ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Έγραφε ένας συνάδελφος στις 17 Mar 2005 στο Όμηροι gr:

(προσέξτε την προ- τελευταία του πρόταση)

• Γιατί με μεταθέτουν κάθε τρία χρόνια χωρίς να με ρωτήσουν πράγμα που δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο δημόσιο υπάλληλο.
• Γιατί δεν μπορώ να κατοικήσω σε δικό μου σπίτι (πληρώνοντας στεγαστικό δάνειο αντί για ενοίκιο) αλλά νοικιάζω το «αχούρι» του καθενός που καραδοκεί να πλουτίσει από το στρατό.
• Γιατί αδιαφορούν αν στην ερημιά που θα με μεταθέσουν υπάρχει διαθέσιμη κατοικία για την στέγαση της οικογένειά μου, σχολείο για τα παιδιά μου και γιατρός.
• Γιατί παρά το γεγονός ότι μετατίθεμαι ακούσια, μου καλύπτουν μόνο τα μισά έξοδα.
• Γιατί τα παιδιά μου μεγαλώνουν με ψυχολογικά προβλήματα λόγω των συχνών μεταθέσεων μου και της απουσίας μου λόγω υπηρεσιών και ασκήσεων.
• Γιατί ο κόσμος με θεωρεί «κακό» εφόσον καλούμαι να «τυραννήσω» τους στρατιώτες εφαρμόζοντας τους νόμους που άλλοι ψηφίζουν.
• Γιατί σε όλη μου τη ζωή αισθάνομαι φιλοξενούμενος, ξένος σε κάθε πόλη – χωριό, προσωρινός, χωρίς ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους πολίτες.
• Γιατί δεν έχω κατοχυρωμένο ωράριο, αλλά απασχολούμαι σύμφωνα με τις ορέξεις του εκάστοτε, προσωρινού διοικητή μου, μέχρι και 100 ώρες εβδομαδιαία.
• Γιατί υποτίθεται ότι πληρώνομαι για να κάνω μια συγκεκριμένη εργασία, ενώ με βάζουν να κάνω άλλες εκατό άσχετες με την ειδικότητά μου.
• Γιατί είμαι ο μόνος εργαζόμενος στο δημόσιο χωρίς καθηκοντολογία, αλλά υποχρεώνομαι να εκτελώ κάθε ανοησία που θα σκεφτεί ο εκάστοτε διοικητής μου.
• Γιατί αν διαμαρτυρηθώ για κάποια αυθαιρεσία που γίνεται σε βάρος μου, με απειλούν με δυσμενή μετάθεση στον Έβρο.
• Γιατί όταν καίγονται τα δάση στέλνουν εμένα να τα σβήσω, χωρίς εξοπλισμό και χωρίς να πληρώνομαι ενώ οι δασοπυροσβέστες που πληρώνονται για τη δουλεία αυτή κοιτάνε από μακριά.
• Γιατί όταν χαθούν ορειβάτες πρέπει να τρέξω να τους βρω με κίνδυνο να χάσω και τους στρατιώτες μου.
• Γιατί όταν βλέπω τους άλλους συνδικαλισμένους δημοσίους υπαλλήλους και τα σώματα ασφαλείας να παίρνουν το «Ολυμπιακό» επίδομα εγώ τινάζω τις άδειες τσέπες μου.
• Γιατί με αποκαλούν «στέλεχος» αλλά με πληρώνουν ως υπάλληλο.
• Γιατί με αποκαλούν Αξιωματικό (δηλ. έχω αξίωμα) αλλά με κατάντησαν γύφτο (μόνο που οι γύφτοι φεύγουν όταν αυτοί θέλουν και πάνε όπου αυτοί θέλουν - κοινό μας σημείο: εμείς σχοινάκια αυτοί τσαντίρι)
• Γιατί σε όλες τις επίσημες αργίες που οι εργαζόμενοι κάθονται στο σπίτι με τις οικογένειές τους εγώ είμαι υποχρεωμένος να παρευρίσκομαι σε τελετές και παρελάσεις..
• Γιατί δεν μπορώ να πάρω την άδειά μου όποτε εγώ θέλω αλλά όποτε το επιτρέψουν οι «υπηρεσιακές ανάγκες».
• Γιατί μου λένε ότι δεν εξασκώ επάγγελμα άλλα λειτούργημα, δηλαδή να δουλεύω πολύ να πληρώνομαι λίγο και να μην διαμαρτύρομαι.
• Γιατί λένε ψέματα στον κόσμο ότι είμαι υψηλόμισθος ανακοινώνουν αυξήσεις που ποτέ δεν δίνουν και εγώ δεν μπορώ να τους διαψεύσω.
• Γιατί ενώ πληρώνω κρατήσεις ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης δεν έχω το δικαίωμα να εξετασθώ από ιατρό της αρεσκείας μου αλλά μόνο σε στρατιωτικό νοσοκομείο.
• Γιατί οι ιδιώτες ιατροί και φαρμακοποιοί αποφεύγουν τις συμβάσεις με το στρατό, αφού τους «βγάζει το λάδι» για να πάρουν τα ελάχιστα χρήματά τους.
• Γιατί οι στρατηγοί γλύφουν τους πολιτικούς για να γαντζωθούν όσο μπορούν στην εξουσία και τους παχιούς μισθούς, και αδιαφορούν για τους υφισταμένους τους.
• Γιατί οι πολιτικοί ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους.
• Γιατί αν μάθουν ποιος είμαι με αυτά που γράφω εάν δεν με αποστρατεύσουν θα με μεταθέσουν μέχρι να αποστρατευτώ σε μια βραχονησίδα.
• Να γιατί είμαι ευτυχισμένος που είμαι Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού !!!