Κύριε Υπουργέ,
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμεθα σήμερα να κάνουμε μια τυπική πράξη, να κυρώσουμε μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Επ’ αυτού έχω δυο παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ. Η πρώτη μάλλον είναι ένα ερώτημα και η δεύτερη μια παρατήρηση ουσίας.
Γιατί αλήθεια, κύριε Υπουργέ, πράξη νομοθετικού περιεχόμενου για να υπαχθεί η Ε.Υ.Π. στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη; Η Αστυνομία, το Λιμενικό, η Αγροφυλακή και η Πυροσβεστική δεν υπήγοντο στο Υπουργείο Εσωτερικών; Χρειάστηκε και γι’ αυτούς να γίνει μια ανάλογη ρύθμιση, δηλαδή μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου;
Δεύτερον, επί της ουσίας. Βεβαίως, έτσι είναι τα πράγματα, αν έτσι τα πιστεύετε. Αλλά έτσι είναι; Μήπως στην πράξη, κύριε Υπουργέ, εδώ επιχειρείται αυτό, το οποίο θα αποκαλούσα –επιτρέψτε μου ίσως έναν τολμηρό όρο- πολιτικός στρουθοκαμηλισμός;
Πράγματι, από το 1992 και ύστερα η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έφυγε από την άμεση επιστασία του Πρωθυπουργού και υπήχθη κατά περίπτωση στον Υπουργό Προεδρίας, Εσωτερικών, Δημοσίας Τάξεως κ.ο.κ.. Γιατί;
Επιτρέψτε μου να πιστεύω, ότι αυτό έγινε ουσιαστικά για να παραμένει ο εκάστοτε Πρωθυπουργός έκτοτε στο λεγόμενο απυρόβλητο. Είναι αυτό σωστό; Την ίδια δικαιολογία είχαμε ακούσει και πέρυσι άλλωστε -όταν στις 13 Φεβρουαρίου σε αυτή εδώ την Αίθουσα ψηφίστηκε ο νέος νόμος περί ΕΥΠ- ότι καμιά δημόσια υπηρεσία δεν υπάγεται στον Πρωθυπουργό.
Νομίζω ότι αυτό δεν στέκει υπό την έννοια ότι η ΕΥΠ δεν είναι Δ.Ε.Κ.Ο., δεν είναι δημόσια υπηρεσία και δεν είναι βεβαίως Μ.Κ.Ο.. Έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, είναι αυτοτελής δημόσια πολιτική υπηρεσία και –ο νομοθέτης είναι πολύ προσεκτικός σε αυτά που λέει- είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό από οτιδήποτε άλλο. Συνεπώς θα έπρεπε να υπάγεται στον Πρωθυπουργό. Για ποιους λόγους; Θα σας τους εξηγήσω αμέσως.
Ας πάρουμε τις αρμοδιότητές της. Σε γενικές γραμμές πρώτη αρμοδιότητά της είναι η συλλογή πληροφοριών για την εθνική ασφάλεια, δηλαδή, αυτό το οποίο ο μέσος πολίτης λέει –πολύ λαϊκά- η κατασκοπεία. Αυτό είναι μόνο ένα μέρος. Η συλλογή πληροφοριών -κυρίως στο εξωτερικό- που αφορά την εθνική ασφάλεια, μπορεί να είναι οτιδήποτε από πολιτικές κινήσεις, από κινήσεις στρατευμάτων. Επίσης μπορεί να αφορούν οικονομικές ενέργειες που θα μπορούσαν να είχαν επίπτωση στην εθνική ασφάλεια, μπορεί να αφορούν ενεργειακά δίκτυα, μπορεί να αφορούν ένα σωρό πράγματα. Είναι αυτά αρμοδιότητες του Υπουργού σήμερα Προστασίας του Πολίτη και χθες Υπουργού Εσωτερικών; Δεν αφορούν αυτά κατά κύριο λόγο το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας για όσο αφορά παραδείγματος χάριν τα ενεργειακά;
Στο θέμα τώρα της προπαγάνδας. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι διεθνώς διεξάγεται μία έντονη προπαγάνδα -για να μην αναφερθώ μόνο στις γειτονικές μας χώρες, αλλά και πέραν αυτών- με τη σύγχρονη τεχνολογία, η οποία βάλει και προσβάλει την Ελλάδα, την αξιοπρέπειά της και την εθνική της κυριαρχία. Είναι η αντίκρουσή της αρμοδιότητα του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη;
Δεύτερος τομέας, η αντίκρουση ξένων υπηρεσιών, πληροφοριών ή άλλων που σκοπό έχουν να βλάψουν την εθνική ασφάλεια, κατά το κοινώς λεγόμενο η αντικατασκοπεία. Εκεί πράγματι υπάρχει ένα μέρος αρμοδιότητας του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, αλλά όχι μόνο, είναι και του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Τρίτος τομέας, το οργανωμένο έγκλημα. Οργανωμένο έγκλημα νοείται ως -το λέει άλλωστε ο νόμος- η διακίνηση ανθρώπων, λαθρομεταναστών, ναρκωτικών, όπλων, χημικών και λοιπών ουσιών. Και εκεί πέρα το φάσμα των εμπλεκομένων είναι ευρύ. Θα σας δώσω παράδειγμα το οποίο έχει κοινολογηθεί, συνεπώς δεν αποκαλύπτω κανένα μυστικό. Πριν από τρία χρόνια εάν θυμάμαι καλά, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών είχε συλλέξει στοιχεία και είχε εξαρθρώσει ένα δίκτυο –το πρώτο στα Βαλκάνια και ασφαλώς το πρώτο στην Ελλάδα- το οποίο τύπωνε πλαστά ευρώ στην Πρέβεζα, μιλάμε για εκατομμύρια. Αυτό ήταν κάτι το οποίο αφορούσε κατ’ εξοχήν την εθνική οικονομία. Ήταν αυτό -εν ευρεία και στενή έννοια- αρμοδιότης μόνο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη;
Άλλο παράδειγμα όπου και πάλι αναφέρομαι στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, κύριε Υπουργέ. Είχε χάριν στις ενέργειές της εξαρθρώσει ένα δίκτυο το οποίο έναντι αδράς αμοιβής, έδιδε γνήσια πτυχία Ιταλικών Πανεπιστημίων σε Έλληνες «πτυχιούχους» των πανεπιστημίων αυτών. Μιλάμε τώρα για μία αμοιβή 30.000 ή 40.000 ευρώ κατά πτυχίο. Βεβαίως, είχαμε αναφερθεί τότε στην Υπουργό Παιδείας κυρία Γιαννάκου η οποία είχε προβεί στις δέουσες ενέργειες προς τη δικαιοσύνη και το δίκτυο αυτό εξαρθρώθηκε, δεν ξέρω βεβαίως αν έχουν εξαφανιστεί από την κυκλοφορία και κάποιες εκατοντάδες «πτυχιούχοι» αρχιτέκτονες, χειρούργοι, μηχανικοί που είχαν αποκτήσει πτυχίο μ' αυτό τον τρόπο. Αυτό όμως ήταν αρμοδιότητα του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη;
Όπως πολύ απλά βλέπετε, κύριε Υπουργέ, το εύρος των αρμοδιοτήτων της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Και δεν εννοώ βεβαίως υμών προσωπικά, -θέλω να είναι σαφής- δεν υπάρχει ουδεμία απολύτως προσωπική αιχμή έναντι υμών.
Απλώς θεσμικά, η Ε.Υ.Π. πρέπει να είναι στο πλάι του Πρωθυπουργού.
Αυτό δεν συμβαίνει άλλωστε και αλλού, κύριε Υπουργέ; Αν πάρετε για παράδειγμα, όλες τις χώρες, πάντως τις ευρωπαϊκές, οι ντόπιες Υπηρεσίες Πληροφοριών είναι το δεξί χέρι του Πρωθυπουργού. Οι πληροφορίες που οι υπηρεσίες αυτές φέρνουν, του είναι απαραίτητες για να μπορεί να οργανώνει την πορεία του κράτους του και του έθνους του και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Γιατί θέλουμε και σε αυτό το σημείο να πρωτοτυπήσουμε;
Εάν είναι να σώσουμε τον Πρωθυπουργό, τον ηγέτη από τις βολές, νομίζω ότι η πρόσφατη -μα πάρα πολύ πρόσφατη- ιστορία μας, κύριε Υπουργέ, απέδειξε ότι η προσπάθεια αυτή είναι μάταιη και ζημιογόνα. Γιατί, συνεπώς, δεν λειτουργούμε με μία σύγχρονη, ρεαλιστική ματιά;
Ως προς τα γενικότερα –δεν θέλω να καταχραστώ του χρόνου, άλλωστε νομίζω ότι ένα μόνο θέμα έχουμε να συζητήσουμε- επειδή ακούστηκαν ορισμένα πράγματα από εκλεκτούς συναδέλφους μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, θα μου επιτρέψετε να σας υπενθυμίσω ότι τον Ιούνιο του 2008, μαζί με τους συνδικαλιστές της Ε.Υ.Π. είχαμε διοργανώσει ένα ολοήμερο σεμινάριο, μία ημερίδα, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας με θέμα «Κράτος, Ασφάλεια και Ρόλος των Υπηρεσιών Πληροφοριών».
Θα σας διαβάσω απλώς μία φράση ενός εκ των παρεμβαινόντων: «Θέλω να σας πω ότι είχα την ευκαιρία πολλές φορές να συνεργαστώ με τις υπηρεσίες αυτές. Η γνώμη μου γι’ αυτές τις υπηρεσίες είναι κάτι περισσότερο από άριστη και θέλω να πω πως έχουν γίνει άλματα προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού τους από τη μεταπολίτευση και μετά.» Έχουν γίνει άλματα, όχι βήματα –επαναλαμβάνω- σε σχέση με το νομοσχέδιο, στο οποίο αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός και ο κύριος Σταύρου και θέλω να κάνω μερικές επισημάνσεις. Μιλάμε για Ιούνιο του 2008. Ο ομιλητής, του οποίου σας διάβασα την περικοπή, είναι ο Γεώργιος Ντόλιος, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., νυν Υφυπουργός Εσωτερικών.
Τώρα, δεν ξέρω πώς ο εκλεκτός και αγαπητός συνάδελφος που μου χαμογελάει από την από εδώ πλευρά της Αίθουσας, το αντιμετωπίζει, αλλά θα συνιστούσα σε όλους τους ενδιαφερομένους να προμηθευτούν αυτό το ενδιαφέρον τευχίδιο με τα Πρακτικά αυτής της Επιστημονικής Ημερίδας. Ίσως θα βοηθούσε στο να διαλευκανθούν ορισμένες, ενδεχομένως, εσφαλμένες ή επιφανειακές εντυπώσεις.
Άλλο ένα σημείο, κύριε Υπουργέ. Ο σημερινός νόμος -όπως πολύ καλά γνωρίζετε- είναι προϊόν σε ποσοστό 80% της δικής σας Υπουργείας, το 2003. Δεν τον είχατε κατεβάσει τότε στη Βουλή για λόγους, τους οποίους εσείς προσωπικά γνωρίζετε. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια και τρεις Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, ούτως ώστε επιτέλους να κατέβει, να ψηφιστεί τον Φεβρουάριο του 2008 και να δημοσιευθεί στις 3 Μαρτίου του ιδίου έτους. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν τον είχε ψηφίσει, καίτοι –επαναλαμβάνω- σε ποσοστό 80% έως 85% ήταν το παιδί του. Γιατί; Όπως φαντάζομαι θα θυμόσαστε, κύριε Υπουργέ, είχε προβάλλει τον ισχυρισμό ότι δεν προβλεπόταν Κοινοβουλευτικός Έλεγχος, καίτοι είχε εξουθενωτικά εξηγηθεί και μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα και στην Επιτροπή και εκτός αυτής, ότι δεν μπορούσε το νομοσχέδιο να προβλέπει ποια Επιτροπή θα ήταν αρμόδια για τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο. Γιατί αυτό ήταν, αποκλειστικά και μόνο, θέμα του Κανονισμού της Βουλής και της Βουλής καθ’ αυτής, όπερ πράγματι - ως γνωστόν- έγινε στη συνέχεια με την τροποποίηση του Κανονισμού. Παρ’ όλα αυτά, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε καταψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο, κάνοντας –αν μου επιτρέπετε να πω- αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Θα προσέθετα, κύριε Υπουργέ, ότι την εποχή εκείνη δεν είχα τη σημερινή μου ιδιότητα και καθόμουν μία σειρά πιο πίσω από εκεί που κάθεστε τώρα, στα Υπηρεσιακά Έδρανα και είχα αντιμετωπίσει μία σωρεία προσωπικών επιθέσεων, δεν θα ήθελα να τις χαρακτηρίσω άλλως πως, ίσως κάποιος να τις χαρακτήριζε χυδαίες, αλλά τις αφήνω κατά μέρος.
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω, κύριε Υπουργέ, ότι ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και εγώ προσωπικά δεν θα ασκήσουμε τέτοιου είδους αντιπολίτευση. Το αντίθετο, θα σας βοηθήσουμε, θα σας στηρίξουμε για οτιδήποτε είναι προς το καλό της ΕΥΠ. Δεν σημαίνει ότι θα έχετε μια εν λευκώ επιταγή, δια όσον μας αφορά.
Υπάρχουν πράγματα με τα οποία θα μπορούσα να είχα κινηθεί κοινοβουλευτικά. Δεν το έκανα, διότι θεωρώ ότι πρέπει να προβάλουμε ό,τι καλό υπάρχει στην ΕΥΠ και όχι να συμβάλλουμε στην αποδόμησή της, όπως δυστυχώς έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. ως αντιπολίτευση, κύριε Υπουργέ, τα περασμένα χρόνια. Και μιλάω με τη σημερινή μου ιδιότητα ως Βουλευτής.
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, ασφαλώς η κοινοβουλευτική πλειοψηφία σας επιτρέπει να προχωρήσετε. Πιστεύουμε στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και πιστεύω, μετά λόγου γνώσεως, ότι αυτή η κίνηση είναι λάθος.
Γνωρίζω, ότι το είπατε στην Βουλή, ότι δεν αντιμετωπίζετε αλλαγή του καθεστώτος ή αλλαγές μέσα στην ΕΥΠ, κρατήστε το αυτό. Κρατήστε αυτήν την σκέψη, δηλαδή την υπαγωγή της υπηρεσίας στον Πρωθυπουργό για κάποιο μεταγενέστερο στάδιο, όταν θα έχουν ωριμάσει άλλες καταστάσεις, όταν θα υπάρχει μια διαφορετική ηρεμία για να το συνεξετάσετε με ενδεχομένως άλλα μέτρα βελτιώσεως της υπηρεσίας. Απλώς είμαι υποχρεωμένος να το καταψηφίσω.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
spynews
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου