Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Το "Κόμμα του Φόβου" και τα "δημοκρατικά" δημοψηφίσματα

Η βιτριολική ρητορική του Γ. Καρατζαφέρη κατά του νομοσχεδίου για τους μετανάστες και κατά του βιβλίου της καθηγήτριας Θάλειας Δραγώνα έχει και έναν τρίτο στόχο: να δοκιμάσει τις αντοχές της νέας ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Η εκλογή Σαμαρά είναι μια μεγάλη απειλή για τη συνοχή του ΛΑΟΣ. Η μονοθεματική ομιλία του κ. Καρατζαφέρη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό αποτελεί την απόδειξη της παραπάνω εκτίμησης.


Στην ουσία, ο αρχηγός του υπερσυντηρητικού κόμματος αμύνεται επιτιθέμενος. Φοβάται ότι οι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας που είχαν επιλέξει το ΛΑΟΣ στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις θα επιστρέψουν στην "γενέτειρά" τους και αυτός θα υποχρεωθεί να μετακομίσει στο υπόγειο της πολυκατοικίας της Δεξιάς, παραιτούμενος από τις φιλοδοξίες του να παίξει ρυθμιστικό ρόλο στις εξελίξεις. 

Σχόλιο: Μήπως να καταργηθούν και οι Εθνικές εκλογές και να εκλέγεται οι άνθρωποι των ΜΜΕ τις εκάστοτε κυβερνήσεις;

Αν τα πράγματα έμεναν εκεί θα ήταν μια συνήθης πολιτική διαμάχη, οι συνέπειες της οποίας θα αφορούσαν κυρίως το χώρο του συντηρητισμού. Ωστόσο, στην προσπάθειά του ο κ. Καρατζαφέρης να ενεργοποιήσει τα φοβικά ανακλαστικά των νεοδημοκρατών ψηφοφόρων, μετέρχεται μέσα που πλήττουν ευθέως τη δημοκρατική τάξη.
Δε διστάζει, αναφερόμενος στο πόνημα της κ. Δραγώνα, να προχωρήσει σε συστηματική παραπληροφόρηση. Αποσπά τμήματα του βιβλίου και δια της μεθόδου της συρραφής βιάζει το σώμα των ιδεών της συγγραφέως υποδυόμενος το θεματοφύλακα της εθνικής ομοιογένειας. Στο "θεάρεστο" αυτό έργο του έχει τη συμπαράσταση των επαγγελματιών της εθνικοφροσύνης παλιάς και νέας κοπής, πατενταρισμένων ακροδεξιών, αλλά και πρώην αριστερών, οι οποίοι αφού περιπλανήθηκαν στις λεωφόρους του προλεταριακού διεθνισμού στα νιάτα τους, ανακάλυψαν στην ωριμότητά τους τον πατριωτισμό και αποφάσισαν να τον υπερασπιστούν ξιφουλκώντας εναντίον των δόλιων κοσμοπολιτών, εκσυγχρονιστών και ευρωλιγούρηδων.

Σχόλιο: Προφανώς εννοείται τον Μίκη Θεοδωράκη. Όταν σας βόλευε στηρίζοντας τον Διεθνισμό ήταν καλός;



Τώρα ποιός φοβάται ποιόν, μάλλον  τα συμφέροντα που υπηρετείς την ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ!


Στο ζήτημα της ιθαγένειας για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς ο αρχηγός του ΛΑΟΣ ζητάει δημοψήφισμα. Τι πιο δημοκρατικό, υποστηρίζει, από το να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός. Το επιχείρημά του φαντάζει ισχυρό και επηρεάζει πολίτες όλων των πολιτικών αποχρώσεων, ειδικότερα στις παρούσες συνθήκες όπου η οικονομική κρίση παράγει φαινόμενα ανασφάλειας και εσωστρέφειας.

Σχόλιο: Ο Καρατζαφέρης έχει 5%, το δημοψήφισμα το επιθυμούν 80% του Ελληνικού λαού!

Κάποιος, όμως, πρέπει να πει στους οπαδούς της «δημοψηφισματικής δημοκρατίας» ότι:
1) Οι πολιτικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι υπόθεση πλειοψηφιών και μειοψηφιών. Κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Μόνον οι πολιτικοί φορείς με ολοκληρωτικές ιδεολογίες θέλουν να φορέσουν "κορσέδες" στις κοινωνίες και να κατασκευάσουν με το στανιό το νέο άνθρωπο.
2) Τα σύνθετα κοινωνικά ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται με μονολεκτικές απαντήσεις στο πλαίσιο μιας ψηφοφορίας. Δεν είναι δυνατόν να ξεμπερδεύεις μ’ ένα "ναι" ή μ’ ένα "όχι". Ο βασανιστικός διάλογος, το ευρύχωρο πνεύμα, ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η ανοχή είναι οι απαντήσεις στη δημαγωγία και στην απόπειρα χειραγώγησης των πολιτών.
3) Η θέση ότι τα εθνικά δημοψηφίσματα είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι αφελής, αλλά και επικίνδυνη γιατί ευνοεί τη σχηματική περιγραφή της πολύπλοκης πραγματικότητας, ενθαρρύνει απλουστευτικές προσεγγίσεις και στην έσχατη εκδοχή της μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε φαλκίδευση των ελευθεριών. Πρώτος διδάξας ήταν ο Μπενίτο Μουσολίνι.
4) Ομάδες ανθρώπων που νιώθουν περικυκλωμένες από κινδύνους, που πιστεύουν ότι τα πάντα γύρω τους είναι αποτέλεσμα συνωμοσιών, που νομίζουν ότι η ταυτότητά τους υπονομεύεται από τους ξένους, τις μειονότητες και τους «διαφορετικούς», είναι πολύ πιθανό με τα κατάλληλα ερωτήματα να εμφανιστούν επιρρεπείς σε ρυθμίσεις που θα προσβάλλουν τα δικαιώματα εκείνων που δε συμμορφώνονται με τα διαδεδομένα στερεότυπα.
Η σύγκρουση μ’ αυτές τις απόψεις είναι υποχρέωση όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων. Φυσικά και της Νέας Δημοκρατίας, η οποία οφείλει να αποδείξει ότι από το ιδεολογικό οπλοστάσιο της δεν έχει εξοριστεί ο φιλελευθερισμός.
newstime.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: