ΣΤΑ ΟΠΛΑ

Μεγάλη μέρα ξεκινά
ξεσηκωμού κι αγώνα
πως σε προσμένανε να΄ρθείς
γενιές εις τον αιώνα


Το όνειρο της λευτεριάς
το είδε όλος ο Μωριάς
κι΄ορκίστηκε η να νικήσει
η ο θάνατος να τον σκορπίσει


Ήρωες και οπλαρχηγοί
γίναν του κόσμου οι οδηγοί
στο αίμα πνίξαν τον έχθρο
κόψαν κεφάλια ένα σωρό


Για τον Χρηστό, την Παναγιά
γίναν οι Έλληνες θεριά
οι σκλάβοι κάποτε ξυπνούν
και την ζωή αποζητούν


Μικρή της Λαύρας εκκλησιά
με γίγαντα περπατησιά
φωνές προγόνων αντηχούν
το μυστικό καλά κρατούν


Σαν πέφτεις για την λευτεριά
το αίμα γίνεται μιλιά
ανάξιοι όσοι δεν τ΄ακούν
είναι ντροπή τους και που ζουν

Ποίηση Νικηφόρου Βυζαντινού