Με γνωμοδότησή της προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, η Αρχή καταργεί τη δικαιοδοσία των εισαγγελικών αρχών επί της λειτουργίας των συστημάτων βιντεοεπιτήρησης και προτείνει την έκδοση προεδρικού διατάγματος, με το οποίο θα ρυθμιστούν οι προϋποθέσεις εγκατάστασής και χρήσης τους, πάντοτε όμως υπό τη δική της εποπτεία. Ετσι, οι διατάξεις του Π.Δ. θα τεθούν υπό την κρίση της Αρχής, καθώς και του Συμβουλίου της Επικρατείας και θα αναφέρονται:
Στις αρμόδιες για την τοποθέτηση καμερών δημόσιες αρχές, στη διαδικασία και τις προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας συστημάτων επιτήρησης, τις αξιόποινες πράξεις και τα κριτήρια επικινδυνότητας που θα δικαιολογούν τη λειτουργία καμερών, το είδος των προσωπικών δεδομένων που θα τυγχάνουν επεξεργασίας και τέλος, τον χρόνο αποθήκευσης των δεδομένων, τη διαδικασία καταστροφής τους και άλλες τεχνικές λεπτομέρειες.
Επί της ουσίας η Αρχή εναποθέτει στον υπουργό Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη- σε αίτημα του οποίου απαντά με την πολυσέλιδη γνωμοδότησή της- την ευθύνη ρύθμισης του πλαισίου λειτουργίας του «Μεγάλου Αδελφού», επαναφέροντας ωστόσο σε ισχύ την εποπτεία της ίδιας της Αρχής σε κάθε εφαρμογή των συστημάτων βιντεοεπιτήρησης. Με το νέο καθεστώς δηλαδή οι κάμερες δεν θα λειτουργούν με την εγγύηση της εισαγγελικής αρχής, αλλά της αρμόδιας σε κάθε περίπτωση για την προστασία των προσωπικών δεδομένων Ανεξάρτητης Αρχής.
Σύμφωνα με τα όρια που θέτει η Αρχή, «επιτρέπεται η λειτουργία συστημάτων επιτήρησης με τη λήψη ή καταγραφή ήχου ή εικόνας σε δημόσιους χώρους, μόνο για α) τη διαφύλαξη της εθνικής άμυνας, β) τη διαφύλαξη της κρατικής ασφάλειας, γ) την αποτροπή και την καταστολή σοβαρών αξιόποινων πράξεων κατά προσώπων και περιουσιακών αγαθών, εφόσον με βάση πραγματικά στοιχεία συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης αυτών και δ) τη διαχεί ριση της κυκλοφορίας».
Υπογραμμίζει ωστόσο η Αρχή ότι η εγκατάσταση και λειτουργία των συστημάτων αυτών σε δημόσιους χώρους γίνεται μόνο από δημόσιες αρχές, με απόλυτο σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας. Ο ενδεχόμενος κίνδυνος δηλαδή να δικαιολογεί την ενεργοποίηση των καμερών και συνεπώς να αιτιολογεί τον περιορισμό του ατομικού δικαιώματος.
Και στις παραλίες
Ως δημόσιοι χώροι νοούνται οι χώροι που προορίζονται για κοινή χρήση, όπως οι οδοί, οι πλατείες, τα άλση, ο αιγιαλός, η παραλία, τα λιμάνια, καθώς και κάθε άλλος χώρος προσβάσιμος σε απροσδιόριστο αριθμό προσώπων, όπως είναι τα εμπορικά κέντρα, οι χώροι αναψυχής, οι σταθμοί Μετρό, τα αεροδρόμια κ.λπ. Σε χώρους με ελεγχόμενη είσοδο- με την καταβολή εισιτηρίου ή με άλλο τρόπο- υπαίθριους ή κλειστούς, δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση καμερών από τις δημόσιες αρχές, αλλά μόνο από τον ιδιοκτήτη ή τον διαχειριστή. Θεμιτή άλλωστε κρίνει η Αρχή και τη λειτουργία καμερών σε χώρους- όπως είναι τα καταστήματα- για την προστασία προσώπων ή πραγμάτων, με ευθύνη των ιδιοκτητών και όχι των δημοσίων αρχών.
Ιδιαίτερη μνεία κάνει η Αρχή στην ανάγκη εξειδίκευσης των τεχνικών μέτρων, ώστε οι βασικές τους λειτουργίες να διαφέρουν σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Κι αυτό γιατί η αναγνώριση προσώπων μπορεί να είναι αναγκαία σε περιπτώσεις τέλεσης αξιόποινων πράξεων, αλλά όχι για τη διαχείριση της κυκλοφορίας.
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου