Ειναι ένα δύσκολο θέμα, τι τύπους πλοίων θα μπορούσαμε να ναυπηγήσουμε σε διάρκεια ετών και πόσο θα κόστιζαν; Και τη πραγματικά ανάγκες έχουμε.
Α) δυο μικρά LPD. Τύπος πλοίου SLPD όπου S=SMALL ή LPG, όπου G σημαίνει Ελλάδα. Μήκος 127 μέτρα, πλάτος 20 μέτρα, εκτόπισμα 3.900-4.000 τόνοι, κόστος πλοίου 120-150 εκατομμύρια ευρώ. Η διαφορά που προκύπτει στην τιμή είναι αναλόγως οπλισμού, ηλεκτρονικών και ισχύος των μηχανών ντίζελ. Τα πλοία μεταφέρουν αρκετό φορτίο παρά το μικρό εκτόπισμα τους και εχουν μεγάλη ταχύτητα 25,5-28,5 κόμβων, ανάλογα με της μηχανές που θα επιλέξουμε. Το κάθε πλοίο μεταφέρει 28 AAV7 ή άλλα αμφίβια τεθωρακισμένα τομπ-τομα και 4 αποβατικά LCM 8 για την μεταφορά αρμάτων. Έχει χωρητικότητα υπόστεγου 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους ή δυο CH-47F που αναδιπλώνουν τα στροφεία τους και δυο τουλάχιστον ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους! Οπλισμός ένα πυροβόλο των 76 χιλιοστών oto merala, 2 μιλενιουμ των 35 χιλιοστών και 1 RAM. Τα πλοία είναι ειδικά σχεδιασμένα για της ελληνικές ανάγκες, έχουν μεγάλη ταχύτητα και ίσως το πιο σημαντικό: έχουν την δυνατότητα να βγουν γρήγορα τα αποβατικά και τα αμφίβια οχήματα έξω από το πλοίο, για γρήγορο απόπλου. Μεταφέρουν 480-500 στρατιώτες, από τους οποίους οι 120-140 θα μεταφερθούν με τα ελικόπτερα, οι 360 με τα αποβατικά και τα αμφίβια τομπ. Για κάθε αποβατικό απαιτείται τουλάχιστον διπλάσιος αριθμός αποβατικών LCM 8, γιατί σε συνθήκες πόλεμου δεν θα γυρίσει να τα πάρει, ούτε θα περιμένει κοντά στην περιοχή απόβασης. Αλλά θα φύγει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από την περιοχή, για να πάρει και να μεταφέρει επιπλέον ενισχύσεις.
Η σχεδίαση του πλοίου είναι απλή και εύκολη. Στο κάτω μέρος είναι μπροστά η βυθιζόμενη δεξαμενή, με πλάτος 8 μέτρα και μήκος 95 μέτρα που εκεί μπαίνουν τα 4 LCM 8, ή άλλα μικρά αποβατικά πλοία. Ο λόγος της μικρής δεξαμενής αποβατικών, στενής σε πλάτος για να ακριβολογούμε. Είναι για να μην καθυστερεί το πλοίο στην περιοχή της απόβασης, για να κλήση της πόρτες και να άντληση τα νερά. Για να αποπλεύσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται. Δηλαδή να γινει η διαδικασία σε μικρότερο χρόνο. Η επιλογή της δεξαμενής εμπρός και όχι πίσω, γίνεται για τον σκοπό της δυνατότητας τοποθέτησης μεγαλύτερων μηχανών και επίτευξη μεγάλης ταχύτητας που στο αιγαίο παίζει μεγάλο ρόλο. Θα δούμε μετά γιατί βγάζουμε μόνο τόση μικρή δεξαμενή αποβατικών σε πλάτος. Δεξιά και αριστερά από την δεξαμενή αποβατικών, είναι τα καύσιμα των κινητήρων ντίζελ και του αεροπορικού καύσιμου. Πίσω είναι η τρεις μηχανές ντίζελ, με απευθείας πρόωση για μείωση του κόστους. Η τεχνική ναυπήγησης δεν διαφέρει από ένα φορτηγό οχηματαγωγό, ένα RORO δηλαδή. Στο κατάστρωμα δυο, το κατάστρωμα που εχουν τα φορτηγά οχηματαγωγά για να μεταφέρονται οι νταλίκες. Στο μπροστινό κομμάτι έχουμε δυο διαδρόμους, με πλάτος 4,5 μέτρα δεξιά και αριστερά από την δεξαμενή αποβατικών και μήκους 90+ μέτρων. Δηλαδή το πλάτος σε εκείνο το σημείο είναι: 4,5+4,5= 17 μέτρα. Αν υπολογίσουμε ότι ένα μέτρο το χάνουμε, δηλαδή μισό ανά πλευρά για να τοποθετηθούν τα νεύρα και να πατήσει η εξωτερική λαμαρίνα. Έχουμε 18 μέτρα από τα 20 μέτρα που έχουμε υπολογίσει για πλάτος του πλοίου, για τυχόν λάθη. Εννοείται πως αν το πλάτος του πλοίου είναι στο σημείο αυτό 20 μέτρα, που είναι λόγο ύψους.
Δηλαδή εδώ εννοούμε την διαφορά ύψους από το δάπεδο της δεξαμενής αποβατικών και τους διάδρομους στης δυο πλευρές εκατέρωθεν. Που είναι σε ύψος όσο το κατάστρωμα φορτίου σε φορτηγά οχηματαγωγά έτσι
θα αυξηθεί το πλάτος της δεξαμενής αποβατικών αν το θέλουμε και θα πάει στα 9 μέτρα. Δηλαδή θα μπορεί να πάρει και 3 LCU και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αυξάνεται η χωρητικότητα του πλοίου σε άρματα και θα αυξηθεί και το πλάτος στους δυο πλευρικούς διαδρόμους από 4,5 σε 5 μέτρα.
Στης δυο λωρίδες λοιπόν εκατέρωθεν της δεξαμενής αποβατικών, μπαίνουν 9 AAV7 ανά πλευρά. Δηλαδή 18 AAV7 που μπαίνουν στην θάλασσα με δυο μικρούς καταπέλτες που υπάρχουν στο τελος, στην ανοιγμένη εμπρόσθια πόρτα. Δηλαδή η πόρτα δεν ανοίγει σε πλάτος όσο είναι η δεξαμενή αποβατικών, αλλά σε όλο το πλάτος της πλώρης. Στο πίσω μερος επάνω από την μηχανές, υπάρχει πίσω μια μεγάλη πόρτα σε πλάτος με καταπέλτη. Στα πλάγια και πίσω, είναι οι σκάλες για την άνοδο στο επάνω κατάστρωμα και τα φουγάρα του πλοίου. Οι διαστάσεις εδώ σε αυτό το κομμάτι του πλοίου είναι μεγάλες. Με περισσότερα από 25 μέτρα μήκος και πλάτος, το μπροστινό κομμάτι 19 μέτρα καθαρό. Το πίσω κομμάτι είναι μειωμένο κατά 3 μέτρα το πλάτος. Δηλαδή 1,5 μέτρο ανά πλευρά γιατί υπάρχουν τα φουγάρα του πλοίου, οι διάδρομοι και οι σκάλες. Εδώ υπάρχει η δυνατότητα να μπουν με άνεση άλλα 8 AAV7 σε δυο σειρές, αν και παίρνει περισσότερα. Ή αν το επιθυμούμε: αντί για τα αμφίβια τομπ, άρματα μάχης λεοπαρντ1 που θα μεταφερθούν με τα 4 LCM 8 σε ίσο αριθμό. Δηλαδή ή 8 άρματα ή 8 τομπ. Αν και στην πράξη παίρνει και εδώ περισσότερα άρματα μάχης, αλλά δεν τα βάζουμε. Η πλήρης χωρητικότητα είναι 8 άρματα, τα 4 φορτωμένα στα αποβατικά και 24 αμφίβια τομπ. Ή 12 άρματα, τα 4 φορτωμένα στα αποβατικά και 20 αμφίβια τομπ. Δηλαδή μια ιδανική σύνθεση μάχης, εξαιρετική για τόσο μικρό πλοίο. Αλλά ακόμα και πολύ καλή για πλοία διπλασίου μεγέθους! Αλλά με την δυνατότητα τριών LCU τα πράγματα αλλάζουν. Το πλοίο έχει την δυνατότητα μεταφοράς 28 αμφίβια αποβατικά τομπ και από δυο άρματα στα τρία LCU. Δηλαδή 6 άρματα λεοπαρντ 1.
Επάνω υπάρχει το κατάστρωμα στρατιωτών. Δεν έχουμε να πούμε πολλά εδώ, απλά ότι στριμώχνουμε τους 500 στρατιώτες σε χώρο για 350 επειδή θα διανύσουν μικρές αποστάσεις. Δεν μας πειράζει και μια εβδομάδα να κάτσουν στο πλοίο. Αντέχουν για λάβουν δηλαδή μέρος σε μια άσκηση στην Γαλλία ή στην Ιταλία, όχι για παραπάνω όμως. Ο υπολογισμός είναι για οκτώ διανυκτερεύσεις στο πλοίο, το πολύ δέκα. Μετά το κατάστρωμα στρατιωτών είναι το κατάστρωμα ελικόπτερων. Μπροστά υπάρχει ένας κενός χώρος 67-70 μέτρα που μπορούν να βγουν και τα έξη ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους έξω, τα τρία όμως θα εχουν αναδιπλωμένα τα στροφεία τους. Ή ένα σινουκ ένα ελικόπτερο έτοιμα για απογείωση. Πίσω είναι το υπόστεγο των ελικόπτερων με μήκος 60 μέτρα και πλάτος 19 μέτρα καθαρό. Εδώ εννοείται πως στο πίσω μερος το πλάτος μειώνεται, γιατί βγαίνουν τα δυο φουγάρα ανά πλευρά και υπάρχουν οι σκάλες ανόδου για το ανώτερο κατάστρωμα.
Επάνω από το υπόστεγο ελικόπτερων και σε ίσο μήκος με αυτό είναι το κατάστρωμα διακυβέρνησης, τα όπλα, τα ραντάρ, οι σωσίβιες λέμβοι κλπ.
Οπλισμός ένα πυροβόλο των 76 oto merala, τοποθετημένο πίσω και πάνω από την γέφυρα. Από τον θάλαμο διακυβέρνησης δηλαδή και δεξιά –αριστερά και πιο ψηλά είναι τοποθετημένα δυο millennium των 35 χιλιοστών. Υπάρχει και η δυνατότητα τοποθέτησης, ενός αντιπυραυλικού εκτοξευτεί ram στο πίσω μερος. Απαραίτητη επίσης είναι και οι εκτοξευτές αεριόφυλλων.
Το να βάζεις στον υπολογιστή αμερικανικά LPD. Να του λες να σου μικρύνει της διαστάσεις και το εκτόπισμα και να κατασκευάζεις κακέκτυπα αντίγραφα, είναι το μεγαλύτερο λάθος. Εγώ επιμένω για την δεξαμενή αποβατικών που τοποθετείτε εμπρός και οι μηχανές πίσω, για μεγαλύτερη ταχύτητα που παίζει μεγάλο ρόλο στο αιγαίο. Άλλο να πηγαίνει με 18, άλλο με 28 κόμβους το πλοίο, όσο δηλαδή τα πολεμικά. Εξάλλου οι μικρές του διαστάσεις το κάνουν, να μην διαφέρει και πολύ από αυτά. Το στίγμα στο ραντάρ θα είναι περίπου όσο μια φρεγάτα φρεμ. Όλα στο πλοίο εχουν υπολογιστεί με την παραμικρή λεπτομέρεια. Θα μου πει κάποιος ειδικός: γιατί να μην βάλουμε την δεξαμενή αποβατικών πιο εμπρός. Δηλαδή μεγαλύτερη σε πλάτος, για να παίρνει δυο αποβατικά LCM8 σε σειρά και τα αλλά δυο από πίσω. Αφού απαιτούνται λιγότερα από 14 μέτρα σε πλάτος, για να μπουν και τα δυο. Αυτό έχει σχέση με τον άμεσο απόπλου του πλοίου, μόλις κλείσουν οι πόρτες της βυθιζόμενης δεξαμενής αποβατικών! Δηλαδή να μπορεί να αποπλεύσει το πλοίο με ταχύτητα μεγαλύτερη από 10 κόμβους, χωρίς να αδειάσει πρώτα την δεξαμενή από το νερό. Αλλά να το κάνει κατά την διάρκεια της πλεύσης. Αν ήταν συγκεντρωμένη όλη μπροστά, με το βάρος του νερού στην πλώρη. Αυτό ήταν αδύνατο να γίνει με την πλώρη βυθισμένη. Τώρα είναι κατανεμημένο ομοιόμορφα σε μεγάλο μήκος του πλοίου. Αλλά θα το πούμε μπακαλίστικα για να το καταλάβετε, όσο πιο απλά μπορώ. Η δεξαμενή είναι 8 μέτρα πλάτος, 95 μέτρα μήκος και λίγο περισσότερο από 1 μέτρο βάθος που έχει για να βγαίνουν τα αποβατικά. Δέχεται δηλαδή παίρνει -χωράει 1.000 τόνους νερό, στο περίπου πάντα. Αν υπολογίσουμε ότι ζυγίζουν 60 τόνους οι 500 στρατιώτες, 500 επί 120 κιλά. Περίπου 440 τόνους τα αποβατικά, από 110 τόνους το κάθε ένα. Αν προσθέσουμε και τα 28 άρματα –τομπ, φτάνουμε τους 1.300-1.400 τόνους. Έτσι έχει το πλοίο άδειο από αποβατικά, άρματα, τομπ έχει το ίδιο περίπου βάρος με τη δεξαμενή αποβατικών γεμάτη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι: ότι λόγο μεγάλου μήκους, έχει περισσότερες αντλίες για να βγαίνει γρηγορότερα το νερό έξω από το πλοίο και σχεδόν ομοιόμορφη κατανομή βάρους με το νερό μέσα. Οπότε το πλοίο μπορεί να πλεύση με χαμηλή ταχύτητα και όχι να είναι μια καθιστή πάπια. Για να δεχτή τα πυρά πυροβολικού του εχθρού και να καταλήξει στον πάτο της θάλασσας. αλλά το πιο εύκολο είναι, να χτυπηθεί το πλοίο από μερικά βλήματα πυροβολικού και να πάθη ζημίες που χρειάζονται επισκευές σε ναυπηγείο. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να πολεμήσει το πλοίο όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί θα έχουμε λίγα. Για αυτό προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε τους κίνδυνους. όσο περισοτερο μπορούμε με την σχεδίαση που κάνουμε. Για αυτό μπαίνει και το υπόστεγο στην πίσω μεριά του πλοίου, για εξισορρόπηση λόγο της δεξαμενή αποβατικών και όχι μπροστά όπως το εχουν τα υπόλοιπα LPD. Υπάρχει ένα ακόμα λόγος που είναι πιο στενή σε πλάτος και πιο μεσα από της εξωτερικες διαστασεις του πλοιου. Για να υπάρχουν και επιπλέον λαμαρίνες εξωτερικές που να δίνουν στο πλοίο μια επιπλέον προστασία από τορπίλη. Γιατί τα υποβρύχια είναι ο υπαριθμόν ένα απειλή. Εδώ ο σκοπός είναι σαφής να σωθεί το πλοίο από την μια μεριά. Να έχει δηλαδή την δυνατότητα να πλεύση στα αβαθή και να μην πάει στον πάτο τόσο εύκολα.
Αφού με της πολλές αντλίες θα βγαίνει μεγάλη ποσότητα νερού έξω και να κινηθεί πλησίον της ακτής. Για να αποβιβάσει όσους μεταφέρει έξω από το πλοίο, πριν ριχτή στα αβαθή νερά, με σκοπό να σωθεί το πλοίο μελλοντικά. Όσο για της αντλίες που υπάρχουν, έχουν δυνατότητα διπλής λειτουργίας. Να βγάζουν το νερό από την δεξαμενή ή από τον πυθμένα του πλοίου και υπάρχουν πολλά στεγανά. Όσο για τα υπόλοιπα πλοία που κατασκευάζονται σήμερα, μια βολή τορπίλης είναι καταστροφική. Γιατί και την δεξαμενή εχουν πίσω και σε μεγάλο μήκος και περνάνε τα καλώδια, οι ηλεκτρικοί κινητήρες ή οι άξονες που μεταφέρουν την κίνηση πίσω. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι μια γρήγορη εγκατάλειψη του πλοίου, τίποτα περισσότερο. Δεν είπαμε σε καμία περίπτωση ότι δεν θα βουλιάξει το πλοιο, αλλά ότι θα αργήσει πολύ να γινει αυτό. Αν δεν χτυπηθεί στο μηχανοστάσιο, θα μπορεί να κινηθεί για να πλησίαση στην ακτή και να ριχτή στα αβαθή νερά. Έτσι δεν θα χάσουμε τίποτα από τα μεταφερόμενα υλικά και αν είναι κοντά στο νησί που απειλείται, θα έχει καταφέρει να εκτέλεση τη αποστολή του. Δηλαδή να ενισχύσει με όσα μεταφέρει το νησί. Θα το αναλύσουμε αργότερα αυτό, δηλαδή τη συμβαίνει στην δεξαμενή αποβατικών.
Αν και το μέγεθος του είναι πολύ μικρό παίρνει και σινούκ. Χωράει ακόμα και δυο CH-47 που δεν αναδιπλώνουν τα στροφεία τους, να μπουν μέσα στο υπόστεγο του. Ή ένα και δυο ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους. Η μόνη ένσταση που μπορεί να υπάρχει είναι: αν το πλοίο εκτελέσει δυο αποστολές και τελειώσουν τα αμφίβια τομπ, τη θα μπορεί να μεταφέρει μετά; Εδώ ξεχνάνε ότι θα πολεμήσει στο αιγαίο. Δηλαδή ότι θα πέραση από συμπληγάδες πέτρες, για να φτάσει στο νησί που απειλείται και έχουν κάνει απόβαση οι τούρκοι. Αν τα καταφέρει και εκτελέσει δυο αποστολές και βγει αλώβητο, θα είναι θαύμα. Ας πάρουμε ακόμα άλλα 50 μεταχειρισμένα τομπ και τελείωσε το πράγμα. Ή ας μετατρέψουμε 70 Μ113 σε αμφίβια, (μπαίνουνε μέσα στο πλοίο λόγο πιο μικρού μεγέθους 34 Μ113 ) αν δεν πάρουμε τα αμφίβια BPM 3. Εξάλλου η έσχατη λύση είναι να προσεγγίσει το πλοίο στο λιμάνι και να ξεφορτώσει το φορτίο του. Σαν ένα κανονικό επιβατικό οχηματαγωγό δηλαδή, αλλά πολύ καλά οπλισμένο όμως. Το πλοίο είναι βασικά ένα ταχύ πλοίο υποστήριξης νησιών και όχι ένα πραγματικό LPD. Πραγματικό με την δική μου έννοια και όχι με αυτή που εχουν σχεδιαστή τα υπόλοιπα LPD. Δηλαδή για να εκτελέσεις απόβαση σε εχθρική περιοχή και εδώ τα τεράστια μεγάλα αμερικανικά LPD υστερούν κατά πολύ. Αυτό το λέω για να μην νομίζει κάποιος, ότι αν πάρουμε ένα μεγαλύτερο LPD αντί για τα δυο μικρά. Όπως έκαναν οι τούρκοι, θα τα καταφέρει καλύτερα. Άλλες οι ανάγκες των τούρκων, άλλες οι δικές μας. Όσο για το LPD των τούρκων παρότι έχει περισσότερο από το διπλάσιο εκτόπισμα και διπλάσιο κόστος, στην πράξη μεταφέρει μόνο από 0% έως 20% περισσότερο φορτίο! Ειδικά στα ελικόπτερα και σε ταχύτητα υστερεί πολύ! Όχι δεν τελειώσαμε ακόμα, υπάρχουν πολλά να πούμε! Γιατί όταν σχεδιάζουμε ένα πλοίο. Δηλαδή υπολογίζουμε ένα πλοίο με όλες της παραμέτρους, για να είναι έτοιμο να μπει στον υπολογιστή. Είπαμε πως έχει δυνατότητα το LPD να σταματήσει. Δηλαδή να κάνει κράτη της μηχανές και να ανοίξει αμέσως της εμπρόσθιες πόρτες! Αυτό σε κανένα LPD δεν γίνεται γιατί πρώτα βάζει νερό στης δεξαμενές και μετά ανοίγει της πόρτες. Εδώ όμως η μικρή δεξαμενή αποβατικών, έχει μια ακόμα πόρτα στην αρχή της τύπου καταπέλτη. Έτσι ανοίγει η εμπρόσθια πόρτα, αμέσως κατεβαίνουν οι δυο πλευρικοί καταπέλτες και βγαίνουν έξω τα αμφίβια τομπ, ενώ συνεχίζει να γεμίζει η δεξαμενή. Μόλις βγουν 9 αμφίβια τομπ από την κάθε πλευρά. Δηλαδή συνολικά 18 ανοίγει και ο καταπέλτης και βγαίνουν τα τρία αποβατικά LCU ή τα 4 LCM 8, στον ίδιο χρόνο που βγαίνουν και τα υπόλοιπα 5 αμφίβια τομπ από κάθε πλευρά. Δηλαδή στον ίδιο ακριβώς χρόνο βγαίνουν όλα έξω από το πλοίο και τα αμφίβια τομπ και τα αποβατικά.
Ας έλθουμε τώρα στο δεύτερο κρυφό άσσο του πλοίου. Μιλήσαμε για τα πολλά στεγανά που έχει κατά μήκος και ότι σε αυτό βοηθάει η μικρή σε πλάτος δεξαμενή. Δεν είπαμε όμως πως έχουμε τουλάχιστον άλλες 4 πόρτες τύπου καταπέλτη, στον πάτο της δεξαμενής αποβατικών. Έτσι στην πρώτη περίπτωση: αν τα αποβατικά είναι έξω από το πλοίο, είναι όλες οι πόρτες ανεβασμένες. Για να έχει και η δεξαμενή αποβατικών στεγανά αν χτυπηθεί το πλοίο. Δίνουμε δηλαδή μεγάλα ποσοστά επιβίωσης. Ενώ τα αλλά LPD δεν έχουν αυτήν την δυνατότητα, λόγο της μεγάλης σε πλάτος δεξαμενής αποβατικών. Οι εσωτερικές πόρτες τύπου καταπέλτη δεν είναι 100% στεγανές, λόγο ότι πατάνε επανω σε λίγα εκατοστά λαμαρίνα. Δηλαδή χάνουμε 15 εκατοστά από το πλάτος της δεξαμενής αποβατικών. Αν και υπάρχει τρόπος να αυξήσουμε το πλάτος που να πατάει ο καταπέλτης, σε μεγαλύτερου πλάτους πατούρα. Σε πιο πολλά εκατοστά δηλαδή με αναδιπλούμενα κομμάτια, τα οποία χρειάζονται και αυτά χρόνο για να μετακινηθούν. Αλλά εμάς μας ενδιαφέρει η μείωση του χρόνου και δεχόμαστε ότι μας είναι υπέρ αρκετό για την δουλειά που της θέλουμε της τέσσερεις ανοιγμένες πόρτες, ότι είναι στεγανές κατά 99%. Όταν το τελευταίο αποβατικό αρχίσει και βγαίνει έξω, κλείνουν σταδιακά οι εσωτερικές πόρτες. Όταν βγουν όλα έξω αποβατικά και αμφίβια τομα, κλείνουν οι τρείς εμπρόσθιοι καταπέλτες στην πλώρη. Ενώ οι αντλίες δουλεύουν για να βγάλουν το νερό έξω από την δεξαμενή αποβατικών, χωρίς να χρειαστεί να κλείσουν οι εμπρόσθιες ανοιγμένες πόρτες. Έτσι μειώνεται κατά πολύ ο όγκος του νερού στην δεξαμενή αποβατικών για άμεσο απόπλου, όταν κλείσουν οι εμπρόσθιες ανοιγόμενες πόρτες.
Εδώ αντιμετώπισα ένα δίλλημα, στην αγορά δεν υπάρχουν LCU με μέγεθος τα 30 μέτρα. Έτσι υπάρχουν δυο λύσεις με το ίδιο κόστος: να κατασκευαστούν και να σχεδιαστούν 12 LCU των 30 μέτρων. Ή να μεγαλώσει το πλοίο για να παίρνει 3 από τα μεγαλύτερα αμερικανικά των 34,5 μέτρων μήκους, που παίρνουν όμως 3 άρματα και μπορεί να αποκτηθούν σχεδόν τσάμπα. Έτσι προτίμησα την δεύτερη λύση. Τώρα έχουμε το μικρό LPD με διαστάσεις 145 μέτρα και πλάτος 21,5 μέτρα. Στην ίδια διαμόρφωση όπως πριν, με μήκος δεξαμενής αποβατικών τα 108 μέτρα. Δηλαδή 12 περισσότερα από πριν και πλάτος τα 10 μέτρα και 5 αύξηση από 25 σε 30 μέτρα του πίσω μέρους. δηλαδή το κατάστρωμα επανω από της μηχανές. Με δυνατότητα να πάρει 9 άρματα μάχης λεοπαρντ 1 στα αποβατικά, από 10 αμφίβια τομα σε κάθε πλευρά δεξιά -αριστερά της δεξαμενής αποβατικών. Δηλαδή 20 και 14 ακόμα αμφίβια τομα στα πίσω 30 μέτρα, από 5 σε δυο σειρές και 4 πίσω γιατί χάνουμε από τα φουγάρα και της σκάλες πίσω. Έτσι έχουμε σε ένα μικρού μεγέθους LPD να έχει την δυνατότητα να πάρει 9 άρματα μάχης και 34 αμφίβια τομα τομπ!!!! Και να τα αποβιβάσει με την μια με αύξηση του κόστους στα 130-170 εκατομμύρια ευρώ. Το επιπλέον κόστος που σας φαίνεται υψηλό είναι: γιατί έχει μεγαλύτερο οπλισμό και μηχανές, αλλά και ταχύτητα και μεταφορική ικανότητα.
Το υπόστεγο ελικόπτερων παραμένει ίδιο, αλλά έχει μεγαλυτέρων διαστάσεων ελεύθερο χώρο στο κατάστρωμα 80 μέτρα που μπορούν να είναι 4 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους έτοιμα για απογείωση. Οι αυξημένες διαστάσεις του πλοίου αυξάνουν και την μεταφορική ικανότητα σε 600 πεζοναύτες!!! Δηλαδή ένα πλοίο με 600 πεζοναύτες 34 αμφίβια τομα τομπ, 9 άρματα, 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους ή 2 σινουκ και 3 ελικόπτερα. Με την δυνατότητα να βάλουμε επιπλέον άρματα πίσω αν το επιθυμούμε. Αν και δεν το προτιμώ σαν λύση, μόνο για της ασκήσεις. Σε περίπτωση πολέμου τα τρία
LCU, δηλαδή όσα επιβιώσουν θα προσπαθήσουν να γυρίσουν πίσω στην βάση μόνα τους.
Μα δεν τελειώσαμε ακόμα, γιατί το πλοίο έχει και άλλες δυνατότητες επιβίωσης. Ακόμα και αν χτυπηθεί η εμπρόσθια πόρτα της δεξαμενής αποβατικών και καταστραφεί, το πλοίο μπορεί να αποπλεύσει. Κλείνει ο καταπέλτης που είναι στην άκρη της δεξαμενής, αλλά και οι άλλες 4-5 πόρτες. Βγαίνει το νερό έξω και το πλοίο κινείται με την όπισθεν. Με την πρύμνη δηλαδή αλλά με την μισή ταχύτητα 10-13 κόμβους. Δεν λέμε πως θα γυρίσει στην βάση του το πλοίο, αλλά μπορεί να πάει στο πρώτο λιμάνι σε άλλο νησί για να έχει περισσότερες πιθανότητες να γλυτώσει το πλοίο ή στο ίδιο νησί.
Σε αυτό βοηθάει και η δεύτερη πόρτα τύπου καταπέλτη που είναι αρκετά έξω, αρκετά κοντά στην πρώτη. Όπως και οι επιπλέον πόρτες στην δεξαμενή αποβατικών. Οπότε ακόμα και να καταστραφεί η εξωτερική πόρτα τύπου καταπέλτη, να μπορεί να κινηθεί το πλοίο και να βγει το νερό περισσότερο από 90% από την δεξαμενή αποβατικών. Έτσι σχεδιάζουν τα πλοία εξετάζοντας όλες της λεπτομερές και όχι αντιγράφοντας άλλα.
Τα LCM 8 κοστίζουν αρκετά φτηνά, γιατί μπορούμε να πάρουμε πολλά μεταχειρισμένα από τους αμερικάνους σε καλή κατάσταση. Θέλουμε τουλάχιστον 16 από αυτά. Το ίδιο και για τα LCU τουλάχιστον θέλουμε 12 από αυτά.
Η κορβέτα! Θέλουμε κορβέτες για το πολεμικό ναυτικό μας, αλλά δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Τα σχεδιασθέντα πλοία που υπάρχουν στην αγορά, δεν είναι κατάλληλα για το αιγαίο. Τα πλοία δηλαδή οι φρεγάτες S που έχουμε, είναι τα πιο κατάλληλα πλοία για το αιγαίο. Αν και εχουν σχεδιαστή πριν τον πόλεμο των Φώκλαντ, είναι τα μόνα που ενσωματώνουν όλα τα διδάγματα τους! Φαίνεται παράδοξο αλλά έτσι είναι στη πράξη. Ενώ ο σχεδιασμός των ΜΕΚΟ δεν τα ενσωματώνει, για αυτό και πήραμε όλες της φρεγάτες S. Αν θέλουμε μια κορβέτα πολλαπλού ρόλου για το αιγαίο, θα πάμε σε σχεδίαση του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου. Δηλαδή πλοία με μεγάλο μήκος, χαμηλά και με μικρότερο πλάτος. Με μήκος 100-105 μέτρα και με εκτόπισμα 2300-2400 τόνους. Η διάταξη αυτή μας δίνει καλύτερη πλευστικότητας και χαμηλότερο κόστος. Όσο για τον όρο χαμηλά, εννοούμε πιο χαμηλές υπερκατασκευές
στο πλοίο. Σε καμία περίπτωση δεν θα κάνουμε το λάθος, να βαρύνουμε το πλοίο ψηλά. Στο αιγαίο θα πολεμήσουν που τα 6-7 μποφόρ μπορούν να γίνουν 8-9 μποφόρ σε μερικά λεπτά, εκεί που δεν το περιμένεις.
Μην ακούσω για πλοία στελθ και λοιπές αηδίες, αυτά δεν γίνονται με της υπάρχουσες σχεδιάσεις. Αυτό που μπορούμε να πετύχουμε είναι, ότι το πλοίο στο ραντάρ αν το δει από μπροστά. Από την πλώρη δηλαδή, θα έχει το ίδιο στίγμα στο ραντάρ με μια πυραυλακάτο! Τίποτα περισσότερο.
Η διάταξη του πλοίου είναι απλή και τυπική. Μπροστά στην πλώρη θα τοποθετηθεί ένα oto merala των 76 χιλιοστών και ένα πίσω, πάνω από το υπόστεγο. Χωρίς oto merala των 76 χιλιοστών στο αιγαίο για να έχεις μια ικανοποιητική αντιαεροπορική άμυνα, χωρίς τους πυραύλους. Το πλοίο είναι καταδικασμένο, ίσως δεν ξέρουν τη θα αντιμετωπίσει. Να δω πως θα ρίξεις και με τη πυραύλους που να το κάνουν αυτό και με πιο ραντάρ. Σε ένα αεροπλάνο που δεν θα είναι μόνο ένα, αλλά πολλά περισσότερα. Που πετάει πολύ χαμηλά πάνω από ένα νησί και πίσω από ένα νησί σε επίπεδο θάλασσας. Ξεχάστε της τεχνικές στης ανοιχτές θάλασσες, εδώ θα χάνει το παιδί η μάνα και η μάνα το παιδί που λένε. Δεν θα ξέρεις που να πρώτο ρήξης και δεν θα σκέφτεσαι: αν είναι το αεροσκάφος φίλιο ή εχθρικό. Μα τότε γιατί παίρνουμε στη φρεγάτες φρεμ από τους γάλλους; Αυτές είναι για άλλη δουλειά. Δεν θα πλησιάσουν κοντά στο νησί που απειλείται. Δεν θα συνοδέψουν τα αποβατικά πλοία κοντά στη ακτή, θα κάτσουν πιο πίσω. Εξάλλου το ίδιο θα έκαναν και οι αντιαεροπορικές φρεγάτες ή τα αντιτορπιλικά, σε προστατεύουν από απόσταση. Δεν αναφερόμαστε σε νηοπομπές συνοδείας για την Κύπρο που είναι όλοι μαζί, για το αιγαίο μιλάμε. Τα πυροβόλα των 127 είναι πιο κατάλληλα για επίγεια πυρά. Ο σχεδιασμός είναι απλός: Πίσω από την υπερυψωμένη πλώρη, είναι το ένα πυροβόλο όπως είπαμε. Μετά υπάρχει μια χαμηλή σε ύψος γέφυρα και όταν λέμε χαμηλή το εννοούμε. Τα παράθυρα της γέφυρας εξέχουν πάνω από το πυροβόλο και μετά είναι ο ιστός με τα ραντάρ, τα φουγάρα του πλοίου κλπ. Πίσω στην πλώρη είναι το ελικοδρόμιο, με 20 μέτρα μήκος. Το πλοίο έχει την δυνατότητα να πάρει ένα ελικόπτερο σχετικά μεγάλου μεγέθους, σαν το S 70. Πάνω και πίσω από την γέφυρα στο πλάι, είναι τοποθετημένα τα δυο πυροβόλα μιλένιουμ των 35 χιλιοστών. Για αντιαεροπορικό και για αντιπυραυλικό ρόλο ,με δυνατότητα μεγάλης κάλυψης του πλοίου. δηλαδή μεγάλου τόξου πυρός -βολής. Θα τα πούμε αναλυτικά πιο κάτω. Πιο χαμηλά δεξιά-αριστερά στο πίσω μέρος των ραντάρ και των ηλεκτρονικών συστημάτων πίσω από το φουγάρο του πλοίου ειναι τοποθετημένοι οι κάθετοι εκτοξευτές πύραυλων. Εδώ μπορούμε να βάλουμε ή ASRAAM ή MICA. Πιο εμπρός δεξιά αριστερά από το φουγάρο του πλοίου είναι οι δυο τριπλοί τορπιλοσωλήνες των 324 χιλιοστών με ανθυποβρυχιακές τορπίλες. Το μηχανοστάσιο αποτελείται από τρεις μηχανές ντίζελ με τρεις προπέλες. Αν το επιθυμούμε μπορούμε να αντικαταστήσουμε την μια ντίζελ, την μεσαία με αεροστρόβιλο. Με μεγαλύτερο όμως κόστος αλλά και με μεγαλύτερη ταχύτητα, συνεχόμενη ταχύτητα ταξιδιού 32-33 κόμβους! Για λόγους οικονομίας η μεσαία μηχανή, δηλαδή ο αεροστρόβιλος δεν έχει δυνατότητα να κάνει ανάποδα. Δηλαδή δουλεύει μόνο πρόσω. Τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της διάταξης με τρις προπέλες τα ξέρω. Εξάλλου στο λιμάνι θα προσεγγίζει με της δυο μηχανές ντίζελ που εχουν δυνατότητα ελιγμών. Είπαμε χαμηλό κόστος, αν μπλέξουμε με κιβώτια μετάδοσης της κίνησης κλπ θα φτάσουμε σε κόστος φρεγάτας. Εξάλλου δεν είναι επιβατικό οχηματαγωγό που πρεπει να προσεγγίσει ανάποδα σε μια προβλήτα. Λόγο μεγάλου μήκος του πλοίου, έχουμε την ευχέρεια να σχεδιάσουμε ότι μηχανοστάσιο θέλουμε. Αν υπάρχουν τα χρήματα και το ναυτικό θέλει το πλοίο να πιάνει 40+ knots, θα τους πιάνει. Όλα γίνονται λεφτά να υπάρχουν! Εξάλλου το βοηθάει και η ειδική σχεδίαση αυτό. Δηλαδή το να πιάνει μεγαλύτερες ταχύτητες από τα μικρά σε μήκος, φαρδιά και ψηλά πλοία! Δηλαδή δουλεύει καλύτερα-αποδοτικότερα η γάστρα φαστ σλιμ.
Το πλοίο θα το χωρίσουμε χοντρικά σε 5 κομμάτια για να δώσουμε μια αναλογία και να το καταλάβουμε καλύτερα, καθώς εδώ δεν βάζουμε σχέδια.
Χοντρικά είναι σχεδόν όλα περίπου ίδια μεταξύ τους. Δηλαδή ίσα, στο περίπου πάντα για της διαστάσεις μιλάμε. Μπροστά είπαμε, δηλαδή στο πρώτο κομμάτι. Πως είναι η υπερυψωμένη πλώρη, απαραίτητη για να σχίζεις κόντρα το κύμα και το ένα oto merala. Στο δεύτερο κομμάτι είναι η χαμηλή γέφυρα που επάνω της και πίσω είναι το ραντάρ της σελένια. Απαραίτητο για την λειτουργία των τριών πυροβόλων που είναι μπροστά και στον ίδιο ιστό το ραντάρ θαλάσσης. Πιο πίσω από την γέφυρα είναι το φουγάρο του πλοίου. Δεξιά-αριστερά της γέφυρας και πίσω είναι τοποθετημένα τα δυο μιλένιουμ των 35 χιλιοστών. Κάτω από αυτά οι πύραυλοι θαλάσσης- θαλάσσης και πίσω οι δυο τριπλοί τορπιλοσωλήνες. Δηλαδή δεξιά-αριστερά από το φουγάρο. Από το 1/3 της γέφυρας χαμηλώνει το κατάστρωμα υπό γωνία και στο τελος της γέφυρας, έχουμε ένα κατάστρωμα κάτω. Δηλαδή εκεί τελειώνει η υπερυψωμένη πλώρη. Στο τρίτο κομμάτι που είναι πίσω και σε ίδιο ύψος από το υπόστεγο του ελικοπτέρου, είναι τοποθετημένα τα ηλεκτρονικά του πλοίου. Επάνω από αυτά είναι ραντάρ μεγάλης εμβέλειας και το ραντάρ έλεγχου πυρός. Που κατευθύνει (χοντρικά μιλάω) τους πυραύλους θαλάσσης –θαλάσσης, τους πύραυλους θαλάσσης-αέρα και το πίσω πυροβόλο, ενάντιων των έχθρων στόχων και υπό κανονικές συνθήκες τα δυο πυροβόλα μιλένιουμ. Δεξιά και αριστερά στο τρίτο κομμάτι δηλαδή, είναι οι κάθετοι εκτοξευτές με τους πυραύλους θαλάσσης-αέρα. Πάνω και δεξιά-αριστερά από τον ιστό των ραντάρ, είναι το τοποθετημένοι οι εκτοξευτες αεριόφυλλων. Δηλαδή τοποθετούμε δυο ανεξάρτητα συστήματα στο πλοίο για μεγαλύτερη ασφάλεια. Το ραντάρ έχει την δυνατότητα με υδραυλικό τρόπο, να σηκωθεί κατά 25 μέτρα πιο ψηλά από την θέση που είναι. Αυτό δεν έχει σχέση με την αύξηση της εμβέλειας του ραντάρ, αλλά με την καμπυλότητα της γης. Δηλαδή για να ανακαλύπτει πιο εύκολα χαμηλά ιπταμένους στόχους, φυσικά αυτό γίνεται αν δεν υπάρχει έντονος κυματισμός. Αλλά το στίγμα του πλοίου στο ραντάρ μεγαλώνει και θα μοιάζει με το στίγμα που εχουν οι φρεγάτες φρεμ. Πίσω είναι το υπόστεγο του ελικόπτερου με το πυροβόλο oto merala επάνω και πιο πίσω το ελικοδρόμιο.
Το πλοίο έχει το πλεονέκτημα: των δυο ξεχωριστών θέσεων ραντάρ έλεγχου πυρός. Γιατί είναι πανεύκολο να χτυπηθεί από ένα βλήμα πυροβόλου των 155 χιλιοστών, περνώντας ανάμεσα από τα νησιά στο κεντρικό σημείο. Στην μέση δηλαδή που είναι τα ραντάρ και τα ηλεκτρονικά του πλοίου και να καταστραφούν ή να πάθουν ζημίες. Τουλάχιστον δεν θα μείνει τελείως ανυπεράσπιστο, θα μπορεί να χρησιμοποίηση τα πυροβόλα του. Και το δεύτερο πυροβόλο oto merala που είναι επάνω από το υπόστεγο, μπορεί να συνδεθεί και αυτό με το εμπρόσθιο σύστημα έλεγχου πυρός. Αν όμως χτυπηθεί στον κέντρο το πλοίο, μπορεί να καταστραφούν τα καλώδια που το ενώνουν με το σύστημα μεταγωγής, από το ένα σύστημα έλεγχου πυρός στο άλλο. Αυτό όμως δεν γίνεται με το ένα πυροβόλο των 127 χιλιοστών.
Για το πρόβλημα των αεροσκαφών στελθ. Δηλαδή των F 35, μπορούμε να βάλουμε ένα ακόμα ραντάρ που δουλεύει στην μπάντα L στον πίσω ιστό. Το ραντάρ έχει μικρό τόξο ανίχνευση στόχων προς μια κατεύθυνση, με δυνατότητα μόνο ανίχνευσης και με συγχρονισμό των ιχνών στο κομπιούτερ. Εναλλακτικά μπορούμε να βάλουμε την κεραία του ραντάρ περιστρεφόμενη όμως, επάνω από την κεραία του έχει το κύριο ραντάρ. Αλλά με μειονέκτημα τα κενά ανίχνευσης του συστήματος. Μπορεί δηλαδή να χάσουμε στόχους γιατί κανονικά δεν γυρίζουν με τον ίδιο βαθμό στροφής και οι δυο κεραίες. Η καλύτερη λύση είναι να βάλουμε δυο ραντάρ. Δηλαδή δυο κεραίες στο κεντρικό ιστό δεξιά-αριστερά για τα πιάσουμε τα δυο τόξα. Της δυο κατεύθυνσης αλλά δεν καλύπτουμε όλο το πλοίο. Αυτό γίνετε με 6 ραντάρ, με μη κατευθυνόμενες κεραίες. Σαν αυτά που εχω αναφέρει για την αεροπορία που μπορούν να μπουν σε F16 στα δυο ακροπτερύγια, σε μέγεθος πύραυλου ASRAAM. Σχεδόν δυο χρόνια πριν τα αναφέρουν και τα τοποθετήσουν οι ρώσοι στα δικά τους αεροσκάφη. Αλλά η δική μου ιδέα αφορούσε: δηλαδή μπορούσε να μπει σε οιονδήποτε αεροσκάφος που έχει φορείς ακροπτερυγίων, με ελάχιστες τροποποίησης στο αεροσκάφος. Αν έχετε πρόβλημα με το F35 που θα πάρουν οι τούρκοι, μην ανησυχείτε και αυτό το εχω λύση πολύ πριν το πάρουν, με πολύ χαμηλό κόστος. Αλλά υπάρχει η δυσκολία συγχρονισμού με τους υπολογιστές του πλοίου, γιατί είναι έξη τα ραντάρ. Εξάλλου όταν πλησίαση το αεροσκάφος σε ακτίνα βολής πυραύλου, ακόμα και στο κλασικό ραντάρ του πλοίου θα γίνει αντιληπτό και όχι σε ένα βελτιωμένου τύπου.
Η υπερυψωμένη πλώρη, είναι χαρακτηριστικό των πλοίων του πρώτου παγκόσμιου πόλεμου και όχι μόνο. Τα ρώσικα πολεμικά της τότε πανίσχυρης USSR την υιοθέτησαν και στο αιγαίο είχαν καλύτερη συμπεριφορά. Από τα αντίστοιχα αμερικάνικα που τα συνόδευαν και τα παρακολουθούσαν, σε υψηλό κυματισμό. Κάθε τι που έχει μπει στο πλοίο, έχει μπει με λογική σειρά μετά από πολύ ψάξιμο. Τα πλεονεκτήματα του πλοίου είναι πολλά, εν σχέση με της σχεδιάσεις που μας προσφέρονται που είναι όλα μικρά σε μήκος.
Κανένα δεν έχει πυροβόλο που να καλύπτει το πίσω μερος. Δηλαδή την πρύμνη, έτσι καλύπτετε το πλοίο με τόξο πυρός της 360 μοίρες. Κανένα δεν έχει δυο σταθμούς μάχης, κέντρα έλεγχου πυρός δηλαδή και αν χτυπηθεί ελαφρά θα είναι ανυπεράσπιστο. Κανένα δεν έχει υπερυψωμένο ραντάρ, ούτε ξεχωριστό ραντάρ αντί στελθ. Όσο για την δήθεν ελληνική στελθ σχεδίαση που μας παρουσιάζουν. Μήπως νομίζουν πως δεν ξέρουμε τη σημαίνει στελθ σχεδίαση! Που πρέπει το πλοίο να έχει αμβλείες γωνίες, για να εκτρέπει την εκπομπή του ραντάρ στο άπειρο. Σε συνδυασμό με υλικά απορρόφησης, με χαμηλό ιστό, σταθερή κεραία ραντάρ και με άλλα δυο πράγματα που δεν θα τα αποκαλύψω. Αν θέλει και επιθυμεί το πολεμικό ναυτικό, μπορώ να φτιάξω στελθ πλοίο που μετωπικά θα δείχνει ίχνος στο ραντάρ τορπιλακάτου! Αλλά δεν ξέρουμε τη σημαίνει τεχνολογία στελθ, ενάντιων τη; Αεροσκαφών ή πλοίων; Και ότι δεν μπορούμε να φταίξουμε στελθ πλοίο, κατά μήκος του πλοίου δηλαδή με της υπάρχουσες σχεδιάσεις. Όταν δηλαδή χτυπάει το πλοίο το ραντάρ από το πλάι, στο μεγαλύτερο μήκος του. Απλώς θα έχει λίγο πιο μικρό ίχνος στο ραντάρ, τίποτα άλλο. Μόνο κατά πλάτος. Μετωπικά δηλαδή αν το βλέπει το ραντάρ, έχει πολύ χαμηλό ίχνος στο ραντάρ και αυτό γίνεται υπό μια μικρή γωνία 10-15 μοιρών δεξιά-αριστερά. Αναλόγως του ύψους του ραντάρ που το βλέπει, δηλαδή αεροπλάνο-πλοίο. Το κόστος για τέσσερις κορβέτες στελθ, μαζί με το κόστος εξέλιξης θα ξεπεράσει τα 450 εκατομμύρια ευρώ η μονάδα. Δηλαδή 1.800+ εκατομμύρια ευρώ και τα τέσσερα πλοία, με εκτόπισμα 2.800-3.000 τόνους και κατά 13-17 μέτρα μεγαλύτερο σε μήκος. Οπότε ξεχάστε το. Εγω πάντως αν θέλετε, έχω την τεχνογνωσία να τα φταίξω αλλά δεν συμφέρει.
Το πρόβλημα του ανθυποβρυχιακού πολέμου. Το να μην έχει το πλοίο ανθυποβρυχιακό σύστημα και ειδικά στο αιγαίο, είναι μεγάλο λάθος και να βασίζεται στο ελικόπτερο του για αυτή την δουλειά. Από την άλλη μεριά τα ανθυποβρυχιακά συστήματα που είχαν παλιά χρησιμοποιηθεί. Δηλαδή το αμερικανικό ASROC είναι ακατάλληλο για τέτοιους είδους θάλασσες όπως η δική μας, αλλά τέλειο για την ανοικτή θάλασσα. Το να βάζεις λοιπόν έναν πύραυλο σε μια ανθυποβρυχιακή τορπίλη, για να αύξησης το βεληνεκές της, είναι λάθος. Την στιγμή που από την μια έχεις στόχο στο σονάρ και από την άλλη τον χάνεις, λόγο της ιδιομορφίας του βυθού και της διαφοράς θερμοκρασίας του νερού. Ένα αξιόλογο σύστημα αν και πολύ παλιό που δεν παράγεται πλέον και ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε στον ελληνικό χώρο. Είναι ο εξαπλός εκτοξευτείς, δηλαδή όλμος της μπόφωρς των 375 χιλιοστών που έριχνε έξη όλμους με βόμβες βάθους ενάντιων ενός στόχου. Το σημαντικό πλεονέκτημα του συστήματος είναι, δηλαδή ήταν. Ότι είχε βγει βλήμα και για ενάντιων στόχων ξηράς, με δυνατότητες υποστήριξης απόβασης. Για αυτό και μόνο ήταν σημαντικό για εμάς. Με 12 υπέρ βαρύς όλμους από τα δυο συστήματα σε μερικά δευτερόλεπτα, με πολύ μεγαλύτερη καταστρεπτική δυνατότητα από τα πυροβόλα των 127 χιλιοστών. Αν και είχε αργό βαθμό επαναγέμισης του συστήματος. Ένα άλλο σύστημα που υιοθέτησαν οι ρώσοι: ήταν οι ανθυποβρυχιακές ρουκέτες, με παρόμοια φιλοσοφία όπως το προηγούμενο σύστημα και πολύ αξιόπιστο. Το να τοποθετήσεις δυο εκτοξευτες είναι εύκολο. Έναν πάνω από την γέφυρα και έναν στο πίσω μερος, πίσω από το πυροβόλο oto merala. Εναλλακτική τοποθέτηση να τα βάλεις στην θέση των δυο πυροβόλων μιλένιουμ. Δηλαδή δεξιά-αριστερά από την γέφυρα και τα δυο πυροβόλα μιλένιουμ να τα μετακινήσεις σε άλλη θέση. Ένα πάνω από την γέφυρα και το άλλο πίσω από το πίσω πυροβόλο oto merala. Ή να τα μετακινήσεις σε νέα θέση δεξιά-αριστερά από την καπνοδόχο του πλοίου. Αν και δεν μου αρέσει καμία από της δυο λύσεις, αλλά μόνο παρόμοια συστήματα μπορείς να βάλεις. Ελαφρού βάρους και μικρών διαστάσεων δηλαδή. Αλλά αυτό είναι δουλειά του υπουργείου εθνικής άμυνας και του ναυτικού, τη τελικά θα επιλέξουν για ανθυποβρυχιακό σύστημα. Τα δυο συστήματα τα αναφέραμε μόνο και μόνο λόγο ότι είχαν μικρό σχετικά βάρος.
Το θέμα όμως είναι που καταλήξαμε πιο είναι το συμπέρασμα; Υπάρχει λύση;
Που θα τοποθετηθεί τελικά το ανθυποβρυχιακό σύστημα; Σε όλα τα πράγματα υπάρχει λύση, αρκεί να την ψάξεις λίγο. Αν και ίσως απαιτηθεί να μεγαλώσει λίγο το μήκος του πλοίου κατά μερικά μέτρα δηλαδή. Θα τοποθετηθεί το ανθυποβρυχιακό σύστημα στην θέση του πυροβόλου των 76 χιλιοστών που είναι στην πλώρη και το πυροβόλο να τοποθετηθεί πάνω και πίσω από την γέφυρα του πλοίου, πριν την τσιμινιέρα. Εμπρός δηλαδή από το φουγάρο του πλοίου. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να μεγαλώσουν. Δηλαδή ψηλώσουν ο ιστός με της κεραίες των εμπρόσθιων ραντάρ και να τοποθετηθούν πιο πίσω. Στην περίπτωση αυτή όμως μεγαλώνει το ίχνος του πλοίου στο ραντάρ. Για αυτό και τοποθετούμε τα oto merala των 76 χιλιοστών και όχι πυροβόλο των 127 χιλιοστών, για να έχουμε δυνατότητες εναλλακτικών λύσεων. Εδώ μελετάμε όλες της περιπτώσεις και δεν σχεδιάζουμε ένα πλοίο έτσι στα κουτά. Δηλαδή δεν βγάζουμε κακέκτυπα αντίγραφα άλλων, με μειωμένο μέγεθος από τον υπολογιστή. Αλλά πραγματικά δικά μας, ναι δικά μας πλοία, δικά μας σχέδια! Όσο για το πρόβλημα του μηχανοστασίου. Για το πώς θα βγει η σύνθεση των μηχανών, με όσο το δυνατόν με λιγότερο κόστος, με ασφαλές λειτουργία, χωρίς βλάβες και με υψηλή ταχύτητα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γινει αυτό.
Κόστος πλοίου 220-250 εκατομμύρια ευρώ. Το πλεονέκτημα όμως εδώ είναι: ότι στο πλοίο μπορούμε να βάλουμε πράγματα που αποσύρονται από άλλα πλοία για να μικρύνουμε το κόστος του και να το εξοπλίσουμε στη πορεία. Πχ πύραυλους θαλάσσης- θαλάσσης και πυροβόλα από της πυραυλακατους που πρόκειται να αποσυρθούν.
Υπάρχει όμως μια ακόμα δυνατότητα: στο πλοίο που αναφέραμε αντί για το ανθυποβρυχιακό σύστημα στην πλώρη του πλοίου, να βάλουμε επιπλέον πυραύλους θαλάσσης αέρα μεγαλύτερους όμως. Εδώ απαιτείται μια επιμήκυνση της πλώρης κατά 4-5 μέτρα και αύξηση του εκτοπίσματος κατά 100 τόνους, για να μπει ικανός αριθμός πύραυλων μεγαλύτερου βεληνεκές. Από τους aster 15 MICA VL που φέρει πίσω, βάζουμε aster 30 στην πλώρη. Έτσι από μια απλή κορβέτα με 110 μέτρα μήκος, 2.500 τόνους εκτόπισμα. Φτάνουμε σε πλοίο με αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες και καλύτερο από τα πλοία που υπάρχουν σε υπηρεσία, ακόμα και από της δικές μας φρεγάτες. Αυτό όμως το κόστος είναι επιπλέον του κόστους που προ αναφέραμε και χρειάζεται καλύτερο ραντάρ. Ναι σιγουρα τέτοια πλοία σχεδιάζουν και μας προσφέρουν τόσο αξιόλογα οι ξένοι, σαν μια μικρή frem!
Με κόστος όμως τα 320-350 εκατομμύρια.
Τα μικρά αποβατικά LSM. Πλοία ειδικά σχεδιασμένα για το αιγαίο και σωστά εξοπλισμένα. Έχουν δε την δυνατότητα να μπαίνουν μέσα σε LPD και δυνατότητα πλεύσεις σε ανοιχτή θάλασσα. Οι διαστάσεις τους είναι περίπου ίδιες με ένα LCM 8 δηλαδή 22,5 μέτρα μήκος, 6 πλάτος. Η καρίνα τους είναι τροποποιημένη καρίνα ταχυπλόου για να εχουν δυνατότητα απόβασης, αλλά σε σχετικά βαθιές ακτές. Ευτυχώς το μεγαλύτερο μερος στο αιγαίο, στα νησιά δηλαδή. Αποτελείται από ακτές που εχουν σχετικά μεγάλο βάθος. Η δυνατότητα των πλοίων να διανύουν μεγάλες αποστάσεις. Σε συνδυασμό με την πολύ υψηλή τους ταχύτητα 36-37 κόμβοι και ο εντυπωσιακός οπλισμός που μεταφέρουν. Για πλοία μήκους 22,5 μέτρων και ειδικά για αποβατικά που η πλειοψηφία έχει πολυβόλα των 12,7 χιλιοστών. Με δυο μειονεκτήματα όμως: το λιγότερο μεταφερόμενο φορτίο 20-22 τόνους, το 1/3 ενός LCM 8 και η αδυναμία πλεύσης, σε δύναμη θάλασσας μεγαλύτερη των 5,5 μποφόρ. Όχι ότι τα πλοία δεν μπορούν να ταξιδεύσουν και με 7, αλλά υπάρχει μεγάλη καταπόνηση του πληρώματος και του μεταφερομένου προσωπικού. Εξάλλου αυτό δεν μπορεί να το κάνει κανένα αποβατικό στον κόσμο και ειδικά τόσο μικρού μεγέθους. Μοιάζει στο περίπου με ένα CB90 αλλά Έχει πιο ψηλό χώρο φορτίου και πιο χαμηλές υπερκατασκευές. Οπλισμός ένα δίδυμο πυροβόλο των 30 χιλιοστών και 4 εκτοξευτές ρουκετών των 2,75 ιντσών, με 36 ρουκέτες στο γιγάντιο σπόιλερ και 5-6 άτομα πλήρωμα. Κανένα μα κανένα μικρό αποβατικό πλοίο στον κόσμο, δεν μεταφέρει τόσο οπλισμό. Το κόστος του είναι 5 έως 7,5 εκατομμύρια ευρώ, ανάλογα το πόσα θα κατασκευαστούν. Είναι πανάκριβο γιατί έχει μεγάλη ισχύ μηχανών, με της στρεφόμενες προπέλες της βολβο για μεγάλη ευελιξία και γιατί είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο. Αυτό γίνεται για να κρατηθεί το βάρους του πλοίου χαμηλά. Δηλαδή το εκτόπισμα του και να αυξηθεί το μεταφερόμενο φορτίο. Εξάλλου είπαμε πως το πλοίο έχει συνεχόμενη ταχύτητα πλεύσης, φορτωμένο πλήρους φορτίου 36-37 μπορεί και 38 κόμβους που είναι και το όριο του. Όσο για το γιγάντιο σποιλερ αυτό χρειάζεται για να μην ανασηκώνετε η πλώρη, όταν το πλοίο είναι άδειο από φορτίο. Είναι επικίνδυνο με ταχύτητες μεγαλύτερες από 38 κόμβους, γιατί μπορεί να ανατραπεί λόγο του βάρους που υπάρχει στο πίσω μερος. Γιατί έχει μικρό βύθισμα και είναι πολύ ελαφρύ μπροστά έχει. Δηλαδή έχει άνιση κατατομή βάρους, με της μηχανές μεγάλου μεγέθους πίσω. Αυτό το πρόβλημα δεν το έχουν τα μεγαλύτερα αδελφάκια του, ούτε έχουν σποιλερ πίσω. Δηλαδή πλοία με τη ίδια καρίνα, αλλά με μεγαλύτερο μήκος. Αλλά έχει την δυνατότητα το LSM, δηλαδή πλήρως φορτίου. Να ταξιδεύει και με 5,5 μποφόρ κόντρα στο κύμα, με 24-25 κόμβους χωρίς πρόβλημα. Εδώ το μεγάλο πλεονέκτημα είναι το χαμηλό κόστος εξέλιξης του πλοίου. Αφού τα πρωτότυπα που θα κατασκευαστούν είναι και τα κανονικά και δεν χρειάζονται επιπλέον χρηματοδοτήσεις, για κόστος εξέλιξης. Δηλαδή για τα δυο μεγαλύτερα αδελφάκια του που στη πράξη είναι μεγενθυση του. Δηλαδή αύξηση του μεγέθους. Θέλουμε από 8 έως 16 LSM.
Το LLSM. Το αποβατικό υψηλής ταχύτητας με δυνατότητα μεταφοράς αρμάτων. Μπορεί να πάρει δυο άρματα των 60+ τόνων. Δηλαδή λεόπαρντ 2, ή Μ1 αμπραμς, ή άλλο φορτίο βάρους 135 τόνων. Το ιδανικό είναι να βάλεις ένα άρμα μάχης και άλλο φορτίο, πχ τομα, φορτηγά κλπ για να εκμεταλλευτείς όλο το μήκος του χώρου φόρτωσης. Το πλοίο που θα αντικαταστήσει τα χοβεκραφτ ZUR, με μήκος 45 μέτρα και με πολύ περισσότερο οπλισμό. Το κόστος του πλοίου είναι από 30-60 εκατομμύρια ευρώ! Απορείτε για το υψηλό κόστος; Είναι αναλόγως του τη θα βάλουμε επάνω στο πλοίο. Δηλαδή ηλεκτρονικά–οπλισμός-μηχανές. Αν δηλαδή το πλοίο θα έχει μεγάλη ταχύτητα 36-37 κόμβων που είναι και το σωστό, ή 27-28 κόμβους. Όσο για τον οπλισμό μπορούμε να βάλουμε σχεδόν τον οπλισμό μιας μικρής πυραυλακάτου. Δηλαδή δυο δίδυμα πυροβόλα των 30 χιλιοστών το ένα με πύραυλους υπέρυθρης ακτινοβολίας, ή δυο μιλενιουμ των 35 χιλιοστών. Επίσης έχει ακόμα 8 εκτοξευτες ρουκετών, με 36 ρουκέτες των 2,75 ιντσών έκαστος και πύραυλους 2Χ4 SS15TT ή sea skoua ή ακόμα και 4 πεγκιούιβ. Χώρος υπάρχει επάνω στο πλοίο άφθονος για να τοποθετηθούν ελαφριά συστήματα. Όχι όμως και πυροβόλα, όπως το oto merala των 76 χιλιοστών. Όχι ότι δεν αντέχει το βάρος του πυροβόλου, αλλά υπάρχει δυσκολία για να τοποθετηθεί το αυτόματο σύστημα γέμισης. Όπως και η γέφυρα του πλοίου είναι πολύ χαμηλών διαστάσεων. Το πλοίο έχει χαμηλό ύψος και έχει την δυνατότητα να μπαίνει μέσα σε LPD. Τροποποιημένα όμως γιατί έχει πιο μεγάλο ύψος από ένα LCU, αλλά δυόμισι φορές μεγαλύτερη ταχύτητα. Έχει επίσης δυνατότητα πλεύσει στην ανοιχτή θάλασσα και πολύ μεγάλο οπλισμό για να εκτελεί της αποστολές χωρίς συνοδεία πολέμιων. Μειονέκτημα όπως σε όλα τα πλοία της σειράς, το χαμηλότερο μεταφερόμενο φορτίο και η ανυπαρξία καμπίνων και ανέσεων για το πλήρωμα. Χρειαζόμαστε από 4 έως 8 LLSM.
Το πλοίο XLLSM. Το πλοίο που θα αντικαταστήσει τα αρματαγωγά. Επειδή εμάς είναι σχετικά καινούργια, θα αργήσει να μπει σε υπηρεσία. Κόστος πλοίου 120-130 εκατομμύρια ευρώ! Αφού έχει μηχανές τετραπλάσιας ισχύος από αυτά, αλλά ίδιο εκτόπισμα για να πιάσει τους 35 κόμβους. Μεταφέρει πολύ πιο μικρό μεταφερόμενο φορτίο από τα αρματαγωγά. Έχει όμως την δυνατότητα να έχει μεγάλο ελικοδρόμιο στο πίσω μερος, που να μπορεί να προσγειωθεί ακόμα και σινούκ. Μήκος 115 μέτρα, πλάτος 14 μέτρα, χώρος φορτίου 1.000 m2, με δυνατότητα να πάρει 1.000 τόνους φορτίου. Εδώ όμως συμπεριλαμβάνεται και το μεταφερόμενο προσωπικό. Ο οπλισμός είναι ίδιος με του πλοίου LPG. Θέλουμε 2 έως 4 πλοία γιατί είναι τα μόνα που μπορούν με τα LPG που προαναφέραμε, να ταξιδεύσουν για μεγάλα διαστήματα με τον στόλο με υψηλές ταχύτητες. Όσο για τα αρματαγωγά που υπάρχουν, πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κανονικά με 15,5 κόμβους ταχύτητα στο αιγαίο, μόνο για αποστολές αυτοκτονίας κάνουν. Πρέπει να τα εξοπλίσουμε τουλάχιστον με δυο αντιπυραυλικά πυροβόλα μιλένιουμ των 35 χιλιοστών και ένα καλύτερο ραντάρ.
Συνεχίζεται.
Συνέχεια η μελέτη 203.
Η μικρή πυραυλάκατος FAST PG, δηλαδή υψηλών ταχυτήτων. Το ιδανικό πλοίο για το Αιγαίο πέλαγος. Η ιδέα μου ήρθε από τα αγωνιστικά καταμαράν.
Που στην ουσία είναι δυο σκάφη ενωμένα, με τον χειριστεί ή τους δυο χειριστές στο ένα σκάφος. Η διαφορά εδώ είναι ότι εδώ τα πλοία είναι λίγο μεγαλύτερα και ενώνονται εκτός από τα δυο σημεία, σε ένα ακόμα πίσω που υπάρχει ένα σποιλερ. Οπλισμός: 4 πύραυλοι SS15 TT ή 4 SEA SKUA ή 4 πιο νέου τύπου και 4 πύραυλους ΑΙΜ9 ή 4 αντιστοίχους υπέρυθρης ακτινοβολίας για αντιαεροπορικό οπλισμό, στο αριστερό σκάφος. Στο δεξιό είναι το τετραμελές πλήρωμα, με θάλαμο διακυβέρνησης σαν βομβαρδιστικού αεροπλάνου. Ανέσεις για το πλήρωμα δεν υπάρχουν. Εμπρός είναι τοποθετημένο, ένα σταθερό εξάκανο πυροβόλο των 20 χιλιοστών, από μαχητικά αεροσκάφη ή ένα πυροβόλο των 30 χιλιοστών. Με δυνατότητα κίνησης μόνο καθ ύψος. Μια ριπή από τόσο μικρό πλοίο, αν περιστρεφόταν θα έφερνε την ανατροπή του. Άπαντα ανασυρόμενα, όλα δηλαδή εισέρχονται μέσα στης δυο καρίνες. Ακόμα και το ραντάρ, γιατί κόβουν από την τελική ταχύτητα του πλοίου. Με δυνατότητα 75 κόμβων, όχι μέγιστης ταχύτητας αλλά συνεχόμενης. Το ραντάρ θάλασσας τοποθετείτε στο σπόιλερ στο οριζόντιο, μια ηλεκτρονική κεραία του ραντάρ επιφανείας. Το σκάφος θα το σκεφτούμε, σαν δυο μικρά ενωμένα μεταξύ τους. Με δυο σημεία ενώσεως: ένα εμπρόσθιο και ένα οπίσθιο, που συνεχίζει και καταλήγει στο σποιλερ. Το βασικό πλεονέκτημα του σκάφους είναι: το μικρό μήκος, με μεγάλο συνολικό πλάτος και τρομερά μικρό εκτόπισμα. Υπάρχουν πολλά σχεδιασμένα ταχύπλοα, με ικανότητες ταχύτητας των 75 κόμβων. Για εμάς πρωταρχικός ρόλος είναι, η μεγάλη ταχύτητα. Αν υπολογίσουμε ότι τα αντίπαλα πλοία των τούρκων, θα ταξιδεύουν με 25 κόμβους. Όχι βέβαια αν συνοδεύουν αποβατικά. Η μικρή πυραυλάκατος με 75 κόμβους, έχει τριπλάσια ταχύτητα. Δηλαδή σε τρεις ώρες, θα έχει κάλυψη απόσταση 225 ναυτικά μίλια. Αρκετή για να περικυκλώσουν και να χτυπήσουν τον τούρκικο στόλο, από παντού. Από πολλές κατευθύνσεις δηλαδή, να εξαπολύσουν τους πύραυλους τους. Ή το βασικότερο, για να καταστρέψουν τα αποβατικά πλοία των τούρκων. Θέλουμε 16 FPG. Τα πλοία εχουν στίγμα στο ραντάρ, όσο ένα ταχύπλοο των 5,75 μέτρων!
Το πλοίο FPGL, είναι όπως το προηγούμενο αλλά μεγαλύτερο σε μέγεθος.
Που θα ήταν και το πιο ιδανικό, για της επιχειρήσεις στο αιγαίο.
Παίρνοντας δυο πύραυλους πεγκίουιβ και κρατώντας τα υπόλοιπα ίδια.
Με την μόνη διαφορά, ότι τώρα το πυροβόλο περιστρέφετε, είναι δηλαδή τοποθετημένο σε πύργο των 30 χιλιοστών. Και εδώ πάλι, όλα τα όπλα είναι ανασυρόμενα. Εδώ εννοούμε: ότι είναι σε κατάλληλες θέσεις, με καταπακτή από επάνω που ανοίγει και αυτά ανασηκώνονται υδραυλικά. Όχι όμως και οι πύραυλοι πεγκίουιβ, γιατί δεν είναι απαραίτητο και λόγο βάρους. Αυτοί είναι τοποθετημένοι, υπό γωνία 45 μοιρών και εκτοξεύονται. Όλα τα όπλα που είναι ανασυρόμενα, έχουν μεγάλη προστασία από την θαλάσσια φθορά, που δυστυχώς είναι μεγάλη. Εδώ και πάλι έχει ελάχιστα άτομα, για προσωπικό του πλοίου. Αλλά μπορούν να μπουν και καμπίνες, χωρίς ανέσεις για το πλήρωμα. Το μεγάλο πλεονέκτημα της πυραυλακάτου, είναι το εξαιρετικά χαμηλό κόστος της. Γιατί κατασκευάζετε από πλαστικό υψηλής αντοχής PRG.
Αν βάζαμε αλουμίνιο, θα είχε μόνο καλύτερη αντοχή σε πλήγματα από σφαίρες. Οπότε δεν έχουμε κανένα αποτέλεσμα, μόνο μεγαλύτερο κόστος.
Το πλοίο είναι τρομερά δύσκολο να χτυπηθεί, λόγο μεγάλης ταχύτητας και μεγάλης δυνατότητας ελιγμών, επειδή έχει της στρεφόμενες προπέλες.
Θέλουμε τουλάχιστον 8 FPGL. Και οι δυο τύποι που προαναφέραμε, εχουν πολύ χαμηλό ίχνος στο ραντάρ και το πλεονέκτημα: ότι υπάρχει το ραντάρ στο σπόιλερ με ηλεκτρονική κεραία, αλλά δουλεύει-καλύπτει περιορισμένο τόξο μοιρών. Για να πλησιάσουν αθέατα και να εκτοξεύσουν τους πύραυλους τους με μεγάλη ασφάλεια, από ικανοποιητική απόσταση. Οι δε μεγάλες να καταστρέψουν τα εχθρικά πλοία και οι μικρότερες τα αποβατικά πλοία του εχθρού. Ο αριθμός που έχει μπει στην μελάτη είναι ο ελάχιστος δυνατός, κανονικά θέλουμε τουλάχιστον διπλάσιο αριθμό. Λόγο ταχύτητας δεν μπορούν να της πλησιάσουν ούτε τα ταχύπλοα του εχθρού. Δεν χρειάζονται πανάκριβα πλοία όπως καταλάβατε για να καταστρέψουν μια προσπάθεια απόβασης του εχθρού, αλλά τα κατάλληλα μέσα. Δηλαδή πλοία.
Το θέμα είναι η σταθερή χρηματοδότηση του προγράμματος. Δηλαδή όλων των προγραμμάτων συνολικά. Που από την μια να μην ξεπεράσει τα 180 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, με μια λογική αύξηση 3-4% κάθε χρόνο. Με την πρώτη χρόνια που θα αφιερωθεί στην σχεδίαση των πλοίων και μετά θα αρχίσουν οι ναυπηγήσεις, με αργό ρυθμό όμως. Αν και τα χρήματα είναι λίγα, με σωστό τρόπο μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος του προγράμματος. Πάντως μέχρι στιγμής έχουμε 300 εκατομμύρια ευρώ για τα δυο πρώτα πλοία LPG, 900 εκατομμύρια ευρώ για της 4 κορβέτες, 80 εκατομμύρια ευρώ τα 16 LSM, 220 εκατομμύρια ευρώ τα 8 LLSM, 240 εκατομμύρια ευρώ τα 2 XLLSM, 160 εκατομμύρια ευρώ οι 8 FPGL, 100 εκατομμύρια ευρώ για της 16 FPG. Δηλαδή σύνολο 2.000 εκατομμύρια ευρώ για το κόστος κατασκευής των πλοίων. Μας μένουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ, από το ποσό της αύξησης κάθε χρόνο, το 3-4% για τα υπόλοιπα. Δηλαδή για της σχεδιάσεις και το κόστος εξέλιξης, σε βάθος είπαμε 11 ετών. Γιατί τρέχουν και άλλα προγράμματα ξεχωριστά από αυτό που αναφέραμε, όπως οι φρεγάτες frem. Αλλά ο στόχος πρέπει να είναι ένας: εξαγωγές και σχεδιάσεις πλοίων ανώτερης ποιότητας, με χαμηλό κόστος εξέλιξης, σχεδίασης, ανάπτυξης και αυτό είναι εφικτό αν ακολουθήσουμε τον δικό μου τρόπο σχεδίασης. Δηλαδή να βγάλεις σχεδιάσεις προϊόντα. Δηλαδή στην περίπτωση μας, πλοία που δεν υπάρχουν. Για αυτά μιλήσαμε και να αναγκάσεις τους μεγάλους να σε χρηματοδοτήσουν σε κάποια από αυτά. Γιατί υπάρχουν πολλά δικά μου σχέδια και πλοία που δεν τα αναφέραμε εδώ. Δηλαδή περισσότεροι από 50 νέοι τύποι πλοίων μαζί με της παραλλαγές τους! Το σημαντικό εδώ σε αυτή την μελέτη δηλαδή είναι ότι κατασκευάζουμε 8 μεγάλα πλοία, 8 μικρά τα LLSM και 40 ταχύπλοα!
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια. Θα αναφέρω εδώ δυο εναλλακτικές λύσεις, επειδή η καρίνα των πλοίων LSM δεν έχει δοκιμαστή στην πράξη. Μόνο που κοστίζει περισσότερο και πρεπει να παρατείνουμε την διάρκεια κατά ένα ακόμα χρόνο. Δηλαδή αντί για 11 χρόνια, 12 χρόνια. Επίσης μπορεί το ναυτικό να μην θέλει άλλα μεγάλα νέα υπέρ ταχέα αρματαγωγά. Έτσι θα παράγουμε αντί για τα 2 XLLSM, 2 SLPDHA και αυτός ο τύπος πλοίου είναι δικής μου σχεδίασης. βασισμένος αρχικά στο Osumi, με τα αποβατικά να βγαίνουν από πίσω και ταχύτητας μόνο 20-22 κόμβων. Με μήκος 193 μέτρα, πλάτος 28 μέτρα και εκτόπισμα κάτω από 12.000 τόνους. Στο πίσω μερος έχει την δυνατότητα τα μεταφέρει 2 LCAC. Μέγιστη χωρητικότητα υπόστεγου 9 χάριερ!
Μέγιστη χωρητικότητα καταστρώματος υπόστεγου 12 χάριερ, 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους, με δυο θέσεις παρκαρίσματος κενές! Με δυνατότητα να πάρει στο υπόστεγο δυο σινουκ! Που δεν αναδιπλώνουν τα στροφεία τους και πλήρη λειτουργία LPD. Αλλά πρέπει να υπάρχουν πολλά αμφίβια τομπ ή τομα για να λειτουργήσει το πλοίο. Το μεταφερόμενο προσωπικό είναι σε καμπίνες μεγάλου μεγέθους, για διαμονή μεγάλης διάρκειας. Μεταφέρει 410 πεζοναύτες, 150 άτομα πλήρωμα και 60 άτομα προσωπικό αεροπορίας. Αλλά ίσως απαιτηθούν περισσότερα χρήματα για να ναυπηγηθούν δυο. Δηλαδή ίσως και τα 80 εκατομμύρια ευρω που έχουμε υπολογίσει για τα LSM. Το κόστος του πλοίου είναι τα ¾ από το ίδιο σε διαστάσεις, αλλά μεγαλύτερο σε εκτόπισμα νοτιοκορεάτικο DOLKO. Που δεν μπορεί να πάρει σινούκ στο υπόστεγο του όμως, ούτε VS-22 OSPREY. Αν και είναι πανάκριβο το αεροπλάνο-ελικόπτερο, το βάζουμε όμως σαν μέτρο σύγκρισης. Αν και δεν σύμφωνο απόλυτα με την ιδέα, γιατί δεν είναι το πιο κατάλληλο πλοίο για το αιγαίο αλλά για ανοιχτές θάλασσες. Αντί για τα LLSM μπορούμε να κατασκευάσουμε και μόνο στην περίπτωση που η δικιά μου καρίνα έχει αποτύχει. Πλοία με κλασική καρίνα ίδιου μεγέθους και οπλισμού για ταχεία μεταφορά ενισχύσεων, σε μια μικρού μεγέθους κλασική προβλήτα. Ή αντίστοιχα μικρά καταμαραν. Αν και η δικής μου σχεδιάσεως καρίνα δουλεύει, αλλά το βάζουμε εδώ για εναλλακτική λύση. Υπάρχει και το πλοίο DLPDHA. Πάλι δικό μου σχέδιο που είναι σχεδόν ίδιο με το προηγούμενο σε διαστάσεις. Αλλά έχει μεγαλύτερο ύψος και κόστος γιατί τα αποβατικά βγαίνουν από μπροστά. Έχει μεγαλύτερες μηχανές, μεγαλύτερη ταχύτητα και παίρνει ή τα δικά μου σχεδιάσεως αποβατικά LSM, LLSM ή LCAC, LCM 8, LCU και έχει την ίδια δυνατότητα μεταφοράς αεροπλάνων ελικοπτέρων. Η σχεδίαση των πλοίων είναι απλή και εχουν πολύ μικρό εκτόπισμα εν σχέση με ένα ίδιου μεγέθους. Δηλαδή μήκους-πλάτους για αυτό και δεν μπαίνουν σκίτσα, γιατί το σχήμα του πλοίου κάνει την διαφορά.
Θα μπορούσα να σας βάλω περιληπτικά, όλα τα πλοία που εχω σχεδιάσει τόσα χρόνια. Αλλά θα κούραζε από την μια και από την άλλη δεν αφορά αυτή την μελέτη. Άλλος τύπος πλοίου που θα έκανε για το αιγαίο το LMHF με παρόμοιο κόστος. Μεταφέροντας στο κατάστρωμα 50 AAV7, 12 CB90 ή αντίστοιχα με δυνατότητα πατέντας τους 20 τόνους και 12 LCM 6/8. Δηλαδή ενδιάμεσος τύπος με δυνατότητα πατέντας 85+τόνους χωρίς δεξαμενή αποβατικών! Και να παίρνει χάριερ, αλλά εδώ οι πατέντες του πλοίου δεν εχουν δοκιμαστή στην πράξη. Το σημαντικό πλεονέκτημα του πλοίου είναι η ταυτόχρονη τοποθέτηση στην θάλασσα με της ειδικές πατέντες 4 CB90 και 4 LCM6/8 και 12 AAV7. Με την διαδικασία να αρχίζει πριν κάνει κράτη της μηχανές το πλοίο. Να ολοκληρώνετε η διαδικασία σε ελάχιστο χρόνο και το πλοίο να συνεχίζει. Δεν θα το ανάφερα καν, αν δεν υπήρχε ένας σοβαρός λόγος: Ότι η πατέντα αυτή μπορεί να μεταφέρει μέσα στο πλοίο LCM 6/8 και να τα βγάλει έξω στην θάλασσα, από το κατάστρωμα στο πίσω μερος. Από τον καταπέλτη δηλαδή τα LCM 6/8 και μπορεί να τοποθετηθεί σε RORO. Δηλαδή φορτηγά-οχηματαγωγά και μεγάλα επιβατικά-οχηματαγωγά με ελάχιστες τροποποιήσεις. Έτσι μπορείς να μετατρέψεις πανεύκολα, κάθε πλοίο που υπάρχει στον ελλαδικό χώρο σε αποβατικό και οι τροποποιήσεις που απαιτούνται είναι ελάχιστες. Το μόνο πρόβλημα είναι το ύψος. Αν και υπάρχουν φορτηγά-οχηματαγωγά, με ανοιχτό το επόμενο κατάστρωμα πάνω από τον καταπέλτη. Αν μπορούν να τροποποιηθούν 10 πλοία με ελάχιστα χρήματα, θα αλλάξει η δυνατότητα του αποβατικού πόλεμου για πάντα. Και οι τούρκοι πια δεν θα μπορούν να κάνουν απόβαση, αν ξέρουν πως μπορούμε να τα καταφέρουμε να τους αποτρέψουμε. Δηλαδή να μεταφέρουμε γρήγορα μεγάλες ενισχύσεις και άρματα και να νικήσουμε. Αλλά με αυτή την μελέτη θα ασχοληθώ όταν τελειώσω και την επόμενη που αφορά την κατασκευή αεροσκαφών στην Ελλάδα. Ιδέες από ότι βλέπετε υπάρχουν πολλές, δεν σταματάω να βγάζω. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει για να αξιοποιηθούν. Εγώ πάντως της λύσεις της δίνω. Σπάω το κεφάλι μου και κατεβάζει ιδέες. Για μένα δεν υπάρχει το αδύνατον, ή το δεν γίνεται. Όλα γίνονται, άσχετα αν δεν συμφέρει να το κάνεις λόγο κόστους. Ή γιατί υπάρχει μια καλύτερη ιδέα που λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Ή σειρά των μελετών με αριθμό από 200+ είναι καινούργιες και είναι το επιστέγασμα και το συμπέρασμα μια δουλειάς 28 ετών. Γιατί τόσα πολλά χρόνια ασχολούμαι και σχεδιάζω όπλα και κάνω μελέτες.
Το μικρό LPD είναι το επιστέγασμα περισσότερων από 20 ετών ασχολίας στους υπολογισμούς -σχεδιάσεις αποβατικών πλοίων και το πρώτο που σχεδιάστηκε για να παίρνει και να αποβιβάζει ταχύτατα αμφίβια τομα τομπ.
Ας δούμε μόνο της δυνατότητες δυο μεγαλυτέρων σε μέγεθος με την ιδία σχεδίαση. Στα 180 μέτρα μήκος και 26,5 πλάτος μπορεί να πάρει 4 μεγάλα αμερικανικά LCU. Δηλαδή 12 άρματα μάχης και LCVP. Αλλά το πλάτος επαρκεί για να μπουν δυο LCM8 σε σειρά στην δεξαμενή αποβατικών και 12 συνολικά. Πολύ καλύτερα για μια απόβαση σε εχθρική περιοχή, γιατί θα είναι περισσότεροι οι στόχοι και λιγότερες οι απώλειες και 42 αμφίβια τομπ τομα.
Έχει 100 μέτρα κατάστρωμα απογειώσεις ελικόπτερων και 80 μέτρα υπόστεγο ελικοπτέρων, με δυνατότητα να πάρει 12 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους και 740 πεζοναύτες!!! Πολύ περισσότερα από ότι μπορεί να κάνη το LPD των τούρκων και από όλα τα LPD.
Το αμέσως μεγαλύτερο με διαστάσεις 200 μέτρα μήκος και 32 μέτρα πλάτος,
μπορεί να πάρει 8 LCU. Από τέσσερα σε δυο σειρές, δηλαδή 24 άρματα μάχης αφού έχει δεξαμενή αποβατικών πλάτους 20 μέτρων. Από 15 αμφίβια τομα τομπ δεξιά-αριστερά της δεξαμενής αποβατικών και από 6 σε 4 σειρές πίσω αφού έχει μήκος 40 μέτρα. δηλαδή 54 αμφίβια τομπ!! Στο υπόστεγο μπορεί να πάρει 8 σινουκ CH 47 F ή 16 χάριερ και να μεταφέρει 1050 πεζοναύτες. 8 ελικόπτερα ζητάνε να μεταφέρει και οι τούρκοι στο δικό τους αλλά όχι σινουκ. Μπορεί να είναι στο κατάστρωμα έτοιμα για απογείωση 10 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους έτοιμα για απογείωση και 7 ακόμα με διπλωμένα τα στροφεία τους!!! Δηλαδή κάνη περισσότερα πράγματα από το μιστραλ και όλα τα μεγάλα αποβατικά πλοία ισπανών, άγγλων, κορεατών ακόμα και από τα μεγάλα αμερικανικά LPD. Κανένα πλοίο δεν μεταφέρει 8 LCU στην δεξαμενή αποβατικών του. Ούτε τα γιγάντια wasp, America, Tarawa δεν μεταφέρουν τόσα πολλά άρματα- τομπ! Ούτε σινουκ! Κατά τα αλλά απαγορεύετε να βάλω σχέδια γιατί θα τα πάρουν οι τούρκοι και αν το σχεδιάσουμε, θα στενοχωρήσουμε τους φίλους μας γιατί είναι καλύτερο από τα δικά τους!!!
Μικρός Ήρωας
Δικαίος γεώργιος
1 σχόλιο:
ωραίος ο παίχτης!
Απλά θα ήθελα να πω ότι ίσως το καταληλλότερο πλοίο στο Αιγαίο, είναι τα μικρά καλά εξοπλισμένα ταχύπλοα.. Αυτά μπορούν να κρύβονται στους μικρούς κολπίσκους που υπάρχουν σε κάθε νησί και να εξορμούν από εκεί..
Μπορείς να κατασκευάσεις 100άδες με μικρό κόστος και έτσι να απαγορέψεις μια για πάντα τις αποβάσεις των Τούρκων σε κάθε νησί της Ελλάδος..
Απλά σκεφτείτε να δρουν σε κάθε μεγάλο νησί μερικές δεκάδες καλά εξοπλισμένα ταχύπλοα..
Δημοσίευση σχολίου