Οι περικοπές είναι το μικρότερο πρόβλημα για τους Στρατιωτικούς

Βιώνουμε μια από τις χειρότερες περιόδους στην αντιμετώπιση των προβλημάτων μας από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Πέραν από την επαγγελματική και κοινωνική μας απαξίωση, αυτό που μας ανησυχεί ιδιαίτερα είναι οι ραγδαίες εξελίξεις και στα εθνικά θέματα, για τα οποία όλοι οι Έλληνες και ειδικότερα τα στελέχη και των τριών κλάδων ανησυχούμε πάρα πολύ και δεν ενημερωνόμαστε.
Η συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτικών δεν είναι κομματικοποιημένοι. Έχουν φυσικά ο καθένας τις πολιτικές του απόψεις, όμως την κομματικοποίηση στο στράτευμα, όσο και αν αυτό φανεί παράξενο, την επιβάλλει έμμεσα η πολιτική ιεραρχία υποβοηθούμενη από την ανοχή της στρατιωτικής ηγεσίας.

Γενικευμένη αναξιοκρατία
Το κυριότερο πρόβλημα το οποίο ταλανίζει τις Ένοπλες Δυνάμεις δεκαετίες τώρα δεν είναι τα οικονομικά. Είναι η αναξιοκρατία. Η έλλειψη πλουραλισμού και αντικειμενικών κριτηρίων στην αξιολόγηση των στελεχών επιτρέπει την άνιση μεταχείριση στις μεταθέσεις, στις κρίσεις και στις αποστρατείες ενώ ταυτόχρονα διατηρεί την πελατειακή σχέση πολιτικών και στελεχών. Πρόσφατα, κατά τις ετήσιες κρίσεις των στελεχών, είδαμε την επαναφορά αξιωματικών οι οποίοι είχαν αποστρατευθεί και μάλιστα τους επανέφεραν οι ίδιοι οι οποίοι τους είχαν αποστρατεύσει.
Παραλογισμός; Θα έλεγα μεθοδευμένη διάβρωση του στρατεύματος, της ακεραιότητας των στελεχών, συνειδητή δημιουργία κλίματος δυσφορίας, αγανάκτησης και προώθησης των στελεχών στη λύση της αναζήτησης του ρουσφετιού.
Οι Έλληνες στρατιωτικοί βάλλονται από πολλές πλευρές, δίχως να μπορούν να αντιδράσουν. Τους τελευταίους μήνες έχει παρατηρηθεί πλήθος ανακριβών δημοσιευμάτων, τα οποία παρουσίαζαν τους στρατιωτικούς ως υψηλά αμειβόμενους. Πρόκειται για μια μεθοδευμένη προσπάθεια απαξίωσής των από την Ελληνική κοινωνία.
Πρέπει όμως όλοι να γνωρίζουν, από τους απλούς πολίτες μέχρι τους πολιτικούς που μας θυμούνται μόνο στις εκλογές, ότι ποτέ οι Έλληνες αξιωματικοί δεν είχαν συνείδηση μισθοφόρου - το λέγει και η ιστορία μας. Έχουν πολεμήσει για την πατρίδα, ακολουθώντας πάντοτε το επίγραμμα του Σιμωνίδη του Κείου: «Ω ξειν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Και θα εξακολουθούν να το πράττουν χωρίς να χρειάζονται υπενθύμιση ή μαθήματα πατριωτισμού από κανέναν. Μοναδικό τους πάντοτε μέλημα είναι η ανιδιοτελής προσφορά για την πατρίδα. Μήπως δεν συμβαίνει αυτό και σήμερα; Ενδεικτικά να αναφέρω τους νεκρούς πιλότους της ΠΑ στην προάσπιση του εναερίου χώρου μας, τους νεκρούς στα ΙΜΙΑ, αλλά και όλους αυτούς που είναι άγνωστοι στον ελληνικό λαό και φυλάσσουν καθημερινά Θερμοπύλες με όλα τα παραπάνω προβλήματα που σας προανέφερα.
Συνεπώς, κανείς μα κανείς δεν χρειάζεται να τους κάνει μαθήματα για την αποστολή τους, να τους υποδείξει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν. Το πράττουν από μόνοι τους και μόνο τους μέλημα είναι η προάσπιση του εθνικού μας χώρου και της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Κατά την γνώμη μου αυτό που ενόχλησε περισσότερο τους αξιωματικούς δεν ήταν οι περικοπές μισθών, συντάξεων ή επιδομάτων, αλλά η αλαζονεία που εμφανίζεται από πλευράς του υπουργού και η επί πολλούς μήνες απαξίωσή τους μέσω τηλεοπτικών σταθμών με δημοσιογράφους που εξίσωναν το λειτούργημα το οποίο επιτελούν με την εργασία των δημοσίων υπαλλήλων!
Ελπίζω και ήδη βλέπω κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση, ότι ο κ. ΥΕΘΑ θα αντιληφθεί το πρόβλημα, θα κάνει διορθωτικές δηλώσεις - δεν είναι δυνατόν να αποκαλούνται «αυτιστικοί» οι φυλάσσοντες Θερμοπύλες, οι οποίοι αγόγγυστα θα εκτελέσουν την αποστολή τους όταν τους ζητηθεί «μη φειδόμενοι της ζωής τους».
Τέλος, να τονίσω ότι παρά τις όποιες δυσκολίες περνά η πατρίδα μας, τα στελέχη μας θα βάλουν και πλάτη και θα βοηθήσουν να βγούμε από το οικονομικό αδιέξοδο που έχουμε περιέλθει ως χώρα, προερχόμενοι από τον λαό μας διαθέτουν το ελληνικό φιλότιμο, αρκεί να τους ζητηθεί από την πολιτική τους ηγεσία με ειλικρίνεια, με τον πρέποντα σεβασμό και όχι απαξιωτικά…
από εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος
Σπύρος Σταματόπουλος
Σχης (ΠΖ) ε.α.