούτε πολιτικοί, υπουργοί και πρωθυπουργοί για να σταθούμε μπροστά στα ευνόητα που έχουν καταντήσει πλέον ανόητα και ανύπαρκτα δικαιώματα επιβολής του νόμου, του Ελληνικού νόμου, στην Θράκη.
Η ανάμιξη του πρώην δασκάλου Ιμάμ Αχμέτ, όπως και ο απίστευτος χρόνος έλευσης των υπόλοιπων τουρκοφρόνων του Εχίνου, αλλά και η ύπαρξη τουρκικού τηλεοπτικού συνεργείου (της κρατικής τουρκικής τηλεόρασης)…
Ποιος είναι ο Ιμάμ Αχμέτ; Ακτιβιστής Πομάκος, υπέρ του Πομακικού Κινήματος, όπως το είχε πρωτογράψει έναν περίπου χρόνο πριν ο ίδιος στην Πομακική εφημερίδα Ζαγάλισα. Αίφνης μεταστραφής Πομάκος, όμως ο Ιμάμ Αχμέτ, αφού όπως δηλώνουν οι κάτοικοι της περιοχής, δούλευε ως δάσκαλος προπαγανδίζοντας τον εκτουρκισμό της περιοχής και των κατοίκων της. Ο ίδιος, μάλιστα, είχε ανοίξει μία φρεσκοσιδερωμένη τουρκική σημαία, ως ένδειξη του τουρκισμού του, όταν ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν είχε επισκεφθεί στο παρελθόν την πόλη της Κομοτηνής. Τι έχει να πει ο κύριος αυτός, ο οποίος σήμερα βρίσκεται υπό την προστασία του κυρίου Εμφιετζόγλου (αν και αμφιβάλουμε για το κατά πόσο ο εργοδότης γνωρίζει τι ακριβώς κάνει ο υπάλληλος).
Ο ίδιος άνθρωπος, ο Ιμάμ Αχμέτ, προ ημερών είχε δώσει συνέντευξη στη Βουλγαρική εφημερίδα "Σέγκα" (την τρίτη σε πωλήσεις σε ολόκληρη την Βουλγαρία) δημιουργώντας θύελλα διαμαρτυριών και αντιδράσεων, αφού ζητούσε από το Βουλγαρικό κράτος να συμπαρασταθεί στα νεαρά Πομακόπουλα, δίνοντας υποτροφίες, μαθαίνοντας την Βουλγαρική γλώσσα και άλλα λίαν επιεικώς φαιδρά. Αν και στη συνέχεια υπήρξε αιτιολόγηση από τοπική εφημερίδα της Κομοτηνής, η οποία αναφέρθηκε σε λάθος μετάφραση, το ερώτημα για τον ρόλο στην περιοχή του κυρίου Ιμάμ Αχμέτ συνεχίζει να πλανάται.
Θα μπορούσε, άραγε, ο ίδιος να απαντήσει στις αντιφατικότητες της ζωής του; Θα μπορούσε άραγε ο ίδιος να σκεφθεί ώριμα και να αρνηθεί να συνοδεύσει το Γαλλικό τηλεοπτικό συνεργείο, αφού υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να εγείρει μνήμες και να προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις;

Γιατί κατηγόρησαν τους Γάλλους για «κατασκοπεία»;
Μα, η ομηρία του Γαλλικού συνεργείου δεν έγινε εξαιτίας του κυρίου Αχμέτ. Έγινε επειδή ο όχλος εκτόξευε κατηγορίες για κατασκοπεία!!! Αόριστες οι κατηγορίες, αφού για κάτι τέτοιο θα έπρεπε να καλέσουν τις Ελληνικές Αρχές και όχι άλλους φανατικούς τουρκόφρονες της περιοχής…! Κατηγορίες, όμως, που στάθηκαν αφορμή για να παζαρέψουν και να «κόψουν» πλάνα τα οποία δεν επιθυμούσαν να υπάρχουν… Γιατί άραγε; Τι μπορούσε να έχει πάρει ο τηλεοπτικός φακός που θα ήταν δυνατόν να στοιχειοθετήσει την κατασκοπία; Τι έχουν να κρύψουν οι κάτοικοι της περιοχής; Φοβόντουσαν μήπως αργότερα φαινόταν κάτι που οι ίδιοι κρύβουν ή μήπως η κατηγορία εκτοξεύθηκε για να συνεγείρει τον όχλο;

Πώς μετακινήθηκαν σε 15 λεπτά μέσα στα βουνά;
Πώς, αλήθεια, ήξεραν και εμφανίσθηκαν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα οι φανατικοί της Άγκυρας; Πότε έμαθαν το τι συνέβαινε; Πώς κάλυψαν τόσο σύντομα μία πολύ μεγάλη απόσταση σε ορεινό οδικό δίκτυο, που δεν είναι και το καλύτερο για γρήγορη κάλυψη αποστάσεων; Πώς βρέθηκαν όλοι οι πρακτορίσκοι προύχοντες της Άγκυρας ταυτόχρονα στον ίδιο στενό γεωγραφικό χώρο;

Τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο
Το τηλεοπτικό συνεργείο εγείρει με την σειρά του πολλά ερωτηματικά, για την ταχύτητα αντίδρασής του, εκτός και αν γνώριζε για το γεγονός πριν αυτό συμβεί… Και αυτό θα ήταν δυνατόν, μόνο εάν είχαν ειδοποιηθεί από την προηγούμενη ημέρα για το πρόγραμμα των κινήσεων του Γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου. Η πρόκληση της νεαρής «δημοσιογράφου» του κρατικού τουρκικού τηλεοπτικού συνεργείου, που αναφέρθηκε ως «τοπικός τηλεοπτικός σταθμός», προδίδει πολλά περισσότερα από όσα ίσως θα ήθελε και η ίδια η Άγκυρα να μεταφερθούν προς την Ευρώπη. Γιατί, άλλο είναι η επίδειξη δύναμης και άλλο η παραδοχή επεκτατικών βλέψεων εις βάρος της Ελλάδας…!

Ήξεραν από πριν τι θα συμβεί;
Γεγονός, πάντως, είναι πως όλος αυτός ο όχλος, μαζί με τους προύχοντες και το τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο ή γνώριζαν από πριν τον χρόνο εγκλωβισμού των Γάλλων ή… έχουν πτητικές ικανότητες (έχουν βγάλει φτερά, είναι γκουρού κ.α.)… Κι επειδή οι ενδείξεις συγκλίνουν στην πιθανότητα της πρότερης γνώσης (ή την συνεχή ενημέρωση), ο κύριος Ιμάμ Αχμέτ θα πρέπει να απαντήσει, μάλλον, σε πολλές ερωτήσεις πρώτα στον εργοδότη του (τον κύριο Εμφιετζόγλου, ο οποίος προσπαθεί να αναδείξει τον Πομακικό πολιτισμό και την Πομακική ιστορία) και αμέσως μετά στις υπηρεσίες ασφάλειας της Ελλάδας… οι οποίες βέβαια, τον κύριο Αχμέτ θα πρέπει να τον ρωτήσουν προκειμένου να δώσει επαρκείς απαντήσεις. Δηλαδή, θα πρέπει να ενδιαφερθούν για να διαλευκάνουν τι ακριβώς, γιατί και από ποιόν, συνέβη στις Θέρμες.

Νεαροί «Γκρίζοι Λύκοι»
Κρατάμε την ύπαρξη των 5 νεαρών 15χρονων Πομάκων, οι οποίοι κρατώντας τσεκούρια απειλούσαν τους ανθρώπους του Γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου. Τα μειονοτικά σχολεία, οι τούρκοι δάσκαλοι, οι προσοντούχοι δάσκαλοι και τα τουρκικά βιβλία, σε συνάρτηση με φανατικούς ιμάμηδες (βλ. Αμέτ Μετέ) λειτουργούν προς την κατεύθυνση δημιουργίας γενίτσαρων μέσα από τους Πομάκους. Οι «Γκρίζοι Λύκοι» είναι στη Θράκη και μαθαίνουν στα νέα παιδιά να κρατάνε στα χέρια τους φονικά όπλα και όχι βιβλία… Αυτή είναι η Παιδεία της κυρία Διαμαντοπούλου και της κυρίας Δραγώνα; Αυτή την Παιδεία, όλοι οι κάτοικοι της Θράκης, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, τους την χαρίζουμε για να την εφαρμόσουν στα σπίτια τους και στα δικά τους παιδιά…

Γιατί έγινε η επίθεση αυτή;
Μεγάλα ερωτηματικά για την σκοπιμότητα της επίθεσης αυτής, δημιουργήθηκαν την επόμενη ημέρα. Η ίδια η επίθεση εξέθεσε τους επιτιθέμενους στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και όμως, σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια. Γιατί; Ποιοι λόγοι οδηγούν στην θυσία των «καλών εντυπώσεων» και στην δημιουργία «κακού κλίματος» που μία ομάδα ανθρώπων (μειονότητα) επιβάλει και επιλέγει ως εικόνα προς τον δυτικό κόσμο;
Σαφέστατα, η Άγκυρα επιλέγει το επόμενό της βήμα. Δεδομένης της ισχνής πολιτικής δύναμης (και διπλωματικής ανεπάρκειας του Ελληνικού ΥΠΕΞ) της Ελληνικής κυβέρνησης, η άσκηση πίεσης μέσα από την πιθανότητα ενός «εσωτερικού επεισοδίου», ίσως να αναγκάσει την Αθήνα να περάσει σε υποχωρήσεις, δεδομένης της επερχόμενης επίσκεψης Ερντογάν. Η μετατροπή σε μία “light” μορφή πρώιμης κατάστασης διαμαρτυρίας τύπου Κοσόβου (στα πολύ αρχικά του στάδια), είναι ένα σαφές μήνυμα ισχύος που πρέπει να ανησυχήσει όλους. Ιδιαίτερα, δε, τους υπεύθυνους τόσο στην κυβέρνηση όσο και στις σχετικές υπηρεσίες. Με την Ελλάδα σήμερα να απειλείται οικονομικά, κανείς δεν θα ήθελε μία «εκτροπή» που θα ζημίωνε πολλούς περισσότερους από τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους πιθανούς πρωταγωνιστές…
Εμείς έχουμε υποβάλλει όλες τις ερωτήσεις. Μακάρι ο κύριος Ιμάμ Αχμέτ να απαντούσε και να ξεκαθάριζε τον ρόλο του απέναντι σε όλα αυτά που συνέβησαν. Εμείς κρατάμε αυτά που μία Πομάκα δήλωσε για τον κύριο Αχμέτ: «Τι έρχεται να μας πει τώρα; Μέχρι πριν από 2 χρόνια μας έλεγε ότι είμαστε Τούρκοι και τώρα, για να κάνει τον καλό στον Εμφιετζόγλου μας φέρνει τους Γάλλους και λέει ότι είμαστε Έλληνες!!! Να φύγει, να σταματήσει να μας κοροϊδεύει».
Κωνσταντίνος/kostasxan.blogspot.com