Υπολοχαγός Χαράλαμπος Χαραλάμπους. Θυσιάστηκε στην Κύπρο, την 7η Νοεμβρίου 2009.

 Αιωνία η μνήμη του

Άξιο τέκνο της πατρίδας

Θυσιάστηκε να σώσει τα άλλα τρία παιδιά που ήταν μαζί του στο στενό και αποκλεισμένο χώρο των πυρομαχικών

Του Άδωνη Παλληκαρίδη.
Το άκουσμα του θανάτου του νεαρού υπολοχαγού Χαράλαμπου (Πάμπου) Χαραλάμπους από το Μένοικο σκόρπισε θλίψη και βαρύ πένθος στην Εθνική Φρουρά.
Έπεσε στο βωμό του καθήκοντος προς την πατρίδα κατά την παραλαβή του πολεμικού υλικού του λόχου του που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Προτίμησε να θυσιαστεί για να γλιτώσει τους στρατιώτες του. Δεν πέταξε την οπλοβομβίδα που είχε από μόνη της οπλίσει, αλλά την κράτησε στην αγκαλιά του δίνοντας σε τρία άλλα νεαρά παιδιά τον ελάχιστο χρόνο που χρειάζονταν για να απομακρυνθούν από το φυλάκιο. Ο ίδιος σκέπασε με το σώμα του την οπλοβομβίδα που του προκάλεσε θανάσιμα τραύματα.
Το φυλάκιο βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της Λευκωσίας, ακριβώς απέναντι από τους εισβολείς και τον προμαχώνα Ρόκας, κοντά στην Πύλη Πάφου. Είναι το φυλάκιο που βρίσκεται κάτω και πάνω από το παλιό οίκημα της ΣΥΤΑ. Το ατύχημα έγινε όταν καταμετράτο το πολεμικό υλικό του φυλακίου με την αλλαγή της διοίκησης του λόχου.

Ακριβώς στις 10 και 50 ακούστηκε μια υπόκωφη έκρηξη στο χώρο των πυρομαχικών του φυλακίου. Το κακό είχε ήδη γίνει και ο 29χρονος υπολοχαγός έπεσε νεκρός, ακρωτηριασμένος στα δυο του χέρια και με ένα βαθύ τραύμα στην καρδιά.
Τι προηγήθηκε; Είχε στα χέρια του τη μοιραία οπλοβομβίδα όταν ακούστηκε ένα παράξενο κλικ στο εσωτερικό του χωνιού της. Κάτι σαν να όπλισε ο πυροκροτητής και η αντίστροφη μέτρηση άρχισε. Ο δόκιμος Αντρέας Χριστοδούλου στα 4 με 5 δευτερόλεπτα που μεσολαβούν μόλις πρόλαβε να του πει «μήπως και εκραγεί, κύριε λοχαγέ». Έκανε τρία βήματα προς τα πίσω μαζί με άλλους δύο στρατιώτες την ίδια στιγμή που ο υπολοχαγός ίσως προσπαθούσε να κάνει κάτι. Σύμφωνα με ό,τι είπε στον πατέρα του Γιώργο Χριστοδούλου ο νεαρός δόκιμος, είδε τον υπολοχαγό να παίρνει τη χειροβομβίδα κοντά στο στήθος του και να την κρύβει με τα χέρια και το σώμα του. Είχε καταλάβει ότι η έκρηξη θα ακολουθούσε την επόμενη στιγμή και θέλησε να σώσει τους άλλους. Θέλησε να σώσει τα άλλα τρία παιδιά που ήταν μαζί του στο στενό και αποκλεισμένο χώρο των πυρομαχικών. Γιατί τα πυρομαχικά βρίσκονται σε αποκλεισμένο υπόγειο χώρο;
Ακολούθησε η έκρηξη και ο δόκιμος με τους δύο στρατιώτες βρέθηκαν εκτός του χώρου που πνίγηκε μέσα σε καπνούς σκόνες και θραύσματα. Ο δόκιμος γύρισε μετά από λίγα δευτερόλεπτα πίσω και βρήκε διαμελισμένο το λοχαγό του σε μια λίμνη αίματος, πεσμένο μπρούμητα. Είδε ότι ήταν νεκρός. Βγήκε ακολούθως έξω και με το κινητό του τηλεφώνησε στο Νοσοκομείο και στο ΓΕΕΦ.
Ο κίνδυνος για νέα έκρηξη ήταν υπαρκτός και οι πυροτεχνουργοί της Αστυνομίας που είχαν φτάσει στο μεταξύ απέκλεισαν το χώρο και εξέτασαν όλο το υλικό.
Μακελειό από δεύτερη έκρηξη.
Ο πατέρας του δόκιμου ανθυπολοχαγού Γιώργος Χριστοδούλου δήλωσε στη «Σ» ότι αν ακολουθούσε έκρηξη των πυρομαχικών όλο το τετράγωνο θα ανατιναζόταν και θα κατέρρεε με πολλά θύματα. «Εν ο Θεός που μας λυπήθηκε και η αυτοθυσία του υπολοχαγού να καλύψει με το σώμα του την έκρηξη», λέγει.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι οι οπλοβομβίδες είναι σαν χωνί που φέρουν πανομοιότυπο υλικό με τις χειροβομβίδες. Εκτοξεύονται με βολή αβολίδοτου φυσιγγίου από τυφέκιο. Δεν εκρήγνυνται μόνες τους, αλλά κάτι σίγουρα πήγε στραβά. Έγινε αποκόλληση και ο πυροκροτητής ενεργοποιήθηκε. Είναι άγνωστο πόσο παλιές ήταν, πόσο καιρό βρίσκονται εκεί, τι συντήρηση τούς γίνεται. Αυτό θα το δείξει η έρευνα. Οι οπλοβομβίδες βρίσκτοναι σε πολλά φυλάκια της πρώτης γραμμής. Είναι αναγκαία πυρομαχικά σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης από τον καραδοκούντα εχθρό. Είναι επίσης άγνωστο κατά πόσο κάποιος προσπάθησε να βάλει τον κύριο κορμό της οπλοβομβίδας βαθύτερα στο θηκάρι της οπλοβομβίδας. Όλα αυτά θα τα δείξει η στρατιωτική ανάκριση που ήδη άρχισε και διεξάγεται από κοινού από την Εθνική Φρουρά και την Αστυνομία.
Πώς το έμαθαν.
Το γεγονός είναι ένα. Ότι ένα λαμπρό παλικάρι, ένας εξαίρετος αξιωματικός απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων έχασε τη ζωή του και αφήνει ασήκωτο πόνο στην οικογένειά του και τη νεαρή του σύζυγο Φρόσω. Ο άτυχος υπολοχαγός Πάμπος Χαραλάμπους είναι γιος του Μιχάλη Χαραλάμπους από το Μένοικο και της Δήμητρας Πατσαλοσαββή από τον κατεχόμενο Καραβά. Έχει μια αδελφή την Άντρη. Η γυναίκα του είναι επίσης παιδί προσφύγων από το Μαραθόβουνο Μεσαορίας. Η τραγωδία σε όλο το μεγαλείο της. Άνθρωποι που τους ένωνε η αγάπη για την πατρίδα και η υψηλή αίσθηση του καθήκοντος και της βιοπάλης ντύθηκαν στα μαύρα. Μόλις πριν από έξι μήνες ήταν οι χαρές του γάμου και τώρα η σύζυγος πίνει το πιο πικρό ποτήρι. Η δύστυχη μητέρα του σφουγγάριζε τη βεράντα του σπιτιού της όταν οι αξιωματικοί πήραν το θλιβερό μαντάτο στο Μένοικο. Ο χαροκαμένος πατέρας το έμαθε από γείτονα που το άκουσε από ιδιωτικό κυπριακό ραδιόφωνο και άρχισε να κλαίει γοερά. Ρώτησε ο άτυχος πατέρας τι έγινε και ο γείτονάς του, στην οδό Τρικούπη, στο ξυλουργείο που διατηρεί εκεί, του είπε την τραγική αλήθεια. «Το ραδιόφωνο μεταδίδει το θάνατο του παιδιού σου από έκρηξη οπλοβομβίδας».
άρθρο από εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ το 2009