«Εμβολιασμοί: Μια επιχείρηση βασισμένη στον φόβο»

Το βιβλίο με τον παραπάνω τίτλο, δια χειρός του Dr. med. Gerhard Buchwald, πνευμονολόγου-παθολόγου, με πρόσθετη ειδίκευση στη φυσική ιατρική και την κοινωνική ιατρική, εκδόθηκε στην Ελλάδα το 2003 (εκδόσεις Βιβλιοθήκη του Ρόδου, Αθήνα).

Το διάβασαν αρκετοί και συνειδητοποίησαν ότι οι κίνδυνοι από τους εμβολιασμούς, είναι πολύ μεγαλύτεροι από αυτούς που συνιστούν οι ασθένειες. Ο δε συγγραφέας, είναι σαφής: «δεν είναι τα παιδιά μας, που έχουν πλέον σημασία, αλλά η διατήρηση του ζήλου για την ύπαρξη των εμβολίων, πράγμα που σχετίζεται άμεσα με τα οικονομικά συμφέροντα των παρασκευαστών των εμβολίων».

Χειραγώγηση τη ενημέρωσης

Στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και στις ΗΠΑ, την εποχή της έκδοσης του προαναφερόμενου βιβλίου, μαινόταν ο καυγάς για το κατά πόσον κάποια εμβόλια φέρουν ευθύνη για την εμφάνιση αναπτυξιακών διαταραχών στα παιδιά (λόγω του υδραργύρου που περιέχεται και προκαλεί νευρολογικές βλάβες). Οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, μυρίστηκαν την αμφισβήτηση που ερχόταν και την απώλεια κερδών (ζούμε στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού) και «ξεσάλωσαν», χειραγωγώντας την ενημέρωση (και ειδικά τα ιατρικά περιοδικά).

Άλλωστε, διαθέτουν πάρα πολύ χρήμα. Μιλάμε για τους ίδιους που αφήνουν κόσμο στην Αφρική να πεθαίνει, για να μη ρίξουν τις τιμές των φαρμάκων, μειωθεί το περιθώριο κέρδους και φωνάζουν οι μέτοχοί τους…

Πλέον και μετά το περσινό φιάσκο στη χώρα μας, ο κόσμος είναι υποψιασμένος. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι πέρσι έλαβε χώρα μια μεγάλη κερδοσκοπική επιχείρηση, που βασίζεται στον φόβο. Την αποκάλεσαν βέβαια «μέτρο υπέρ της δημόσιας υγείας», όπως πάντα γίνεται και όπως επισημαίνει πολύ σωστά ο Gerhard Buchwald, ο οποίος, σημειωτέον, αφιέρωσε το βιβλίο του «σε όλα τα πλάσματα του Θεού, συνεπώς και στα ζώα, που αναγκάστηκαν να υποστούν βλάβες από εμβολιασμούς».

Μάλιστα, ο συγγραφέας, ο οποίος είναι ιατρικός σύμβουλος στον «Σύλλογο Υποστήριξης Θυμάτων από τους Εμβολιασμούς» (ιδρύθηκε από τον Hermann Forschepiepe) και έχει συντάξει πάνω από 150 ειδικές πραγματογνωμοσύνες περιπτώσεων βλαβών από εμβολιασμούς για τα γερμανικά δικαστήρια και για την κοινωνική πρόνοια της χώρας του, τονίζει ότι «ο εξαναγκασμός που εξασκείται σήμερα για την επιβολή των εμβολίων, είναι ένα έγκλημα». Καιρός λοιπόν να αντιδράσουμε όλοι στην ιεροεξεταστική διαδικασία των εμβολιασμών.

Αναποτελεσματικοί οι μαζικοί εμβολιασμοί

Άλλωστε, καλό θα ήταν να ληφθεί υπόψη ότι ο ανεμβολίαστος, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση απειλή για τον εμβολιασμένο, ενώ όπως τονίζει ο Γερμανός γιατρός, στην περίπτωση της ευλογιάς, «ορισμένοι από αυτούς που είχαν νοσήσει, είχαν εμβολιαστεί μόλις πριν λίγο καιρό». Στην δε περίπτωση της φυματίωσης, μας λέει ότι «ανάμεσα στους εμβολιασμένους, υπήρχαν πολύ περισσότερα κρούσματα φυματίωσης από ό,τι στους ανεμβολίαστους».

Σύμφωνα μάλιστα με γραφήματα που παραθέτει, «οι μαζικοί εμβολιασμοί έχουν αρνητική μόνον επιρροή στην πορεία των επιδημιών» και μιλά μάλιστα παραθέτοντας σχετικούς πίνακες για μια «απόλυτα περιττή δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων, που πέταξαν όλα αυτά τα χρήματα, που προήρχοντο από εισφορές των ασφαλισμένων, από το παράθυρο». Μας λέει όμως ΚΑΙ ότι «η εισαγωγή του εμβολίου του κοκίτη ‘Ρ’ το 1953, όσο και η εισαγωγή του τριπλού εμβολίου διφθερίτιδος-κοκίτη-τετάνου (εμβόλιο DPT), δεν είχε καμία ορατή επίδραση στην πτωτική τάση, που παρέμεινε ανεπηρέαστη», υπογραμμίζοντας ότι στην περίπτωση της διφθερίτιδας, «οι μαζικοί εμβολιασμοί από το 1970 μέχρι το 1978, παρέμειναν δίχως ορατή επίδραση». Επίσης, «μετά την εισαγωγή του εμβολίου κατά της παρωτίτιδας, όχι μόνο παρατηρήθηκε άποψη των περιπτώσεων παρωτίτιδας, αλλά και μηνιγγο-εγκεφαλίτιδας και μηνιγγίτιδας».

Και μια επισήμανση αρκούντως αντικομφορμιστική, δια χειρός του Dr. med. Gerhard Buchwald, πριν μπούμε στο θέμα: «εκείνοι που στοχάζονται και αντιμετωπίζουν τα πράγματα διαφορετικά, είναι που μας οδηγούν προς τα εμπρός και όχι το ατέλειωτο πλήθος εκείνων, που δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από τις κενές στενωπούς των ειδικοτήτων τους».

Η μεθόδευση

Όπως επισημαίνει ο Gerhard Buchwald (για τη Γερμανία, αλλά όλα αυτά είναι πολύ ενδεικτικά), όλες οι μολυσματικές ασθένειες έδειχναν τάσεις ύφεσης, που ήταν τόσο σταθερές, ώστε από την προοδευτικότητά τους – πχ των πρώτων δέκα χρόνων- μπορούσε να προβλεφθεί ο χρόνος κατά τον οποίο δεν αναμενόταν να υπάρχουν πλέον περαιτέρω κρούσματα. Η σχολική ιατρική δεν έκανε σχεδόν καμία χρήση αυτών των στοιχείων της Στατιστικής Υπηρεσίας. Γι’ αυτό παρέθεσε, σχετικά με τις μολυσματικές ασθένειες, αριθμούς που ήταν καθαρά φανταστικοί, ώστε να είναι δυνατή η επεξεργασία και η εισαγωγή άλλων εμβολίων.

Προφανώς, αυτά τα στατιστικά γραφήματα δεν δημοσιεύτηκαν πουθενά, διότι δείχνουν ξεκάθαρα ότι η εισαγωγή ‘προστατευτικών’ εμβολιασμών, δεν είναι απαραίτητη. Όσον αφορά, δε, στους επαναληπτικούς εμβολιασμούς, αυτοί «ωφέλησαν μόνο την βιομηχανία εμβολίων και τους ιατρούς που εκτελούσαν τους εμβολιασμούς», ενώ μιλά και για τη γερμανική τακτική: «εξύμνηση του εμβολίου, υποβάθμιση των βλαβών του και για τα υπόλοιπα, αποσιώπηση και συγκάλυψη». Φυσικά, στην Ελλάδα δε μας λένε τίποτα για την εγκατάλειψη εμβολιασμών, αλλά και την απαγόρευση εμβολίων (όπως πχ συμβαίνει στη Νέα Ζηλανδία, στην Πορτογαλία και στη Σουηδία). Το απόλυτο σιωπητήριο, με τεράστια την ευθύνη εδώ, των χειραγωγούμενων ΜΜΕ.

Όσο για την εκτίμηση του «κινδύνου», διαβάστε τι έγραψαν στο μηνιαίο περιοδικό παιδιατρικής «Monatsschr Kinderheilk» γα το εμβόλιο του κοκίτη, οι Stickl και Pachler, το 1984, όταν μαθεύτηκε στη Γερμανία ότι 438 παιδιά αρρώστησαν από την ασθένεια, παρά το ότι είχαν εμβολιαστεί: το εμβόλιο του κοκίτη προκαλεί παρενέργειες σχεδόν σε όλα τα βρέφη και σε σπάνιες περιπτώσεις σοβαρές επιπλοκές με μόνιμες βλάβες… Χαρακτηριστική είναι η χαμηλή θνησιμότητα από κοκίτη». Παρά την παραδοχή και προφανώς για να έχουν τα «νώτα» τους καλυμμένα, γιατί οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν αστειεύονται, έκλειναν ως εξής: «Στην παρούσα επιδημιολογική κατάσταση είναι απαραίτητη μια ενεργητική προφύλαξη από τον κοκίτη». Βγάλτε άκρη…

Για να τελειώνει η «παραφιλολογία» των φαρμακευτικών

Τέλος, όσον αφορά στη φιλολογία περί συνεισφοράς των εμβολίων για την εξαφάνιση συγκεκριμένων μολυσματικών ασθενειών, ο Γερμανός γιατρός μας λέει ότι «η ελάττωσή τους δεν μπορεί να αποδοθεί στους εμβολιασμούς που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον τους, διότι τα γραφήματα δείχνουν ότι η ελάττωση είχε αρχίσει πολύ πριν από τη χρήση των εμβολίων, τα οποία όχι μόνο δεν είχαν μια θετική επίδραση, αλλά τουναντίον έδειξαν αρνητικά αποτελέσματα».

Και μια πάρα πολύ σημαντική προτροπή του Γερμανού γιατρού: «συμβουλεύω τους γονείς να επιτρέψουν τον εμβολιασμό μόνον τότε, όταν το παιδί ήδη μιλάει καλά και σίγουρα»