Αγάπησε με…νιώσε με…κρατά με κοντά σου…μην με διώχνεις…μην με κρατάς σε απόσταση…μην με χλευάζεις…με ξέρεις και σε ξέρω…τόσα χρόνια στέκομαι δίπλα σου.. αιώνες θαρρώ είναι… κοίτα με στα μάτια…ίσια στα μάτια… βοήθησε με… δεν ζητώ τίποτα…ποτέ μου δεν σου ζήτησα….το μονό που θέλω είναι όταν έρθει εκείνη η ώρα ένα κερί…
Ένα τόσο δα μικρό κερί… για αυτόν που τόσα χρόνια τώρα στέκεται διπλά σου…
Που σε φυλά … που δεν έκανε πίσω όταν ήρθε η ώρα… που πρόταξε τα στήθια του όταν ο μαύρος σου χτύπησε την πόρτα… ένα μικρό κερί για αυτόν που πληγώθηκε…που σκοτώθηκε… που πόνεσε… που ξευτιλίστηκε…
Ένα μικρό κερί για αυτόν που σε κάποιο σημείο άφησε τα κόκαλα του χωρίς κανείς να ξέρει που είμαι…ούτε η ιδία μου η μάνα…
Ένα μικρό κερί για μένα που από κει ψηλά σε προσέχω….αγκαλιάζω τον ουρανό και σε φυλώ… νύχτα μέρα… με ήλιο με βροχή με ανέμους….εγώ εκεί στέκομαι φρουρός…και είμαι εκεί όταν χρειαστεί... για σένα… να κοιμάσαι ήσυχος εσύ… να μεγαλώνεις τα παιδιά σου με ειρήνη
Ένα μικρό κερί για μένα που ξενυχτώ σε κάποια παγωμένη γέφυρα ενός πλοίου….
Με παρέα την απέραντη μοναξιά και τα μανιασμένα κύματα…. Που φυλλατω το σημείο για να είσαι εσύ καλά και να δημιουργείς ….Θεέ μου τι μοναξιά!!!!
Ένα μικρό κερί για μένα που ακόμη και με το γόνατο λυγισμένο και στο χέρι το όπλο η το σπαθί υπερασπίζομαι εσένα…. Υπερασπίζομαι ιδανικά…. Τιμή δόξα πατρίδα σημαία…. Τι περίεργες
έννοιες… Γέρασα μα η μνήμη μένει δυνατή…. Και συ κάποτε δεν πίστευες σε αυτές τις έννοιες?
Τι έγινε και άλλαξες??? Γιατί και πως αλλοιώθηκες???
Ένα μικρό κερί …για μένα… που βράδια ολόκληρα ξενυχτώ σε κάποια γωνιά του βουνού για να είσαι εσύ ασφαλής… να παράγεις έργο και πολιτισμό…αγκάλιασε με…. Ζέστανε με… ένα κερί και ένα δάκρυ… και όταν έρθει η ώρα σκέπασε με…
Σκέπασε με ότι πιο όμορφο υπάρχει….που κάνει την κάρδια σου και πεταρίζει…που σου δίνει μια γλυκιά ανατριχίλα σε όλο το κορμί… με ένα απλό πανί… ναι μονό με ένα πανί… αυτοί που κάποτε το είπαν έτσι… εμείς το λέμε ΣΗΜΑΙΑ .…
Μόνο ένα πράγμα μην μου κάνεις…. δεν μου ταιριάζει… δεν είναι για μένα…μέτρα τις πληγές στο κορμί μου και θα καταλάβεις γιατί… ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΤΑΣ…ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΥΤΙΛΙΖΕΙΣ….άσε τα κανόνια στην θέση τους… σεβάσου τους νεκρούς…. Μην τους ενοχλείς με τις μουσικές σου…. Μην τους ενοχλείς με τα δικά σου μικρά πράγματα….είναι τριγύρω σου δεν τους βλέπεις???....Δεν τους νιώθεις???...σεβάσου την ιστορία….….σε βλέπουν που γλεντάς εκεί επάνω και δακρύζουν…. δυστυχώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο… Άλλωστε μόνο το δάκρυ δεν μένει στους ήρωες??? Πόσο μικροί φαίνεστε…πόσο ματαιόδοξοι είστε…αφήστε τους να ηρεμήσουν… αφήστε την ιστορία να ησυχάσει.....
Δεν σου ζήτησα κάτι….μόνο ένα κερί και ένα δάκρυ….
ΣΤΡΑΤΟΣ ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝΩΜΕΝΟΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
1 σχόλιο:
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΚΑΝΕΛΑ
Δημοσίευση σχολίου