Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

ΣΚΕΨΕΙΣ....ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ (Αντίληψη πολιτικών για τις ΕΔ)

Χρόνια Πολλά για την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων! Χρόνια Πολλά για όλους του εν ενεργεία συναδέλφους (και τις οικογένειες τους) που υπηρετούν σε κάθε μικρή και μεγάλη γωνιά της Πατρίδας παρά τις αντίξοες εν ειρήνη συνθήκες. Χρόνια Πολλά και στους εν αποστρατεία συναδέλφους (και τις οικογένειες τους) – η στολή δεν κάνει τον στρατιώτη. Είναι η ψυχή που παραμένει στρατιώτης για πάντα!

Μακάρι τα πράγματα να ήταν καλύτερα, μακάρι όλα αυτά που καθημερινά συμβαίνουν να ήταν ένας περαστικός νυκτερινός εφιάλτης και μακάρι οι κυβερνώντες σε κάθε βαθμίδα να αντιληφθούν το ταχύτερο δυνατόν ότι καλά είναι τα σχέδια αλλά «σχέδια χωρίς ανθρώπους» είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. Σημαντική λεπτομέρεια που δείχνουν να έχουν ξεχάσει, ηθελημένα ή αθέλητα. Στην τρέχουσα απρόβλεπτη κατάσταση το μόνο που μένει αλόβητο είναι το μυαλό και η ψυχή μας – η μόνη ελπίδα για ανάκαμψη, για αλλαγή της έκβασης του «πολέμου» που τους τελευταίους μήνες λαμβάνει χώρα στην Πατρίδα μας. Ενός πολέμου χωρίς νεκρούς αλλά με εκατοντάδες καταρακωμένους Πολίτες. Οι σκέψεις είναι το μόνο που έμεινε δικό μας (μαζί με την ατομική αξιοπρέπεια μας) και θα πρέπει να τις χρησιμοποιήσουμε για το καλό του συνόλου που αναμφίβολα θα οδηγήσει σε καλύτερες μέρες για όλους μας. 


Η θεματολογία που ακολουθεί βασίζεται στην επικαιρότητα:

Αντίληψη πολιτικών για τις ΕΔ
Τελευταία ακούστηκαν πολλά και απαξιωτικά για τις ΕΔ αποκλειστικά από στόματα υψηλόβαθμων πολιτικών της κυβέρνησης. Αντιδράσαμε λεκτικά, άλλοτε εμπεριστατωμένα, άλλοτε χυδαία, άλλοτε υβριστικά και κοροϊδευτικά. Αν κρίνω εκ του αποτελέσματος, τα λόγια μας έγιναν αέρας και διαλύθηκαν στη νοσηρή ατμόσφαιρα. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι σημασία έχει το ποιός τα λέει και όχι τι λέει. «Η αξία του νικημένου προσδίδει τιμή στον νικητή». Ετσι μην παίζετε το παιχνίδι τους που οδηγεί σε διάσπαση των ΕΔ και μεταφορά του «πολέμου» εντός των τειχών με αντιπαραθέσεις μεταξύ των διαφόρων κλάδων και ειδικοτήτων. Ομως και από τη μεριά μας δεν υπάρχει ομοψυχία και γι αυτό δεν φταίνε οι πολιτικοί. Οι χειρότερες απρέπειες γίνονται μεταξύ μας καθώς συχνά το προσωπικό συμφέρον υπερβαίνει το συμφέρον του συνόλου. Το «εδώ και τώρα» υπερβαίνει «το αύριο και για πάντα». Η αντίθεσή μας πρέπει να έχει φαντασία και ο αντικειμενικός μας σκοπός πρέπει να είναι η διαμαρτυρία μας να κάνει αίσθηση για να έχει αποδοχή από τους συμπολίτες μας και όχι από τους 300 ανεπάγγελτους που όμως εμείς τους βάλαμε στη θέση που είναι σήμερα.

Ετσι θα πρότεινα σήμερα, «Ημέρα των ΕΔ» (ή κάποια άλλη συμβολική ημέρα καθότι σήμερα είναι ήδη αργά). όλοι οι στρατιωτικοί (ε.ε. και ε.α.) που δεν έχουν υπηρεσία να φορέσουν τη στολή τους (υπ’ αριθμ 8) και να στηθούν έξω από το σπίτι τους ή στον πιο κεντρικό δρόμο κοντά στο σπίτι τους για 30 λεπτά. Να γεμίσει ΟΛΗ η Ελλάδα με σιωπηλούς ένστολους στη Λ Μεσογείων, στη Κηφησίας, στην παραλιακή, στου Ζωγράφου, στο Καπανδρίτι, στη Θεσσαλονίκη, την Ξάνθη, την Αλεξανδρούπολη, την Πάτρα, τα Χανιά, τη Ρόδο και τη Λήμνο. Να αντιληφτούν οι συμπολίτες μας ότι υπάρχει πρόβλημα στις ΕΔ που σε τελική ανάλυση είναι και δικό τους πρόβλημα και πρόβλημα των παιδιών τους. Νομίζω ότι η πρόταση αυτή έχει εφαρμογή και για όλα τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Φανταστείτε 2 εκατομμύρια πολίτες έξω από τα σπίτια τους διαμαρτυρόμενους χωρίς να φωνασκούν για το πρόβλημα της παιδείας-παραπαιδείας! Οι διαδηλώσεις αποτελούν εκδηλώσεις του παρελθόντος και ποτέ δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα (ίσως μόνον το πρόβλημα των τζαμάδων που μετά από κάθε διαδήλωση έχουν πολύ δουλειά). Ας περάσουμε από τα λόγια σε πράξεις αλλά με ηρεμία, σχεδιασμό, φαντασία και αξιοπρέπεια. Και το πιο σημαντικό με συνοχή και συναδελφικότητα. Ηδη το σαράκι της διχόνοιας έχει μπει στις ΕΔ και αρχίζει να διαλύει δομές αιώνων (κάτι σαν το σύγχρονο «σκουλίκι Stuxnet»). Ας ανασυνταχθούμε για να εκπλήξουμε τον εχθρό
!
ΥΓ

3 σχόλια:

Σπ@ρτι@της είπε...

Χρόνια πολλά,Χρόνια ειρηνικά,συνάδελφοι των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η Παναγία να μας έχει υπό την Σκέπη Της.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ΥΓ
Σίγουρα θα τους εκπλήξουμε αλλά μάλλον ευχάριστα.
Δεν καταλαβαίνουν από αυτά οι κυβερνώντες.
Όλος κόσμος έχει προβλήματα.
Είτε έξω από το σπίτι να σταθούμε είτε έξω από την κρεβατοκάμαρα του σπιτιού μας σταθούμε το ίδιο τους κάνει.
Αυτό που δε θέλουν είναι να σταθούμε έξω από το δικό τους σπίτι ή καλύτερα μέσα στο σπίτι της δημοκρατίας.
Γιατί λοιπόν αυτά τα δυο εκατομμύρια πολιτών που πλήττονται να μην επιδιώξουν συνάντηση με τους εντολοδόχους τους.
Να αισθανθούν οι τελευταίοι για λίγο έμπρακτα την λαϊκή κυριαρχία.
Που τόσο σέβονται...
Έστω σε κάπως ακραία έκφραση της.
Στο κάτω κάτω δεν είναι και τίποτα φοβερό.
Λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης δικαιολογείται ή μάλλον επιβάλλεται μια αδιαμεσολάβητη συζήτηση.
Άμεση δημοκρατία εκτάκτου ανάγκης.
Άν πέσει και καμιά σφαλιάρα δεν πειράζει!
Τόσο κόσμο δέρνει η εξουσία.
Διαδηλωτές, νέους, γέρους, άρρωστους, περαστικούς, άσχετους κλπ
Εξ άλλου: «μάχαιραν έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις»
Αυτοί μας λένε ότι εργάζονται για το λαό, τον υπηρετούν, τον πονάνε, τον λατρεύουν κλπ
Οπότε καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
Ευκαιρία να αφουγκραστούν τον αγαπημένο τους λαό από κοντά.
Και ευκαιρία να ακουστεί για μια φορά και η φωνή του… κυρίαρχου στο πεδίο της κυριαρχίας του.
Να του εξηγήσουν και να τους εξηγήσει.
Αυτή δεν είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας;

Ανώνυμος είπε...

τι χρόνια πολλά και ειρηνικά και παπ@ρι#ς!!!!!

Πόλεμο έχουμε και μάλιστα ύπουλο (εκ των έσω)!!