21η Νοεμβρίου, γιορτάζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, γιορτάζει η Ελλάδα

Την ημέρα αυτή που το Έθνος τιμά τους αμέτρητους ήρωες και υπερασπιστές του και την έχει αφιερώσει στις Ένοπλες Δυνάμεις, ας υποκλιθούμε σ΄ όλα τα στελέχη που στέκουν μέρα και νύκτα ακοίμητοι φρουροί των συνόρων (σε ξηρά, αέρα και θάλασσα) προκειμένου να υπάρχει ευημερία, ασφάλεια και ειρήνη.

Σήμερα, που η ορθόδοξη Χριστιανοσύνη γιορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου, το Έθνος μας τιμά τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Στη μακρά και πολυτάραχη ιστορία του Ελληνισμού, το λαϊκό αίσθημα έχει συνδέσει το έθνος και την ελευθερία με τη θρησκεία, αναδεικνύοντας έτσι τη διαχρονική σύζευξη των δύο πόλων, της Πατρίδας και της Ορθοδοξίας. Αυτή η παράδοση και η πίστη του λαού μας καθιέρωσε και ως προστάτιδα των ενόπλων μας δυνάμεων την Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία. Υπό τη σκέπη της Υπερμάχου Στρατηγού, οι Ένοπλες Δυνάμεις έγραψαν λαμπρές σελίδες ελληνικής ιστορίας και δόξας, υπερασπίζοντας τα ιερά και όσια της πατρίδας, με περίσσευμα ανδρείας και θάρρους.

Η σκέψη μας σήμερα, με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, στρέφεται στους υπερασπιστές των ιδανικών της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, που έπεσαν στα πεδία των μαχών και υψώνονται σε σύμβολα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Αλλά ακόμα και στο μέλλον, εάν κληθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, η μεγάλη χάρη της Θεομήτορος, θα είναι οδηγός για την ελευθερία και την ακεραιότητα του λαού και των εδαφών μας.

21 Νοεμβρίου, ημέρα γιορτής των ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, ημέρα γιορτής για τα στρατευμένα νιάτα του λαού μας. Αυτή την ώρα, είναι αναπόφευκτη η αναδρομή στην ιστορία της πατρίδας μας, γιατί «όποιος λαός ξεχνά την ιστορία του χάνεται», κατά παράφραση βέβαια της φράσης του Ουίστον Τσώρτσιλ «ο λαός που ξεχνά την ιστορία του τη βρίσκει μπροστά του». Η ιστορία μας διδάσκει ότι, η πολεμική αρετή των Ελλήνων είναι συνυφασμένη με την εμφάνιση της ελληνικής φυλής. Κληροδοτημένη από τους αρχαίους Έλληνες είναι η έκφραση της κύριας αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος: με τρεις λέξεις του Ομήρου: “Αμύνεσθαι περί πάτρης”. Η περιφρούρηση της ελευθερίας της πατρίδος παραμένει και στην εποχή μας ως κύριος σκοπός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.

Οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες πολέμησαν κατά των Περσών στο Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες αντίστοιχα, για ολόκληρη την Ελλάδα, Στη Σαλαμίνα συντρίβονται οριστικά τα όνειρα των επιδρομέων να κατακτήσουν την Ελλάδα. Η προϊστορία των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος, αφηγημένη από τον Όμηρο στην Ιλιάδα ,από τον Ηρόδοτο και από άλλους ιστορικούς της αρχαίας Ελλάδος, αλλά και του Μεσαιωνικού Ελληνισμού , του υπόδουλου Γένους και του επαναστατημένου το 1821 Έθνους, ενέχει μεγάλες ώρες ηρωικού ήθους, υψωμένες στη σφαίρα του θρύλου, καθώς και πολύτιμα διδάγματα πολεμικής τέχνης.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, ο οποίος οριοθέτησε μια νέα παγκόσμια εποχή, απέδειξε την εφευρετικότητα, την πολεμική τέχνη, το πολέμαρχο και το ακαταμάχητο στοιχείο των Ελλήνων εκείνης της εποχής. Το Ελληνικό πνεύμα υπέταξε, τους Ρωμαίους και έτσι γεννήθηκε η ελληνοχριστιανική βυζαντινή αυτοκρατορία που άλλαξε τη μορφή του τότε κόσμου.

Ο πατριωτισμός των Ελλήνων ύστερα και από την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως υπήρξε βαθύβλυστος και ανθεκτικός όσο ίσως ποτέ. Και δεν αναφερόταν μόνο στην ιδιαίτερη πατρίδα, ως τοπικός πατριωτισμός, αλλά μεγαλύνθηκε, ώστε να επεκταθεί σε ολόκληρο το Έθνος. Υπήρξε ακέραιος ελληνικός πατριωτισμός, χωρίς διάκριση, αλλά με ταύτιση Έθνους και πατρίδος. Το συγκλονιστικό μήνυμα “εάλω η πόλις” αποτυπώθηκε βαθιά στις συνειδήσεις των όπου γης Ελλήνων και με τα έκγονά του συναισθήματα πόνου, αλληλεγγύης, ελπίδας, συνέβαλε ισχυρά στη διάπλαση και διατήρηση της ηθικής συνοχής του υπόδουλου Γένους, υπό τη σκέπη εξ άλλου της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας.

Αυτός, ο ακέραια εθνικός πατριωτισμός υποκίνησε την εθνεγερσία του 1821, το έτος της παλιγγενεσίας του Ελληνικού έθνους. Το γένος, γράφει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν υποτάχθηκε ποτέ. Είχε πάντα το στρατό του, τους αρματολούς και κλέφτες. Είχε πάντα τα κάστρα του. Οι Έλληνες με ένα ελαφρό στόλο και τα πυρπολικά τους, αντιμετώπισαν νικηφόρα τον τουρκικό στόλο που υπερτερούσε σημαντικά σε αριθμό πλοίων, σε μέγεθος και βαρύ οπλισμό.

Ο Μακεδονικός αγώνας (1904-1908) ήταν συνέπεια της προσπάθειας αφελληνισμού της Μακεδονίας. Οι ελεύθεροι Έλληνες ξεσηκώθηκαν. Εθελοντές από όλη την Ελλάδα που συγκρότησαν ανταρτικά σώματα με επικεφαλής Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς του Στρατού και του Ναυτικού και έσωσαν την Μακεδονία μας από τους κομιτατζήδες της Βουλγαρίας.

Επίτευγμα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος, αλλά και της ορθής πολιτικής, υπήρξε ο διπλασιασμός το 1912-13 του εδάφους της ελληνικής επικράτειας και η επαύξησή του με τη Δυτική Θράκη το 1919. Επίτευγμα, έστω έμμεσο, των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ως ηθική αμοιβή των αγώνων και των θυσιών τους από το 1940 έως 1945, υπήρξε επίσης η Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πόλεμου, ενώ όλα τα κράτη παρεδίδοντο το ένα μετά το άλλο στη ναζιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία, η μικρή Ελλάδα των Σαλαμινομάχων και των Μακεδονομάχων βροντοφώνησε για άλλη μια φορά το γνωστό «Μολών λαβέ», το «ΟΧΙ». Γράφτηκαν νέες σελίδες δόξης και ηρωισμού στα βουνά της Πίνδου και τα οχυρά. Εκεί μέσα στη στυφή μυρωδιά του μπαρουτιού, το λασπωμένο χιόνι και την απόλυτη σιγή που προηγείται από τον ήχο της σάλπιγγας, είναι αμέτρητοι αυτοί που είδαν μία καστανή μαυροντυμένη γυναίκα, με ήρεμα χαρακτηριστικά και γλυκύτατα μάτια να τους οδηγεί στις τρομερές εφόδους. «Είδαμε την Παναγιά να μας οδηγεί», γράφουν από το μέτωπο της Αλβανίας οι φαντάροι στα προσφιλή τους πρόσωπα.

Οπωσδήποτε η ψυχολογική τόνωση είναι εκ των ουκ άνευ γεγονός, και η τόνωση του ηθικού θεωρείται βασικό στοιχείο για την αγωνιστικότητα οποιασδήποτε στρατιωτικής δύναμης από την εποχή του Ομήρου μέχρι το Μέγα Αλέξανδρο, αλλά και τους σύγχρονους στρατούς.

Σήμερα, ζούμε σε μια εποχή που οι ισορροπίες διαταράσσονται και οι ανακατατάξεις διαδέχονται η μία την άλλη με ταχύτατους ρυθμούς. Στο περιβάλλον αυτό με τις δυναμικά μεταβαλλόμενες καταστάσεις, τις απρόβλεπτες συνθήκες και τα νέα δεδομένα, οι Ένοπλες Δυνάμεις τις χώρας ισχυρότερες από ποτέ άλλοτε προβάλλουν, καθόσον, συμβάλουν ουσιαστικά στην προώθηση της συνεργασίας και της ευημερίας κρατών και λαών και αποβλέπουν στην ειρήνη και στην παγίωση της δημοκρατίας, της σταθερότητας και της ασφάλειας της ευρύτερης περιοχής.

Ταυτόχρονα, η προάσπιση των δικαιωμάτων άμυνας και ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών αποτελεί ανυποχώρητη προτεραιότητα, καθόσον παράγουν το απαραίτητο πλαίσιο ασφάλειας και ειρήνης για την ανάπτυξη όλων των δραστηριοτήτων του Κράτους και του Λαού. Υπάρχει όμως στην εποχή μας και άλλο πεδίο ειρηνικής αγαθοποιίας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος. Πέραν από το κύριο έργο τους, που είναι η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας, η κοινωνική τους προσφορά είναι μεγάλη καθόσον, με την άμεση αρωγή σε θεομηνίες που πλήττουν κατά καιρούς διάφορες περιοχές της χώρας, συμβάλλουν στην ανακούφιση των πληγέντων.

Οι ένοπλες δυνάμεις της πατρίδας μας, ήταν, είναι και θα είναι το πλέον υγιές κομμάτι και οργανωμένο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Η εμπιστοσύνη των Ελλήνων σ’ αυτές είναι μεγάλη. Ο λαός τις θαυμάζει, τις σέβεται και τις εμπιστεύεται, ενώ οι σύμμαχοι και οι εταίροι μας τις επαινούν.

Την ημέρα αυτή που το Έθνος τιμά τους αμέτρητους ήρωες και υπερασπιστές του και την έχει αφιερώσει στις Ένοπλες Δυνάμεις, ας υποκλιθούμε σ΄ όλα τα στελέχη που στέκουν μέρα και νύκτα ακοίμητοι φρουροί των συνόρων (σε ξηρά, αέρα και θάλασσα) προκειμένου να υπάρχει ευημερία, ασφάλεια και ειρήνη.
Από τον Υπτγο ε.α. Αλέξανδρο Τρομπούκη/parisis.wordpress.com