Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
δε θα προσέξω τα λόγια μου σε αυτή την επιστολή. Δεν θα ψάξω να βρω τις σωστές λέξεις γιατί δεν έχει κανένα νόημα πια να κρυβόμαστε πίσω απο βερμπαλισμούς και λεκτικούς καθωσπρέπισμούς.
Σας σιχάθηκα. Σας σιχάθηκα γιατί δεν σκεφτήκατε τίποτ’ άλλο τόσα χρόνια παρά τους εαυτούς σας και τους παρατρεχάμενους σας. Αποδείχθηκε τρανά ότι τόσα χρόνια δεν είχατε κανένα σχέδιο παρα μόνο το σχέδιο της προσωπικής σας βόλεψης. Αποδείχθηκε ότι δεν υπήρξε κανένα πλάνο ανάπτυξης για την Ελλάδα παρά μόνο ένα πλάνο που βόλευε το κοντόφθαλμο όραμά σας. Και το όραμά σας, τελικά, δεν ήταν άλλο απο την τσέπη σας. Αναρωτιέμαι μερικές φορές – όχι! – αναρωτιέμαι όλες τις φορές με τι θράσσος δείχνετε ακόμα τα μούτρα σας στις τηλεοράσεις και τι ίχνος αξιοπρέπειας σας έχει μένει ώστε να πηγαίνετε κάθε μέρα στη Βουλή των Τριακοσσίων και όχι Των Ελλήνων για να πράξετε το καθήκον σας ως εκλεγμένοι απο τον λαό.
Σας σιχάθηκα. Σιχάθηκα την οπισθοδρομικότητα της σκέψης σας, σιχαθήκα τις φάτσες σας και, πάνω απ’ όλα, σιχαθήκα τα ψέματά σας. Να το ξέρετε ότι δεν σας παίρνουμε στα σοβαρά παρόλα τα λόγια που ξεφουρνίζετε στα πρωινάδικα, παρόλους τους «ιδεολογικούς» σας τσακωμούς σε «σοβαρά» τηλεοπτικά πάνελ, παρ’ όλες τις σοβαρές σας εξαγγελίες. Και να ξέρετε ότι δεν είμαστε μαζί σας – κι όσοι είναι, τέλος πάντων, είναι καρποί σας: άκριτοι, μαζοποιημένοι, μικρά ανθρωπάκια, πλακτόν με πόδια που δεν μπορούν να εκφέρουν λόγο αν δεν υπάρχει χρηματικό μερίδιο γι’ αυτούς στη μέση. Ανθρωπάρια. Ανθρωπάκια.
Σας σιχάθηκα. Σας σιχάθηκα γιατί ισοπεδώσατε τα πάντα και συνεχίζετε να το κάνετε. Ισοπεδώσατε την έννοια της πολιτικής και την αντικαταστήσατε με την έννοια της μίζας. Ισοπεδώσατε την έννοια της δημόσιας προσφοράς και την αντικαταστήσατε με την έννοια του βολέματος. Ισοπεδώσατε το σύστημα υγείας και το αντικαταστήσατε με το φακελάκι. Ισοπεδώσατε το εκπαιδευτικό σύστημα και το αντικαταστήσατε με τη μαζοποίηση της γνώσης, με την αναξιοκρατεία, με την ακρισία. Ισοπεδώσατε τον σεβασμό προς το κράτος και το μεταλλάξατε σε μένος του πολίτη απέναντι στις αρχές και τις λειτουργίες του. Το μόνο που τελικά δεν ισοπεδώσατε είναι οι μηχανισμοί που σας εξασφάλίζουν το να μην αντικατασταθείτε εσείς οι ίδιοι.
Σας σιχάθηκα. Σας σιχάθηκα γιατί καταστρέψατε τη χώρα εν γνώση σας. Βιάσατε το όραμα μας για μια καλύτερη ζωή με κέρδος μια μεγαλύτερη καρέκλα για σας. Βιάζετε τους νέους, σπρώχνοντάς τους σε μια ημίπτωχη ζωή χωρίς προοπτική, χωρίς όραμα για το μέλλον τους. «Σκοτώνετε» τους συνταξιούχους με συντάξεις που ούτε τους καφέδες και τα πούρα σας στο Κολωνάκι δεν καλύπτουν. Σκοτώσατε την οικονομία της χώρας για περισσότερο γκαζόν στις βίλες σας. Για περισσότερα μηδενικά στους τραπεζικούς σας λογαριασμούς. Και μείνατε μόνο αυτό: μηδενικά.
Σας σιχάθηκα. Σας σιχάθηκα γιατί σκοτώσατε την ιδέα του να είσαι Έλληνας. την ιδέα του να είσαι ελευθερος. Μας σπρώχνατε στον τοίχο της εκτέλεσης χρόνια τώρα και, να, παίρνετε τα κομμάτια της ελευθερίας μας για χρόνια οικονομικής και κοινωνικής σκλαβιάς. Είστε προδότες της χώρας και υπεύθυνοι για την τωρινή της κατάσταση. Είσαστε υπεύθυνοι για όλα τα κακά του τόπου. Καιρό τώρα.
Σας σιχάθηκα. Σας σιχάθηκα γιατί δεν έχετε το παραμικρό ίχνος αξιοπρέπειας να παραιτηθείτε, να φυλακίσετε και να τιμωρήσετε συναδέλφους σας για όποια σκάνδαλα σ΄αυτή τη χώρα. Να χαμηλώσετε για μια στιγμή το κεφάλι και να ζητήσετε μια ειλικρινή «συγγνώμη» στον πολίτη που δουλεύει δυο δουλειές, στον πολίτη που δεν έχει κολλητό για μια εξυπηρέτηση, στη γιαγιά που πεθαίνει επειδή δεν έχει να πάρει τα φάρμακά της, στον νέο που αναγκάζεται να μην ονειρεύεται και να αργοσαπίζει απο τα 30 του χρόνια, στον εκπαιδευτικό που βάζει απο την τσέπη του για να στηρίξει το σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα, στον εργάτη που απολύεται στα πενήντα του χρόνια και δεν βρίσκει δουλειά, στους φοιτητές, στα παιδιά, στους μαθητές, στον πολίτη που έχει κάθε δικαίωμα να απαιτεί, στον πολίτη που έχει ακόμα μέσα του το αίσθημα του σεβασμού προς το κράτος, στον πολίτη που ελπίζει, στον πολίτη που σας επιστέυτηκε με την ψήφο του, στον πολίτη που συνεχίζει να πιστεύει στην Ελλάδα αλλά όχι στους πολιτικούς της.
Μα, περισσότερο, σας σιχάθηκα γιατί καταφέρατε να μας έχετε κάνει να πιστεύουμε ότι τα πράγματα τελικά δεν έτσι είναι. Καταφέρατε να κάνετε τους πολίτες της πιο ηλιόλουστης χώρας, καταθλιπτικούς.
thenetwar.com
c-andronis.gr
1 σχόλιο:
Η ΑΡΓΟΣΧΟΛΗ ΤΑΞΗ
«Από την άποψη της καταγωγής του, το κυβερνητικό αξίωμα είναι μια ληστρική λειτουργία, που ανήκει ολοκληρωτικά στο αρχαϊκό πρότυπο ζωής της αργόσχολης τάξης. Είναι άσκηση ελέγχου και καταναγκασμού πάνω στον πληθυσμό από τον οποίο η (αργόσχολη) τάξη αντλεί τα μέσα ύπαρξης της». (THORSTEIN VEBLEN, Η θεωρία της αργόσχολης τάξης).
Σε χαλεπούς καιρούς για τον ελληνικό λαό, εν μέσω οικονομικής κρίσης, τα σκάνδαλα και οι προκλήσεις προς τον δοκιμαζόμενο Έλληνα από την οικονομική - πολιτική ελίτ περισσεύουν.
Εκτός από τις δωροδοκίες, τις προμήθειες, τον εύκολο και ύποπτο πλουτισμό των πολιτικών, η διαφθορά επεκτείνεται παντού. Γόνοι πρωτοκλασάτων πολιτικών ή οικονομικά ισχυρών, καταλύουν κάθε έννοια ισονομίας και ισοπολιτείας αποδεικνύοντας περίτρανα ότι το χρήμα είναι υπεράνω όλων.
Βλέπουμε λοιπόν αστράτευτους, να διοργανώνουν πάρτι με μοντέλα σε ιστορικά μνημεία, «φιλενάδες» πολιτικών γόνων, να εισβάλουν εν τω μέσω της νυκτός με πλήρη φωτογραφική κάλυψη στο πολεμικό μουσείο, πρίγκιπες να τελούν με λαμπρότητα τους γάμους των πλαισιωμένοι από πάμπλουτους εφοπλιστές και εστεμμένους.
Η πλειονότητα των επιφανών πολιτικών της χώρας, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, δεν έχουν εργασθεί. Για επικοινωνιακούς λόγους, δηλώνουν κάποιο επάγγελμα ή πληθώρα επαγγελμάτων (πχ ΓΑΠ), που δήθεν άσκησαν στην αλλοδαπή. Από τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς, για παράδειγμα, μόνο ο Σημίτης, άσκησε το επάγγελμα του καθηγητή και αυτός όχι για βιοποριστικούς λόγους.
Στην πραγματικότητα αυτό το κοινωνικό στρώμα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχει απεριόριστη άνεση χρήματος και χρόνου για διασκέδαση, ψυχαγωγία, ενασχόληση με τα κοινά, την τέχνη και φυσικά σπουδές στην εσπερία.
Είναι όλοι τους μέλη της ίδιας κοινωνικής τάξης.
Έχουν κοινό τρόπο ζωής , κατοικούν σε αριστοκρατικές περιοχές, διαμένουν σε πολυτελείς κατοικίες, διαθέτουν οικονομική ευμάρεια, φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, ανήκουν στα ίδια κλαμπ, διασκεδάζουν στους ίδιους χώρους, ψωνίζουν από ακριβά καταστήματα, ανταγωνίζονται στην κατανάλωση, επιδεικνύουν τον πλούτο τους, διδάσκονται τις ίδιες αρχές, ασπάζονται παρόμοιες αξίες, έχουν κοινά συμφέροντα, μιλάνε και σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο, διαθέτουν υπερπολυτελή αυτοκίνητα,φοράνε επώνυμα ρούχα.
Γενικά ζουν μια χλιδάτη ζωή εις βάρος του λαού.
Μια ζωή που δεν την αξίζουν.
Το μέλλον των απογόνων τους, είναι εξασφαλισμένο αφού στη χώρα μας η οικογενειοκρατία είναι θεσμός.
Ο χώρος της πολιτικής είναι ουσιαστικά «κλειστό επάγγελμα», κάστα.
Τα περιούσια τέκνα, έπειτα από μακροχρόνια ανέμελη και συναρπαστική θητεία στο εξωτερικό, με εμπλουτισμένο βιογραφικό, και τις απαιτούμενες διασυνδέσεις με τα διεθνή κέντρα, επιστρέφουν για να ασχοληθούν με τους ιθαγενείς…
Έτσι γινόμαστε θύματα κωμικοτραγικών καταστάσεων :
Οι ακατάλληλοι, γίνονται εν μια νυκτί, κατάλληλοι.
Οι ανεπαρκείς, επαρκέστατοι.
Τέκνα προωθούνται στις θέσεις των γονέων τους.
Ανεψιοί, καταλαμβάνουν θώκους, ελέω ονόματος.
Πλούσιοι, αποφασίζουν για τους φτωχούς.
Οι κατέχοντες και οι προνομιούχοι, για τους ενδεείς.
Οι τρόφιμοι των ιδιωτικών και τα κολεγιόπαιδα, νομοθετούν για τη δημόσια παιδεία.
Οι μηδέποτε εργασθέντες, για τα εργασιακά δικαιώματα και το ασφαλιστικό.
Οι αστράτευτοι, γίνονται υπουργοί άμυνας, και διατάζουν στρατηγούς.
Οι άξιοι αλλά «απροστάτευτοι» παραγκωνίζονται.
Οι «πονηροί» εκμαυλίζονται.
Οι αδύναμοι, πειθαναγκάζονται.
Η δημοκρατία γελοιοποιείται…
Στον Λόρδο Ακτον αποδίδεται η ρήση: «Η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».
Η κατάσταση αυτή είναι αρρωστημένη και προσβάλει τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια του μέσου πολίτη .
Χρειάζεται παλλαϊκή παρέμβαση για να εξαλειφθεί. Συνειδητή συλλογική δράση όλων των πολιτών. Καθολική εθελοντική στράτευση, σε αγώνα απεξάρτησης, από σωτήρες, εθνάρχες, πατριδοκάπηλους, μεσσίες, παντογνώστες, λαοπλάνους, τιμωρούς. Με στόχο την αποδυνάμωση της εξουσίας, την άμβλυνση της αντίθεσης μεταξύ «κυβερνώντων» και «κυβερνωμένων», με άμεσο έλεγχο από την λαϊκή πλειοψηφία και τελική μετάβαση από την εξουσία επί των ανθρώπων, στην διαχείριση των πραγμάτων.
.
Δημοσίευση σχολίου