Σχόλιο στο άρθρο: Κύριοι, δεν θα καταντήσετε λινάτσα τον ελληνικό στρατό
Θυμάμαι, τέλη της δεκαετίας του 80, την εποχή της "μεγαλουργίας" του πατρός Παπανδρέου, φρέσκος από την Στρατιωτική Σχολή, υπηρετούσα πέριξ της Θεσσαλονίκης, σε μαχιμότατο Τεθωρακισμένο Σχηματισμό -νιώθοντας ευνοημένος από την υπηρεσία διότι βρισκόμουν εκεί- όταν ο τότε Διοικητής του Γ'ΣΣ (και μετέπειτα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ) Κυριάκος Σπυριούνης, διέταξε όλες τις Μονάδες να προσφέρουν "κοινωνικό έργο".
Εκείνο το χειμώνο, δεν σας περιγράφω, πόσα κυβικά πάγου έσπασα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, πόσο χιόνι έσπρωξα στο Δερβένι, πόσα σκουπίδια φόρτωσα και πέταξα στις χωματερές, πόσες γιαγιάδες και παππούδες ανέβασα στην καρότσα του STEYER (με εκείνες τις υπέροχες αυτοσχέδιες σκάλες), πόσες νύχτες πέρασα στα ρουμάνια της Χαλκιδικής σβήνοντας φωτιές.
Το επόμενο καλοκαίρι, αφού ο εν λόγω Σωματάρχης αποστρατέυτηκε και ακολούθησε την πολιτική του καριέρα, ένιωσα ανακουφισμένος όταν πήρα φύλλο πορείας για τον Βόρειο Έβρο και πιο πολύ όταν εκεί που πήγα, κατάλαβα επιτέλους τι επάγγελμα κάνω.
Είναι λυπηρό, στο τέλος αυτής της συναρπαστικής διαδρομής μου στο Στρατό, 30 σχεδόν χρόνια μετά, να διαπιστώνω ότι αυτή η -κατά Πάγκαλον αντιπαραγωγική- οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων, χρησιμοποιείται ακόμη με τις ίδιες και απαράλλαχτες συνταγές του παρελθόντος και τελικώς απαξιώνεται και κοινωνικά και επαγγελματικά.
Ο στρατιωτικός, υπηρετεί. Ορκίζεται να φυλλάτει πίστην εις την Πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμ και τους Νόμους, υποταγή στους ανωτέρους του.
Οι "ορθοτομούντες τον λόγον" του Ελληνικού Συντάγματος, θεωρούν ότι η "υποταγή" σημαίνει "δουλία" και η "υπακοή" σημαίνει "αβουλία". Έτσι, ο Αξιωματικός, ο Υπαξιωματικός, ο Οπλίτης, εύκολα και δωρεάν γίνεται "απεργοσπάστης" μεταποιούμενος σε οδοκαθαριστή, πυροσβέστη, οδηγό και εισπράκτορα αστικής συγκοινωνίας, και πλήθος άλλων επαγγελμάτων, καταφανώς άσχετων με την φύση της αποστολής τους.
Κύριοι κυβερνώντες. Στην δύσκολη στιγμή, ο Έλληνας ένστολος, έχυσε, χύνει και θα χύσει το αίμα του "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος" προασπιζόμενος την εθνική ανεξαρτησία και την εδαγφική ακεραιότητα της Πατρίδας του. Πότε θα το αντιληφθείτε επιτέλους για να τον περιβάλετε με την ανάλογη τιμή? Μήπως η συμπεριφορά σας, είναι αποτέλεσμα ενός φοβικού "μεταπολιτευτικού" συνδρόμου που θέλει τον ένστολο ως "εν δυνάμει" κίνδυνο κατάλησης του πολιτέυματος? Μήπως με τις απαξιωτικές σας ενέργειες εναντίον του, περνάτε σε όλη την κοινωνία το μήνυμα, ότι στην μηχανή του Κιμά που λέγεται "Μνημόνιο" έχετε παντελώς διαγράψει τις έννοιες "εδαφική ακεραιότητα" και "εθνική ανεξαρτησία" έναντι χρεωλυσίων αδιαφανώς διαχειρισθέντων?
Μήπως τελικά, αυτό θέλετε να μας πείτε?
Ότι θα αποτελέσετε παγκόσμιο ιστορικό φαινόμενο κυβέρνησης δημοκρατικά εκλεγμένης, που εκχώρησε σε μια νύχτα όλα τα ιστορικά-κοινωνικά-εθνικά δικαιώματα ενός έθνους και κατέλυσε το Σύνταγμα μιας χώρας για "διακανονισμό οικονομικών χρεών"?
Αν ναι, σας υπενθυμίζω, ότι θα βρείτε απέναντί σας, κριτές νεκρούς - ζωντανούς και αγέννητους Έλληνες, και στην πρώτη γραμμή τους ομόσαντες τον Στρατιωτικό Όρκο.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
"σας υπενθυμίζω, ότι θα βρείτε απέναντί σας, κριτές νεκρούς - ζωντανούς και αγέννητους Έλληνες, και στην πρώτη γραμμή τους ομόσαντες τον Στρατιωτικό Όρκο".
Θυμάμαι, τέλη της δεκαετίας του 80, την εποχή της "μεγαλουργίας" του πατρός Παπανδρέου, φρέσκος από την Στρατιωτική Σχολή, υπηρετούσα πέριξ της Θεσσαλονίκης, σε μαχιμότατο Τεθωρακισμένο Σχηματισμό -νιώθοντας ευνοημένος από την υπηρεσία διότι βρισκόμουν εκεί- όταν ο τότε Διοικητής του Γ'ΣΣ (και μετέπειτα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ) Κυριάκος Σπυριούνης, διέταξε όλες τις Μονάδες να προσφέρουν "κοινωνικό έργο".
Εκείνο το χειμώνο, δεν σας περιγράφω, πόσα κυβικά πάγου έσπασα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, πόσο χιόνι έσπρωξα στο Δερβένι, πόσα σκουπίδια φόρτωσα και πέταξα στις χωματερές, πόσες γιαγιάδες και παππούδες ανέβασα στην καρότσα του STEYER (με εκείνες τις υπέροχες αυτοσχέδιες σκάλες), πόσες νύχτες πέρασα στα ρουμάνια της Χαλκιδικής σβήνοντας φωτιές.
Το επόμενο καλοκαίρι, αφού ο εν λόγω Σωματάρχης αποστρατέυτηκε και ακολούθησε την πολιτική του καριέρα, ένιωσα ανακουφισμένος όταν πήρα φύλλο πορείας για τον Βόρειο Έβρο και πιο πολύ όταν εκεί που πήγα, κατάλαβα επιτέλους τι επάγγελμα κάνω.
Είναι λυπηρό, στο τέλος αυτής της συναρπαστικής διαδρομής μου στο Στρατό, 30 σχεδόν χρόνια μετά, να διαπιστώνω ότι αυτή η -κατά Πάγκαλον αντιπαραγωγική- οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων, χρησιμοποιείται ακόμη με τις ίδιες και απαράλλαχτες συνταγές του παρελθόντος και τελικώς απαξιώνεται και κοινωνικά και επαγγελματικά.
Ο στρατιωτικός, υπηρετεί. Ορκίζεται να φυλλάτει πίστην εις την Πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμ και τους Νόμους, υποταγή στους ανωτέρους του.
Οι "ορθοτομούντες τον λόγον" του Ελληνικού Συντάγματος, θεωρούν ότι η "υποταγή" σημαίνει "δουλία" και η "υπακοή" σημαίνει "αβουλία". Έτσι, ο Αξιωματικός, ο Υπαξιωματικός, ο Οπλίτης, εύκολα και δωρεάν γίνεται "απεργοσπάστης" μεταποιούμενος σε οδοκαθαριστή, πυροσβέστη, οδηγό και εισπράκτορα αστικής συγκοινωνίας, και πλήθος άλλων επαγγελμάτων, καταφανώς άσχετων με την φύση της αποστολής τους.
Κύριοι κυβερνώντες. Στην δύσκολη στιγμή, ο Έλληνας ένστολος, έχυσε, χύνει και θα χύσει το αίμα του "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος" προασπιζόμενος την εθνική ανεξαρτησία και την εδαγφική ακεραιότητα της Πατρίδας του. Πότε θα το αντιληφθείτε επιτέλους για να τον περιβάλετε με την ανάλογη τιμή? Μήπως η συμπεριφορά σας, είναι αποτέλεσμα ενός φοβικού "μεταπολιτευτικού" συνδρόμου που θέλει τον ένστολο ως "εν δυνάμει" κίνδυνο κατάλησης του πολιτέυματος? Μήπως με τις απαξιωτικές σας ενέργειες εναντίον του, περνάτε σε όλη την κοινωνία το μήνυμα, ότι στην μηχανή του Κιμά που λέγεται "Μνημόνιο" έχετε παντελώς διαγράψει τις έννοιες "εδαφική ακεραιότητα" και "εθνική ανεξαρτησία" έναντι χρεωλυσίων αδιαφανώς διαχειρισθέντων?
Μήπως τελικά, αυτό θέλετε να μας πείτε?
Ότι θα αποτελέσετε παγκόσμιο ιστορικό φαινόμενο κυβέρνησης δημοκρατικά εκλεγμένης, που εκχώρησε σε μια νύχτα όλα τα ιστορικά-κοινωνικά-εθνικά δικαιώματα ενός έθνους και κατέλυσε το Σύνταγμα μιας χώρας για "διακανονισμό οικονομικών χρεών"?
Αν ναι, σας υπενθυμίζω, ότι θα βρείτε απέναντί σας, κριτές νεκρούς - ζωντανούς και αγέννητους Έλληνες, και στην πρώτη γραμμή τους ομόσαντες τον Στρατιωτικό Όρκο.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου