Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Αντίδραση στο λιβελογράφημα κατά των Στρατιωτικών

Κύριοι συνάδελφοι εα όλων των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, όλοι λίγο-πολύ διαβάσαμε στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» της 2ας Απριλίου 2011 το λιβελογράφημα του δημοσιογράφου Κ.Ζούλα, το οποίο αφορά τους στρατιωτικούς ε.ε και ε.α.: "Με τα κρουασάν υπό μάλης"

«Mε δυο λόγια αυτό που μου έμεινε είναι ότι υπάρχει ακόμη μια Ελλάδα που κατά κυριολεξία περιβάλλεται από ένα συρματόπλεγμα και ζει σε ένα δικό της πλανήτη. Αφού, για να καταλάβεις, ένας ανεκδιήγητος “μονιμάς” μάζευε κάθε μέρα τα περισσευούμενα κρουασάν για να τα πουλήσει έξω, ενώ ένας άλλος έπαιρνε τα γάλατα για να τα πάει σπίτι του»...

Οι άνδρες αναγνώστες θα έχουν καταλάβει ότι η προλογική εμπειρία είναι «στρατιωτική». Αυτό, ωστόσο, που κι εγώ δυσκολεύτηκα να πιστέψω είναι ότι όσα τραγελαφικά θυμήθηκα από την προ 15ετίας θητεία μου συμβαίνουν και σήμερα.

Με αφορμή τη διήγηση του φίλου που μόλις απολύθηκε, είπα να αφιερώσω τη στήλη σε μια νοσηρότατη κατάσταση που σπανίως απασχολεί τα ΜΜΕ: στη χειρότερη, κατά την άποψή μου, εκδοχή του Δημοσίου, τον Στρατό. Οσοι έχουμε ξοδέψει δύο χρόνια της ζωής μας θητεύοντες δεν θα ξεχάσουμε ποτέ ότι γνωρίσαμε εκατοντάδες ανθρώπους, χωρίς να καταλάβουμε ποιο ήταν το αντικείμενο της «εργασίας» τους.

Ε, λοιπόν, μέσα στην κρίση, ας πούμε την αλήθεια και γι’ αυτό. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σε όλα τα μη μάχιμα στρατόπεδα, οι μόνιμοι στην πλειοψηφία τους, μην έχοντας τίποτα παραγωγικό να κάνουν, ολημερίς χαζεύουν τηλεόραση, κουτσομπολεύουν και ποδοσφαιροφιλοσοφούν, σκαρφίζονται τρόπους να αυξήσουν τις αποδοχές τους και για να σπάσουν τη μονοτονία δίνουν και εντολές στους φαντάρους που «υπάρχουν» απλώς για τα θελήματά τους. «Κουβάλα αυτό, σκούπισε εκείνο, συνόδευσε την κόρη μου σχολείο» και γενικώς μια κατάσταση άκρως ατιμωτική για όλους, που ουδεμία σχέση έχει με στρατιωτική εκπαίδευση.

Εν ολίγοις, καθώς όλοι καλούμαστε πια να προσαρμοσθούμε σε μια νέα εποχή, η παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Δεν ξέρω τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι αυτοί οι αργόμισθοι σε καιρούς ειρήνης. Ας αναλάβουν τον καθαρισμό και την προστασία των δασών, τη βελτίωση της εικόνας των πόλεων, ας βοηθήσουν ακόμη και τους Ατενίστας. Διότι, αν μη τι άλλο, τους πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά, χώρια που όσοι υπηρετήσαμε γνωρίζουμε ότι οι «συλλέκτες» κρουασάν είναι οι τελευταίοι στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί...

Το ερώτημα είναι γιατί το δημοσίευσε μία τόσο έγκριτη κατά τα άλλα εφημερίδα; Αν δεν κάνω λάθος, η διεύθυνση της εφημερίδας σχετίζεται άμεσα με τον όμιλο που ανήκει ο τηλεοπτικός σταθμός SKΑΙ, που προσπαθεί να παρουσιάσει αλλιώς την καταγεγραμμένη ιστορία του Έθνους μας και του απελευθερωτικού αγώνα του 1821. Επίσης, να σας θυμήσω τις σχέσεις του με γνωστό και πλήρως επιδοτούμενο από την πολιτεία think- tank με τις ανθελληνικές του θέσεις. Δεν νομίζω ότι αυτά είναι τυχαίες συμπτώσεις, αλλά ούτε θέλω να πιστεύω ότι αποτελούν μέρος ενός προγράμματος εκφυλισμού των πάντων στην ελληνική κοινωνία.

Δεν με καλύπτει η ενδεχόμενη ερμηνεία ότι παντού υπάρχουν καλοί και κακοί (στρατιωτικοί και δημοσιογράφοι αντίστοιχα).

Όμως, θέλω απλά να σας επισημάνω – διότι είμαι σίγουρος ότι όλοι είχαμε εμπειρία από το στράτευμα - την ιδιαίτερα ευνοική αντιμετώπιση των στρατευμένων για θητεία δημοσιογράφων. Ο κανόνας είναι ότι υπηρετούν σε επιλεγμένα Γραφεία και Επιτελεία και κατά βάση δεν ακολουθούν τις υποχρεώσεις τους, όπως οι υπόλοιποι στρατευμένοι. Αντί ευχαριστίας έρχονται τώρα κάποιοι ως αχάριστοι να έχουν γνώμη για το στράτευμα, που δεν υπηρέτησαν και να καφενειοποιούν ασύστολα το θεσμό των Ε.Δ.

Όμως μέχρις εδώ και μη παρέκει.

Εδώ, κύριοι συνάδελφοι, γεννάται ένα κύριο δικό μας ερώτημα, των Αποστράτων (αφού οι ε.ε δεν νομιμοποιούνται να αντιδράσουν): τι κάνουν γι αυτό οι Ενώσεις μας και οι φορείς μας; Η εύκολη απάντηση που φανταζόμαστε είναι μία: Απραξία δια της απουσίας, μέχρι να ξεχαστεί το ζήτημα.

Η δύσκολη απάντηση που θα θέλαμε είναι ότι αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για συσπείρωση. ΝΑΙ, ΓΙΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ - ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ.

Απευθύνομαι σε εσάς, όσοι συμφωνείτε, να πείσουμε όλες τις Ενώσεις και τους λοιπούς φορείς των Αποστράτων που ανήκουμε, να συντονιστούν μεταξύ τους και να αναλάβουν ενέργειες για τη συστηματική και αποτελεσματική αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών.

Δεν εννοώ την απλή σύνταξη επιστολών διαμαρτυρίας και λοιπά ψηφίσματα για να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες, επιστολές που τις βλέπει μόνο το βοηθητικό προσωπικό και καταλήγουν στα σκουπίδια, ενώ στα κρίσιμα πρόσωπα δεν φτάνουν τα μηνύματα και φυσικά δεν υπάρχει καμία απολύτως αντίδραση και αποτέλεσμα. Εννοώ να ζητήσουμε συντονισμένες ενέργειες όλων των Ενώσεων και φορέων των Αποστράτων για:

α. Συλλογικές επιστολές που να απαιτούν επίσημη δικαιολόγηση - συγγνώμη και αποκατάσταση, με κατάλληλη και επαρκή δημοσίευση αυτών (όχι μία ανώνυμη κρυμμένη παραγραφούλα σε υστερότερο χρόνο, σε φύλλο καθημερινό με μικρό τιράζ και χωρίς αυτή να συνδέεται με το αρχικό δημοσίευμα)

β. Ενημέρωση των μελών για το δημοσίευμα και τις ενέργειές τους, ώστε να προβληθεί η αρνητική θέση του άρθρου, της εφημερίδας, του συντάκτη, του αρχισυντάκτη και του εκδοτικού ομίλου, για την κατά κρίση αποφυγή αγοράς της εφημερίδας και την μη παρακολούθηση των δραστηριοτήτων του ομίλου

γ. Δημιουργία θετικού κλίματος αρχικής συσπείρωσης μεταξύ των Ενώσεων και φορέων των Αποστράτων για μελλοντικές καθολικές ενέργειες υπεράσπισης του κύρους, της αξιοπρέπειας και των πάσης φύσεως δικαιωμάτων των αποστράτων.

Σε όλες αυτές τις ενέργειες θα είμαι ο πρώτος που θα θέσω το όνομα και την υπογραφή μου.

Αν συμφωνείτε, προωθείστε το παρόν ή αντίστοιχο κείμενό σας στις Ενώσεις και στους φορείς των Αποστράτων που ανήκετε για την ανάληψη συλλογικών ενεργειών διαμαρτυρίας, κοινοποιώντας για ενημέρωση και ενέργεια σε άλλους συναδέλφους σας εε και εα.
Με σεβασμό και εκτίμηση
Υποναύαρχος (εα) Γ.Σιδερής ΠΝ
goladas.blogspot.com

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"...την ιδιαίτερα ευνοική αντιμετώπιση των στρατευμένων για θητεία δημοσιογράφων. Ο κανόνας είναι ότι υπηρετούν σε επιλεγμένα Γραφεία και Επιτελεία και κατά βάση δεν ακολουθούν τις υποχρεώσεις τους, όπως οι υπόλοιποι στρατευμένοι. Αντί ευχαριστίας έρχονται τώρα κάποιοι ως αχάριστοι να έχουν γνώμη για το στράτευμα, που δεν υπηρέτησαν και να καφενειοποιούν ασύστολα το θεσμό των Ε.Δ."
Δηλαδή ο κ. Σιδερής τι μας λέει ακριβώς; Ότι συστηματικά εξυπηρετούνται οι δημοσιογράφοι για να πάνε σε βισματικές θέσεις κατά τη θητεία τους, ώστε ως αντάλλαγμα να πουν στο τέλος και "ευχαριστώ" ενδεχομένως με το να συγκαλύψουν όλη την στρεβλότητα και την παράνοια που επικρατεί στον ελληνικό στρατό; Είστε τα "βίσματα" τους περιμένωντας από αυτούς την αντίστοιχη εκδούλευση; Δεν θα ήταν πιο συνετό από μέρους του Υποναυάρχου αντί να δαπανά τόσο κόπο για να απαντά για τους κρουασανοκουβαλητές, να καυτηρίαζε αυτό καθεαυτό το φαινόμενο των βισμάτων στο στρατό, από απλούς φαντάρους μέχρι αξιωματικούς, και να αξιολογούσε τις ευθύνες των ίδιων των ένστολων γι'αυτό το κατάντημα;
Τελικά κάποιοι όσο συνεχίζουν την ιστορία των απαντήσεων στο δημοσίευμα τόσο χειρότερα τα κάνουν. Ας δεχθούν λοιπόν ότι απλά ένας άνθρωπος που υπηρέτησε τη θητεία του (για το ότι την υπηρέτησε σε βισματική θέση δεν έχει ευθύνη μόνο ο ίδιος που το ζήτησε, αλλά και το αντίστοιχο "βίσμα" μέσα στον στρατό που τον έβαλε) κατέθεσε την εμπειρία του, η οποία δεν απέχει πολύ από αυτά που έχουμε όλοι δει κατά τις δικές μας θητείες από ΚΑΠΟΙΟΥΣ στρατιωτικούς. Ναι, από ΚΑΠΟΙΟΥΣ και όχι φυσικά όλους, αλλά το να προσπαθείτε να μας πείσετε ότι όλοι οι ένστολοι είναι ευσυνείδητοι και ότι όλα λειτουργούν ρολόι και απολύτως ορθολογικά στο στρατό, είναι το μεγαλύτερο αστείο. Είναι γνωστό ότι ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, και επομένως και οι ένοπλες δυνάμεις, μαστίζεται από διαφθορά, έλλειψη αξιοκρατίας, ατιμωρησία, γλύψημο και βόλεμα. Γιατί οι ένστολοι θα έπρεπε να αποτελούν εξαίρεση σε αυτή την παθογένεια;

Ανώνυμος είπε...

Πρώτον, το "ένστολος" ΔΕΝ αποδίδει στην ουσία τους υπηρετούντες/ σταδιοδρομούντες στο στράτευμα.
Δεύτερον, όντως μερικά πράγματα είναι όπως τα μνημονεύονται!!!

Ανώνυμος είπε...

@2:09

Ξέρεις τι λένε; Η κολοβή αλεπού όλες τις αλεπούδες κολοβές τις θέλει. Εδώ και πολύ καιρό Πολιτικοί και Δημοσιογραφικοί κύκλοι έχουν βαλθεί να μας πολεμούν να μας λοιδωρούν και θέλουν ντε και καλά να μας πείσουν ότι όλοι ίδιοι ήμαστε.

Λοιπόν άκου και συ κι αυτοί. Δεν ήμαστε ίδιοι με σας. Ο μέσος όρος των στρατιωτικών είναι πολύ πιό έντιμος, εργατικός, ευσυνείδητος και ανιδιοτελής από όλους τους υπόλοιπους. Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν αναλύεται σε λίγες αράδες. Είναι όμως κάτι που ξεκινάει από τη στιγμή που μπαίνεις σε μιά στρατιωτική σχολή και συνεχίζεται σε μιά ζωή γεμάτη κανόνες, πειθαρχία, ευθύνες, εκπαίδευση και πολύ δουλειά (απλήρωτη) πέραν του ωραρίου.

Τράβα να ζήσεις μια βδομάδα σε μια Πυραυλάκατο ή Κανονιοφόρο που βγαίνει με 8 μπωφόρ να κάνει έρευνα διάσωση να δεις τη γλύκα. Ζήσε 4 μήνες μακριά από την οικογένειά σου να ταξιδεύεις εικοσαήμερα κυνηγώντας πειρατές στην άλλη άκρη του κόσμου. Πήγαινε να δεις πως είναι να τραβάς τα G το ένα μετά το άλλο σε ένα μαχητικό αεροσκάφος και να παθαίνεις στιγμιαίο μπλακ αουτ.

Μπορώ να γράψω κι άλλα, αλλά έχω σοβαρότερα πράγματα να κάνω. Στον γυάλινο κόσμο μου ναι. Ο οποίος είναι πολύ πιο καθαρός απο τον δικό σου.

Ανώνυμος είπε...

Όχι οι απόστρατοι, οι εν ενεργεία να αντιδράσουν Ανακοίνωση τύπου ΤΩΡΑ
τουλάχιστον

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν κάνω λάθος το δημοσίευμα μιλάει για μη μάχιμα στρατόπεδα. Τι σας ξενίζει και σας εξοργίζει τόσο πολύ αγαπητοί συνάδελφοι; Δεν έχετε δει σαπιοκοιλιάδες συναδέλφους; Δεν έχετε δει συναδέλφους να παίρνουν τα γάλατα σπίτι για ρυζόγαλο; Τι σκούζετε σαν τις παρθένες κάθε φορά που κάποιος τρίτος αμφισβητεί την ποιότητα της δουλειάς μας. Σταματήστε τώρα τη μιζέρια και πέστε με τα μούτρα στη δουλειά.

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύω ότι τα πράγματα είναι πολύ πιό απλά.
Όπως κάθε δημοσιογράφος έχει πολλές ιστορίες να θυμηθεί από το στρατό, έτσι και κάποιοι επισκέπτες του blog θα έχουν να θυμηθούν ιστορίες από τη σκληρή θητεία αυτών των άμεμπτων κυρίων.
Προτείνω στον διαχειριστή να ανοίξει ένα ιδιαίτερο χώρο ώστε να μπορεί να γίνει ανάρτηση τέτοιων ευχάριστων ιστοριών.
Δεν είναι κακία ...... είναι ενημέρωση !!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

@@2:09
Φαντάζομαι ότι θα συμφωνείς πάντως ότι οι αμέμπτου ηθικής και αξιοπρέπειας μόνιμοι στρατιωτικοί, συχνά πυκνά μετατρέπουν τους φαντάρους που τους κάλεσε η πατρίδα για να μάθουν να την προστατεύουν, σε προσωπικές τους φιλιπινέζες. Θέλεις να αρχίσω να σου διηγούμε ιστορίες για αυτά που έβλεπα και έζησα;
Παρόλα αυτά το άρθρο του Ζούλα δεν αναφέρεται στο "μέσο όρο" των σταρτιωτικών (αν και δεν ξέρω με ποιόν τρόπο αυτός μετριέται και ακτιμάται), αλλά σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις που συναντάμε σε πολύ συγκεκριμένες μονάδες, δηλαδή τα βίσματα των μη μάχιμων μονάδων. Αμφισβητείς ότι αυτά βασιλεύουν εκεί; Είπε άραγε ο Ζούλας κάτι που δεν ξέραμε να συμβαίνει σε αυτές τις μονάδες; Μα εσείς οι ίδιοι τα έχετε καταγγείλει κατά καιρούς αυτά.
Κανείς λοιπόν δεν έβαλε όλους τους ένστολους στο ίδιο τσουβάλι. Αν τώρα εσάς σας πιάνει η αρρωστημένη συντεχνιακή νοοτροπία στο σημείο να φτάσετε να υπερασπίζεστε τα ίδια βίσματα που σας πετάνε στην παραμεθώριο ενώ αυτά καβατζώνουν τις καλές θέσεις στην Αθήνα, τότε μάλλον το πρόβλημα δεν είναι του Ζούλα.

Ανώνυμος είπε...

@11:30
Αγαπητέ κάνεις λάθος δεν καλύπτω τα κακώς κείμενα ούτε έχω συντεχνιακή νοοτροπία. Ο Ζούλας όμως μιλάει για όλο το Στρατό δεν γράφει ότι αυτά είναι εξαιρέσεις. Ο Πάγκαλος πχ μας χαρακτήρισε όλους συλλήβδην "αντιπαραγωγικούς", δεν είπε λ.χ. ότι "κάποιοι" Στρατιωτικοί είναι αντιπαραγωγικοί. Αρα αυτοί γενικεύουν όχι εγώ και έτσι δημιουργούν εντυπώσεις στην κοινωνία και τη στρέφουν εναντίον των ενστόλων λες και οι ένστολοι κατασπατάλησαν το Δημόσιο χρήμα.

Ε λοιπόν όχι ρε φίλε δεν το δέχομαι αυτό. Δεν είμαι κανα πληρωμένο τομάρι. Έχω δουλέψει πολύ σ'αυτό το ρημάδι το στράτευμα. Έχω στερηθεί την ελευθερία μου την ανεμελιά μου, έχω καταπονηθεί ψυχικά και σωματικά τόσα χρόνια κι εγώ και η οικογένειά μου. Αλλά και πάλι δεν με πείραζε κι ας ήμουν πάντα κακοπληρωμένος. Ένοιωθα ότι έκανα κάτι σπουδαίο, ένοιωθα ότι το έκανα για το καλό της πατρίδας μου, για το καλό του συνόλου.

Ύστερα από τόσα χρόνια όμως βλέπω ότι τελικά τζάμπα κουραζόμουν. Τελικά υπάρχει ένα κομμάτι της κοινωνίας αλλά και της πολιτείας (μεγάλο μικρό δεν ξέρω) το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζει την προσφορά μου, αλλά την κατακρίνει κι εμένα με καθυβρίζει. Νομίζω λοιπόν ότι έχω κάθε δικαίωμα να τα πάιρνω με τον Ζούλα και τον κάθε "Ζούλα".

Μήπως θα ήταν καλύτερα να παραιτηθούμε όλοι και να πάψουν να υπάρχουν ένστολοι; Στ' αλήθεια δεν καταλαβαίνω αυτό το μίσος που δείχνουν όλοι αυτοί για εμάς. Τι τους κάναμε γαμώ το κέρατό μου; Ακόμη και η χούντα είναι πολύ μακρινή πιά. Οι συντριπτική πλειονότητα των ενστόλων σήμερα ήταν αγέννητοι τότε. Α να χαθούνε πιά. Θα ασχολήθώ κι εγώ με την πάρτη μου και την οικογένειά μου κι ας πάνε όλοι στο διάολο. Αυτό θέλουν;, αυτό θα πάρουν.

Ανώνυμος είπε...

@1.38
Δεν υπάρχει κανένα μίσος σε προσωπικό και ανθρώπινο επίπεδο. Υπάρχει αντιπάθεια των πολιτών για αυτό στο οποίο μεταλάχθηκε ο στρατός. Σε ένα βασίλειο βύσματος και πελατιακών σχέσεων, όπως και όλο το δημόσιο εξάλλου. Δεν συμπαθώ καθόλου τα βοθτυροπαιδάκια που έβαλαν μέσο για να περάσουν ζάχαρη τη θητεία τους. Αλλά όταν βλέπω και όλη αυτή τη ματαίωση που συναντάς στο στρατό, που ενώ είσαι εσύ ο τυπικός και ο πρόθυμος ο βυσματούχος τελικά θα πάρει την άδεις και θα γλυτώσει την υπηρεσία, αρχίζω να σκέφτομαι και εγώ ότι και εσύ, γιατί δεν έβαλα και εγώ ένα μέσο να περάσω τη θητεία μου ζάχαρη. Και οι στρατιωτικοί έχουν μεγάλη ευθύνη για αυτή τη ματαίωση και την αναξιοκρατία που επικρατεί στις μονάδες τους. Αυτοί δέχονται να εξυπηρετήσουν το λαμόγιο φαντάρο που έχει βύσμα και να χώσουν τον κακόμοιρο που δεν έγλυψε κανέναν. Πως εν τέλει να σεβαστείς ανωτέρους σου με τέτοιες στάσεις και συμπεριφορές; Τι κύρος και σεβασμό να σου εμπνέυσουν; Θα ήμουν εγώ ο παράλογος μετά που θα έφευγα με μία άσχημη αίσθηση από το στρατό όταν τελείωνε η θητεία κου; Είμαι εγώ ο λάθος;