Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΘΕΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟ 3 ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ, ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!!!!!

Είμαι ΕΛΛΗΝΙΔΑ σημαίνει ότι δεν κλαίω ποτέ για ότι μπορώ να παλέψω !!!!!!
Είμαι μάνα σημαίνει ότι δεν αφήνω να κλέψει ποτέ κανείς το γέλιο και τα όνειρα των παιδιών μου!!!!
Στην ηλικία των 28 ετών είχα δυο παιδιά, μια κυρία που με είδε στο δρόμο μου είπε… αγόρι, κορίτσι, ωραία τα ταίριαξες, έκλεισες!
Έκλεισα ;;;;;;; τι έκλεισα ; και τώρα που έχω άλλα δυο παιδιά κατάλαβα τι εννοούσε η κυρία. Με τα δυο παιδιά ήμουν ακριβώς όπως με ήθελε το σύστημα!!!
Γάμος, δουλειά, σπίτι, αυτοκίνητο και δυο παιδιά, η απόλυτη επιτυχία!!!
Σκέφτομαι ότι πονάω για όσα βλέπω και όσα σήμερα ζω!!
Ευθύνεται η πολυτεκνική μου ιδιότητα σε ένα βαθμό . γιατι ;
γιατί ξέφυγα από το κατεστημένο.
Νιώθω περήφανη αλλά και υπόχρεη απέναντι στην πατρίδα!!
Η υπερηφάνεια γεννά και υποχρεώσεις και αν κοιτάξεις γύρω σήμερα θα δεις ανεύθυνους και καθόλου περήφανους ανθρώπους να περιφέρονται!!!
Γιατί περιφέρεσαι μέσα στη ζωή όταν δεν παράγεις!! Και εμείς πάψαμε να παράγουμε ήθος, ιστορία, ποίηση, όνειρα, σεβασμό, ότι σε κάνει ανώτερο.
τι παράγουμε;;;!!!
Άφησε την τηλεόραση σου δέκα λεπτά ανοιχτή και αν δεις κάτι που θα σε κάνει άνθρωπο θα ήθελα να μου το πεις!!!
Δες την συμπεριφορά σου μέσα στο αυτοκίνητο, στην αγορά και κάνε μια αυτοκριτική…. τίποτα είσαι τίποτα γιατί δεν μπορείς να παράγεις ούτε το καλό το λόγο!!!
Σου λέει ο άλλος μου έκλεψαν το σπίτι και εσύ απαντάς κρίμα αλλά ευτυχώς όχι το δικό μου!!!
Όλοι μας έτσι ήμασταν και κάποιοι συνεχίζουν να είναι αλλά όταν βλέπεις κάποιον να αγωνίζεται στάσου δίπλα του χωρίς να σε χωρίζει κόμμα ή θρησκεία.
Σήμερα σε ενώνει μόνο το γαλανόλευκο σεντόνι!!!
Η ιδιότητα μου ως πολύτεκνη, ξέρω σε κάποιους ενοχλεί πολύ. Εμένα δεν μου λέει κάτι αν σε ενοχλεί απλά με έκανε να πάψω να είμαι καθώς πρέπει!!!
Σιχάθηκα και όλους τους γύρω μου που το παίζουν κακώς πρέπει!!!
Δεν είναι καθώς πρεπεισμός να σου κλείνουν τα σχολεία, ούτε τα στρατόπεδα, ούτε τα νοσοκομεία, ούτε να σου κόβουν επιδόματα και να είσαι άνεργος και εσυ να κοιτάς και να μονολογείς και που είσαι ακόμα ή τι να κάνουμε:::!!
Όπως δεν είναι και καθώς πρεπεισμός για είμαστε δίκαιοι να κάθεσαι σε μια καφετέρια να περιμένεις να σωθείς από τους άλλους!!!
Αν δεν εργαστούμε για την πατρίδα τότε δεν θα έχουμε πατρίδα!!
Και αν ακόμη πιστεύεις ότι όλα ισοπεδωθήκαν κοίτα στα μάτια του ενός παιδιού σου ή και των δυο αλλά και οι πολύτεκνοι που έχουν πιο μεγάλες υποχρεώσεις όχι μόνο δικαιώματα!!!
Ο Ισαάκ Ισαάκ στην Κύπρο άφησε πίσω του παιδί αγέννητο για μια πατρίδα.
ο Σολωμός Σολωμου ανέβηκε στην πιο ψηλή κορφή του κόσμου στον ιστό με την ελληνική σημαία και ήξερε ότι θα χαθεί!!
Ο Αριστοτέλης Γκούμας δεν αρνήθηκε την γλώσσα του και πέθανε γι΄αυτό και εσείς γράφεται γκρικλις και η δικαιολογία φθηνή… γιατί έτσι μπορώ, είναι εύκολο, έτσι είναι !!!
Έτσι δεν είναι !!!έτσι σας έμαθαν !!!έτσι θέλετε !!!
αλλά ποτέ κανείς δεν έγραψε ιστορία από την ακηδία του!!!
Δεν χρειάζονται λόγια, έργα χρειάζονται.
Κλείνω με την ευχή........ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θεσμοί και αντι-Θεσμοί
-Ευλύγιστοι είναι οι Θεσμοί, οι συνήθειες τα ήθη και τα έθιμα στην Πατρίδα μας, την γλυκιά Ελλάδα μας. Ευλύγιστοι σαν τα καλάμια, πού αν δεν λυγούσαν, θα έσπαζαν στο πρώτο φύσημα του δυνατού και παγερού Βοριά. Ίσως αυτό να οφείλεται από την μία στις επιρροές τού δυναμισμού της Δύσης, και από την άλλη, στο ραχάτι και πασαλίκι της Ανατολής. Κάπου, όμως, στέκoνται στο μέτριο «βολικό» του μέτρο και μέσο, κάτι σαν την σκληρή και συνάμα αναπαυτική κλίνη του Προκρούστη, που ο Παππούς μας ο Ησίοδος, κανέναν απολύτως δεν αναφέρει πως υπέφερε τα μύρια όσα μαρτύρια, είτε πετσοκόβοντάς τον ο γνωστός μας Προκρούστης, είτε τραβώντας του τα σκέλη και τα κοντά του ποδάρια,…ο «παλιάνθρωπος» εκείνος, στην Μυθολογία μας.
Ο ίδιος ο Λαός μας πιέζοντας με την αλάνθαστη Σοφία του τους φορείς, τους θεσμούς και την εκάστοτε πραγματικότητα, χωρίς να απαλλάσσεται από την προηγούμενη κατάσταση, κατάφερε διαχρονικά αυτό του δεν πέτυχε κανένας Σοφός νους, όπως: τον Λαβύρινθο, τον Μαίανδρο, την γραφειοκρατία, το ρουσφέτι, το δε βαριέσαι, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα; κι ας υποφέρει, κι ας βασανίζεται από τα ίδια του τα πάθη, είναι δηλαδή γέννημα και θρέμμα του Εθνικού μας Λαϊκού ήρωα του θεάτρου σκιών, του Καραγκιόζη με περικεφαλαία. Το αντι-σύστημα πού αντιμάχεται και τρίβεται με τους θεσμούς, προσαρμοσμένο απόλυτα πάνω στη ράχη της πραγματικότητας. Θεσμός είναι η Οικονομία (η νομή τα του Οίκου), αντιθεσμός όμως η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, το φακελάκι, το λάδωμα, η γραφειοκρατία. Θεσμός η παρεχόμενη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, αντιθεσμός της η παραπαιδεία, τα ιδιαίτερα, τα φροντιστήρια, τα ξοδεμένα δισεκατομμύρια για την εκμάθηση ξένης γλώσσας, με ταυτόχρονη άγνοια και περιφρόνηση (;) της Μητρικής μας, τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Θεσμός η Αστυνομία και η Δημόσια Ασφάλεια, αντιθεσμός στον αντίποδά της οι εταιρείες σεκιούριτη (κι ας είναι η Ελληνικότατη λέξη Σιγουριά και Ασφάλεια) τα συστήματα συναγερμού και οι τηλεκάμερες, κάτι, δηλαδή, ανάμεσα με τον Χωροφύλαξ και με τον Αστυφύλαξ. Τελευταία επινόηση (πες αντι - θεσμός της τροχαίας), ο ψεκασμός με το λάκ της γυναίκας του, των πινακίδων του αυτοκινήτου του, του φίλου μου του Νώντα, που ανεβοκατεβαίνει Θεσσαλονίκη –Αθήνα, για επαγγελματικούς λόγους, προκειμένου αυτές να μη αναγνωρίζονται – τις κάνει μού λέει με υπερηφάνεια, αόρατες από τις φλασιές των φωτογραφικών ηλεκτρονικών μηχανών της Τροχαίας της Εθνικής μας, καθώς σαν γρήγορος οδηγός πού λέει ότι είναι, ό βλάξ, πάντα μα πάντοτε υπερβαίνει το όριο ταχύτητας…Τα διόδια και τα τέλη τους τα έχει γραμμένα εκεί πού όλοι καταλαβαίνουμε!. Θεσμός οι γιορτές μας και τα πανηγύρια, εξ άλλου «βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος». Αντιθεσμός όμως τα φεστιβάλς (όρα και πές γιουροβίζιον) με όλα τα συναφή τους ελληνοποιημένα ξενόφερτα παρατράγουδα, είτε από την σαγηνεύτρα μαγδαληνή Εσπερία ή από την λάγνα Ανατολή. Θεσμός τα συμπαθή Ταχυδρομεία, αντιθεσμός και μάλιστα αποτελεσματικότερος οι εταιρείες ταχυμεταφορών.. Θεσμός επίσης είναι η Επιστήμη της Αστρονομίας, και η κάθε επιστήμη. Κι όμως η Αστρολογία την αντικατέστησε με τις καφετζούδες, τις χαρτορίχτρες, και τους «έγκριτους» τσαρλατάνους…(συνέχεια)

Ανώνυμος είπε...

- Όλες όμως αυτές οι αντιθέσεις, αντι-θεσμοί, αυτή η συνύπαρξη τους είναι το νόημα και η χαρά της ζωής μας, καί πού δεν θα τελειώσει παρά μόνο όταν επικρατήσει το αγαθό, το άριστο, το καλό ή το κακό!. Στην ουσία, όμως, ούτε το καλό είναι τόσο πολύ καλό, αλλά ούτε και το κακό, τόσο κακό. Εκείνο το « ουδέν καλόν, αμιγές κακού» ισχύει και ανάποδα!. Γιατί, η ζωή μας χρειάζεται αυτή την αντίθεση, αυτή την σύγχυση και θολούρα. Το δείχνουν άλλως τε και οι παροιμίες μας, οι αρχαίες ρήσεις. Η μία αντιστρατεύεται την άλλη. Η μία αντίφαση και ο ένας αντι-θεσμός μέσα στον άλλον. Εκείνο πάντως « του Έλληνoς ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει » μάλλον, πρέπει να αντικατασταθεί με το πως, ίσα- ίσα τον επιδιώκει, όπως φαίνεται από την ιστορική και διαχρονική συμπεριφορά του.
Και παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα μας είναι ένα πράγμα πού ούτε φτιάχνεται, ούτε χαλνιέται, μα και ποτέ δεν πεθαίνει.( Θ.Κ. ). «Γιατί τους διώξαμε απ’ τους Ναούς τους, γιατί εσπάσαμε τ’ αγάλματά τους, διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι Θεοί» Κ. Καβάφης. Απλά ζει, υπάρχει, δημιουργεί και πολεμά, όπως εναλλάσσονται η μέρα με τη νύχτα, ή ζέστη με το κρύο, ο Ήλιος με το χιόνι, η αγάπη με το μίσος, το Φως με το σκοτάδι, η υγεία με την αρρώστια, ή όπως αντιμάχονται τα καμπανίσματα της Μεγάλης Παρασκευής στον Άγιο Κωνσταντίνο της Πλατείας Ομονοίας, και παντού σ΄ όλους του Ναούς, ή η Ώρα της Ανάστασης του Κυρίου, με την έναρξη της θερινής σαιζόν εν τώ άμα, του παραλιακού επώνυμου σκυλάδικου, η φιλοσκυλολατρεία με την μισανθρωπιά …όπως αντιμάχεται η δανειοσυντήρητη χοληστερίνη του καναπέ και της παχυσαρκίας, με τα γυμναστήρια, τα χλιδάτα ινστιτούτα αδυνατίσματος και διαίτης…η γέννηση με τον μαύρο μας και πικρό θάνατο. Οι Θεσμοί, λοιπόν, συνυπάρχουν «νόμιμα» με τους αντι-θεσμούς όπως οι αρχαίες κολώνες, που όταν και εφόσον, τις βλέπουν τα παιδιά στις εκπαιδευτικές τους εκδρομές, στους αρχαιολογικούς χώρους, (πού, ενώ το ΥΠΠΟ διαθέτοντας μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρά, για προβολή της Χώρας και προσέλκυση τουριστών, ταυτόχρονα τα Μουσεία είναι κλειστά και οι συμβασιούχοι (;) αρχαιοφύλακες-ξεναγοί, απεργούν για θεσμικά τους ζητήματα διεκδικώντας καί ανθυγιεινό επίδομα καύσωνα κλπ) κάτι παθαίνουν, με τους μιναρέδες, τα καμπαναριά, με τα σουβλακοπωλεία της Μεγάλης Εβδομάδος, τα οικολογικά ξύλινα χωριά, με τους άχαρους ουρανοξύστες μας, (θύματα κι αυτοί μαζί με εμάς, της αντι-παροχής) που υψώνονται σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, με τα παράνομα εκτός η εντός σχεδίου εξοχικά μας, μάς δίνουν την ελπίδα, πώς η παραγωγικότητα, ο άκρατος καταναλωτισμός, οι κενές ιδέες, όπως η αλλαγή, η κάθαρση, η όποια μεταρρύθμιση, η κρίση, η τρικυμία εν κρανίω, θα είναι το τελευταίο καταφύγιο της αντίφασής* μας και η συνέχιση της ύπαρξής μας.(συνέχεια)

Ανώνυμος είπε...

Όπως συν-υπάρχει στόν οποιαδήποτε πίνακα λαϊκής ζωγραφικής με παράσταση ενός πλεούμενου ας πούμε, ιστιοφόρου εν πλώ, του παλιού καιρού.. η Ελληνική του - καί δική μας Σημαία, να κυματίζει σε αντίθετη φορά με τα φουσκωμένα πανιά του, να αντιμάχεται κόντρα καί πεισματικά τον Ούριο άνεμο, δηλαδή, τον ίδιο τον Θεό Αίολο. Παρακαλώ πολύ προσέξτε το. Λάθος εσκεμμένο του καλλιτέχνη; Τυχαίο;. Ίσως!!!
-Ωσάν αυτό που συμβαίνει, τέλος-τέλος για χρόνια τώρα, κάπου στην Πελοπόννησο, με τον θεσμό της σύγγριας. Όταν λοιπόν η «κανονική» σύζυγος δεν είναι γόνιμη αλλά στέρφα, τότε παίρνει ο σύζυγος, ο νόμιμος, μία σύγγρια δηλαδή μία «σύν-γριά», απλά και μόνο για να αφήσει απογόνους, μη χαθεί ο σπόρος και η γενιά τού, εκ της τέφρας, αναγεννημένου Φοίνικα.-
της αντίφασής* μας : του έχουμε-μά δεν έχουμε, αντί του ορθού είμαστε.
-Έχουμε Δημάρχους, αλλά οι «δουλειές» μας, τελειώνουν με τους κλητήρες.
-Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια, και μικρότερες οικογένειες μέχρι και μονογονικές!.
-Έχουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλυμένες οικογένειες.
-Έχουμε περισσότερες ανέσεις καί λιγότερο «χρόνο».
-Έχουμε εξοχικά παραθαλάσσια, και αγνοούμε να κολυμπάμε. Οκτακόσιοι και πλέον οι πνιγμένοι κατ’ έτος εις τάς δαντελωτάς Ελληνικάς ακτάς.
-Έχουμε περισσότερη επιτυχία, και λιγότερους μορφωμένους. Πάντοτε όμως, όπως και σήμερα, το πτυχίο θεωρείται προσόν μόρφωσης, όπως τα επιμελώς σημερινά ξεφτισμένα πισόκωλα μπλουτζίν, με την χύμα μαλλούρα μαζί.
-Έχουμε παιδεία, χωρίς παιδία με ελάχιστους φωτισμένους διδασκάλους.
-Έχουμε τους περισσότερους «εκπαιδευτικούς», τα περισσότερα σχολικά διδακτήρια, αλλά τις λιγότερες παγκοσμίως ώρες διδασκαλίας. Αποτέλεσμα: μαθήτρια της Β΄ Λυκείου αδυνατεί - δεν γνωρίζει κάν - την λέξη χοίρος ή γουρούνι, και αναγράφει εις σχετικήν έκθεσίν της, κάτι αόριστο για πλαστικό κουμπαρά πού μουγκρίζει καί βρωμάει, και την αγελάδα την περιγράφει ως χρωματιστή μεγάλη κατσίκα, που κάνει μοού, μοού !.
-Έχουμε περισσότερα υπάρχοντα, αλλά λιγότερες αξίες.
-Έχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες αντιλήψεις και καθόλου χώρους στάθμευσης των ι.χ. μας.
-Έχουμε λίγα χρήματα, αλλά ξοδεύουμε πάρα πολλά.
-Έχουμε περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση.
-Έχουμε μεγάλα εισοδήματα, αλλά μικρές ηθικές αξίες.
-Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
-Έχουμε περισσότερα τρόφιμα, τρεφόμαστε χειρότερα και δεν έχουμε όρεξη.
Ορίστε μερικά στοιχεία: 158 είδη κρεάτων, 632 είδη τυριών, 523 είδη αλλαντικών, 215 είδη σοκολάτας, 869 είδη ζυμαρικών, 125 είδη ψωμιού, 244 διαφορετικά γάλατα, 998 είδη διαφορετικών χυμών και γεύσεων, 956 διαφορετικές σαλάτες – αλοιφές, 36 διαφορετικά αλάτια, 758 είδη καφέδων με κορυφαίο τον φραπέ, 963 διαφορετικά μπισκότα, 201 διαφορετικά μπιφτέκια καί λαχανικών για περιόδους νηστείας, εθνικούς μάγειρες και μαγείρισσες δεκάδες χιλιάδες συνταγές κλπ, ύστερα από μακροχρόνια (δεκαετή) έρευνα και καταγραφή του έντυπου τύπου.
(συνέχεια)

Ανώνυμος είπε...

Έχουμε κουζίνες ηλεκτρικές, εντοιχιζόμενες και μικροκυμάτων, αλλά αγνοούμε τα άναμμα φωτιάς, και προτιμούμε τα ταχυφαγεία και τα γυρογυράδικα.
-Έχουμε κυνηγούς (300.000 με 350.000) με τοπικές – περιφερειακές άδειες, κι όμως σε κάθε κυνηγετική περίοδο «θρηνούμε», πέραν των θηραμάτων, πολλούς κουμπάρους και φίλους πού σκοτώθηκαν από κουμπάρους και φίλους. Πολλοί από αυτούς βεβαίως δεν κράτησαν όπλο, όταν τους κάλεσε για στράτευση η Πατρίδα και απηλλάγησαν ως ικανοί Ι 4,5 κατηγορίας. Για τους λαθροκυνηγούς, δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία. Ρωτήστε τά κατά τόπους Δασαρχεία.
-Έχουμε πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, ελληνικό ραδιόφωνο δεν έχουμε, εκτός εξαιρέσεων διά να επιβεβαιώνεται ο κανόνας. Ώρες- ώρες νομίζει κάποιος πώς βρίσκεται σε αφροασιατική χώρα, κι όχι στον τόπο του.
-Έχουμε απορρυπαντικά πολλά απορρυπαντικά, με χρωματιστούς κόκκους, με αρώματα, και αθόρυβα πλυντήρια, καθαριότητα δεν έχουμε και άσπρα πουκάμισα δεν φορούν πλέον οι άνδρες.
-Έχουμε οδοντόκρεμες με γεύσεις, με χρώματα, με ρίγες κι όμως η τερηδόνα και τα σιδεράκια προηγούνται της οδοντοφυΐας.
-Έχουμε αμπέλια, αλλά πίνουμε ουίσκι. Φανταστείτε τον Διόνυσο να πίνει μπύρα και τεκίλα!.
-Έχουμε φρούτα, πολλά φρούτα, αλλά το καλοκαίρι πίνουμε εισαγόμενα αναψυκτικά και τα φρούτα μας, ρίπτονται στις χωματερές.
-Έχουμε το βλαπτικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, κι όμως τρεφόμαστε ολοχρονίς με προϊόντα «θερμοκηπίου».
-Έχουμε πλεόνασμα φαρμάκων, αλλά έλλειψη υγείας.
-Έχουμε μοντέρνες αρρώστιες, αλλά και μοντέρνα φάρμακα.
-Έχουμε πολυτέλεια, αλλά όχι ευγένεια.
-Έχουμε πολλά, χιλιάδες μυριάδες καλλυντικά, αλλά δεν έχουμε κάλλος και εύμορφία.
-Έχουμε πολλά, χιλιάδες αρώματα, μυρουδιές δεν έχουμε.
-Έχουμε Ήλιο, μόνο Ήλιο, αλλά φορούμε πανάκριβα φουμέ γυαλιά για να τον κρύψουμε, από τα μάτια μας.(συνέχεια)

Ανώνυμος είπε...

-Έχουμε κρεβάτια αναπαυτικά, αλλά δεν έχουμε ύπνο.
-Έχουμε διασκεδάσεις, αλλά δεν έχουμε ψυχαγωγία κι ευτυχία.
-Έχουμε πολλούς ειδικούς, αλλά περισσότερα προβλήματα.
-Έχουμε «κινητά», αλλά δεν λέμε καλημέρα στον γείτονα. Τά μηνύματα πού ανταλλάχθηκαν το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου προς 1η Ιανουαρίου ξεπέρασαν τα 38.738.568. Δηλαδή μέσα σε λίγες μόνον ώρες, ξοδεύτηκαν 38.738.568 Χ 1,38/sms με ΦΠΑ = 53.459.223,840 ευρά, για ευχές καί χρόνια πολλά!.
-Έχουμε τον κέρσορα στο χέρι ( πές ποντίκι ) και σερφάρουμε με αυτόν εις τον παγκόσμιον ιστόν, στη θέα όμως ενός πραγματικού ποντικιού τσιροκοπάμε από φόβο, μη μας κατασπαράξει.. το θεριό.
-Έχουμε οδηγούς, καλούς οδηγούς αυτοκινήτων ι.χ. και δ.χ., κι όμως κάθε χρόνο σβήνει από τον χάρτη μία κωμόπολη 1.200 περίπου νέων κατοίκων, καί από τα μητρώα της Στρατολογίας δύο τάγματα πεζικού. Πολλαπλάσιοι σακατεύονται μια για πάντα, με σοβαρές επιπτώσεις και στο όλον. Γεμίσαμε αμέα!!!. Τα όρια μεταξύ, θύτη και θύματος είναι πλέον, σχεδόν ταυτόσημα.
-Έχουμε, εμείς τα εγγόνια, τη Γιαγιά και τον Παππού στον οίκο ευγηρίας, στο γηροκομείο, και το γλυκό τους παραμύθι, στα σκουπίδια της λησμονιάς. Αποτέλεσμα: οι φυλακές κατάμεστες, τα άσυλα ψυχοπαθών υπερπλήρη, οι ληστείες καθημερινό συνηθισμένο φαινόμενο, τα φονικά απερίγραπτα, οι ναρκομανείς αυξάνονται, όπως και η κάθε θρασύτατη ακατονόμαστη απατεωνιά.
-Έχουμε Ηρωες, πολλούς Ηρωες, αλλά λατρεύουμε -από παιδιά ακόμη- τον τέν-τέν, τον λούκυ-λούκ, τον τιραμόλα, την μπάρμπυ, τα τρία γουρουνάκια, την κοκκινοσκουφίτσα με τον κακό λύκο, (άραγε υπάρχει καλός λύκος;), τον ποπάϋ, και τον χάρυ πότερ με τα στρουμφάκια του. Ορίστε τα πιτσιρίκια πού βαστούν την ‘Αναστάσιμη Λαμπάδα, δώρο ακριβό της Νονάς, με φιγούρα του μπάτμαν, του σπάϊντερμαν, του κόναν του βάρβαρου με τα χελωνιντζάκια τους !!!
-Έχουμε γιορτές, πολλές γιορτές, μεγάλες θρησκευτικές, Εθνικές, Τοπικές, Επετείους, τριήμερα – τετραήμερα αργιών, αλλά δεν γνωρίζουμε τι και πώς νά γιορτάζουμε.
-Έχουμε ρητά-αποφθέγματα και σύμβολα όπως: «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Πάτρης» και ας πασχίζουμε, χρόνια τώρα, για το αντίθετο ακριβώς, δηλα-δή περί πάρτης.
-Έχουμε πολλούς Αγίους και Ιερωμένους, Μακαριοτάτους, Ευτυχεστάτους, Παναγιωτάτους, αλλά χάσαμε (;)και δεν έχουμε (;) τον Θεόν μας, άς Είναι μόνον Αυτός Άγιος! -
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ