Θέλοντας να δείξει τη σπουδαιότητα της εκπαίδευσης στον Πόντο η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, αναφέρθηκε σε ορισμένα στατιστικά στοιχεία που αφορούσαν τον αριθμό των σχολείων, των δασκάλων και των μαθητών στην πρωτεύουσα του Πόντου, την Τραπεζούντα και τις μεγαλύτερες πόλεις. «Τα καλύτερα σχολειά του Ελληνισμού, ήταν κάποτε στον Πόντο», υπογράμμισε, θέλοντας να τονίσει, επίσης, την υψηλού επιπέδου ποιότητα της εκπαίδευσης που παρείχαν τα σχολεία αυτά. Η πνευματική άνθηση, πρόσθεσε, ήταν απόρροια της ευμάρειας των Ελλήνων του Πόντου και αυτή, αποτέλεσμα της ναυτικής ανάπτυξης. Η ίδρυση σχολείων στον Πόντο, είπε ακόμα, ήταν έργο των Κοινοτήτων και της Εκκλησίας, για το ρόλο της οποίας σημείωσε ότι: «Επί τουρκοκρατίας, όλη η πνευματική κίνηση του Πόντου ήταν στα χέρια της Εκκλησίας».
Αναφέρθηκε, επίσης, στην προσφορά ορισμένων προσωπικοτήτων του Πόντου, στη διάδοση των ελληνικών γραμμάτων στη Δύση, στην μεγάλη μοναστηριακή κοινότητα του Πόντου, που συνέβαλε στη διάσωση της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού και στην ποντιακή διάλεκτο. Για την Τραπεζούντα, τέλος, είπε ότι είναι η σύμπτυξη της ιστορίας του Πόντου.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν, με μεγάλο ενδιαφέρον, ο μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιος, ο νομάρχης, Θόδωρος Καλλιοντζής, ο δήμαρχος Καβάλας, Κωστής Σιμιτσής, ο δήμαρχος Ελευθερών, Χαράλαμπος Χρυσανίδης, ο πρόεδρος του Τ.Ε.Ι. Καβάλας, Θανάσης Μητρόπουλος, καθηγητές και σπουδαστές του Ιδρύματος, καθώς και εκπρόσωποι τοπικών φορέων. Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Ένωση Ποντίων Σπουδαστών του Τ.Ε.Ι. Καβάλας, το Τ.Ε.Ι. Καβάλας και ο δήμος Καβάλας.
ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΒΕΛΕΡ
Πως δεν έγινα επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο των Σκοπίων
«Αν δεν είμαι αυτή που είμαι, θα σας έδινα το δικαίωμα να λέγατε σήμερα ότι είμαι ανθέλλην…», είπε μιλώντας στην Καβάλα μαγνητίζοντας το κοινό της
Σε μια επωδό της ομιλίας της και αφού η ακαδημαϊκός Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ είχε ερωτηθεί για το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος «τα είχε βρει» με τον Κεμάλ Ατατούρκ, απάντησε, με σημασία ότι όλα όσα γίνονται είναι και θέμα συγκυριών. «Κάποτε παρ’ ολίγον να βρεθώ επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου των Σκοπίων. Το 1983 μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν πηγαίνω σε επίσημο ταξίδι στην Γιουγκοσλαβία για να υπογράψουμε συμφωνίες εκπαιδευτικής συνεργασίας με τους Σέρβους. Τότε στα καταστήματα της Θεσσαλονίκης επιγραφές έγραφαν «Μιλάμε Μακεδονικά» για να προσελκύσουν πελάτες. Ακούω τον υπουργό των Εξωτερικών της Γαλλίας που καθόταν δίπλα στον ομότιμο υπουργό της Γιουγκοσλαβίας, να λέει στον Μιτεράν ότι: «ο συνάδελφός μου των εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας μου λέει ότι οι Έλληνες έδιωξαν τους Μακεδόνες από την πατρίδα τους, όπως κάνουν οι Εβραίοι με τους Άραβες και πρέπει αυτό να σταματήσει». Ξίνισα τα μούτρα μου. Με κοιτά ο Μιτεράν που ήξερε ότι είμαι Ελληνικής καταγωγής, ενώ ο άλλος δεν το ήξερε, και του λέει «αφήστε τα αυτά, τώρα» και έτσι έκλεισε το θέμα. Τη επόμενη μέρα έρχεται ο υπουργός Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας και μου λέει «κυρία Αρβελέρ έχω ένα πολύ καλό νέο να σας πω, το πανεπιστήμιο των Σκοπίων σας κάνει επίτιμο διδάκτορα». Λέω «ευχαριστώ δεν δέχομαι», με αφορμή αυτό που είχα ακούσει την προηγούμενη μέρα και τα όσα ήξερα για το θέμα αυτό. Εκείνος επέμενε και μάλιστα πιεστικά. Τότε του λέω «μην πιέζεται γιατί ένα θα σας πω, το πανεπιστήμιο των Σκοπίων το έχουν ονομάσει «Κύριλλος και Μεθόδιος», μπορεί να μην είμαι επίτιμος διδάκτωρ σε κανένα ελληνικό πανεπιστήμιο αλλά εφόσον έχω αναγορεύει επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, άρα είμαι επίτιμος διδάκτωρ όλης της Γιουγκοσλαβίας. Εκεί έκλεισε το θέμα οριστικά. Φανταστείτε να δεχόμουν. Τώρα θα λέγατε ότι είμαι ανθέλλην;».
XRONOS.GR
Γιώργος Καρανίκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου