Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ ΕΝΣΤΟΛΟΙ ΣΤΑ ΜΜΕ-ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Τα ψέματα τελείωσαν.
Σιωπή τέλος.

Για να μην μπείτε στον κόπο να διαβάσετε αυτή την μακροσκελή απόφαση που εκδόθηκε το ….. σας το λέμε περιληπτικά. Οι Έλληνες στρατιωτικοί μπορούν ελεύθερα και ένστολα χωρίς καμία άδεια από την υπηρεσία τους να εμφανίζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να εκφράζουν οποιαδήποτε άποψη ή γνώμη αρκεί αυτή να μην εμπεριέχει στοιχεία απόρρητα που αφορούν την ασφάλεια του κράτους.

Η σιωπή τελείωσε, όταν των ανώτατων αξιωματικών θα τρέμει το φυλοκάρδι τους μπροστά σε κάθε πρώην αφισοκολλητή υπουργό, πολιτικάντη και διορισμένο λαμόγιο μπροστά στο οποίο δεν τολμούν να υπερασπιστούν έστω φραστικά αυτά τα οποία ορκίστηκαν να υπερασπίζονται δηλ. το Σύνταγμα, τη Σημαία και τη Πατρίδα , την ίδια στιγμή και ο τελευταίος υπαξιωματικός έχει το δικαίωμα να βγαίνει με τη στολή του στην τηλεόραση και να κάνει αυτό που οι ανώτατοι δεν τολμούν.

Με την απόφαση αυτή του δικαστηρίου η ιεραρχία θα αποκτήσει μία νέα έννοια, περισσότερο αξιοκρατική, θα έχουμε τους ανώτατους που θα προσκυνούν κάθε παρανομία, όπως τώρα συμβαίνει , και τους κατώτερους που στην συνείδησή μας θα είναι οι αληθινοί ανώτεροι όταν με θάρρος και νόμιμα θα στηρίζουν δημόσια τα εθνικά θέματα, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την πατρίδα.

Η μακρά περίοδος σιωπής και τρόμου έχει τελειώσει, για κάθε απόφαση του τύπου του τεμένους στο Βοτανικό που δεν καταγγέλλεται από τις Ανώτατες στρατιωτικές ηγεσίες όπως έχουν δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να κάνουν θα βγαίνουν υπαξιωματικοί οι οποίοι στα ΜΜΕ θα πράττουν το καθήκον τους και θα ξεφτιλίζουν ταυτόχρονα τους καριερίστες και προσοντάκηδες δήθεν αξιωματικούς.

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ .

Αναγνώστης
hellenicrevenge.blogspot.com
Ακολουθεί αναδημοσίευση από το asimpiestos

Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών περί έκφρασης γνώμης ένστολων στον τύπο ή άλλα μέσα.

Δημοσιεύουμε την υπ' αριθμόν 1597/2001 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με την οποία κατοχυρώνεται το δικαίωμα σε κάθε ένστολο να μπορεί να εκφέρει γνώμη για υπηρεσιακά θέματα (εκτός απορρήτων) στον τύπο ή σε οποιοδήποτε άλλο μέσο, χωρίς την έγκριση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αφρικάνικο ρητό "Στο λαγό δόντια και νύχια λιονταριού να του δώσεις, λαγός θα παραμείνει"

Ανώνυμος είπε...

"Με την απόφαση αυτή του δικαστηρίου η ιεραρχία θα αποκτήσει μία νέα έννοια....Η μακρά περίοδος σιωπής και τρόμου έχει τελειώσει.... θα βγαίνουν υπαξιωματικοί οι οποίοι στα ΜΜΕ θα πράττουν το καθήκον τους

Μιλάς λες και η απόφαση αυτή εκδόθηκε πριν 10 μέρες!!! Ομως εκδόθηκε ΠΡΙΝ 10 ΧΡΟΝΙΑ, κι όπως βλέπεις τίποτα σχεδόν δεν άλλαξε, κάτι αναμενόμενο άλλωστε, αφού η απόφαση αφορά μόνο το συγκεκριμένο άτομο και για τη συγκεκριμένη μόνο περίπτωση, και φυσικά δεν επεκτείνεται αυτόματα σε όλους, ούτε καταργεί αυτοδικαίως τις προσβαλόμενες διατάξεις των στρατιωτικών κανονισμών. Πρακτικά δηλαδή, υπαρχει απλώς ένα δεδικασμένο (το οποίο πάντως μπορεί να αλλάξει ανα πάσα στιγμή απο ένα άλλο δικαστήριο που θα εκτιμήσει αλλίως την κατάσταση), και συνεπώς είναι μόνο ένα θετικό πρόκριμα για κάποιον που θα βρεθεί σε ανάλογη κατάσταση, και θα αποφασίσει να τρέχει 4-5 χρόνια στα δικαστήρια και να πληρώσει τα μαλλιοκέφαλα του σε δικηγόρους κλπ, για να βρει -ίσως- τελικά το δίκιο του, και φυσικά ακόμα και τότε η υπηρεσία θα μπορεί να τον "γειώσει" με κάποιο άλλο από τα δεκάδες νομότυπα μέσα που διαθέτει στο οπλοστάσιο της. Εν κατακλείδι λοιπόν, η απόφαση αυτή είναι σίγουρα μια θετική εξέλιξη, τίποτα περισσότερο όμως, και το λέω αυτό γιατί μου φαίνεται οτι σε παραπήρε ο ενθουσιασμός. Δεν αλλάζουν έτσι εύκολα τα πράγματα και η μόνη πραγματική μας ελπίδα πιστεύω οτι είναι η συγκρότηση ενός μαζικού και δυναμικού συνδικαλιστικού κινήματος μονίμων στελεχών. Τίποτε άλλο δεν θα μας σώσει!

@rmy @lert είπε...

ΕΣΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ,ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΟΥ,ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ,ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ.ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ..

Ανώνυμος είπε...

Κάνω αυτό ακριβώς που προτείνω (συμμετοχή στο συνδικαλιστικό κίνημα των μονιμων στελεχών). Όλα τ΄ άλλα τα θεωρώ χάσιμο χρόνου και χρημάτων, και αν, κι όταν, τυχόν προκύπτει κάποια ωφέλεια, αυτή είναι κατα κανόνα εντελώς ΑΤΟΜΙΚΗ κι όχι συλλογική. Δείτε λ.χ. την περίπτωση με τα αναδρομικά του επιδόματος των 176 ευρώ, όπου "κοπάδια" ολόκληρα συναδέλφων έτρεχαν στα δικαστήρια, και το μόνο που τελικά κατάφεραν, ήταν να "τα οικονομήσουν χοντρά" καποια πολύ συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία που είχαν οργανώσει αυτή τη "βιομηχανία προσφυγών". Κατα τη γνώμη μου πολύ πιο αποτελεσματικό θα ήταν, αν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι, αντί να γίνουν "θύματα" κάποιων επιτηδείων μεγαλοδικηγόρων, αποφάσιζαν μια μέρα να πάνε όλοι μαζί μια "βόλτα" Μοναστηράκι-Ερμού-Σύνταγμα. Φυσικά τότε δεν υπήρχε ο ΣΥΣΜΕΔ, τώρα όμως υπάρχει, και η μόνη πιθανότητα να καταφέρουμε κάτι, είναι η συντονισμένη δράση μέσω αυτού κι όχι ατομικά.

@rmy @lert είπε...

ΣΑΝ ΝΑ ΦΑΣΚΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙΣ.ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΩΦΕΛΕΙΑ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΑΔΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. Ο ΣΥΣΜΕΔ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ;ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΜΑΛΛΟΝ.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΣΥΣΜΕΔ όλοι αντιλαμβανόμαστε τι είναι (ή εν πάση περιπτώση τι προσδοκεί να γίνει οταν ωριμάσουν οι συνθήκες), και τι του επιτρέπεται (στην παρούσα φάση τουλάχιστον) να λέει μόνο πως είναι. Η εκδήλωση του ΣΥΣΜΕΔ, την 3-5-2010 λόγου χάρη, μπορούμε τυπικά να πούμε πως ήταν ένας "περίπατος αλληλογνωριμίας" μελών και φίλων , στην πραγματικότητα όμως όλοι ξέρουμε οτι δεν ήταν αυτό (ή μόνο αυτό)!

Καμία αντίφαση δεν νομίζω πως υπάρχει σε όσα ανέφερα περί ατομικής ωφέλειας και ομαδικής δράσης. Επεσήμανα οτι μέσω της ομαδικής δράσης, η όποια ωφέλεια προκύπτει είναι αυτονόητο ότι θα διαχυθεί στο σύνολο των συναδέλφων και συνεπώς αφορά όλους μας (επιμερίζεται δηλαδή και σε ατομικό επίπεδο), ενώ οι καθαρά ατομικές ενέργειες, ακόμα κι όταν υπάρχουν αγαθές ή ρομαντικές προθέσεις (κι όχι μόνο το στενό προσωπικό μας συμφέρον), πρακτικά αφορούν τον εαυτό μας μόνο και κανέναν άλλο, και συνεπώς εμένα προσωπικά μου είναι από παντελώς αδιάφορες έως και ενοχλητικές. Αυτό το τελευταίο ισχύει, όταν αναλαμβάνονται από άτομα με καταφανέστατες τάσεις "δικομανίας", που η συμπεριφορά τους έχει ξεπεράσει τα όρια του "ρομαντικού" και κινείται πλέον στα πλαίσια του θορυβώθους "γραφικού"(και ασφαλώς δεν ομίλω για την συγκεκριμένη περίπτωση).