ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ:ΛΕΙΨΑΝΔΡΙΑ ΣΤΙΣ ΜΑΧΙΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΧΑΚΙ ΜΕ ΦΟΥΣΤΑ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ

ΛΕΙΨΑΝΔΡΙΑ ΣΤΙΣ ΜΑΧΙΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ – ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΣΤΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ

Σε μεικτή δύναμη ανδρών και γυναικών τείνουν να εξελιχθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Η επαγγελματοποίηση του στρατού προσελκύει όλο και περισσότερες γυναίκες, ακόμη και σε μάχιμες «σκληρές» ειδικότητες, στις οποίες πλέον η λειψανδρία είναι κυριολεξία. Εκτιμάται δε ότι, καθώς διευρύνονται ο θεσμός των επαγγελματιών οπλιτών και οι σχολές υπαξιωματικών, οι γυναίκες θα υπερισχύσουν των ανδρών συναδέλφων τους, ακόμη και σε θέσεις στις οποίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων σηκώνουν τα χέρια ψηλά, ενώ συνάδελφοί τους από άλλες χώρες ρωτούν σαρκαστικά: « Μα βαλθήκατε να διαλύσετε τον στρατό σας;»
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ
Μια στρεβλή αντίληψη περί ισότητας των φύλων οδηγεί σε ανισορροπίες στη σύνθεση των επαγγελματιών οπλιτών, χωρίς να λύνει το πρόβλημα της λειψανδρίας στις μάχιμες θέσεις

Του Μάνου Ηλιάδη
Σε μία μεικτή δύναμη ανδρών και γυναικών τείνουν να εξελιχθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την ανάσχεση ενός φαινομένου – αποτέλεσμα μίας παρενέργειας εκ της προϊούσης επαγγελματικοποιήσεως του στρατεύματος – που τείνει να λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.

Το θέμα αυτό δεν απασχολεί για πρώτη φορά τον ΚτΕ (Κόσμο του Επενδυτή). Στο φύλλο του της 15.11.2003 («Πόσες γυναίκες έχει ανάγκη το Στράτευμα») έχει επισημάνει ότι ο συνολικός τους τότε αριθμός (6.880, εκ των οποίων 3.524 στον Στρατό Ξηράς, 1.800 στο Π.Ν., 1.460 στην Π.Α και άλλες 100 σε άλλα κοινά Σώματα) είχε εξαντλήσει την πραγματική του χρησιμότητα, που είναι η απελευθέρωση των ανδρών από μη μάχιμες υπηρεσίες και η ένταξή τους σε μάχιμες.
Τη δεύτερη φορά που ασχολήθηκε με το θέμα η στήλη («ΚτΕ» 6 Οκτωβρίου 2007), είχε επισημανθεί το εντυπωσιακό φαινόμενο των 47 αποφοίτων της 43ης σειράς της Σχολής Διοικητικών Υπαξιωματικών (ΣΥΔ) της Π.Α. Η υπεροχή των γυναικών αποφοίτων έναντι των ανδρών συναδέλφων τους (35 γυναίκες, έναντι μόνο 12 ανδρών (σχέση 3:1), η οποία εκάλυπτε πλέον και μάχιμες ειδικότητες (π.χ. αμύνης αεροδρομίων) είχε επισημανθεί από τη στήλη με σχόλιο ότι ήταν μάλλον καιρός να εξετάσουμε τι γίνεται και σε άλλους στρατούς, πριν αφήσουμε την κατάσταση αυτή να εξελιχθεί ως έχει. Σημειώνεται ότι πέρυσι, στην αντίστοιχη σχολή του Σ.Ξ. (ΣΜΥ =Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών), η πλειοψηφία των αποφοίτων ήταν πάλι γυναίκες (128 γυναίκες έναντι 124 ανδρών).
Το φαινόμενο δεν θα ήταν τόσο ανησυχητικό αν περιοριζόταν μόνο σε στελεχικό δυναμικό, διότι στις περισσότερες μη μάχιμες ειδικότητες οι γυναίκες υπαξιωματικοί, για παράδειγμα, αν δεν είναι συχνά καλύτερες, τουλάχιστον δεν υστερούν σε τίποτε των ανδρών συναδέλφων τους.
Τα τελευταία όμως στοιχεία, που άρχισαν ήδη να απασχολούν έντονα την ηγεσία του Στρατού Ξηράς, δείχνουν ότι η κατάσταση αυτή έχει επεκταθεί ήδη σε ανησυχητικό βαθμό στις τελευταίες προσλήψεις ΕΠΟΠ. Έναν θεσμό, δηλαδή, με το οποίο υποτίθεται ότι η χώρα θα επέλυε, μεταξύ άλλων (επάνδρωση σύγχρονων οπλικών συστημάτων απαιτούντων μακροχρόνια εκπαίδευση), και το πρόβλημα της λειψανδρίας (μειωμένες αποδόσεις, κλάσεων κ.λ.π.).Αντί άλλων σχολίων, παραθέτουμε ορισμένα μόνο στοιχεία που καταδεικνύουν μια σαφέστατη παραμόρφωση της καταστάσεως εκ της ανεξέλεγκτης εισαγωγής του θεσμού των επαγγελματιών στρατιωτών και των προσφάτων αποφάσεων της δικαστικής εξουσίας περί της ισότητος των γυναικών σε κάθε πρόσληψη του Δημοσίου.
Συνοπτικά, επί συνόλου 1.987 επαγγελματιών οπλιτών που προσέλαβε ο Σ.Ξ. τον περασμένο Οκτώβριο, οι 1.095 ήταν άνδρες και οι 883 γυναίκες, με τα αντίστοιχα ποσοστά να είναι 55.4% και 44,6%. Και επισημαίνεται, εδώ το θέμα δεν αφορά υπαξιωματικούς (άσχετα αν οι περισσότεροι από τους ΕΠΟΠ εξελίσσονται αργότερα και παραπάνω), αλλά απλούς οπλίτες και δη σε τέτοιες απαιτητικές και «σκληρές» μάχιμες ειδικότητες, όπως τυφεκιοφόρος Ειδικών Δυνάμεων (!), ειδικών αποστολών Ειδικών Δυνάμεων , υπηρέτης (χειριστής) ελαφρύ οπλισμού Πεζικού (πολυβόλων πυροβόλων), υπηρέτης όλμων, πλήρωμα αρμάτων μάχης, πλήρωμα ερπυστριοφόρων, υπηρέτης αντιαρματικών όπλων, υπηρέτης αντιαεροπορικού πυροβολικού, υπηρέτης πολλαπλών εκτοξεύσεων ρουκετών (MLRS) και πλείστα όσα.



Ανατροπή
Αν τα παραπάνω φαίνονται ήδη παράξενα, τα ποσοστά ανδρών και γυναικών που καλύπτουν τέτοιες αμιγώς μάχιμες ειδικότητες είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά. Παραθέτουμε, στον παρακάτω πίνακα, ορισμένα μόνο από αυτά, για να γίνει κατανοητή η κατάσταση προς την οποία σύντομα θα καταλήξει ο Ε.Σ., αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα:
Ειδικότητα: Πλήρωμα Ερπυστριοφόρου
Άνδρες:83 Ποσοστό:52%
Γυναίκες 77 Ποσοστό 48%

Ειδικότητα: Υπηρέτης Πολυβόλου
Άνδρες 147 Ποσοστό 49%
Γυναίκες 153 Ποσοστό 51%

Ειδικότητα: Πλήρωμα Αρμάτων
Άνδρες 55 Ποσοστό 46%
Γυναίκες 65 Ποσοστό 54%

Ειδικότητα: Πλήρωμα Ερπυστρ. ΤΘ
Άνδρες 11 Ποσοστό 55%
Γυναίκες 9 Ποσοστό 45%

Ειδικότητα: Υπηρέτης Α/Α πυροβολ.
Άνδρες 25 Ποσοστό 45%
Γυναίκες 31 Ποσοστό 55%

Σε ορισμένα Σώματα, π.χ. Υλικού Πολέμου και Υγειονομικού, οι γυναίκες ΕΠΟΠ κατέλαβαν αντίστοιχα τα συντριπτικά ποσοστά 74,3% και 91,1%. Τα ποσοστά γυναικών επαγγελματιών οπλιτών στα Όπλα είναι εξίσου εντυπωσιακά. Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι τα ποσοστά γυναικών στα Όπλα (και όχι Σώματα) ήταν (στον τελευταίο διαγωνισμό ΕΠΟΠ) 49,8% για το Πεζικό, 45,7 για τα Τεθωρακισμένα, 55,4% για το Πυροβολικό, 50% στις Διαβιβάσεις και 14,4% στις Ειδικές Δυνάμεις!

Περιέργως, σε ορισμένα Σώματα, όπου θα ανέμενε να δει κανείς υψηλά ποσοστά γυναικών, συμβαίνει το αντίθετο, όπως για παράδειγμα στο Τεχνικό Σώμα, όπου το ποσοστό γυναικών είναι 0%, ή στο Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών (16,3%), ενώ σε άλλα, όπως του Γεωγραφικού, το ποσοστό είναι πάλι αυξημένο (60%), ή Έρευνας Πληροφορικής (50%).



Μία προβολή στο μέλλον της εικόνας αυτής, ιδίως αν ο αριθμός των ΕΠΟΠ ξεπεράσει τον αρχικώς εγκριθέντα αριθμό ων 25.000 και αυξηθεί στις 40.000, δίνει μία αρκετά προβληματική εικόνα. Συγκεκριμένα, τηρουμένων των σημερινών αναλογιών, επί οροφής 93.500 ανδρών, ο Ε.Σ. θα διαθέτει 40.000 ΕΠΟΠ, εκ των οποίων οι 20.000 και πλέον θα είναι γυναίκες, ένας αριθμός εξωφρενικός για έναν στρατό με τόσο μικρή οροφή.
Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι εξ’ όσων γυναικών κατορθώσουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο των σωματικών δοκιμασιών (όπου το 50% των υποψηφίων γυναικών αποτυγχάνει), στη συνέχεια δεν υστερούν καθόλου των ανδρών υποψηφίων σε γνώσεις ή δεξιότητες, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα προαναφερθέντα ποσοστά επιτυχίας τους.
«Αι γυναίκες γεγόνασιν άνδρες», λοιπόν, για να θυμηθούμε και τη γνωστή ρήση του Πέρση βασιλέα στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, βλέποντας τη βασίλισσα Αρτεμισία να διευθύνει στον στόλο της; Σίγουρα όχι. Και αντί να καταθέσουμε τις αυτονόητες αντιρρήσεις μας ως προς τη φυσική τους κατάσταση, τις ιδιαιτερότητες του φύλου τους και την ψυχολογική καταλληλότητα να ανταπεξέλθουν στις ακραίες καταστάσεις ενός πολέμου, θα παραπέμπαμε στον τρόπο που χρησιμοποιούνται από τις Ε.Δ. άλλων χωρών (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισραήλ). Ο γενικός κανόνας εκεί είναι οι γυναίκες να υπηρετούν σε θέσεις υποστηρίξεως (διοικητικά καθήκοντα, γραμματεία, εφοδιασμός, εκπαίδευση ανδρών συναδέλφων τους, μηχανικοί αεροσκαφών κ.λ.π.), αλλά ουδέποτε τις εκθέτουν στις κακουχίες και κυρίως στους άμεσους και απείρως μεγαλύτερους κινδύνους της μάχης. Οι λόγοι προς τούτο μάλλον είναι ευνόητοι αλλού, αλλά προφανώς όχι και στη χώρα μας, όπου κυριαρχεί η «ρεαλιστική» αντίληψη ότι ο πόλεμος δεν πρόκειται να γίνει και οι Ε.Δ. θεωρούνται πλέον μία ακόμη λύση στο πρόβλημα της επαγγελματικής αποκαταστάσεως ανδρών και γυναικών.
Τα δικαστήρια
Το οπωσδήποτε σοβαρό αυτό πρόβλημα που μας προέκυψε από την έλλειψη εμπειρίας, την αλόγιστη εισαγωγή και κυρίως εφαρμογή του θεσμού των επαγγελματιών στρατιωτών, καθώς επίσης και από τις πρόσφατες αποφάσεις των δικαστηρίων περί ισότητος των γυναικών στις προσλήψεις και των Ε.Δ., είναι προφανές ότι δεν μπορεί να μείνει έτσι.

Η επικαλούμενη, άλλωστε, ισότητα των γυναικών δεν έχει καμία ουσιαστική βάση, διότι, αν πράγματι ίσχυε, θα έπρεπε να αυτές να στρατεύονται υποχρεωτικώς όπως και οι άνδρες, ένα θέμα που οποτεδήποτε και αν ετέθη, έστω και ακαδημαϊκώς ή ακροθιγώς, προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις από το σύνολο των γυναικών, των σωματείων τους και γενικότερα το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Με τον τρόπο αυτό όμως, με τις γυναίκες εκτός υποχρεωτικής και μη αμειβόμενης θητείας των ανδρών αλλά επί ίσοις όροις απασχολούμενες στις αμειβόμενες θέσεις επαγγελματιών οπλιτών, με την υποσυνείδητη πίστη ότι έτσι κι αλλιώς πόλεμοι δεν γίνονται στην εποχή μας, η κατάσταση αυτή εκφεύγει των ορίων της ισότητας και αποκτά άλλες διαστάσεις.
Διαστάσεις που δείχνουν την παραμόρφωση του θεσμού των ΕΠΟΠ, ο οποίος εισήχθη κυρίως, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της επανδρώσεως των μονάδων εκ της λειψανδρίας, και από την έλλειψη ανδρών – και όχι γυναικών – μαχητών. Η λύση για το πρόβλημα, προφανής: τουλάχιστον για τις θέσεις μάχιμων ΕΠΟΠ, η μοριοδότηση των ανδρών που έχουν ήδη υπηρετήσει τη θητεία τους να είναι τέτοια, ώστε να αποκλείονται οι γυναίκες. Θα το δούμε το πρόβλημα τώρα ή θα το αφήσουμε και αυτό έτσι μέχρι να γίνει ένα ακόμη από τα πλείστα άλλα προβλήματα των Ε.Δ.;
«Με….μανικιούρ στις ερπύστριες;»
Τα παραδείγματα που επικαλούνται αξιωματικοί που μίλησαν στον «ΚτΕ» είναι κάτι περισσότερο από ευνόητα. Ως πλήρωμα αρμάτων (όπου οι γυναίκες ΕΠΟΠ κατέλαβαν το 54% των θέσεων), μία γυναίκα θα πρέπει, αν χρειαστεί, να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γεμιστής του πυροβόλου του άρματος, το βάρος των βλημάτων του οποίου. Π.χ. για τα DMS53, είναι 21,4 κιλά, ενώ για το Μ830 είναι 22,3 κιλά. Το βλήμα αυτό μία γυναίκα θα πρέπει να το πάρει και να το τοποθετήσει στο κλείστρο του πυροβόλου και εν συνεχεία να το ωθήσει – με το ένα χέρι – μέχρι τέρμα μέσα, διαφορετικά δεν θα υπάρξει η αναγκαία σφήνωση του κλείστρου, με αποτέλεσμα το βλήμα να μην μπορεί να πυροδοτηθεί. Μπορεί μία γυναίκα να το επιτύχει αυτό με το ένα χέρι, και μάλιστα μέσα στο περιορισμένο χώρο του άρματος; Ως πλήρωμα ερπυστριοφόρου Πεζικού (οι γυναίκες ΕΠΟΠ κατέλαβαν το 48% των θέσεων) το συχνό φαινόμενο θραύσεως της ερπύστριας (πράγμα που φυσικά ισχύει και για τα άρματα μάχης) δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με πλήρωμα γυναικών. Για όσους γνωρίζουν πόσο επίπονη εργασία είναι και τι μυϊκή προσπάθεια απαιτείται για να αποκατασταθεί το πρόβλημα ή η δύναμη που χρειάζεται για αντικατάσταση π.χ., ενός τροχού λη τυμπάνου άρματος, η ιδέα της συμμετοχής γυναικών ως πληρωμάτων αρμάτων προκαλεί από απορίες μέχρι γέλια. Αν πάμε στο Πεζικό, όπου οι γυναίκες ΕΠΟΠ προσελήφθησαν ως υπηρέτες πολυβόλων (51%) κ.λ.π., τα πράγματα είναι εξίσου προφανή. Διότι μια γυναίκα χειριστής πολυβόλου, π.χ. ενός MG-3, θα πρέπει να είναι σε θέση να μεταφέρει στον ώμο της – όπως και οι άνδρες συνάδελφοί της – ένα όπλο βάρους 10-12 κιλών, χωρίς να υπολογίσουμε τον τρίποδα ή το βάρος της εξαρτύσεως, κράνους κ.λ.π., και τούτο σε αποστάσεις που συχνά εξαντλούν ακόμα και άνδρες. Το ίδιο ή ακόμα χειρότερο συμβαίνει και με τις γυναίκες υπηρέτες όλμων (57% γυναίκες στον τελευταίο διαγωνισμό), όπου το βάρος του όλμου κατά τη μεταφορά του όσο και των βλημάτων του (ιδίως του όλμου των 4,2΄΄) για την εκτέλεση της βολής θέτουν προφανέστατα εμπόδια.
Πέραν αυτών, αρκετές από τις γυναίκες ΕΠΟΠ αναμένεται να εξελιχθούν σε μερικά χρόνια στον βαθμό του λοχία και επιλοχία και στο Πεζικό, για παράδειγμα θα υπάρχει πιθανότητα να τους ανατεθούν καθήκοντα ομαδάρχη. Σε μια τέτοια περίπτωση , φαντάζεται κανείς μια γυναίκα που σήμερα πέρασε μετά βίας τις αθλητικές δοκιμασίες, αλλά σε μερικά χρόνια θα είναι πολύ πιο δυσκίνητη από σήμερα, να οδηγήσει την ομάδα της σε μια επίθεση για κατάληψη ενός σώματος;



Τα παραδείγματα άπειρα. Αλλά αντί τούτων θα παραθέσουμε τα σχόλια άλλων στρατών του ΝΑΤΟ, τα οποία συνοψίζοντας στα εξής απλά λόγια: «Εμείς βγάζουμε πλέον τις γυναίκες από τον στρατό, αφού είδαμε τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, κι εσείς αρχίσατε να τις βάζετε τώρα;». Ακόμα πιο χαρακτηριστικό ήταν το σχόλιο του Ιταλού διοικητή της σχολής υπαξιωματικών της χώρας του όταν, κατά πρόσφατη επίσκεψή του στην αντίστοιχη δική μας (ΣΜΥ), βλέποντας το πλήθος του…γυναικόκοσμου, γύρισε και είπε έκπληκτος στους Έλληνες συναδέλφους του: «Μα, εσείς τρελαθήκατε τελείως; Βαλθήκατε να διαλύσετε τον στρατό σας;».
Πηγή: Κόσμος του Επενδυτή