η οποία απεργάζεται στα πλαίσια της παγκοσμιοποιήσεως, την απάλειψη της ιστορίας και της μνήμης των Ελλήνων, έδρασε ύπουλα, στενόμυαλα και με πολιτικά κριτήρια.
Στο άνω μέρος της σκηνής υπήρχε, από τότε που κτίστηκε το θέατρο, το έμβλημα του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ , το οποίο οι ανακαινιστές, ανασκολοπιστές της ιστορίας, το αφαίρεσαν, ξύνοντας το έμβλημα και αφήνοντας μόνο το δάφνινο στεφάνι που το περιέβαλε, αφού το ξανάβαψαν. Η εργασία είναι κακότεχνη και περιέχει φθόνο.
Προφανώς όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα, αγνοούσαν ότι το κτίριο – έργο του Τσίλερ το 1905 – είχε οικοδομηθεί κυρίως με έξοδα του Βασιλέως, έπειτα από τις προτροπές του φιλόμουσου πρίγκιπα Νικολάου.
Γιατί τόση εμπάθεια και απέχθεια για ένα ιστορικό δεδομένο της πατρίδας μας, ίσως από πιο ένδοξα;
Ο Γεώργιος ο Α΄ ήταν ένας νουνεχής βασιλιάς, φίλος της Αντάντ και ασφαλώς εάν δεν είχε δολοφονηθεί το 1913 θα αποφεύγαμε τον αιματηρό διχασμό του 1915-17, που τόσα δεινά επισώρευσε στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την καταλυτική του παρέμβαση υπέρ του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου, ώστε, αντί ο Στρατός μετά την νίκη στο Σαραντάπορο επί των Τούρκων, να κατευθυνθεί Μοναστήρι να κατευθυνθεί προς Θεσσαλονίκη όπως και έγινε.
Ίσως για να σβήσουμε τελείως το παρελθόν, το οποίο δεν επιθυμούν οι πολέμιοι του τόπου, να γκρεμίσουμε τον ανδριάντα του Κωνσταντίνου στο Πεδίο του Άρεως και όπου υπάρχουν αγάλματα των Βασιλέων και να στήσουμε στην θέση τους τον Σαράφη, τον Μάρκο, τον Φλωράκη και τον Βελουχιώτη, τους δε δρόμους που φέρουν ακόμη ονόματα Βασιλέων, να τους δώσουμε ονόματα από τους «ήρωες» του Πολυτεχνείου, να ξεμπερδεύουμε.
Σε όλα τα κράτη του κόσμου η ιστορία παραμένει αναλλοίωτη και χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις, εκεί όπως ήταν, για να γνωρίζουν οι λαοί το παρελθόν και να χαράσσουν το μέλλον. Στην Ελλάδα θέλουν να γνωρίζουμε μόνο ότι τους συμφέρει πολιτικά.
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου