Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Το Έθνος, ομάδα πολιτών, φορέων και επιστημόνων πρόκειται να διεκδικήσουν από τη γερμανική κυβέρνηση την αποζημίωση για το δάνειο που έλαβαν. «Σύντομα η πρωτοβουλία μας θα πάρει σάρκα και οστά..με την ανακοίνωση επιτροπής που θα προωθήσει το αίτημα» σημείωσε ο κ. Τάσος Ηλιαδάκης, μαθηματικός, διδάκτωρ κοινωνιολογίας και καθηγητής στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας.
Όπως εξιστόρησε ο κ. Ηλιαδάκης, επί κατοχής ο αριθμός των στρατιωτών ναζί έφτανε τους 300.000 και η Γερμανία με την Ιταλία υπέγραψαν ερήμην της κατοχικής κυβέρνησης δανειακή σύμβαση κατά την οποία η Ελλάδα υποχρεούνταν να καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των 1,5 δις δραχμών για έξοδα κατοχής.
Τη σύμβαση υπέγραψε και η Ελλάδα ενώ στη συνέχεια από αναγκαστική μετατράπηκε σε συμβατική, έγινε δηλαδή κοινό συμβατικό δάνειο το οποίο θα πληρωνόταν στο μέλλον.
«Η πρώτη τροποποίηση στις 2-12-42 όριζε ότι τα ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και ότι θα άρχιζαν να επιστρέφονται από τον Απρίλίο του 1943. Μάλιστα κατέβαλαν δύο εξοφλητικές δόσεις και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή οπότε μεταπίπτει το δάνειο σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή είχε μετατραπεί σε δάνειο σταθερού νομίσματος και έντοκο» , υπογράμμισε ο κ. Ηλιαδάκης.
Όπως δείχνει και έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδος με ημερομηνία 16 Μαρτίου 1943 το ποσό του δανείου μέχρι τότε ανερχόταν στα 300 δις δραχμές.
«Αυτό που μας έλειπε ήταν η τεκμηρίωση, την οποία σήμερα έχουμε. Είχε χαθεί ακόμα και σύμβαση του δανείου που βρέθηκε τελικά στη Γερμανία. Από αρχεία στο Φράιμπουργκ φέραμε τα έγγραφα στο υπουργείο Εξωτερικών. Τώρα γίνεται μια συγκροτημένη προσπάθεια στην οποία μετέχουν διπλωμάτες, ακαδημαϊκοί, επιστημονικοί φορείς και γνωστές προσωπικότητες που θα αποτελέσουν τα μέλη μιας επιτροπής για τη διεκδίκηση του δανείου.
Η ενωμένη σήμερα Γερμανία αρνείται να εκπληρώσει μια συμβατική υποχρέωσή της. Η πολιτική αυτή αναδύει συμπεριφορά κράτους που έχασε τον πόλεμο, αλλά κέρδισε την ειρήνη και ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζει οφειλές σε όσους κέρδισαν τον πόλεμο αλλά χάνουν στην ειρήνη», εξήγησε στο Έθνος ο κ. Ηλιαδάκης.
Διεκδίκηση του δανείου και από τον Αντώνη Σαμαρά
Επιπλέον, η χώρα μας από το 1945 διεκδικούσε το δάνειο. Το 1964 με τον καθηγητή Α. Αγγελόπουλο, το 1965 με τον Α. Παπανδρέου, το 1966 στις ελληνογερμανικές συνομιλίες όπου η Γερμανία ισχυρίστηκε πως παραιτήθηκε προφορικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κάτι που αναιρέθηκε από τη γερμανική πλευρά.
Το 1975, στη μεταπολίτευση, το θέμα τέθηκε από τον καθηγητή Ξ. Ζολώτα ενώ αρκετά χρόνια αργότερα (18-4-91) ο τότε υπουργός Εξωτερικός και νυν πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, έθεσε το θέμα σε Γερμανό ομόλογό του και τέσσερα χρόνια μετά το έθεσε με ρηματική διακοίνωση η Ελλάδα στην οποία προτεινόταν η έναρξη συνομιλιών, απάντηση όμως δεν δόθηκε ποτέ.
Στη μακροσκελή διακοίνωση που είχε επιδοθεί στον Γερμανό υφ. Εξωτερικών προτεινόταν για πρώτη φορά με θέμα τη ρύθμιση των γερμανικών χρεών προς την Ελλάδα. Είχε θεωρηθεί ως η πλέον κατάλληλη στιγμή, καθώς η Γερμανία αποτελούσε πλέον ενιαίο κράτος. Ωστόσο, γραπτή απάντηση δεν δόθηκε ποτέ.
«Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990, έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως το δάνειο είναι άμεσα διεκδικήσιμο. Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος μέσω συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών. Οι ναζί ουδέποτε το αμφισβήτησαν, άρχισαν μάλιστα την αποπληρωμή του, ενώ ο καγκελάριος Ερχαρντ το 1964 είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας», κατέληξε ο κ. Ηλίαδάκης.
cosmo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου