Γιατί το κυβερνών κόμμα απορρίπτει τη μείωση των βουλευτών από 300 σε 200 που προτείνει ο κ. Σαμαράς

200 έδρες, ανίσχυρη κυβέρνηση

Δείτε τον πίνακα καταμερισμού των εδρών εαν μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών

ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΗ δεν φαίνεται να έχει η πρόταση του προέδρου της ΝΔ κ. Αντ. Σαμαρά για μείωση του αριθμού των βουλευτών στο ελάχιστο προβλεπόμενο συνταγματικό όριο των 200 εδρών
από 300 που είναι σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες. Το αίσθημα αυτοσυντήρησης των ίδιων των μελών του Κοινοβουλίου συνιστά το πλέον ανυπέρβλητο εμπόδιο για την υλοποίηση μιας τέτοιας πρότασης, που ακόμη και η διατύπωσή της αντιμετωπίστηκε παγερά
από τους ίδιους τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επιπροσθέτως όμως προβληματισμός εκφράζεται και από το γεγονός ότι η μείωση των εδρών δυσχεραίνει την επίτευξη κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας σε περιπτώσεις οριακής εκλογής,όπως
συνέβη στην εκλογική αναμέτρηση του 2007,οπότε η ΝΔ εξέλεξε 152 από τους 300 βουλευτές, ενώ με την κατανομή 200 εδρών με μεγάλη δυσκολία θα εξασφάλιζε τους 101 βουλευτές που θα της επέτρεπαν τον σχηματισμό μονοκομματικής κυβέρνησης.

«Δεν πρόκειται να βρεθεί κοινοβουλευτική σύνθεση που να ψηφίσει υπέρ του... αυτοχειριασμού της» είναι η άποψη την οποία εκφράζουν έμπειροι πολιτικοί, καθώς η μείωση των εδρών σε 200 θα δημιουργήσει «ντόμινο» αλλαγών στον εκλογικό και ευρύτερα στον πολιτικό χάρτη, με επιπτώσεις που θα επηρεάσουν την επανεκλογή πολύ μεγαλύτερου αριθμού βουλευτών από τις 100 κοινοβουλευτικές έδρες που θα περικοπούν.

Στο πλαίσιο αυτό δεν πέρασε απαρατήρητη η θετική αποδοχή που έτυχε μεταξύ των βουλευτών η ασυνήθιστη για τα κοινοβουλευτικά ειωθότα αντίδραση του προέδρου της Βουλής κ. Φ.Πετσάλνικου, ο οποίος από το βήμα με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο απέρριψε την πρόταση του προέδρου της ΝΔ, παραθέτοντας στοιχεία για να υποστηρίξει την άποψη ότι η χώρα μας δεν έχει... υπεράριθμους βουλευτές σε αναλογία με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην πλειονότητα των οποίων συνυπάρχουν περισσότερα του ενός νομοθετικά σώματα με τη μορφή είτε της Ανω Βουλής είτε της Γερουσίας ή και περιφερειακών κοινοβουλίων. Επιπλέον ο κ. Πετσάλνικος για να υπερασπιστεί τη θέση του επιχειρηματολόγησε υποστηρίζοντας ότι το συνολικό κόστος της λειτουργίας του Κοινοβουλίου είναι 3,5 τοις χιλίοις των συνολικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ οι αμοιβές των σημερινών «300» αντιπροσωπεύουν το 1 τοις χιλίοις.

Θα έχανε την έδρα ο Πρόεδρος της Βουλής!
Σύμφωνα με την ισχύουσα συνταγματική ρύθμιση (άρθρο 54), η οποία θέλει τον αριθμό των βουλευτών τής κάθε εκλογική περιφέρειας να προκύπτει με βάση την τελευταία απογραφή, και εφόσον εξακολουθήσει να ισχύσει η ταύτιση των εκλογικών περιφερειών με τους σημερινούς νομούς, η ενδεχόμενη μείωση του συνολικού αριθμού θα μειώσει οριζόντια την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση σε όλη την επικράτεια.

Ο οριζόντιος όμως περιορισμός των εδρών θα πλήξει κυρίως τις μικρότερες περιφέρειες, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα μετατραπούν σε μονοεδρικές όλες οι υφιστάμενες διεδρικές περιφέρειες, με πρώτη από όλες την Καστοριά στην οποία εκλέγεται ο κ. Πετσάλνικος, και εφόσον γίνει μονοεδρικός ο νομός του βέβαιον είναι ότι θα περάσει σε «γαλάζια» χέρια. Ετσι εξηγείται μάλλον και η επιλογή του να δημοσιοποιήσει τη διαφωνία του με την προτεινόμενη ρύθμιση. Μονοεδρικές επίσης θα γίνουν περιφέρειες όπως η Φλώρινα, η Πρέβεζα, η Χίος, το Λασίθι και το Ρέθυμνο. Το ίδιο πολύ πιθανόν είναι να συμβεί, δηλαδή να μείνουν με ένα ή το πολύ δύο βουλευτές, με τη συντριπτική πλειονότητα των τριεδρικών περιφερειών, όπως η Αρκαδία, η Αργολίδα, η Αρτα, η Λακωνία, η Ξάνθη, η Ροδόπη, η Δράμα, η Χαλκιδική, το Κιλκίς, η Λέσβος, η Κέρκυρα και οι Κυκλάδες.

Από μία ως δύο έδρες θα χάσουν επίσης οι μεσαίου μεγέθους περιφέρειες, όπως οι τετραεδρικές (Εβρου, Καβάλας, Χανίων, Ημαθίας, Πέλλας, Πιερίας, Καρδίτσας, Κορινθίας, Βοιωτίας) που θα μετατρεπόταν αυτομάτως σε διεδρικές ή τριεδρικές, όπως και οι πενταεδρικές (Μεσσηνίας, Ιωαννίνων, Κοζάνης, Τρικάλων, Μαγνησίας, Φθιώτιδας και Δωδεκανήσου), ενώ δύο με τρεις απώλειες θα μετρήσουν οι λίγο μεγαλύτερες περιφέρειες, όπως η Αχαΐα (έχει τώρα 9), το Ηράκλειο και η Αιτωλοακαρνανία και η Λάρισα (έχουν 8), οι Σέρρες (7), καθώς και η Εύβοια με την Ηλεία (εκλέγουν 6).

Σε απόλυτους αριθμούς μεγαλύτερες θα είναι οι απώλειες- οι οποίες θα φθάνουν ως το ένα τρίτο των βουλευτών που εκλέγουν τώρα- στις πολύ μεγάλες περιφέρειες του λεκανοπεδίου Αττικής (θα περικοπούν περί τις 28-30 έδρες από τις συνολικά 85 έδρες των πέντε περιφερειών Α΄ και Β΄ Αθηνών, Α΄ και Β΄ Πειραιώς, καθώς και υπολοίπου Αττικής), αλλά και της Θεσσαλονίκης (θα καταργηθούν 7 ή 8 έδρες από τις συνολικά 23 που έχουν οι δύο περιφέρειες).

Ντόμινο αλλαγών στον εκλογικό χάρτη
Η προβολή των εκλογικών αποτελεσμάτων της τελευταίας αναμέτρησης (2009), όπως φαίνεται και στους σχετικούς πίνακες που επεξεργάστηκε «Το Βήμα», δίνει τον ακόλουθο κοινοβουλευτικό συσχετισμό:

* Το ΠαΣοΚ (με εκλογικό ποσοστό 43,92%) θα περιοριζόταν σε 107 βουλευτές, «χάνοντας» 53 έδρες από τις 160 που διαθέτει.

* Η ΝΔ (με 33,48%) θα είχε 61 έδρες, δηλαδή 30 λιγότερες από τους 91 βουλευτές που εξέλεξε.

* Στις 17 έδρες θα έφθαναν οι απώλειες των κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης, καθώς θα περιορίζονταν το ΚΚΕ σε 14 έδρες (από 21 που έχει τώρα με ποσοστό 7,54%), ο ΛΑΟΣ στις 10 (από 15 με 5,63%) και ο ΣΥΡΙΖΑ στις 8 (από 13 με 4,6%).

Αντιστοίχως τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης του 2007 θα έδιναν την ακόλουθη κατανομή εδρών:

* Η ΝΔ (με ποσοστό 41,84%) θα εξέλεγε 101 βουλευτές έναντι 152. * Το ΠαΣοΚ (με 38,1%) θα έμενε με 68 βουλευτές από 102.

* 15 βουλευτές για το ΚΚΕ (που με ποσοστό 8,15% είχε 22 έδρες), εννέα για τον ΣΥΡΙΖΑ (που με 5,04% εξέλεξε 14) και επτά ο ΛΑΟΣ (που με 3,8% είχε εκλέξει 10).