Αναγκαία η συσπείρωση των στελεχών

Το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα διεκδικεί και απαιτεί με θρασύτητα...

..θα χαθούν θεσμικά, οικονομικά, εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα .

Αγαπητοί συνάδελφοι εν ενεργεία και εν αποστρατεία, φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι..
( Με την προσφώνηση «σύντροφοι» δίνω ένα μήνυμα ότι δεν χαρίζω τίποτα το Ελληνικό σε κανέναν ή επιτρέπω προσωπικά να το οικειοποιείται καθ’οιονδήποτε τρόπο)
Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια εκ μέρους ορισμένων αποστράτων, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, με αφορμή την αδράνεια και την άρνηση της ΕΑΑΣ να αναλάβει τις ευθύνες της έναντι ημών, προβάλλοντας ως δικαιολογία ότι αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και δεν της επιτρέπεται η όποια διαφωνία ή διαμαρτυρία. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι και οι δήμοι είναι ΝΠΔΔ αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να προασπίζονται τα συμφέροντα των δημοτών τους, να διαμαρτύρονται εγγράφως ή εμπράκτως με πολλούς τρόπους κόσμιους και μη, θα προτιμήσω βέβαια τους κόσμιους.
Η κίνηση αυτή αποτελεί σταθμό στην ιστορία, την σύγχρονη, ιδίως λόγω της κρισιμότητας της συγκεκριμένης περιόδου, όπου εκτός των τεράστιων εθνικών θεμάτων αντιμετωπίζουμε την οικονομική κρίση.
Οι όποιες αποφάσεις παρθούν αυτή την περίοδο θα επηρεάσουν όλο τον ελληνικό λαό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, θα είναι οριστικές, αμετάκλητες και θα απαιτηθούν μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες για να επανέλθουν οι όποιες κοινωνικές κατακτήσεις χαθούν.
Η πρωτοφανής οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα μας και η πολιτική που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της, δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον για όλους μας, για όλη την ελληνική κοινωνία και μάλιστα με απροσδιόριστες καταληκτικές ημερομηνίες, και θα πρέπει κι εμείς να αναζητούμε νέους βηματισμούς, να επικαιροποιούμε τις θέσεις μας και τις απόψεις μας προσαρμόζοντας το διεκδικητικό μας πλαίσιο ανάλογα.

Η αβεβαιότητα που αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς από ημέρα σε ημέρα, εξ' αιτίας της οικονομικής κρίσης, διατρέχει όλους τους κοινωνικούς σχηματισμούς. Το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών, παρά τις μεγάλες του αστοχίες και αποτυχίες, την απαξίωσή του από τον λαό επανέρχεται, διεκδικεί και απαιτεί με θρασύτητα την εφαρμογή δυσβάστακτων προγραμμάτων λιτότητας σε όλη την κοινωνία.
Δεν είναι μόνο τα εσωτερικά, οργανωτικά, συνδικαλιστικά αν θέλετε ζητήματα που μας απασχολούν και θα πρέπει να μας ωθήσουν στην ΕΝΟΤΗΤΑ που απαιτεί η κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης. Ο κίνδυνος να υποχρεωθούμε σε κινήσεις Εθνικών παραχωρήσεων είναι προ των πυλών. Η ιδιότητά μας, μας επιβάλει την λήψη θέσεων υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων και την άσκηση πίεσης καθ’οιονδήποτε τρόπο.
Οι μειώσεις στους μισθούς, στο ημερομίσθιο, στις συντάξεις, στις παροχές πρόνοιας, ( στρατιωτικά νοσοκομεία) σε είδος και χρήμα ( ΜΤΣ ) είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη για την έξοδο από την κρίση που μας επιβάλλουν οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί.
Τα διλήμματα και τα διακυβεύματα της Νέας τάξης πραγμάτων που βλέπουμε να υλοποιούνται με αστραπιαίες κινήσεις επηρεάζουν όχι μόνο τα οικονομικά μας οφέλη αλλά το μέλλον του Έθνους μας. Ήδη από τις προϋποθέσεις εισαγωγής υποψηφίων στις στρατιωτικές σχολές αφαιρέθηκε το «γένος», δηλαδή σε λίγα χρόνια Τούρκοι, Πακιστανοί, Αλβανοί στο γένος θα είναι διοικητές μονάδων του Ελληνικού Στρατού.
Η συμμετοχή και η ενίσχυση αυτής της προσπάθειας νομίζω ότι γίνεται αντιληπτό από όλους μας θα πρέπει να είναι καθολική και πρωτοφανής για τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε αφιερώνοντας ελάχιστο χρόνο να συμμετάσχουμε σε μια εκδήλωση ή με προτάσεις και ιδέες.
Όσοι εξ’ημών απαξιώσουν αυτή την κίνηση θα πρέπει να αντιληφθούν ότι εάν δεν ακολουθήσουν, εάν δεν πυκνώσουν τις τάξεις των ενώσεων και δεν συμμετέχουν ενεργά στις πάσης φύσεως εκδηλώσεις της, τότε, σε συνθήκες κρίσης και απορύθμισης πολλά από τα θεσμικά, οικονομικά, εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα θα χαθούν.
Θεωρώ λοιπόν το ζήτημα της ενεργοποίησης όλου του δυναμικού ως το μείζον ζήτημα. Σε περιόδους αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και κινδύνων αφαίρεσης των οικονομικών ή άλλων απολαβών μας, οφείλουμε να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή. Η ισχύς εν τη ενώσει.

Θα πρέπει όλοι να δώσουμε ένα μέρος του χρόνου μας στη συλλογική δράση.
Προς άρση κάθε παρεξηγήσεως, επειδή πολλοί με ρωτούν και κάποιοι επιτηδείως επιδιώκουν να περάσουν ότι αυτή η κίνηση έχει ως σκοπό την απαξίωση της ΕΑΑΣ, θα ήθελα να τονίσω ότι θεωρώ την ΕΑΑΣ το θεσμικό όργανο εκπροσώπησής μας πλην όμως πιστεύω ότι το υφιστάμενο ΔΣ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν εκπληρώνει τους σκοπούς ύπαρξής του και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μελών του, αρνείται δε να σταθεί στο ύψος που επιβάλλουν οι σημερινές συνθήκες και οι περιστάσεις όπως θα του άρμοζε.
Οι στρατιωτικοί και οι οικογένειες τους έχουν αυξήσει την επιρροή τους στην κοινωνία, την αυτοδιοίκηση, αποτελώντας υπολογίσιμη πλέον δύναμη. Αυτές τις θέσεις ευθύνης πρέπει να τις πολλαπλασιάσουμε και να τις ενισχύσουμε ενωμένοι συμμετέχοντας σε μια κοινή δράση, προασπίζοντας τα προσωπικά αλλά και τα εθνικά μας δίκαια.
Οι καιροί ου μενετοί.
Ευχαριστώ
Σπύρος Σταματόπουλος/ ΣΣΕ ‘83