Συζητάς με αυτούς που μας απειλούν με πόλεμο;

ΤΟΥ MΑΚΗ ΚΟΥΡΗ
36 χρόνια συνομιλίες στην Κύπρο, χαμένη είναι η δική μας πλευρά..
Σαν έτοιμος από καιρό εμφανίζεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να κάτσει στο τραπέζι με τον τούρκο ομόλογό του. Να συζητήσουν τι; Αυτά που μας ζητάνε; Κυριαρχικά μας δικαιώματα. Που δηλώνουν δεξιά και αριστερά ότι έχουν μερίδιο. Και με παράνομες ενέργειες καθημερινά το αποτυπώνουν στην πράξη.

Εμείς για ποιο πράγμα θα συζητήσουμε; Ζητήσαμε κανένα κομμάτι δικό τους; Αμφισβητήσαμε τα δεδομένα; Δεν διεκδικούμε τίποτε, επανειλημμένα είχε διακηρύξει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και αυτό ισχύει και σήμερα. Παρότι η ελληνική ταυτότητα είναι διάσπαρτη στη Μικρά Ασία και όχι μόνο. Στις χαμένες πατρίδες...

Κανένας δεν είναι αντίθετος στον διάλογο. Αναγκαίος. Και απαραίτητος. Προϋπόθεση όμως είναι το τι συζητάς. Και πάνω απ’ όλα όχι με όρους παράδοσης. Ούτε πας για παζάρι. Όταν μάλιστα δεν έχεις βγεις στο μεϊντάνι, σαν τον... παλιατζή...

Δεν βάζεις στο τραπέζι πράγματα που όλοι οι πρωθυπουργοί πριν από σένα ξεκάθαρα είχαν βάλει «κόκκινη γραμμή». Ότι είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ. Όπως και δεν ικετεύεις καλή συμπεριφορά. Με υποχωρήσεις.

Τι διαφορά έχει η Τουρκία από έναν κοινό κλέφτη που μπαίνει στο σπίτι σου και κλέβει. Ή από τον κακό γείτονα που σου λέει ότι ο κήπος, μια γωνιά του σπιτιού σου τού ανήκει; Κάθεσαι και το συζητάς, για να έχεις την (εφήμερη) ησυχία σου, του δίνεις ένα κομμάτι, ξεχνώντας ότι ήδη έχεις κάνει ένα βήμα και σε λίγο θα ζητάει και άλλα; Αφού έχεις ήδη ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ τις διεκδικήσεις του...

Συζητάς με μια χώρα, που με απόφαση της Εθνοσυνέλευσής της σε απειλεί με πόλεμο, σ’ έχει με το αυτόματο στον κρόταφο για να μην ασκήσεις κυριαρχικά σου δικαιώματα που σου αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο;

Συζητάς με μια χώρα που σχεδίαζε στρατιωτική επιχείρηση εισβολής στον Έβρο και κατάρριψη αεροπλάνου για να προκαλέσει σύρραξη;

Συζητάς με μια χώρα που ωμά σου λέει ότι νησιά μας, όπως το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, ακόμα και το Καστελλόριζο, είναι δικά της, ότι 3.000 βραχονησίδες είναι «γκρίζες» και ζητάει... μοιρασιά;

Συζητάς με μια χώρα που δεν κρύβει τα σχέδιά της για Κυπροποίηση της Θράκης, για τη μετατροπή της σε Κόσοβο και συνεχώς υποθάλπει τον ξεσηκωμό;

Συζητάς με μια χώρα που θέλει το μισό Αιγαίο μας;

Συζητάς με μια χώρα που κάθε μέρα «σταυρώνει» το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, με στόχο να το νεκρώσει...

Ποια χώρα θα ανεχόταν όλα αυτά;

Ναι, να κάτσουμε στο τραπέζι. Να καλωσορίσουμε τον κύριο Ερντογάν στα εδάφη μας. Αφού όμως προηγουμένως άρουν το casus belli και δηλώσουν ότι σέβονται τα σύνορά μας. Όπως σεβόμαστε τα δικά τους. Και ότι δεν αμφισβητούν συνθήκες. Και την κυριαρχία μας. Να σου δείξουν ότι έχουν αποφασίσει να σταματήσουν τους τσαμπουκάδες.

Αλλιώς, από τη στιγμή, κύριε Παπανδρέου, που βάζουν στο τραπέζι οι Τούρκοι τις διεκδικήσεις τους και δεχόμαστε να τις συζητήσουμε, πάμε γι’ άλλα... Ταφόπλακα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό θα είναι η Χάγη. Αυτοί που σας την προτείνουν, κύριε πρωθυπουργέ, οι γνωστοί γενίτσαροι, δεν έχουν τίποτα να χάσουν... Το πολύ πολύ να πουν ότι κάναμε λάθος, πιαστήκαμε... Κώτσοι. Ο τόπος όμως θα έχει χάσει. Και θα έχουμε μετατραπεί σε ΔΟΡΥΦΟΡΟ της Τουρκίας. Με ό,τι σημαίνει για τη συνέχεια του Ελληνισμού.... Αλλά την ευθύνη δεν θα την έχει μόνο ο κ. Παπανδρέου. Αλλά ΟΛΗ η σημερινή πολιτική ηγεσία. Και όλες οι άλλες ηγεσίες, με πρώτη την πνευματική που ζει στον μακάριο ύπνο της και δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο από το τομάρι της...



ΥΓ.: Ας μην ξεχνάμε, και ιδιαίτερα αυτοί που ευαγγελίζονται τον διάλογο, ότι 36 χρόνια στην Κύπρο τι απέδωσε; Η Τουρκία όχι μόνο δεν έκανε σπιθαμή πίσω, αλλά αντίθετα κέρδισε πόντους. Αυτό δεν σας λέει τίποτε για το πώς βλέπουν τον διάλογο οι Τούρκοι;