Το κλαδί έσπασε...

Είναι πολλά χρόνια τώρα που ο κλάδος των δημοσιογράφων πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίον κάθεται - τους αναγνώστες. Τους μόνους προς τους οποίους θα έπρεπε να απευθύνεται και να απολογείται.

Αντιθέτως, πολλοί από μας, όχι οι περισσότεροι, αλλά μάλλον οι περισσότεροι απ' τους προβεβλημένους, επέλεξαν άλλα αφεντικά: τράπεζες, κόμματα, πολιτικούς, εταιρείες, συμμετέχοντας ενεργητικώς (και οι ραγιάδες παθητικώς) στα φαινόμενα της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Δεν μιλώ για τους ιδεολόγους, φέρ' ειπείν, του «εκσυγχρονισμού», τους υπολήπτομαι διαφωνώντας, μιλώ για τους σμπίρους του «εκσυγχρονισμού» ή οποιουδήποτε άλλου ρεύματος - όλους αυτούς που ήδη απ' την εποχή των παχειών αγελάδων αντιμετώπιζαν τον λαό ωσάν αποδιοπομπαίον τράγο!

Ποιον; τον λαό! τον παραγωγό του πλούτου! απ' τον οποίον οι ίδιοι αυτοί σμπίροι σφόδρα και κάργα ψωμίσθηκαν. Με κρατικές αργομισθίες, ιδιωτικά μπόνους, μαύρες αμοιβές, πολλές θέσεις και δεν συμμαζεύεται.

Ολος αυτός ο εσμός τε και συφερτός που νομιμοποίησε με τα καμώματά του το γνωστό «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».

Δεν υπήρξε άλλος κλάδος που αυτά τα κοράκια-παπαγαλάκια να μην κατασπάραξαν:καθηγητές, γεωργοί, γιατροί, δημόσιοι υπάλληλοι, ναυτικοί, εργάτες, όλους, τον καθένα με τη σειρά του, «ρετιρέ» τούς ανέβαζαν τα χρυσοπληρωμένα καργιόλια, στους λάκκους τούς έθαβαν.

Σκάβοντας έτσι και τον δικό μας λάκκο, των δημοσιογράφων. Τώρα τα αφεντικά, στα περισσότερα ΜΜΕ, παίρνουν κεφάλια και ζητάνε αίμα.

Θα την πληρώσει όλος ο κλάδος -όχι όμως και οι σμπίροι! οι περισσότεροι απ' αυτούς θα επιβιώσουν. Ομως ο λαός κινδυνεύει να χάσει κι άλλα απ' τους ελάχιστους προμαχώνες που του έχουν μείνει. Ενας απ' αυτούς είναι ο Τύπος, παρά τις παθογένειές του. Στο εξής πιο συρρικνωμένος, πιο αποψιλωμένος, πιο φοβισμένος, πιο φοβικά θα γράφει και θα μιλάει. Μεγάλο κακό...

Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ (Στήλη"ΝΑΥΤΙΛΟΣ" της "Ε")