Συνηθίσαμε να ακούμε για το θέμα της μαντήλας, τόσο στην Τουρκία, όσο και σε ευρωπαϊκές χώρες όπως τη Γαλλία εάν θα πρέπει να απαγορεύεται ή όχι σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Μέσα-μέσα ακούμε και για εγκλήματα τιμής τα οποία όμως μας αφήνουν σχετικά αδιάφορους και αφoρούν άλλη κουλτούρα με άλλα ήθη. Το σημερινό θέμα που αγγίζει το άρθρο αυτό αφορά κάτι πολύ πιο ευαίσθητο αφού σχετίζεται με παιδιά. Μάλιστα, όταν αυτά παντρεύονται σε πολύ παιδικές ηλικίες, ούτε καν στην εφηβεία, με την αποδοχή των γονέων και του κοινωνικού συστήματος. Την περασμένη χρονιά, η δίκη για τον γάμο μίας οκτάχρονης με ένα 47 χρονών δίχασε την κοινή γνώμη της Σαουδικής Αραβίας. Το σημειώνω και αριθμητικώς, για να μην νομίσετε ότι υπάρχει κάποιο λάθος, 8 χρονών. Αυτές τις μέρες μία άλλη δίκη, η οποία όμως έχει ανακληθεί, αφορά μία δωδεκάχρονη (12) για τον γάμο την με έναν ογδοντάχρονο… νεαρούλη των 80 ετών. Σύμφωνα με ισχυρισμούς της μητέρας της, η μικρή κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Στο τέλος η δωδεκάχρονη ανακάλεσε την κατηγορία για να σεβαστεί τη θέληση του πατέρα της, δίνοντας τη συγκατάθεση της για το γάμο της με τον 80χρονο. Και στις δύο περιπτώσεις, οι γονείς ήταν χωρισμένοι και οι λεγόμενοι πατέρες έδωσαν τις κόρες τους για παντρειά έναντι αμοιβής, ή αλλιώς για την προίκα. Το αποτέλεσμα ήταν οι μητέρες να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, στα μέσα ενημέρωσης και όπου αλλού μπορούν να βρουν στήριξη για να αποτρέψουν αυτές τις πράξεις. Τα γεγονότα αυτά, καθώς και άλλες περιπτώσεις γάμων ανηλίκων, δημιούργησαν την αντίδραση διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων, αλλά και της Πριγκίπισσας Αδέλα Μπίν Αμπτάλλαχ.
Μπορεί να φαίνεται κάπως απίστευτο, αλλά είναι όμως αδιαμφισβήτητο γεγονός το ότι υπάρχουν κράτη και μάλιστα με μεγάλη επιρροή που να επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Κάτι άλλο που φαινομενικά μπορεί να ξενίζει είναι ο «κοινωνικός συντηρητισμός» ο οποίος διακατέχει την κουλτούρα της Σαουδικής Αραβίας και επιτρέπει τέτοια φαινόμενα. Οι Σαουδάραβες είναι σουνίτες Μουσουλμάνοι της παράδοσης του Αμπτ-αλ Γουαχαπ, που έζησε τον 18ο αιώνα. Η παράδοση αυτή ονομάζεται Γουαχαπισμός, που προνοεί την εξάγνιση του Ισλάμ από διάφορες καινοτομίες. Ο Γουαχαπισμός θεωρείται ότι ακολουθεί την πλέον αυστηρή ερμηνεία και εφαρμογή της Σαρίας, του Ισλαμικού νόμου και δεν επιτρέπει εκτροπές. Η Ισλαμική παράδοση, Σούνα, προνοεί ότι ο Προφήτης Μοχάμεντ αποτελεί το τέλειο ανθρώπινο παράδειγμα και έτσι βασίζεται στα λόγια και τις πράξεις του. Δηλαδή για ότι έκανε και ότι είπε ο προφήτης ήταν όλα άψογα, ο οποίος έφερε στον κόσμο την αποκάλυψη για την τελευταία και τελειότερη θρησκεία, το Ισλάμ. Με αυτό τον τρόπο ακύρωσε όλες τις άλλες θρησκείες, και παράλληλα τους θεούς των, επιβάλλοντας τον απόλυτο μονοθεϊσμό του Ισλάμ. Και σίγουρα θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει ο προφήτης με τους γάμους ανηλίκων.
Οι θρησκευτικοί δικαστές στη Σαουδική Αραβία παραπέμπουν το σκεπτικό των αποφάσεων τους για γάμους ανηλίκων, στην Ισλαμική παράδοση και τη Σαρία. Ο προφήτης, μέσω της άψογης διαγωγής του, που αποτελεί το τέλειο παράδειγμα, παντρεύτηκε σύμφωνα με υπολογισμούς 11 με 13 γυναίκες. Η πρώτη ήταν η Χατίτζα την οποία παντρεύτηκε στα 25 του χρόνια όταν αυτή ήταν 40. Η τελευταία του γυναίκα ήταν η Αίσα, την οποία αρραβωνιάστηκε στα 6 με 7 της χρόνια και ολοκλήρωσε τον δεσμό της με τον προφήτη στα εννέα (9) της χρόνια. Η Αίσα, η οποία τον μοιραζόταν με την άλλη σύζυγο του, τη Χάφσρα, λέγεται ότι ήταν η εκλεκτή του σύζυγος, ίσως επειδή ήταν και η μόνη παρθένα. Στην Ισλαμική κουλτούρα, οι γυναίκες δεν θεωρούνται ισότιμες με τον άντρα, αλλά τονίζεται η διαφορετικότητα τους. Δίνεται έμφαση στον βιολογικό τους ρόλο ως γυναίκα και μητέρα και η θέση τους στην κοινωνία είναι περιορισμένη σε σχέση με αυτή του άντρα, και ιδιαίτερα στη Σαουδική Αραβία. Το νεοσύστατο συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία προσπαθεί να προωθήσει ρυθμίσεις για βελτίωση αυτών των καταστάσεων σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς. Η έλλειψη ρυθμίσεων σχετικά με γάμους ανηλίκων δείχνει την ανεπάρκεια του νομικού συστήματος που στηρίζεται από το Ισλαμικό Συμβούλιο(Ουλεμά) που ερμηνεύει τη Σαρία. Ανάμεσα στο συμβούλιο αυτό, υπάρχει και η φωνή του Σεΐχη Αμπτουλλάχ αλ Μανί, ο οποίος στηρίζει ότι ο γάμος του Προφήτη με μία εννιάχρονη πριν 14 αιώνες δεν μπορεί να δικαιολογεί τους γάμους ανηλίκων. Φαινομενικά λογικό, σχετικά αποδεκτό εγχείρημα, αλλά και αρκετά δύσκολο σε μία ισλαμική κοινωνία που επικρατεί η αυστηρή και ανελαστική παράδοση του Γουαχαπισμού.
Μιχάλης Ι. Παπαθεράποντος
geopolitics-gr.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου