Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο τραγουδιστής Πάνος Τζανετής

Επειδή άξιζε..

«Καλή αντάμωση, αγαπημένε μου. Πιστεύω ότι θα ξαναβρεθούμε». Η Ιωάννα Τζανετή αποχαιρετά τον αγαπημένο της σύζυγο και όλη η κοινωνία της Χαλκίδας σαν σε μια ατελείωτη χορωδία τραγουδάει τη μεγάλη του επιτυχία «Δεν έχει δρόμο να διαβώ». Ο γιος του Πάρις Τζανετής είναι συντετριμμένος. Οι στιγμές είναι συγκινησιακά φορτισμένες.
Ο Πάνος Τζανετής, ο τραγουδιστής που χάλασε κόσμο στην Αθήνα των δεκαετιών του ’60 και του ’70, άφησε την τελευταία του πνοή στα 69 του χρόνια τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, ξημερώνοντας της Παναγίας, βαριά χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
«Ξεψύχησε με τρεις ανάσες. Ούτε το καταλάβαμε πώς πέταξε η ψυχή του. Κι εγώ ούτε πρόκειται να βγάλω τα μαύρα ποτέ πια».
Η κυρία Ιωάννα θρηνεί τον μοναδικό και μεγάλο έρωτα της ζωής της. Είναι σε άθλια κατάσταση. Κομπιάζει: «Εχασα την ψυχή μου. Ολη μου τη ζωή» ψελλίζει ανάμεσα στα αναφιλητά της. Δίπλα της ακούω τον εγγονό της, τον πεντάχρονο Γιάννη, που προσπαθεί να την παρηγορήσει: «Μην κλαις γιαγιά, ο παππούς είναι στον ουρανό, κοντά στο Θεό. Εγώ το πρωί μετάλαβα κι έστειλα ένα γράμμα στο Θεούλη να τον προσέχει».
Τρομερό δέσιμο είχαν οι δυο τους. «Να προσέχεις τον Γιαννάκη», της είπε λίγο πριν πεθάνει ο άντρας της. Ο μικρός τον λάτρευε. Του είχε σχεδιάσει μάλιστα σε μια λευκή κόλλα χαρτί μια καρδιά και του είχε γράψει: «Παππουλάκο μου, σε αγαπάω πάρα πολύ. Μέχρι τον ουρανό, μέχρι τα αστέρια». Και ο Πάνος Τζανετής κρατούσε το χαρτάκι και το χάιδευε τις δύσκολες ώρες του. «Νομίζω ότι δεν έφυγε, είναι εδώ, το νιώθω», ψελλίζει η κυρία Τζανετή.
Η κηδεία του Πάνου Τζανετή έγινε προχθές το μεσημέρι. Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στο ναό της Αναστάσεως της Χαλκίδας και η σορός ετάφη στο κοιμητήριο της πόλης.
Ο Πάνος Τζανετής τραγουδούσε από την ηλικία των 15 ετών σε κέντρα της ιδιαίτερης πατρίδας του. Ηταν αυτοδίδακτος και όταν πήγε στην Αθήνα, κέρδισε γρήγορα το κοινό μέσα από τις μεγάλες πίστες και τον κινηματογράφο. Ολοι θα τον θυμούνται σαν πραγματικό κιμπάρη άντρα.
Το τραγούδι που τον σημάδεψε και αγάπησε περισσότερο δεν είναι άλλο από το «Δεν έχω δρόμο να διαβώ». Οταν του ζητούσαν να το τραγουδήσει, πάντα το συνόδευε και με μία ιστορία…
«…ένα βράδυ παίρνω κούρσα από Παγκράτι.
- Καλησπέρα, στο Δάσος Χαϊδαρίου πηγαίνω.
- Πας για δουλειά;
- Ναι.
- "Δεν έχει δρόμο να διαβώ" το παίζεις;
- Ναι, αμέ.
- Εγώ το έχω πει αυτό το τραγούδι… Ο Πάνος Τζανετής είμαι».
madata.gr