Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Γιάννης Γ. Αγγέλου
Η ΝΔ, πριν από τις εκλογές του 2004, δια  στόματος του τότε αρχηγού της, είχε υποσχεθεί σε όλους τους τόνους, πως θα δώσει αύξηση 140 € στο  βασικό μισθό του Ανθυπολοχαγού, διαμορφώνοντας τον τότε βασικό μισθό  από τα 720 € στα 840 €. Την πρώτη  υπόσχεση που  «πήρε πίσω» ήταν αυτή η αύξηση στους στρατιωτικούς! Και μάλιστα την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του!
Οι περίφημες  Ενώσεις Αποστράτων, αντί να κινηθούν δυναμικά, «εποίησαν την νήσσαν», υπενθυμίζοντας σε όλους πως αποτελούν σάρκα εκ της σαρκός της συντηρητικής παράταξης. Ανεμικές φωνές ακούγονταν πού και πού, χωρίς όμως να υπάρχει ουσιαστική αντίδραση για τη συρρίκνωση των εισοδημάτων των στελεχών των Ε.Δ.. Παράλληλα, όλο εκείνο το διάστημα χορός εκατομμυρίων ευρώ σε όλο το φάσμα της εξουσίας! Τα μισθοδικεία συνέχιζαν να εκδίδουν αποφάσεις για καταβολή αναδρομικών σε όλους τους δικαστικούς, κάτι που εξυπηρετούσε και τους βουλευτές, εκατομμύρια μοιράζονταν στους κάθε λογής κουμπάρους, στο Βατοπέδι, στα ΜΜΕ. Και τα στελέχη των ΕΔ να μένουν πάντα στο περιθώριο, πληρώνοντας ακριβά την ξενοκίνητη χούντα του 1967. Πληρώνοντας ακριβά το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς ήταν ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ με βαρύτατο κόστος.
Μόνο  που κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα πρέπει να αποβληθεί το σύνδρομο της επτάχρονης δικτατορίας και να δει η Πολιτεία τα στελέχη των ΕΔ όπως πραγματικά είναι. Εργαζόμενοι υπό ειδικές  συνθήκες, πάντοτε στη διάθεση  της «απρόσωπης» Υπηρεσίας, πάντοτε  έτοιμοι να μετακινούνται ανά 2 ή 3 χρόνια, για «κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών». Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που τους καλούν στο τηλέφωνο για κάποιο ρουσφέτι, αλλά και τους ξεχνούν αμέσως μετά. Ίσως, γιατί τα στελέχη των ΕΔ γνωρίζουν πολύ καλά τι θα πει «θητεία», «υπηρετώ στα σύνορα», «σκοπιά 2-4 τη νύχτα», «νυχτερινό 4ήμερο», «πλωτά», «ασκήσεις»… Γνωρίζουν άριστα το γαλάζιο του ουρανού και το βαθύ μπλε της θάλασσας του Αιγαίου… Γνωρίζουν τι θα πει να αφήνουν πίσω τους αγαπημένα πρόσωπα, γυναίκα, παιδιά, γονείς, αδέρφια, για να βρεθούν πάντοτε στο καθήκον, εκεί που ο όρκος τους τούς έχει ορίσει…
Το 2005 κάποιοι  Αξιωματικοί αποφάσισαν να διεκδικήσουν το δικαίωμα στο όνειρο και έφτιαξαν το πρώτο Σωματείο, την Ένωση Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η προσπάθεια αυτή πολεμήθηκε σκληρά από την κυβέρνηση της ΝΔ, όχι μόνο δικαστικά, αλλά και με διάφορα «παπαγαλάκια», απόστρατους στρατηγούς, που σε άρθρα τους επεσήμαιναν τον κίνδυνο διασάλευσης της πειθαρχίας από το συνδικαλισμό! Ποιοι; Αυτοί που άφησαν στο έλεος τα στελέχη των ΕΔ και με την φιλοσοφία της «λάμπουσας πενίας» οδήγησαν γενιές και γενιές στελεχών στα πιο βαθιά χασμουρητά!
Μόνο  που αυτή η προσπάθεια, όσο και  αν πολεμήθηκε, διατηρείται ζωντανή, έστω κι στο δωμάτιο της εντατικής. Βρίσκεται στον ΑΠ και είτε θα ανανήψει με την απόφαση για επαναλειτουργία  του, είτε θα μεταφερθεί στο Ευρωπαϊκό  Δικαστήριο, για να λυθεί οριστικά το πρόβλημα.
Παράλληλα, λίγο μετά, δημιουργήθηκε ο Σύνδεσμος  Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΥΣΜΕΔ), ένα αστικό σωματείο, που  σύμφωνα με το Καταστατικό του  έχει ως σκοπό:
«1. H επαγγελματική, πολιτιστική και κοινωνική εξύψωση των μελών του και η ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ τους.

2. Η διαρκής μελέτη, συλλογή δεδομένων και ενημέρωση των μελών σε σχέση με το ισχύον νομικό καθεστώς και τις πραγματικές συνθήκες άσκησης του έργου τους.


3. Η μελέτη και εισήγηση – σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες - συγκεκριμένων μέτρων για την προαγωγή της επαγγελματικής επάρκειας, την ηθικοκοινωνική κατοχύρωση και τη βελτίωση των συνθηκών έναρξης, διαδρομής και πέρατος της σταδιοδρομίας των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων. 

4. Η διοργάνωση εκδηλώσεων, συνεδρίων και ημερίδων με επιστημονικό και επιμορφωτικό περιεχόμενο για την πνευματική ανέλιξη των μελών του Σωματείου προς το σκοπό δημιουργίας υπευθύνων, αρτίων και συγκροτημένων οργάνων της Ελληνικής Δημοκρατικής Πολιτείας.

5. Η επικοινωνία και συνεργασία με ομοειδή σωματεία του εσωτερικού ή άλλων χωρών. 

6. Η ανάπτυξη πρωτοβουλιών συμμετοχής σε θέματα, προβλήματα, ανάγκες και καταστάσεις ευρύτερου κοινωνικού χαρακτήρα και σημασίας, όπως σταυροφορία για αιμοδοσία, αντιμετώπιση θεομηνιών, συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις φιλανθρωπικών σκοπών και πέραν των υπηρεσιακώς διατεταγμένων προς χάρη του γενικού συμφέροντος. 
7. Η έκδοση εντύπου και η δημιουργία δικτυακού τόπου που θα αποτελούν βήμα ελεύθερης έκφρασης και ενημέρωσης των μελών στο πλαίσιο των ανωτέρω σκοπών, ανταλλαγής απόψεων σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες του έργου που επιτελούν και την καθημερινότητα αυτών και των οικογενειών τους.  
8. Η δημιουργία Ταμείου αλληλοβοηθείας και αλληλεγγύης προς αντιμετώπιση εκτάκτων και σοβαρών οικονομικών αναγκών των μελών του Σωματείου και των οικογενειών τους.»
Και αυτή η κίνηση συνάντησε τη λυσσαλέα αντίδραση  της προηγούμενης κυβέρνησης και  ξεκίνησαν νέοι δικαστικοί αγώνες. Γιατί; Για ένα αστικό σωματείο! Τέτοια φοβία! Μόνο που η Δικαιοσύνη, όταν είναι τυφλή αλλά και κουφή  από τις Σειρήνες της εξουσίας, εκδίδει και σωστές αποφάσεις! Και αυτή τη στιγμή ο ΣΥΣΜΕΔ λειτουργεί και παράγει έργο, προς όφελος των στελεχών των ΕΔ, διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες περί κομματισμού και άλλων τινών γραφικών, που σκοπίμως διαρρέονται από αυτούς που είχαν υποχρέωση να προστατέψουν τα στελέχη τους και τόσα χρόνια δεν το έπραξαν.
Η αξία του  «συνδικαλίζεσθαι» είναι γνωστή σε όλους. Προστατεύεται από το Σύνταγμα και είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη να συμμετέχει.
Πέρα, όμως, από αυτό, μπορούμε να βρούμε και  άλλους δρόμους για να εκφράζεται η φωνή των στελεχών των ΕΔ. Η  Αυτο-οργάνωση αποτελεί μια μορφή έκφρασης μιας νέας συλλογικότητας, που έρχεται από πολύ μακριά. Πιο συγκεκριμένα:
«Η Αυτο-οργάνωση είναι απλά ένας τρόπος λειτουργίας και συσπείρωσης ενεργών πολιτών. Είναι ένας τρόπος οργάνωσης που συνήθως επιλέγεται όταν υπάρχει μια νέα αρχή και σηματοδοτεί την ευρεία ανανέωση. Παράλληλα όμως δεν μπορεί να έχει μεγάλη χρονική διάρκεια και θα πρέπει στη πορεία να αντικατασταθεί από άλλες δομές.
Στην  ανθρώπινη κοινωνία παρατηρούνται διάφορες βαθμίδες ιστορικών  τύπων αυτο-οργάνωσης,από τη φυσική (οργανική, αγελαία κ.λπ.) αυτο-οργάνωση σε διάφορες μορφές σταδιακού μετασχηματισμού της φυσικής αυτο-οργάνωσης σε κοινωνική – πολιτισμική.
Η αυτο-οργάνωση χαρακτηρίζεται από καταστάσεις δυναμικής κινητικής ισορροπίας - ανισορροπίας, η οποία διατηρείται μέσω περίπλοκων προσαρμοστικών αντιφάσεων, μέσω της ανανέωσης βασικών δομών, λειτουργιών και ιδιοτήτων και μέσω της διαρκούς λειτουργικής αυτορρύθμισης όλων των μερών.
Οι  πρωτοβουλίες των  πολιτών, δίνουν την  ευχέρεια να προχωρήσουν  ζητήματα πέρα από  τις στενές κρατικές δομές και αντιλήψεις. Δεν είναι το ζητούμενο  να χειραγωγηθούν  οι πρωτοβουλίες των  πολιτών, αλλά να ενισχυθούν σε ένα πλαίσιο  στήριξης με την κρατική  βοήθεια.
Η αυτο-οργάνωση έχει οριζόντια δομή και όχι κάθετη. Υπάρχει ένα σημείο αναφοράς και όχι γραφειοκρατία. Σκοπός της αυτο-οργάνωσης (ή μάλλον θεωρητικός στόχος προς το παρόν και ελπίζω πράξη σύντομα) είναι να «λειτουργήσει» εκεί που τελειώνει η αρμοδιότητα του κράτους και αρχίζει η κοινωνία. Δηλαδή, οι αυτο-οργανώσεις είναι το σημείο επαφής του κράτους με τους ενεργούς πολίτες αυτής της κοινωνίας. (Γιάννης Γ. Αγγέλου, Εφημ. ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ, Χολαργός, Απρίλιος 2009)»
Και επειδή όλα αυτά είναι πολύ θεωρητικά, η  πρότασή μου έγκειται στη συγκρότηση πυρήνων στελεχών των ΕΔ ανά περιοχή, με σκοπό να καταθέτουν προτάσεις, να ενημερώνονται, να συζητούν. Είναι πολύ σημαντικό να καταστεί συνείδηση του καθενός πως οφείλει να είναι ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, είτε χωρίς στολή, είτε με στολή.
Η σημερινή πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται  υπό το καθεστώς της οικονομικής  κρίσης, επιβάλλει σε όλους να σταματήσουμε να αποτελούμε ένα στολίδι του  καναπέ μας. Οφείλουμε απέναντι σε αυτούς που έρχονται να δώσουμε ένα διαφορετικό  στίγμα, ξεπερνώντας τις παραδοσιακές δομές του παρελθόντος. Αυτό δε συνεπάγεται  διάλυση του συστήματος, ούτε κατάλυση της πειθαρχίας. Εκτιμώ πως ο Ενεργός  Ένστολος Πολίτης είναι περισσότερο  συνειδητοποιημένος από τον «κλασικό στρατιωτικό», όπως τον ορίζουν στα  κείμενά τους διάφορα «παπαγαλάκια» της συντήρησης, που προέρχονται από τις Ενώσεις Αποστράτων. Το νέο μοντέλο, που απαιτεί στελέχη με έντονη προσωπικότητα, καθορίζει σαφώς πως πρέπει να είναι Ενεργός Πολίτης, με όραμα, γνώμη και δικαιώματα. Τον θέλει παρόντα και όχι απόντα από τα δρώμενα.
Όσο για  τους ανησυχούντες «περί κομματισμού» των ΕΔ, μάλλον θα πρέπει να ξαναδιαβάσουν την ιστορία αυτού του τόπου!

Για την  ιστορία, οι βασικοί μισθοί του Δημόσιου Τομέα. Τα σχόλια δικά σας!
                    ΒΑΘΜΟΣ ΒΑΣΗΣ                                 ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ (σε €)


Ισχύων
1-1-2008
1-10-2008
Πρωτοδίκης
1.127
1.155
1.178
Ανθυπολοχαγός
860
882
899
Τιτουλάριος
Επίσκοπος

1.145
1.174
1.197
Δικαστικός
Αντιπρόσωπος Ν.Σ.Κ.

1.127
1.155
1.178
Ιατροδικαστής
Δ΄ Τάξης

1.125
1.153
1.176
Λέκτορας
Α.Ε.Ι.

1.132
1.160
1.183
Καθηγητής
Εφαρμογών ΤΕΙ

1.003
1.028
1.048
Ερευνητής
Δ΄

1.083
1.110
1.132
Ειδικός
Λειτουργικής Επιστήμης Δ΄

1.014
1.039
1.059
Πάρεδρος
Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

1.169
1.198
1.221
Συνεργάτης
Β΄ ΚΕΠΕ

972
996
1.015
Τακτικός
Καθηγητής ΕΣΔΥ

1.620
1.661
1.693
Ακόλουθος
Πρεσβείας

970
994
1.015
Επιμελητής
Β΄ Ε.Σ.Υ.

1.151
1.180
1.203
Μουσικός
922
945
963
Καθηγητής
Εφαρμογών ΑΕΝ –

Επιμελητής
ΑΕΝ

1.003
950
1.028
974
1.048
993
Λέκτορας
Α.Σ.Ε.Ι.

1.015
1.040
1.060
Λέκτορας
Α.Ε.Α

1.003
1.028
1.048
Αγροφύλακας
620
636
648

5 σχόλια:

TAKIS είπε...

Αγαπητέ,

Σε διαβάζουμε και είναι σαν να διαβάζουμε πολιτικού περιεχομένου δηλώσεις. Δεν μας πείθεις για το "καλό" (sic) των προθεσεών σου. Δεν θέλουμε σύνδέσμους παραπονεμένων. Πείστε μας για το αντίθετο. Μην καπελώνετε τις Ε.Δ επειδή δεν αισθάνεστε ικανοποιημένοι. Αν κάνουμε λάθος εσύ το ξέρεις. Αλλά από τα αναφερόμενα σας φαίνεται ότι οι Ε.Δ δεν υπήρχαν πριν από σας. Και αν δεν κάνουμε λάθος οι περισσότεροι είστε απόστρατοι.

TAKIS είπε...

Βεβαίως δεν θέλω να φανώ άδικος. Μπορεί να "χρωματίζεις" το σκηνικό αλλά δεν μπορώ να μη σου αναγνωρίσω ότι έχεις και πολλά δίκια. Απλά μην τα ρίχνεις, -και ρίχνετε- όλα στους ίδιους σας τους συναδέλφους. Και μη φτάσετ στο σημείο να αποκεφαλίσετε το θεσμικό ρόλο της εκάστοτε ηγεσίας των Ε.Δ. Αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι εσείς και το αντίστροφο...Αλλά δεν μπορούν να γίνουν όλοι αρχηγοί. Η ηγεσία είναι και πρέπει να είνα μία. Ο καθένας το ρόλο του. Με αξιοπρέπεια και σεβασμό στην προσωπικότητα και τις οικογένειες όλων. Όλων μας.

Μια κοινωνία για όλους είπε...

Δεν απαξιώνω τις ηγεσίες. Εξάλλου, αυτές, φρόντισαν από μόνες τους να απαξιωθούν με την αδράνειά τους. Η επιλογή της αποστρατείας, για τον καθένα από εμάς, δε συνεπάγεται και πλήρη αδιαφορία για ότι ερωτευτήκαμε παράφορα αυτό που κάναμε επί 25 χρόνια. Και θέτω ένα απλό ερώτημα. Γιατί σχεδόν 6500 στελέχη των ΕΔ βρίσκονται εκτός από 1/1/2005 μέχρι σήμερα;
Οι ΕΔ δεν απαξιώνονται από εμάς. Ας μας δείξουν οι ηγεσίες ότι ενδιαφέρονται. Ας δούμε έναν αρχηγό να παραιτείται για το ανθρώπινο δυναμικό του και όχι για άλλα συμφέρονται.

TAKIS είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. Δεν αφήνεις περιθώρια να αμφιβάλλει κανείς για την ποιότητα του μυαλού σου. Όσον αφορά στη σκέψη σου περί "μη παραιτήσεως" αρχηγών στο όνομα των συναδέλφων τους συμφωνώ. Εν μέρει. Διότι γνωρίζεις πολύ καλά, δεδομένου ότι όντως φαίνεται να διακατέχεσαι από δημοκρατικές πεποιθήσεις και συναισθήματα (η δημοκρατία είναι και συναίσθημα), ότι στη Δημοκρατία τα όποια δίκαια "υπέρ καού" ωφέλη, δύσκολα κατακτώνται. Είναι η μοίρα των ανθρώπων. Σε μια δημοκρατία δεν πρέπει να φτάσουμε στο να παραιτούνται αρχηγοί. Αυτό θα απαξιώσει τελεσίδικα τις Ε.Δ. Είναι ο λαός που πρέπει να αποκτήσει την ωριμότητα να ψηφίζει αυτούς που αξίζει. Η Δημοκρατία βασίζεται στο λαό. Και ο λαός μας σε αυτό έχει ένα θέμα....Δεν είμαι είμαι ούτε μπλέ ούτε πράσινος ούτε κόκκινος...είναι τουλάχιστο κουτό να είμαι. Επίσης δεν διακατέχομαι απο εφιάλτες της μεταπολιτευτικής ιστορίας (sic) του τόπου. Επίσης "Sorry" που γράφω ανώνυμα. Δεν γράφω όμως ψεύτικα και προσπαθώ να μην προσβάλω. Ευχαριστώ και πλαί γι τις απαντήσεις σου.

Μια κοινωνία για όλους είπε...

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σε ότι αφορά τις παραιτήσεις αρχηγών, που ανέφερα, έχω ως παράδειγμα την περίπτωση 5 αρχηγών στη δεκαετία του '70 που παραιτήθηκα ο ένας μετά τον άλλον για αιτήματα του ανθρώπινου δυναμικού τους. Και αναέρομαι σε μια χώρα που έχει συνδικαλισμό στις ΕΔ της από το 1955, φράγονται στο Σωματείο από την πρώτη στιγμή που κατατάσσονται και δε νομίζω πως έχουν πρόβλημα πειθαρχίας! Οι παραιτήσεις 5 στη σειρά αρχηγών είχαν ως αποτέλεσμα να θορυβηθεί το σύστημα και να ικανοποιηθούν τα αιτήματα. Στην Ελλάδα τι συμβαίνει;
Από 1/1/2005 μέχρι σήμερα, έχουν φύγει με παραιτήσεις από τις ΕΔ 6.500 στελέχη, ο αρχηγοί απολαμβάνουν τις πολυθρόνες τους και κοροιδεύουν την κοινωνία, με τον ισχυρισμό "το μοναστήρι να είναι καλα"!
Καλώς ή κακώς, οφείλουμε όλοι μας να δούμε το πρόβλημα και να καταλήξουμε στο τι θέλουμε. Χαίρομαι που με κάποιες σκέψεις μου αναπτύσσεται διάλογος. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Πέρα από κομματικές γραμμές και θέσεις.
Να είσαι καλά και πάντα στη διάθεσή σου.