Νέα κόμματα...

Τα μικρά κόμματα δεν απόκτησαν δική τους, αυτόνομη, ιδεολογική και πολιτική οπτική. Τελικά περιορίστηκαν, σε βάθος χρόνου, σε ρόλο εισαγγελέα, στο να κατακρίνουν το μεγαλύτερο κόμμα του χώρου τους. Γι’ αυτό δεν μπορούν να συσπειρώσουν ένα συγκεκριμένο, σταθερό μερίδιο του εκλογικού σώματος ώστε να γίνουν παράγοντες εξελίξεων. Συσπειρώνουν διαμαρτυρόμενους.


ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η κ. Μπακογιάννη δήλωσε προ ημερών ότι νέο κόμμα ιδρύεται μόνο όταν δημιουργηθεί κενό που δεν καλύπτεται από τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις. Νέες ανάγκες, νέο κόμμα. Έχει απόλυτο δίκιο. Οι κκ Τσοβόλας, Αρσένης, Στεφανόπουλος, Αβραμόπουλος (χωρίς να ξεχνάμε τον κ. Σαμαρά) αποδεικνύουν ότι τα νέα κόμματα είναι θνησιγενή αν δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές κοινωνικές και πολιτικές ανάγκες. Αντίστροφα, ωστόσο, τόσες επαναλαμβανόμενες απόπειρες υποδηλώνουν ότι η ανάγκη ίσως υπάρχει αλλά δεν εκδηλώθηκε στην κατάλληλη συγκυρία.
Μετά τη Μεταπολίτευση δυο μόνο απόπειρες ευτύχησαν. Στα αριστερά, το ΚΚΕ (εσωτερικού)που μετεξελίχθηκε στον σημερινό ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να επιβιώσει, ως τώρα. Στα δεξιά ο κ. Καρατζαφέρης ίδρυσε και ενέπνευσε ένα κόμμα που χωρίς αυτόν δεν φαίνεται ικανό να συνεχίσει. Ο ΛΑΟΣ απόκρουσε με επιτυχία τις προσπάθειες των αντιπάλων να τον τοποθετήσουν στην ακροδεξιά. Το τίμημα ήταν ότι ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να συγκροτήσει ένα διακριτό ιδεολογικό ρεύμα, ενώ πολιτικά στριμώχνει και στριμώχνεται από τη ΝΔ ανάλογα με τη συγκυρία και τα τρέχοντα θέματα. Ο ΛΑΟΣ είναι ένας ζωντανός, με δυναμισμό, οργανισμός αλλά παραμένει, προσώρας τουλάχιστον, στην άκρη χωρίς να είναι ακραίος. Η σύγκριση με τον ΣΥΝ (και την προσπάθεια συγκατοίκησής του με το ΠΑΣΟΚ) είναι προφανής. Όσο και η αποτυχία της.
Τα μικρά κόμματα δεν απόκτησαν δική τους, αυτόνομη, ιδεολογική και πολιτική οπτική. Τελικά περιορίστηκαν, σε βάθος χρόνου, σε ρόλο εισαγγελέα, στο να κατακρίνουν το μεγαλύτερο κόμμα του χώρου τους. Γι’ αυτό δεν μπορούν να συσπειρώσουν ένα συγκεκριμένο, σταθερό μερίδιο του εκλογικού σώματος ώστε να γίνουν παράγοντες εξελίξεων. Συσπειρώνουν διαμαρτυρόμενους. Τα μικρά κόμματα δεν αποδεικνύουν τον ιδιαίτερο λόγο της ύπαρξής τους την ίδια στιγμή που τα μεγάλα αποδεικνύουν την αναξιοπιστία τους. Είναι το πολιτικό αδιέξοδο του συστήματος.
Η αίσθηση του κόσμου τοποθετεί την κ. Μπακογιάννη στο νεοφιλελεύθερο χώρο όπου κινήθηκε ο κ. Σημίτης και απότυχε. Η κυβέρνηση εφαρμόζει, έστω εξ ανάγκης, νεοφιλελεύθερα μέτρα. Αν πετύχει, ο δρόμος νέου κόμματος κλείνει. Αν αποτύχει, επίσης. Ποιος δοκιμάζει για τρίτη φορά το ίδιο ξαναζεσταμένο φαγητό; Και ο κ. Αλαβάνος προετοιμάζει, ίσως, νέο αριστερό κόμμα. Τρίτο κόμμα στον ίδιο χώρο μάλλον τον θρυμματίζει παρά τον διευρύνει. Εκτός αν το ΠΑΣΟΚ δεν αντέξει στην οικονομική και πολιτική συγκυρία. Νέο κόμμα απαιτούν και όσοι ψήφισαν, με πείσμα, τον κ. Σαμαρά ζητώντας ριζική ανανέωση προσώπων και ιδεών. Μόνο νέες ιδέες, ριζοσπαστικές, θα προσελκύσουν και θα συσπειρώσουν νέα πρόσωπα. Διαφορετικά, ο Μανωλιός θα έχει βάλει τα ρούχα του αλλιώς.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, Δευτέρα 1-3-10
από infognomonpolitics.blogspot