Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Επιστολή προς εφημερίδα "ΑΠΟΨΗ"

Με αφορμή ανακριβές και απαράδεκτο άρθρο "ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ" της 08/01/2011

Προς την εφημερίδα : Η Αποψη
Αξιότιμε κ. Μητρόπουλε,

Στο υπ αριθ. 452 φύλλο της έγκριτης εφημερίδος σας, της 8 Ιανουαρίου 2011, και υπό τον τίτλο ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ… ο δημοσιογράφος με τα αρχικά Π.Τρ. επ ευκαιρία της προσφάτως υποβληθείσας μηνύσεως του Αρχηγού ΓΕΣ εναντίον μου, (αποστράτου ) μπλόγκερ, όπως αυτός αναφέρει, προβαίνει σε παράνομο, παράτυπο, και αντιδικονομικό άλμα, υιοθετώντας ανεπίτρεπτα τους αβάσιμους, αναπόδεικτους ισχυρισμούς περί δήθεν δικής μου συνέργειας και συνεργασίας με έτερο ιστολόγιο και συγκεκριμένα το HellenicRevenge, και εμφανίζοντας ιδικές του αυθαίρετες κρίσεις ως δήθεν είδηση, παραπλανώντας έτσι το αναγνωστικό σας κοινό, ενώ ταυτόχρονα προβαίνει σε απαράδεκτες κρίσεις εναντίον μου. Συγκεκριμένα, αφ ενός ισχυρίζεται ότι εγώ έβριζα την κόρη του Αρχηγού Στρατού χυδαία, χωρίς να μας αναφέρει που στηρίζει την κρίση του αυτή, και αφ ετέρου, ισχυρίζεται επίσης αστήρικτα, ότι εγώ λόγω του ότι φοβάμαι να γράψω στο δικό μου ιστολόγιο, γράφω σε άλλο(α), πιστεύοντας ότι παίρνω εκδίκηση (revenge) και μάλιστα ελληνική (Hellenic). Και συνεχίζοντας επί θέματος το οποίον είναι προς απόδειξη ενώπιον των αρμοδίων Δικαστηρίων, ενισχύει την αυθαιρεσία του, με την φράση: ‘’ Πόσω μάλλον που τα περισσότερα από τα όσα λέει, είναι σαν λογική ακραία και σαν φρασεολογία χυδαία.’’. Καταλήγει δε με το ευήθες ερώτημα: ‘’Μήπως έχετε κάτι από το παρελθόν με τον αρχηγό; ‘’

Επειδή με το δημοσίευμα αυτό, ο εν λόγω δημοσιογράφος, προβαίνει σε κρίσεις αυθαίρετες, οι οποίες θίγουν την τιμή μου, την υπόληψη μου, και άγουν σε χειραγώγηση της κοινής γνώμης επί της υποθέσεως αυτής, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, ΠΑΡΑΚΑΛΩ , όπως δημοσιεύσετε, εις το επόμενο φύλλο της εφημερίδας σας, και εις τον ίδιο ακριβώς χώρο, διάψευση του εν λόγω δημοσιεύματος, προκειμένου να αποκαταστήσετε το τρωθέν κύρος μου. Αλλως θα προβώ εναντίον σας, στις δέουσες ενέργειες.
Με εκτίμηση
Σπύρος Σταματόπουλος
Συνταγματάρχης (ΠΖ)ε.α.
Διαχειριστής armyalert.blogspot.com

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Σπύρο το σύστημα κατόρθωσε να χωρίσει μέχρι και τους διαχειριστές του wiki λικς με τα τόσα φράγκα μακάρι να μην μπορέσουν να σε γονατίσουν. Τι να σου πω ΚΟΥΡΑΓΙΟ. Αυτό που μου κάνει εντύπωση και με φοβίζει είναι το ότι πολύ εύκολα εξαφανίστηκαν οι μάγκοραγιάδες

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΣ: 10 Ιανουαρίου 2011 5:09 μ.μ.

«Όλοι γύρω μου απόρησαν (η δικηγόρος μου, ο γιος μου, οι αστυνομικοί) δεδομένης και της κατάστασης στην οποία βρισκόμουν».
(Σπύρος Σταματόπουλος, Η εμπειρία του πειθαρχείου)
Εδώ λοιπόν φίλε βλέπουμε την πραγματικότητα αφτιασίδωτη.
Ότι στο τέλος για διάφορους λόγους ο καθένας παίρνει το δρόμο του.
Και έτσι από τους εκατοντάδες σχολιαστές και τους χιλιάδες αναγνώστες, έξω από την πόρτα του ανακριτή φθάνουν, ο «κατηγορούμενος», ο γιός του, η δικηγόρος και οι … αστυνομικοί.
Σε αυτό ακριβώς ποντάρει κάθε εξουσία…
Στην ανυπαρξία συλλογικής συνείδησης, έμπρακτης αλληλεγγύης, κοινής δράσης, οργάνωσης.
Επενδύει στο φόβο, την εγκατάλειψη, τη διάσπαση, την απομόνωση, την αδιαφορία.
Ο καθένας περιμένει από τον άλλο «να βγάλει το φίδι από την τρύπα».
Παλιότερα τα ίδια περίπου έγιναν με το Μονομάχο.
Τον οποίο τελικά έβγαλαν κατάσκοπο, προδότη ή κάτι παρόμοιο, αν θυμάμαι καλά.
Στο τέλος έμεινε απέναντι στο σύστημα κυριολεκτικά ΜΟΝΟμάχος. Και φυσικά τον εξόντωσαν…
Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση αρκετοί μπλοκερς υποστήριξαν το ΑΡΜΥ.
Αλλά είναι αρκετό;
Φυσικά αν έχεις από πίσω ένα κομματικό μηχανισμό, χρήματα, πολιτικούς φίλους, κοινωνική ισχύ, είναι αλλιώς.
Αν ελίσσεσαι στο παρασκήνιο, συναλλάσσεσαι, συμβιβάζεσαι, διαπλέκεσαι, ξεπουλάς, τα πράγματα είναι πιο εύκολα.
Τότε όμως δεν πολεμάς το σύστημα αλλά παλεύεις για μια καλύτερη θέση σε αυτό.
Σήμερα δεν ξέρουμε την υπερασπιστική γραμμή του διαχειριστή του μπλοκ.
Επίσης αν όλα τα σχόλια τον βοηθούν στη επερχόμενη διαδικασία.
Ούτε αν κάποια είναι υποβολιμαία ή προβοκατόρικα.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους λεονταρισμούς εκ του ασφαλούς.
Με το Σπύρο δε συμφωνώ στις εκάστοτε πολιτικές του θέσεις και επιλογές.
Είμαι στη αντίπερα όχθη.
Παρόλα αυτά με το ΑΡΜΥ, έδωσε και δίνει φωνή διαμαρτυρίας στους στρατιωτικούς, που υφίστανται φιμωμένοι και ανυπεράσπιστοι, αήθεις επιθέσεις, εμπαιγμούς, προσβολές και συκοφαντίες, από κάθε λογής, μίσθαρνα όργανα, τρωκτικά και παρατρεχάμενους.
Αυτό όμως ενοχλεί και μάλιστα πολύ.