Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Συνέντευξη ΑΝΥΕΘΑ κ. Π. Μπεγλίτη στο ραδιοφωνικό σταθμό της «NET» με τους δημοσιογράφους Τ. Σαράντη & Π. Τσούτσια

Τα χάπια μου κι ένα γιατρό γρήγορααα..

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάμε να ξεκινήσουμε τις συζητήσεις μας, στην τηλεφωνική γραμμή έχουμε τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας τον κ. Πάνο Μπεγλίτη, καλή σας ημέρα κ. Μπεγλίτη.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Καλημέρα κ. Σαράντη, καλημέρα κ. Τσούτσια.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καλημέρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Μπεγλίτη να ξεκινήσουμε θα έλεγα -δεν ξέρω Τάκη αν συμφωνείς κι εσύ- από την επίσκεψη του κ. Strauss Kahn εδώ στην Ελλάδα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βέβαια τι άλλο έχουμε πρώτο θέμα;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τελικά ο κ. Strauss Kahn είναι ο γιατρός μας;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Όχι, δεν είναι ο γιατρός μας, παρά την ασθένεια που έχουμε και τη σοβαρή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία. Είναι ένας παράγοντας με εμπειρία μεγάλη, στην υπέρβαση δημοσιονομικών κρίσεων και τις δομικές αλλαγές που έχουν ανάγκη οι χώρες. Eίναι ένας εταίρος, όπως είναι και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σε ισότιμη βάση, οι τρεις αυτοί παράγοντες ουσιαστικά συγκλίνουν και ταυτίζονται σε ένα σχέδιο, το οποίο συνυπογράφει η χώρα μας και η Κυβέρνησή μας, για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτή την πολύπλευρη κρίση και να προχωρήσουμε σε αλλαγές που δυστυχώς δεν έγιναν πολλά χρόνια και οι οποίες έπρεπε να γίνουν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τώρα θα έρθουμε σε αυτό. Πάντως όταν ο ίδιος είπε ότι είναι ο γιατρός μας εμείς δεν του φέραμε αντίρρηση.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Εγώ δε βλέπω αυτή τη σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ως μια σχέση αρρώστου με γιατρό, παρά τα προβλήματά μας και πραγματικά η έκφραση αυτή, «είμαι ο γιατρός σας» ,εμένα προσωπικά δε μου αρέσει και αντιλαμβάνομαι ότι και στους πολίτες της χώρας μας δεν αρέσει. Γνωρίζοντας όμως ότι έχουμε «προβλήματα υγείας», ας το πούμε έτσι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι γνωστά αυτά κ. Μπεγλίτη, το ζήτημα είναι όχι αν είναι ο γιατρός ή όχι, το ζήτημα είναι αν η συνταγή που δίνει ο κ. Strauss Kahn ή οι εταίροι μας είναι η σωστή.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Αυτό είναι το πιο σημαντικό κι εκεί πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα σημαντικά περιθώρια για βελτίωση και όχι μόνο της συνταγής, αλλά και της ποσότητας χορήγησης αυτού του ιατρικού -ας μιλήσουμε με ιατρική ή παραϊατρική γλώσσα-. Η διαπραγμάτευση για την χρονική επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, κινείται προς την κατεύθυνση, που σας είπα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, του φαρμάκου.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Πραγματικά, χρειάζεται να συνεχίσουμε τη θεραπεία, με την έννοια ότι χρειάζεται να συνεχίσουμε τις δομικές και διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες, ούτως ή άλλως έπρεπε να κάνουμε, γιατί δυστυχώς το πολιτικό σύστημα της χώρας αδυνατούσε ή ήταν ανίκανο να πάρει σημαντικές, γενναίες και τολμηρές αποφάσεις.

Όμως από την άλλη πλευρά και οι εταίροι μας πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να πούμε «η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής απεβίωσε». Άρα λοιπόν, χρειάζεται μεγάλη προσοχή και στα λεγόμενα τους, στα οποία θα ξανάρθω αν μου δώσετε τη δυνατότητα, αλλά ασφαλώς και στη δοσολογία και στη συχνότητα παροχής των δόσεων.

Γιατί έχουμε ένα μεγάλο στόχο, τη δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά και να σώσουμε, να ανορθώσουμε την παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την πραγματική οικονομία στη χώρα μας, μέσα από ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι είναι αυτό που σας ενόχλησε από τα χθεσινά λεγόμενα;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κύριε Σαράντη, πιστεύω ότι πρέπει να κάνουν λιγότερες δηλώσεις οι εταίροι μας και σε αυτή την εταιρική σχέση για την υπέρβαση της κρίσης, λιγότερη εμπλοκή στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έκανε πράγματι εντύπωση αυτό κ. Μπεγλίτη, ας πούμε οι παραινέσεις του τόσο προς το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά και κάποιες αιχμές που άφησε για το πότε μπήκαμε εμείς στο μηχανισμό στήριξης και τα λοιπά. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να συζητούνται πρόσωπο με πρόσωπο και όχι δημοσίως;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Δεν μετέχω των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, αλλά αντιλαμβάνομαι από τους συναδέλφους μου ότι συζητούνται.

Από κει και πέρα όμως, πολιτικά σας λέω ότι παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, είμαστε μια χώρα κυρίαρχη, επομένως ζητούμε και απαιτούμε σεβασμό από όλους, σε ότι έχει σχέση με την εσωτερική πολιτική κατάσταση και σε ότι έχει να κάνει με τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ανεξάρτητα από τις θέσεις και τις απόψεις που αυτές εκφράζουν.

Γνωρίζουμε και ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλύτερα από όλους, καλύτερα και από τους εταίρους μας, ότι η Αντιπολίτευση σήμερα δεν έχει αξιόπιστη εναλλακτική στρατηγική πρόταση για να λύσουμε τα προβλήματα, να βγάλουμε τη χώρα από την πολύπλευρη κρίση. Αλλά αυτό το κρίνει ο ελληνικός λαός, άρα λοιπόν, κατά την άποψή μου, χρειάζονται πολύ λιγότερες δηλώσεις. Διευκολύνουν όλους και κυρίως τη συλλογική εθνική προσπάθεια για την υπέρβαση της κρίσης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βοήθησε σε κάτι αυτή η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή που έγινε;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Δεν πιστεύω ότι προσέφερε κάτι καινούριο από αυτά που γνωρίζαμε, για τις θέσεις, τις απόψεις των εταίρων μας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Όμως είναι πάντα χρήσιμες οι επαφές, οι επισκέψεις, η ανταλλαγή απόψεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είμαστε φιλόξενος λαός άλλωστε.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ασφαλώς, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι τουλάχιστον το έχουμε αυτό.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Και αυτό δεν πρέπει να το εγκαταλείψουμε. Υπό την προϋπόθεση όμως ότι είμαστε πάντα σε μια θέση να λέμε την άποψή μας, να την υπερασπιζόμαστε ή ακόμα και να αντιστεκόμαστε εκεί που χρειάζεται.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έρχομαι στο δια ταύτα, τώρα έρχονται κάποιες αλλαγές και ο κ. Strauss Kahn είπε ότι θα είναι δύσκολα τα πράγματα και για το 2011, που δεν ξέρουμε για αργότερα αλλά όλα δείχνουν ότι έρχονται χρόνια δύσκολα για τη χώρα μας, αυτές οι αλλαγές που έρχονται στις ΔΕΚΟ παραδείγματος χάρη ο κ. Ραγκούσης είπε ότι μέχρι το 2013 πόσες χιλιάδες εργαζόμενοι, δε θυμάμαι τώρα..

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: 200 χιλιάδες, είπε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: 200 χιλιάδες εργαζόμενοι που θα προστεθούν στην ανεργία αυτοί οι άνθρωποι. Τι γίνεται, δηλαδή είναι ένας φαύλος κύκλος αυτή η ιστορία.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ας ξεκινήσω όμως από το τέλος.

Ο συνάδελφος Υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης μίλησε για αλλαγές, για την ανάγκη μετατάξεων, για την ανάγκη ανασυγκρότησης και εξορθολογισμού του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και του εν στενή εννοία δημόσιου τομέα και της δημόσιας διοίκησης.

Δε μίλησε ποτέ και το διέψευσε επανειλημμένως, αυτό που κυκλοφόρησε περί απολύσεων στο δημόσιο τομέα, άρα λοιπόν όλα αυτά που ακούγονται ή γράφονται, δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Θα προχωρήσουμε σε ένα γενναίο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Πρέπει να αλλάξουν οι επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Δεν είναι δυστυχώς παραγωγοί υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, πολλές φορές αντίθετα, είναι παραγωγοί χρεών, κακοδιαχείρισης, κατασπατάλησης των εθνικών και κοινοτικών πόρων.

Κι εδώ φτάνουμε στον σκληρό πυρήνα των μεγάλων δομικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών. Θα είναι πιο δύσκολο, γιατί είναι οι δυνάμεις της αδράνειας των τελευταίων 35 χρόνων που δημιούργησαν ένα σκληρό πετρώδες ίζημα στο χώρο του κράτους και της δημόσιας διοίκησης κι αυτό πρέπει και θα σπάσει, χωρίς να αμφισβητούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των επιχειρήσεων αυτών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν υπάρχουν γιατί μπορεί και να καταργηθούν.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Βεβαίως, αυτό είναι υπό εξέταση. Υπάρχουν επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα που δεν παράγουν ή δεν υπερασπίζονται με τον τρόπο που θα έπρεπε να υπερασπιστούν τις δημόσιες υπηρεσίες ή το δημόσιο συμφέρον κι εκεί η προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να είμαστε γενναίοι και τολμηροί, χωρίς ταμπού και χωρίς να είμαστε εγκλωβισμένοι σε αντιλήψεις, που κι εμείς οι ίδιοι εκφέραμε και υπερασπίσαμε στο παρελθόν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πως θα πείσετε τα συνδικάτα, πως θα πείσετε τους συνδικαλιστές, τα κομματικά στελέχη πως θα τα πείσετε να συμβιβαστούν και να υπακούσουν;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ναι, καταλαβαίνω κ. Σαράντη το ερώτημά σας, όμως πρέπει να πω ότι ανάμεσα στις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε είναι και η αλλαγή των σχέσεων της πολιτικής εξουσίας με το συνδικαλιστικό κίνημα.

Έχω πει πολλές φορές και το έχω υπερασπιστεί χωρίς να φοβάμαι, ότι με τους συνδικαλιστές και το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συγκυβερνήσουμε. Η λογική της διαχείρισης της συγκυβέρνησης του κράτους, της δημόσιας διοίκησης και των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είναι μια λογική η οποία μας οδήγησε, εφαρμοζόμενη, στο σημερινό αδιέξοδο.

Είναι άλλος ο ρόλος, και σεβόμαστε απολύτως το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, ενός σοβαρού αξιόπιστου, με υψηλό βαθμό δημοκρατικής νομιμοποίησης, συνδικαλιστικού κινήματος και άλλος ο ρόλος και οι ευθύνες της Κυβέρνησης, η οποία εκλέγεται από τον ελληνικό λαό για να κυβερνήσει τη χώρα.

Άρα λοιπόν λανθασμένες σχέσεις ή σχέσεις αμοιβαίων εξυπηρετήσεων ή μια αντίληψη πελατειακών σχέσεων ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πραγματικά αντιλήψεις παθογενείς, που ουσιαστικά εξασθένησαν το πολιτικό σύστημα και βεβαίως από την άλλη πλευρά, μείωσαν σημαντικά - και το βλέπουμε σήμερα - την αξιοπιστία και τη νομιμοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Παπούλιας αλλά και ο κ. Strauss Kahn εχθές κάλεσαν και είπαν να πληρώσουν αυτοί που έχουν. Τελικά τους ξέρετε ποιοι είναι, τους ξέρουμε, τους έχετε βρει, έχουν πληρώσει;

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Το σύνθημα «να πληρώσουν αυτοί που έχουν» έχει μια πραγματική διάσταση και από την άλλη πλευρά είναι και ένα εύκολα εκφερόμενο σύνθημα, βολικό, που καταπραΰνει την εξεγερμένη μας συνείδηση.

Εγώ συμφωνώ απολύτως να πληρώσουν αυτοί που έχουν, υπό τη βασική προϋπόθεση βεβαίως, πρώτα ότι έχουν, γιατί πολλές φορές αποδεικνύεται ότι σε συνθήκες κρίσης δεν έχουν, κι όταν έχουν δεν τα δίνουν ή τα βγάζουν στο εξωτερικό.

Άρα σε αυτό το θέμα, είμαι απόλυτα σύμφωνος ότι μέσα από τον εκσυγχρονισμό και την ανασυγκρότηση των ελεγκτικών και φοροεισπρακτικών μηχανισμών πρέπει να πληρώσουν, καταπολεμώντας τη φοροδιαφυγή και όλες εκείνες τις παθογενείς πλευρές της επιχειρηματικής ή της οικονομικής και κοινωνικής συμπεριφοράς των κοινωνικών εταίρων.

Από την άλλη πλευρά πρέπει να δούμε και σε συνθήκες κρίσης, παραγωγικής απαξίωσης ή σε συνθήκες ύφεσης ποιοι μπορούν να πληρώσουν. Άρα λοιπόν, συμφωνώ απολύτως. Από την άλλη πλευρά όμως, στο «δια ταύτα» πολλές φορές αποδεικνύεται η ειλικρίνεια των προθέσεων, στο πρακτικό «δια ταύτα» εννοώ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα, κ. Μπεγλίτη να σας ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για τη συνομιλία.

Π. ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Κι εγώ κ. Σαράντη και κ. Τσούτσια, καλή σας ημέρα, ευχαριστώ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι τα βαζεις αυτά ;
Τι προσφέρουν και σε ποιον;
Δεν είναι ειδήσεις...
Δεν ενημερώνουν.
Συσκοτίζουν και παραπλανούν.
Είναι κούφια λόγια
Συνεχή ψέματα.
Ψεύτες άχρηστοι και ανίκανοι.
Οταν το σύνολο του λαού προσπαθεί από φήμες και κουτσομπολιά να μάθει για σοβαρότατα θέματα εθνικά και οικονομικα γιατί δεν τους εμπιστεύεται.
'Οταν δεν ξερει αν ειναι ασφαλείς οι οικονομίες του, ο μισθός ή η σύνταξη.
Όταν το κράτος τους, λειτουργεί μόνο σαν δυνάστης και φοροεισπράκτορας.
Ανυπόληπτο έξω και μέσα.
Δεν μπορούν να εγγυηθούν τίποτα.
Δεν έχουν πια την κοινωνική συναίνεση.
Στην ουσία νέμονται την εξουσία.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι μακριά από το λαό.
Από την κοινωνία.
Είναι απλά εργολάβοι, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ και της Μέρκελ.
Τυφλά όργανα. Ανδράποδα.
Ούτε στόχους εθνικούς έχουν, ούτε οικονομικούς, ούτε καν πολιτικούς.
Το μόνο που τους απασχολεί είναι το ατομικό του όφελος.
Αρπαχτή.
Είναι εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά και ιδεολογικά νεκροί, που σαπίζουν μολύνοντας δύσοσμα την χώρα, επειδή ακόμα ο λαός δεν αποφάσισε να τους θάψει.
Ο τέλειος ξεπεσμός.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ 5:43

Ωραία άρχισες αλλά το χάλασες στο τέλος. Δεν είναι ο "τέλειος ξεπεσμός" αλλά Η ΤΕΛΕΙΑ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ!!!!!

(ένας περαστικός.....)