Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

“Πρασινοσκούφης” ο Πεταλωτής!

Φαίνεται ότι κάποια πράγματα έχουν πλέον εντελώς χάσει την σημασία τους σε αυτή εδώ την χώρα, που υποφέρει τόσο από την λαίλαπα του μνημονίου, όσο και από την οσφυοκαμψία όλων αυτών που αντιπροσωπεύουν θεσμούς και αξίες.
Γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξηγείται αυτό που συνέβη σε ένα ακριτικό στρατόπεδο του ελληνικού στρατού. Συγκεκριμένα στο στρατόπεδο “Νικόλαος Κυρούδης” στη Νέα Σάντα Ροδόπης, όπου βρέθηκε για να “ευχηθεί” κατά την συνήθη πολιτική συμπεριφορά ο εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης κ. Πεταλωτής.
Μαζί του, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Φραγκούλης Φράγκος, ο Διοικητής του Δ΄ Σώματος Στρατού Δημήτρης Αγγελούδης και άλλοι αξιωματικοί.

Αμέσως μετά τις συνήθεις τελετές, ο Αρχηγός ΓΕΣ έκανε δώρο στον Γιώργο Πεταλωτή έναν πράσινο μπερέ, ένα μαχαίρι καταδρομέα και διάφορα αναμνηστικά.

Εντάξει, τα αναμνηστικά είναι αυτονόητα, στην επίσκεψη ενός κυβερνητικού παράγοντα οπουδήποτε, μην τυχόν και τους ... ξεχάσει.
Το μαχαίρι του καταδρομέα επίσης το καταλαβαίνουμε, καθώς είναι γνωστό ότι τον τελευταίο καιρό στην κυβέρνηση αλλά και ευρύτερα στο ΠΑΣΟΚ τα πισώπλατα μαχαιρώματα πάνε και έρχονται.

Τον πράσινο μπερέ όμως δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε με τίποτε. Έγινε αλεξιπτωτιστής ο κ. Πεταλωτής; Ή μήπως του τον δώσανε για να πειράζει τον Πλεύρη στην Βουλή, που συνέχεια υπερηφανεύεται για το ότι ήταν πρασινοσκούφης.

Εντάξει, καταλαβαίνουμε ότι ο κ. Φράγκος αισθάνεται μια είδους ηθική υποχρέωση προς την κυβέρνηση αυτή, που τόσο άμεσα έδρασε για να υπερασπισθεί την τιμή της κόρης του, ακόμη και κλείνοντας στην φυλακή έναν πρώην συνάδελφό του, αλλά ίσως θα έπρεπε να ήταν λίγο πιο συγκρατημένος.
Για πολλούς ανθρώπους, ο πράσινος μπερές σημαίνει πάρα πολλά πράγματα. Πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με πολιτική καριέρα, πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με την αναρρίχηση σε ένα κυβερνητικό πόστο.

Αλλά θυσίες, προσωπικές και συλλογικές, θυσίες που έχουν γίνει ή που ίσως χρειαστεί να γίνουν. Σημαίνουν επίσης κάποιους μήνες προσωπικού αγώνα, που σαν ανταμοιβή δεν έχουν τίποτε άλλο, παρά αυτόν τον μπερέ.

Εκτός και αν στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων κυριαρχεί η ιδέα, ότι ο πράσινος μπερές των καταδρομών δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ... χρωματιστό σκουφί! Ας ελπίσουμε ότι δεν συνέβη κάτι τέτοιο και ότι η απονομή του πράσινου μπερέ στον κ. Πεταλωτή ήταν μια υπερβολή, η οποία δεν θα πρέπει να ξανασυμβεί.

http://www.elora.gr/portal/greece/5-hellas/2739-2011-01-04-13-25-03

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Οι Ενοπλες δυνάμεις έχουν υποστεί πάμπολες φραστικές επιθέσεις από επισημα πολιτικά στελέχη και ευτελίζονται ως θεσμός.Η τιμητική επίδοση ενός πράσινου μπερέ βεβαίως δεν είναι ήσσονος σημασίας.Τουλάχιστον να έχει υπηρετήσει το τιμώμενο πρόσωπο.(Δεν γνωρίζω αλλά φαντάζομαι να έχει υπηρετήσει ο κ Πεταλωτής). Αν αναλογιστούμε οτι πρώην αθλητές Ολυμπιονίκες,έγιναν Αξιωματικοί χωρίς προσόντα και χωρίς εκπαίδευση,η συγκεκριμένη πράξη είναι "ρανίς εν ωκεανώ". Και μη βιαστεί κάποιος να με κατηγορήσει ως καταφερόμενο κατά των Ολυμπιονικών,γιατί γνωρίζω πολύ καλά τις θυσίες τους για να καταστούν Ολυμπιονίκες, σέβομαι τις προσπάθειές τους και τους τιμώ.Απλά γνωρίζω οτι Αξιωματικός γίνεται κάποιος που έχει φοιτήσει σε Σχολή (ΣΣΕ-ΣΝΔ-ΣΙ-ΣΕΑΠ και ο εξ Υπαξκών προερχόμενος απόφοιτος ΣΜΥ-ΣΜΥΝ-ΣΤΥΑ-ΣΥΔ)ή ακόμα επ ανδραγαθεία εν καιρώ πολέμου. Αλήθεια γιατί δεν τους έκαναν ... ας πούμε βουλευτές επικρατείας.
Πλαστήρας