Ποιός θα ξεχωρίζει τους ικανούς;
Πρόσφατα, πάρθηκε μια απόφαση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να επιλέγονται και να προάγονται στην ιεραρχία του στρατεύματος, κατά παράβαση της επετηρίδας, οι αξιωματικοί του στρατού, ήδη από το βαθμό του αντισυνταγματάρχη και πάνω. Προφανώς η απόφαση εννοεί ότι θα πρέπει να προάγονται στην ιεραρχία του στρατεύματος οι ικανοί αξιωματικοί ενώ να μένουν στάσιμοι οι ανίκανοι, οι οποίοι θα παραμένουν στο στράτευμα για 35 χρόνια μέχρι να συνταξιοδοτηθούν.
Κανείς δεν έχει αντίρρηση με....
την φιλοσοφία αυτής της απόφασης. Φυσικά και θα πρέπει να προάγονται στους βαθμούς οι ικανοί και να κόβονται οι ανίκανοι. Σε άλλα προχωρημένα κράτη βλέπουμε νεότατους και όχι υπέργηρους στρατηγούς. Άλλωστε το νέο δόγμα που πάει να περάσει και εδώ είναι αξιοκρατία παντού και φυσικά και στο στράτευμα.
Όμως έχουμε τέσσερις ερωτήσεις να κάνουμε προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προς τον κ. Βενιζέλο:
1) Ποιος θα κρίνει αν ο Α αξιωματικός είναι ικανός και πρέπει να προαχθεί, ενώ ο Β είναι ανίκανος και πρέπει να μείνει στάσιμος;; Μα φυσικά η πολιτική ηγεσία, δηλαδή το κόμμα.
2) Τι θα γίνει αν έρθει το άλλο κόμμα στην εξουσία;; Μα φυσικά θα προαγάγει τους δικούς του αξιωματικούς που είχε κόψει το προηγούμενο κόμμα και θα αφήσει στάσιμους τους προηγούμενους και πάει λέγοντας. Δηλαδή θα φτιάξουμε δύο ελληνικά στρατεύματα. Ένα του ΠΑΣΟΚ και ένα της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα.
3) Αναρωτιόμαστε: Οι κομμένοι και κριθέντες ανίκανοι αξιωματικοί θα έχουν όρεξη να προσφέρουν πλέον στο στράτευμα ή θα περιφέρονται απλά για να εισπράττουν το μισθό τους και να περάσουν τα χρόνια μέχρι να πάρουν τη σύνταξή τους; Είναι απόλυτα φυσικό και λογικό να μην έχουν πλέον καμία όρεξη.
4) Γιατί εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες θα πρέπει να συνεχίσουμε να πληρώνουμε από το υστέρημά μας, αυτούς που οι «δημοκρατικά» εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας έκριναν ανίκανους;; Δεν θα έπρεπε όλοι αυτοί να απολυθούν από το στράτευμα ως ανίκανοι;; όπως θα γινόταν και σε κάθε ιδιωτική επιχείρηση που απολύει τον ανίκανο εργάτη ή υπάλληλο και δεν το κρατάει για να τον θρέφει δια βίου;;; Φυσικά και έτσι πρέπει να γίνει.
Φίλοι μας να μην κοροϊδευόμαστε. Το στράτευμα είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να το αφήσουμε στα κόμματα. Είναι η ίδια η προστασία της ζωής, της περιουσίας μας, της τιμής και της ιστορίας μας.
Αντί λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να σκέφτεται να βρει τρόπους για να βάλει κομματικούς διοικητές και στις πιο μικρές στρατιωτικές μονάδες για να ελέγχει και ταυτόχρονα να διχάσει το στράτευμα σε ικανούς αξιωματικούς και σε ανίκανους, που πολύ γρήγορα θα μετατραπούν σε Πασοκτζήδες αξιωματικούς και σε Νεοδημακράτες αξιωματικούς, καλό θα ήταν να σκεφτούν τρόπους αξιολόγησης και προαγωγής των αξιωματικών από το ίδιο το στράτευμα, ενώ η πολιτική ηγεσία να κρατήσει για τον εαυτό της το δικαίωμα να επιλέγει μόνο τις ανώτατες ηγετικές θέσεις του στρατεύματος και αυτό πολύ είναι.
Τέτοιοι τρόποι αξιολόγησης μπορεί να είναι ενδεικτικά: Εξετάσεις για προαγωγή σε κάθε βαθμό, επιδόσεις σε σκοποβολές και σε άλλες ασκήσεις, επιλογή πολυετούς υπηρέτησης σε επικίνδυνες περιοχές, αριθμός συμμετοχής σε ασκήσεις, καταυλισμό σε σκηνές, νυκτερινές συμμετοχές, ικανότητα ηγεσίας σε μονάδες κ.λ.π. Ο αξιωματικός πρέπει να έχει τα κίνητρα να ψήνεται και να αναδεικνύεται μέσα από τη δουλειά του και όχι μέσα από τους κομματικούς σωλήνες.
Τι λέτε;;
Πρόσφατα, πάρθηκε μια απόφαση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να επιλέγονται και να προάγονται στην ιεραρχία του στρατεύματος, κατά παράβαση της επετηρίδας, οι αξιωματικοί του στρατού, ήδη από το βαθμό του αντισυνταγματάρχη και πάνω. Προφανώς η απόφαση εννοεί ότι θα πρέπει να προάγονται στην ιεραρχία του στρατεύματος οι ικανοί αξιωματικοί ενώ να μένουν στάσιμοι οι ανίκανοι, οι οποίοι θα παραμένουν στο στράτευμα για 35 χρόνια μέχρι να συνταξιοδοτηθούν.
Κανείς δεν έχει αντίρρηση με....
την φιλοσοφία αυτής της απόφασης. Φυσικά και θα πρέπει να προάγονται στους βαθμούς οι ικανοί και να κόβονται οι ανίκανοι. Σε άλλα προχωρημένα κράτη βλέπουμε νεότατους και όχι υπέργηρους στρατηγούς. Άλλωστε το νέο δόγμα που πάει να περάσει και εδώ είναι αξιοκρατία παντού και φυσικά και στο στράτευμα.
Όμως έχουμε τέσσερις ερωτήσεις να κάνουμε προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προς τον κ. Βενιζέλο:
1) Ποιος θα κρίνει αν ο Α αξιωματικός είναι ικανός και πρέπει να προαχθεί, ενώ ο Β είναι ανίκανος και πρέπει να μείνει στάσιμος;; Μα φυσικά η πολιτική ηγεσία, δηλαδή το κόμμα.
2) Τι θα γίνει αν έρθει το άλλο κόμμα στην εξουσία;; Μα φυσικά θα προαγάγει τους δικούς του αξιωματικούς που είχε κόψει το προηγούμενο κόμμα και θα αφήσει στάσιμους τους προηγούμενους και πάει λέγοντας. Δηλαδή θα φτιάξουμε δύο ελληνικά στρατεύματα. Ένα του ΠΑΣΟΚ και ένα της Νέας Δημοκρατίας. Μάλιστα.
3) Αναρωτιόμαστε: Οι κομμένοι και κριθέντες ανίκανοι αξιωματικοί θα έχουν όρεξη να προσφέρουν πλέον στο στράτευμα ή θα περιφέρονται απλά για να εισπράττουν το μισθό τους και να περάσουν τα χρόνια μέχρι να πάρουν τη σύνταξή τους; Είναι απόλυτα φυσικό και λογικό να μην έχουν πλέον καμία όρεξη.
4) Γιατί εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες θα πρέπει να συνεχίσουμε να πληρώνουμε από το υστέρημά μας, αυτούς που οι «δημοκρατικά» εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας έκριναν ανίκανους;; Δεν θα έπρεπε όλοι αυτοί να απολυθούν από το στράτευμα ως ανίκανοι;; όπως θα γινόταν και σε κάθε ιδιωτική επιχείρηση που απολύει τον ανίκανο εργάτη ή υπάλληλο και δεν το κρατάει για να τον θρέφει δια βίου;;; Φυσικά και έτσι πρέπει να γίνει.
Φίλοι μας να μην κοροϊδευόμαστε. Το στράτευμα είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να το αφήσουμε στα κόμματα. Είναι η ίδια η προστασία της ζωής, της περιουσίας μας, της τιμής και της ιστορίας μας.
Αντί λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να σκέφτεται να βρει τρόπους για να βάλει κομματικούς διοικητές και στις πιο μικρές στρατιωτικές μονάδες για να ελέγχει και ταυτόχρονα να διχάσει το στράτευμα σε ικανούς αξιωματικούς και σε ανίκανους, που πολύ γρήγορα θα μετατραπούν σε Πασοκτζήδες αξιωματικούς και σε Νεοδημακράτες αξιωματικούς, καλό θα ήταν να σκεφτούν τρόπους αξιολόγησης και προαγωγής των αξιωματικών από το ίδιο το στράτευμα, ενώ η πολιτική ηγεσία να κρατήσει για τον εαυτό της το δικαίωμα να επιλέγει μόνο τις ανώτατες ηγετικές θέσεις του στρατεύματος και αυτό πολύ είναι.
Τέτοιοι τρόποι αξιολόγησης μπορεί να είναι ενδεικτικά: Εξετάσεις για προαγωγή σε κάθε βαθμό, επιδόσεις σε σκοποβολές και σε άλλες ασκήσεις, επιλογή πολυετούς υπηρέτησης σε επικίνδυνες περιοχές, αριθμός συμμετοχής σε ασκήσεις, καταυλισμό σε σκηνές, νυκτερινές συμμετοχές, ικανότητα ηγεσίας σε μονάδες κ.λ.π. Ο αξιωματικός πρέπει να έχει τα κίνητρα να ψήνεται και να αναδεικνύεται μέσα από τη δουλειά του και όχι μέσα από τους κομματικούς σωλήνες.
Τι λέτε;;
3 σχόλια:
Από τους ενδεικτικούς τρόπους αξιολόγησης που αναφέρεις οι περισσότεροι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κρίσεις Ανχη και άνω, ενώ αφορούν προφανώς μόνο τον Στρατό και μάλιστα ορισμένα όπλα του (πεζικό, Τ/Θ κλπ). Οι λοιποί της ΠΑ και του ΠΝ, καθώς και οι διαφορες ειδικότητες πως θα αξιολογούνται? Καλύτερα να κάνουμε τεστ IQ (MENSA κλπ), σύν εξετάσεις γλωσσομάθειας και μοριοδότηση πτυχίων, μεταπτυχιακών κλπ. Αυτά!!! είναι αδιάβλητα και αφορούν όλους ανεξαρτήτως βαθμού.
Όλα αυτά που με τόση ευκολία προχειρότητα και λαϊκισμό διατυπώνεις, εγώ θα αντιπροτείνω ένα πάρα πολύ απλό πράγμα.
Να γράφεται στις αξιολογήσεις των αξιωματικών-υπαξκών πλήρης περιγραφή των αποστολών ή καθηκόντων που έκτέλεσαν καθώς επίσης και πρωτοβουλίες που ανέλαβαν και την επιτυχία που είχαν αυτές.
Γιατί έχουν καταντήσει όλοι να μην ταράξουν το γιαούρτι. Απλοί διαχειρηστές των καθηκόντων τους. Είσαι επιτελής, τι μελέτες και πρωτοβουλίες ανέλαβες για το αντικείμενο σου κλπ. Είσαι δκτης, τι νέα εναλλακτικά σχέδια κατέστρωσες για την επιτυχία της αποστολής σου. Είσαι τεχνικός, πόσα οχήματα έφτιαξες, τι λύσεις βρήκες στα προβλήματα, αλλά κυρίως και τι χρήματα εξοικονομήθηκαν.
Επίσης αυτό που ποτέ δεν αναφέρεται, τι μέριμνα έλαβες για το προσωπικό σου και ποιο το ποσοστό εξοικονόμησης προσωπικού και πόρων για την αποστολή σου.
Επίσης να βαθμολογούνται οι προίστάμενοι από τους υφισταμένους τους. το βιοτικό επίπεδο του προσωπικού είναι υψηλό και επιτρέπει κάτι τέτοιο.
Ακόμη να καταγράφεται και όποια άλλη εξωστρατιωτική εκπαίδευση έλαβε το στέλεχος.
Είδες φίλε αρθρογράφε πόσο εύκολο είναι να βρεις αντικειμενικά μη αμφισβητίσημα κριτήρια, γιατί το ικανό στέλεχος δεν είναι αυτός που είναι όλο μπαμ και μπουμ ούτε ο καταστηνωτής. Αυτά είναι άντε μέχρι το πολύ λοχαγό. Στα ψηλά κλιμάκια χρειάζεται μυαλό, γνώσεις, καλλιέργεια, ευρύτητα και ευκινησία πνεύματος.
ta
Από τα σχόλια, αντιλαμβάνομαι οτι οι στρατιωτικοί έχεται πρόβλημα ως προς το ποιά είναι εκείνα τα διακριτά χαρακτηριστικά τα οποία σαφώς ορίζουν την επιστήμη ή τέχνη του πολέμου, που θεραπεύεται και ως εκ τούτου ποιός δικαιούται να φέρει τον τιτλο του επιστήμονα. Απλοϊκά, θεωρείτε οτι εάν κάποιος είναι πτυχιούχος, διδάκτωρ κλπ κάποιας επιστήμης είναι αυτόματα και ικανός αξιωματικός. Εάν αυτό συμβαίνει τότε δεν χρειάζεσται, διότι οταν παραστεί ανάγκη φωνάζει οι πολιτεία όλους εμάς τους δασκάλους, βιολόγους κλπ κολοκύθια μας κάνει στρατηγούς, αρχιστρατήγους, αρχιναυάρχους, αιθεριστές και βουρρρ.. στον πόλεμο και τότε αλοίμονο εις τους αιθεροπλόας.ΥΓ Η επιστημονική κοινότητα αναμένει να δεί τα συγγράμματα περί την επιστήμη σας. Τα διάφορα βιβλία; που κυκλοφορούν στις μονάδες - που και επι 28 μήνες υπηρέτησα(μεγάλη τιμή μου και υπερηφάνεια)- δεν είναι επιστημονικά συγγράμματα, αφού στερούνται παντελώς όλων των χαρακτηριστικών που ο ορισμός, του τι είναι επιστημονικό σύγγραμμα, προβλέπει.
Ένας παλιός στρατιώτης
Δημοσίευση σχολίου